Een spel waarin je de rol aanneemt van een museum curator die op een klein eilandje op zoek gaat naar kleine hebbedingen klinkt niet bepaald als de meest boeiende premisse. Tot ik erbij vertel dat de curator in kwestie morsdood is en de mysteries van de voorwerpen in kwestie moet onthullen. Dat alles om te beletten dat een vulkaan uitbarst. Geef toe, dat klinkt al meteen een heel stuk boeiender, nietwaar?
Je speelt als Morris Lupton, de recent overleden bezieler van het plaatselijke museum van Shelmerston, een idyllisch eilandje voor de kust van Engeland. Het is een vredig plekje aan de voet van een voorheen slapende vulkaan. Waarom de vulkaan uit haar winterslaap ontwaakt is en hoe de mogelijke destructie van Shelmerston te voorkomen valt, dat zijn vragen die onze dode vriend Morris Lupton doorheen de loop van het komende avontuur moet zien op te lossen. Dat doet hij door een nieuwe bewaker voor het eiland te zoeken. Samen met zijn al even dode hond Sparky trekt Morris op pad om de geesten van de andere overledenen die op het eiland rondspoken op te sporen in de hoop iemand te vinden die waardig genoeg is als nieuwe bewaker van Shelmerston.
Het nieuwsgierige spook uithangen
Nu Morris zijn aardse vorm achter zich gelaten heeft ontdekt hij dat hij de mogelijkheid heeft om in alles en iedereen te kijken. Er is geen enkel object dat hij niet van dichtbij kan bekijken en er is geen gedachte die hij niet kan horen, hij heeft als het ware een geestelijke x-ray. Enorm handig om zijn nieuwsgierige kantje de vrije loop te laten. Dat Morris een groot hart voor Shelmerston heeft openbaart zich al in de eerste minuten van de game wanneer hij vol liefde over het plaatsje praat en je ontdekt dat hij de verhalen van het eiland verzamelde. Dat hij daar zelfs na zijn dood mee verder gaat heeft een poëtische logica. Samen met Sparky trekt hij het eiland rond, op zoek naar de geesten van overledenen en hun verhalen. Op zoek naar degene met het juiste verhaal die het waard is om de nieuwe rol van bewaker voor al die verhalen op zich te nemen. Een kerel genaamd Peter Noach is de eerste potentiële ziel die de rol op zich zou kunnen nemen. De zoektocht brengt je naar de vuurtoren die tegenwoordig gebruikt wordt als een yoga retraite die bij leven door Peter Noach uitgebaat werd. Om de geest van Noach te vinden moet je te rade gaan bij de herinneringen van degenen die hem gekend hebben. Je luistert naar hun gedachten die je wegwijs maken naar kleine voorwerpen die iets wisten te betekenen voor Peter. Op die manier kan Sparky de geest in kwestie tevoorschijn snuffelen.
De manier waarop je te werk gaat is dat je vrij kan bewegen tussen de kamers van de omgeving en via een bubbel kan zien wie er een herinnering te delen heeft. Het voorwerp dat je zoekt is altijd in dezelfde ruimte, dus erg moeilijk wordt het nooit. De herinnering ontvouwt zich steevast als een minipuzzel waarbij het verhaal verteld wordt terwijl een illustratie zich ontvouwt. De herinnering is vervormd en het is de taak van de speler om ervoor te zorgen dat alles correct in beeld gebracht wordt zodat het verhaal kan verder gaan en je te weten kan komen wat het voorwerp in kwestie precies is. Zodra je weet waar je naar op zoek bent is het een kwestie van speuren in de kamer tot je gevonden hebt wat je zoekt. Als je genoeg herinneringen in de omgeving gevonden hebt kun je vervolgens als Sparky rondvliegen en de geest uit zijn schuilplaats blaffen. Opdracht volbracht. Erg diepgaand of uitdagend kun je de gameplay geenszins noemen, maar het heeft een onmiskenbare charme. Het is een spookachtige vorm van verstoppertje spelen waarbij elke kamer een soort diorama wordt waar je heerlijk rustig alles tot in detail kan vastpakken, van speelgoedrobots tot trompetten en een krop sla. Wat het extra leuk maakt is dat elke omgeving vol kleine details, leuke grapjes en knipoogjes zit, wat het speuren enorm tof maakt. Je weet nooit wat er in die doos in de hoek van de kast zit, maar de game zorgt ervoor dat je het dolgraag wil weten. Dat is de drijvende kracht van I Am Dead, het feit dat het constant je nieuwsgierigheid stimuleert en ook steeds weet te belonen met lollige kleine dingen.
