Review: Laika: Aged Through Blood

In een jaar volgepropt met hoogkwalitatieve games die één bepaald genre eer aandoen, is er bijna niks anders dan botte innovatie die genres op hun kop zet en ongegeneerd harde emotionele verhaalvertelling die nog de aandacht kan grijpen naar andere titels. En dat is exact wat Laika: Aged Through Blood heeft gedaan. Deze Metroidvania met een motorische twist is even fris als het uitdagend is. En vertrouw me wanneer ik zeg dat hart en hand door Laika aan diggelen worden gesmeten. Deze western heeft dan ook de eerste GOTY-plaats kunnen veroveren van deze gevoelige ziel die niet eens van westerns houdt. Geef Laika een kans, en het zal zich al snel met een hamer je lichaam, gedachten en emoties inwurmen. Laika bestaat nu reeds op alle platforms behalve de Switch, waar het op 11 januari beschikbaar zal worden.

Als de onsterfelijke hond Laika gaan spelers op een odyssee door een huiveringwekkend desolaat woestijnlandschap, versierd met weidse horizonten en gedetailleerde overblijfselen van zowel recente als oudere beschavingen. Elk aspect is zorgvuldig met de hand geanimeerd in een betoverende 2D-stijl. In dit epische westernverhaal staat Laika, een alleenstaande moeder die een pup koestert die voorbestemd is om haar als beschermer op te volgen, voor de uitdaging om de koloniale 'Vogels' te verslaan. Hun hebzucht en wreedheid hebben de cultuur van Laika aan de rand van uitroeiing gebracht. Ze zet alles op alles om een veiligere wereld te creëren voor haar soortgenoten, en dat doet ze op haar betrouwbare motorfiets die door de woestijn raast.

Capture d'écran 2023-12-17 192338.png

Fris en nagelhard​

In tegenstelling tot traditionele Metroidvania-games moeten spelers in Laika de helling, versnelling en kantelfysica van hun moto beheersen voor elke sprong. De levels zijn doordacht ontworpen met elliptische vormen die de snelheid en springmogelijkheden voor elk oppervlak bepalen. Deze basisbedieningen zijn al uitdagend om onder de knie te krijgen en vergen toewijding om te beheersen. Maar de beloning is groot wanneer je jezelf verbaast met vloeiende luchtacrobatiek. De uitdaging wordt nog groter door kenmerken zoals kogels die met één schot fataal zijn, of nog vaker door Laika's hoofd in het vuil te stoten om kogels af te weren. Elk kogelprojectiel moet perfect worden weerkaatst door je motorfiets op het juiste moment te positioneren, terwijl je tegelijkertijd in Bullet time je eigen kogels op vijanden richt, zonder je momentum te verliezen. En die kogels herladen niet automatisch na verloop van tijd. Na elke paar schoten moet je zelf een achterwaartse salto maken om te herladen. Het uitschakelen van twintig vijanden, het ontwijken van al hun projectielen en het veilig landen van elke salto moet soms binnen hachelijke tijdsmarges.

Het verhaal ontvouwt zich op verschillende visueel en mechanisch unieke locaties, op traditionele Metroidvania-wijze met elkaar verbonden. Elk gebied wordt afgesloten met een sensationeel eindbaasgevecht dat niet alleen de snelheid maar ook de moeilijkheidsgraad opschroeft. Vooral het middenpunt van Laika, een niveau dat ooit een zee was waar spelers van eiland naar eiland moeten springen, bracht mijn aantal sterfgevallen van ongeveer honderd naar meer dan vijfhonderd. Ook al zat ik diep in het spel, bijna was het genoeg geweest. Bijna. Laika is prachtig ontworpen, maar niet voor spelers met minder hand-oogcoördinatie of een zwakke zenuw. Aan de andere kant biedt Laika een enorm potentieel voor speedrunners. Gelukkig wordt de meedogenloosheid enigszins verzacht door een vernieuwende benadering van het XP-dropsysteem na het overlijden. Dit is deels van de Souls-games overgenomen, maar is een nieuwe richting ingeduwd door het incrementeler te maken, zodat spelers nooit al hun geld in één dood verliezen. Daarnaast zijn er zijmissies waarvoor je via experimenten geheime locaties moet vinden en waarbij je muziektracks en muzikanten voor je hub moet verzamelen. Dit toont aan dat de ontwerpers van Laika altijd vernieuwend willen zijn, ook als het op secundaire doelen aankomt.