Ietwat repetitief maar nooit vervelend
De gameplay loop is constant hetzelfde, wat voor een zeker gevoel van herhaling zorgt, maar de charme en humor overheerst gelukkig. Naast het zoeken naar de spulletjes kun je voor wat extra uitdaging bijvoorbeeld ook proberen de Grenkins te verzamelen. Het zijn hardnekkige kleine geesten die zich overal in de omgevingen verstopt hebben en die je met wat hulp van Sparky kan vinden. Je trouwe hond laat namelijk weten dat er een Grenkin in de buurt is en je ziet een vorm in silhouette onderaan je scherm. De bedoeling is om het juiste voorwerp te vinden en zo te roteren dat het past binnen de vorm onderaan het scherm om vervolgens de Grenkin tevoorschijn te toveren. Naast dat alles zijn er nog raadsels om op te lossen en bij deze optionele uitdagingen vind je nog het meeste wat op een uitdaging lijkt in de game. Een giraf geeft je een uitdaging en het is aan jou om uit een omgeving bezaaid met items het specifieke object te vinden, dat binnen de tijdslimiet.
Het lijkt misschien een beetje gek om de lof te prijzen van een game met simpele gameplay en een erg geringe moeilijkheidsgraad, maar bij I Am Dead draait het toch vooral om de sfeer en de vele verhaaltjes. Het is een spel waar de personages door sterk stemmenwerk tot leven komen en de kleurrijke artstyle je binnen weet te trekken, wat het een plezier maakt om de omgevingen af te speuren, op zoek naar alles wat er te ontdekken valt over de excentrieke bewoners van Shelmerston. I Am Dead mag dan wel klein zijn qua opzet en uitwerking, het is groots wanneer het aankomt op charme.
Je speelt als Morris Lupton, de recent overleden bezieler van het plaatselijke museum van Shelmerston, een idyllisch eilandje voor de kust van Engeland. Het is een vredig plekje aan de voet van een voorheen slapende vulkaan. Waarom de vulkaan uit haar winterslaap ontwaakt is en hoe de mogelijke destructie van Shelmerston te voorkomen valt, dat zijn vragen die onze dode vriend Morris Lupton doorheen de loop van het komende avontuur moet zien op te lossen. Dat doet hij door een nieuwe bewaker voor het eiland te zoeken. Samen met zijn al even dode hond Sparky trekt Morris op pad om de geesten van de andere overledenen die op het eiland rondspoken op te sporen in de hoop iemand te vinden die waardig genoeg is als nieuwe bewaker van Shelmerston.
Het nieuwsgierige spook uithangen
Nu Morris zijn aardse vorm achter zich gelaten heeft ontdekt hij dat hij de mogelijkheid heeft om in alles en iedereen te kijken. Er is geen enkel object dat hij niet van dichtbij kan bekijken en er is geen gedachte die hij niet kan horen, hij heeft als het ware een geestelijke x-ray. Enorm handig om zijn nieuwsgierige kantje de vrije loop te laten. Dat Morris een groot hart voor Shelmerston heeft openbaart zich al in de eerste minuten van de game wanneer hij vol liefde over het plaatsje praat en je ontdekt dat hij de verhalen van het eiland verzamelde. Dat hij daar zelfs na zijn dood mee verder gaat heeft een poëtische logica. Samen met Sparky trekt hij het eiland rond, op zoek naar de geesten van overledenen en hun verhalen. Op zoek naar degene met het juiste verhaal die het waard is om de nieuwe rol van bewaker voor al die verhalen op zich te nemen. Een kerel genaamd Peter Noach is de eerste potentiële ziel die de rol op zich zou kunnen nemen. De zoektocht brengt je naar de vuurtoren die tegenwoordig gebruikt wordt als een yoga retraite die bij leven door Peter Noach uitgebaat werd. Om de geest van Noach te vinden moet je te rade gaan bij de herinneringen van degenen die hem gekend hebben. Je luistert naar hun gedachten die je wegwijs maken naar kleine voorwerpen die iets wisten te betekenen voor Peter. Op die manier kan Sparky de geest in kwestie tevoorschijn snuffelen.