Capture d'écran 2023-12-17 192309.png

Anti-escapisme​

Laika combineert vurig Tarantino-achtig geweld met een spirituelere benadering. Zo portretteert Laika de overblijfselen van de familieclan op een cultureel rijke manier, wat de tragedie en het onrecht van het verloren gegane nog meer benadrukt. Op een motorfiets gemaakt van de botten van haar grootmoeder, laat Laika een spoor van zand en bloed achter na haar radicale acties, waarbij zowel bondgenoten als vijanden betrokken zijn. Het leven is zwaar voor Laika's matriarchale clan, die schuilplaats zoekt in het praktisch genaamde 'Waar We Leven'. De 'Vogels' namen hun eerdere land in beslag, dat nu bekend staat als 'Waar Alles Verloren Gegaan Is', en eisten hun bezittingen en vele levens op. Maar Laika's vechtlust bleef onaangetast. Om haar familie te beschermen tegen de voortdurende vervolging door de 'Vogels', trekt Laika keer op keer de wildernis in, met een zwaar hart maar net genoeg hoop om zich aan vast te houden. De verhalen en thema's van verlies en onrecht in Laika voelen bijzonder relevant en ontroerend, vooral in het licht van de aanhoudende gruwelijkheden in de Gazastrook. Veel scènes in Laika zijn confronterend en moeilijk om naar te kijken, maar ze dragen een zwaar gewicht en voelen authentiek aan. Zo echt als een moeder die wanhopig probeert om beetjes geluk, hoop en veiligheid te verzamelen voor haar kind, terwijl een meedogenloze vijand haar kwetsbare thuis steeds verder bedreigt.

Confronterend in thema en design.


Hoewel Laika innovatief is in gameplay en visuele pracht, is het geen vorm van escapisme. Net als de beste kunst, zet het aan tot nadenken over hoeveel zinloos leed we als mensheid kunnen verdragen. Laika: Aged Through Blood is een scherpzinnige herinnering aan de voortdurende capaciteit van de mens voor kwaad, maar ook een vonk van hoop voor een betere toekomst. Te midden van de enorm succesvolle titels van dit jaar, torent Laika hoog uit als een ontroerende, actuele en fascinerende prestatie die zowel confronterend is als conventies in dit genre doorbreekt. Vanwege zijn uitmuntende design, zijn frisse genre-innovatie en zijn actueel en aangrijpend verhaal is Laika niet enkel mijn duidelijke Game van het Jaar, maar ook mijn allereerste perfecte score. Geen enkele game is perfect, maar eentje die zo dichtbij komt en uniek de culturele zeitgeist zo tastbaar kan aanhalen, en dat in een jaar met zoveel competitie, verdient die eer maar al te goed.


Deze review is een herwerking van de Engelstalige review op Tasta.me.

Conclusie

Laika: Aged Through Blood gaat geen compromissen aan. Verlang je een simpele game die perfect binnen de bekende kaders past? Laika haalt minachtend haar neus op. Zoek je een luchtige ervaring die je niet emotioneel en fysiek uitdaagt? Laika zegt: "Rot op." Ben je op zoek naar een verhaal dat de weg van vredige bemiddeling met onderdrukkers bewandelt? "Niet mijn weg" zegt Laika beslist. Laika heeft iets te zeggen. Niet met grandioze woorden, maar met een hartverscheurende, bloederige kreet. Een kreet die zo doordringend is dat de wereld wel moet luisteren.

Pro

  • Haast perfect uitgevoerde nieuwe spin op de Metroidvania
  • Ook secundaire mechanics zijn creatief aangepakt
  • Elk moment is een audiovisueel wonder
  • Gegrond, impactvol verhaal en worldbuilding
  • Sensationele bosses
  • Ferme dosis uitdaging ...

Con

  • Soms meedogenloos moeilijk
10

Over

Beschikbaar vanaf

5 december 2023

Gespeeld op

  1. PC
  2. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 4
  3. PlayStation 5
  4. Xbox One
  5. Xbox Series X|S

Genre

  1. Action

Ontwikkelaar

  1. Brainwash Gang

Uitgever

  1. Headup Games
 
Terug
Bovenaan