Wat I Am Dead mist aan uitdaging maakt het ruimschoots goed met charme
De manier waarop je te werk gaat is dat je vrij kan bewegen tussen de kamers van de omgeving en via een bubbel kan zien wie er een herinnering te delen heeft. Het voorwerp dat je zoekt is altijd in dezelfde ruimte, dus erg moeilijk wordt het nooit. De herinnering ontvouwt zich steevast als een minipuzzel waarbij het verhaal verteld wordt terwijl een illustratie zich ontvouwt. De herinnering is vervormd en het is de taak van de speler om ervoor te zorgen dat alles correct in beeld gebracht wordt zodat het verhaal kan verder gaan en je te weten kan komen wat het voorwerp in kwestie precies is. Zodra je weet waar je naar op zoek bent is het een kwestie van speuren in de kamer tot je gevonden hebt wat je zoekt. Als je genoeg herinneringen in de omgeving gevonden hebt kun je vervolgens als Sparky rondvliegen en de geest uit zijn schuilplaats blaffen. Opdracht volbracht. Erg diepgaand of uitdagend kun je de gameplay geenszins noemen, maar het heeft een onmiskenbare charme. Het is een spookachtige vorm van verstoppertje spelen waarbij elke kamer een soort diorama wordt waar je heerlijk rustig alles tot in detail kan vastpakken, van speelgoedrobots tot trompetten en een krop sla. Wat het extra leuk maakt is dat elke omgeving vol kleine details, leuke grapjes en knipoogjes zit, wat het speuren enorm tof maakt. Je weet nooit wat er in die doos in de hoek van de kast zit, maar de game zorgt ervoor dat je het dolgraag wil weten. Dat is de drijvende kracht van I Am Dead, het feit dat het constant je nieuwsgierigheid stimuleert en ook steeds weet te belonen met lollige kleine dingen.
Ietwat repetitief maar nooit vervelend
De gameplay loop is constant hetzelfde, wat voor een zeker gevoel van herhaling zorgt, maar de charme en humor overheerst gelukkig. Naast het zoeken naar de spulletjes kun je voor wat extra uitdaging bijvoorbeeld ook proberen de Grenkins te verzamelen. Het zijn hardnekkige kleine geesten die zich overal in de omgevingen verstopt hebben en die je met wat hulp van Sparky kan vinden. Je trouwe hond laat namelijk weten dat er een Grenkin in de buurt is en je ziet een vorm in silhouette onderaan je scherm. De bedoeling is om het juiste voorwerp te vinden en zo te roteren dat het past binnen de vorm onderaan het scherm om vervolgens de Grenkin tevoorschijn te toveren. Naast dat alles zijn er nog raadsels om op te lossen en bij deze optionele uitdagingen vind je nog het meeste wat op een uitdaging lijkt in de game. Een giraf geeft je een uitdaging en het is aan jou om uit een omgeving bezaaid met items het specifieke object te vinden, dat binnen de tijdslimiet.
Het lijkt misschien een beetje gek om de lof te prijzen van een game met simpele gameplay en een erg geringe moeilijkheidsgraad, maar bij I Am Dead draait het toch vooral om de sfeer en de vele verhaaltjes. Het is een spel waar de personages door sterk stemmenwerk tot leven komen en de kleurrijke artstyle je binnen weet te trekken, wat het een plezier maakt om de omgevingen af te speuren, op zoek naar alles wat er te ontdekken valt over de excentrieke bewoners van Shelmerston. I Am Dead mag dan wel klein zijn qua opzet en uitwerking, het is groots wanneer het aankomt op charme.
Conclusie
I Am Dead is een klein puzzelspelletje dat misschien niet de meest uitdagende gameplay in petto heeft, maar wel tonnen persoonlijkheid, charme en humor. Voor een game over de dood heeft I Am Dead erg veel joie de vivre in petto.
Pro
- Bevat tonnen charme en humor en leuke verhalen
- De kleurrijke stijl springt in het oog
- Het zoeken levert ontspannende gameplay op
Con
- Veel uitdaging moet je niet verwachten
- Repetitieve gameplay
8
Over
Beschikbaar vanaf
20 augustus 2021
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 5
- PlayStation VR
Ontwikkelaar
- Hollow Ponds
Uitgever
- Annapurna Interactive
