Met de kont in de lucht wordt een man met een rood pak, een zonnebril en een scherp blond kapsel wakker in een vuilnisbelt. Daar ontmoet hij een bewegende bureaulamp, die hem vertelt dat hij dood is, maar dat hij als spook Ghost Tricks kan gebruiken om de wereld rondom hem alsnog te manipuleren en uiteindelijk zijn eigen moord op te lossen. Zo begint deze aparte adventure game van Capcom.
Ontwikkeling voor Ghost Trick: Phantom Detective werd aangevoerd door Shu Takumi, de bedenker van de Ace Attorney-serie en ook de componist van Ace Attorney, Masakazu Sugimori, is terug van de partij. Ghost Trick kwam origineel enkel uit op de Nintendo DS in 2010, toen de DS al zes jaar op de markt was en diens populariteit reeds zijn beste dagen had gezien. Daardoor hebben velen nooit de kans gehad om Ghost Trick te spelen, ondanks denderende kritische receptie. Toch heeft het onder de spelers wel een degelijke cult following ontwikkeld en komt Ghost Trick vaak bovenaan lijstjes te staan die de beste DS-titels rangschikken. Tijdens de Nintendo Direct eerder dit jaar, kondigde Capcom aan dat ze nieuw leven in de game zouden blazen met een release voor modernere platforms en nu is het zover. Kan Ghost Trick dertien jaar later nog steeds met dezelfde trucjes imponeren op een enkel scherm?
Dat komt grotendeels ook omdat de gameplay zo goed in het verhaal genest zit. In puzzelsecties moet je met je geest objecten in de omgeving belichamen en manipuleren om de gebeurtenissen in de levende wereld te beïnvloeden. Het patroon bestaat eruit dat je eerst de originele gebeurtenissen moet bestuderen en dan een manier moet bedenken waardoor die gebeurtenissen veranderd kunnen worden. Het geinige hieraan is dat het noodlot niet onveranderbaar is, maar wel koppig: je zal dus een steeds complexere opeenvolging van acties op de juiste momenten moeten ondernemen om de werkelijkheid significant te veranderen. Al snel wordt het dus Sissels lot om complexe Rube Goldbergmachines van ketenreacties in elkaar te zetten om uiteindelijk daarmee een leven te redden (vaak dat van Lynne) of juist een vijand uit te schakelen. Als je ooit Final Destination bekeken hebt en dacht "ik zou zelf wel eens iemands dood via subtiele ketenreacties willen orchestreren", dan is de weliswaar veel minder gruwelijke Ghost Trick iets voor jou. Puzzels maken hiernaast slim gebruik van verticale niveaus en laten je creatief omgaan met de gedragspatronen van personages die zich in feite in een time loop bevinden tot Sissel de optimale tijdslijn heeft uitgedokterd.
Er is trouwens ook een actiecomponent aan de puzzels, want manipulaties moeten op precies het juiste moment gebeuren, anders zal het niet het gewenste effect hebben. Daarom zijn vele scènes op een timer gezet die je kan resetten als je je kans gemist hebt. Dan moet je zo snel mogelijk tussen de objecten schakelen om tegen het juiste moment de correcte manipulatie te kunnen uitvoeren. Misschien moet je bijvoorbeeld iemand doen struikelen zodat een kogel hen zou missen: dan moet je eerst via alle objecten in de weg racen naar het stoeltje in de gang en precies wanneer de wandeling van het personage hen op de correcte plaats brengt, het stoeltje omvergooien. Wel vind ik het een gemiste kans dat een fast forward-knop niet geïmplementeerd werd voor die segmenten waar je lang moet wachten voor je een actie moet ondernemen. Daarnaast had ik zeker niet geklaagd als de controls iets strakker gemaakt werden in deze release. Je hebt namelijk twee speelmodi: de tastbare wereld en de geestenwereld. In de tastbare wereld die in realtime voortbeweegt, kan je objecten manipuleren, maar enkel in de geestenwereld, waarin de tijd stilstaat, kan je tussen objecten rondbewegen om te geraken waar je moet zijn. Aangezien er een zeker race-aspect aan de gameplay gebonden zit, had het mooi geweest als het schakelen tussen deze twee werelden iets vloeiender ging; nu moet je steeds wachten op een transitie van een halve seconde. En dan heb ik het nog niet gehad over alle stukjes optionele dialoog die wat smaak en humor toevoegen. Die kan je vinden door op ongepaste momenten via de telefoon naar plaatsen te reizen waar je op dat moment niet moet zijn. Een paar kleine verbeteringspunten dus, maar over het algemeen zijn de gameplay en hoe ze het verhaal verder helpen van de hoogste klasse.
Net als in de Ace Attorney-serie zijn de personages die je doorheen het verhaal ontmoet een fleurig hoogtepunt. Aangename mensen zijn ze zeker niet allemaal, maar persoonlijkheid en excentriciteit hebben ze in overvloed. Om te beginnen heb je de hoofdpersonages Sissel en Lynne. Wat een stijlicoon is Sissel toch. Rood pak? Check. Nachtelijke zonnebril? Check. Een meter lang punthaar? Dubbelcheck. Voeg daarbij een nieuwsgierig en principieel karakter toe en je hebt een geweldige protagonist. Ook Lynne pakt uit met haar knalrood haar in een dotje en gele jas over een Denimjurk, die perfect haar chaotische maar eerlijke persoonlijkheid complementeert. Maar ook de zijpersonages zijn om van te smullen: van de Pomeriaanse hond Missile wiens breintje te klein is om het concept van de dood volledig te vatten, maar toch zijn best doet om zijn baasje te redden, tot Emma, de schrijfster die tussen elk klef woord dat ze op haar typemachine typt, een slok van haar overvolle glas rode wijn neemt en er een onoprechte toast bij verzint. De uitbundige persoonlijkheden van elk van deze aparte personages worden dan ook vakkundig neergezet in zowel hun vaak geinige uitspraken, hun frisse karakterportretten, en vooral in hun 3D-animaties, zoals met de voornoemde dansjes en typerende bewegingen. Wat de wereld van Ghost Trick zo vreugdevol maakt om te leren kennen, is de graad waarmee iedereen in dit verhaal (zelfs bijvoorbeeld een gevangene) de vrijheid heeft om volop schaamteloos zichzelf te zijn. Levende of niet, elk personage ademt joie de vivre uit, net als deze titel in het algemeen. Deze ijscoole game heeft een bedwelmend bruisende energie die, eens je het een kans geeft, niet anders kan dan je dag te elektriseren.
Ontwikkeling voor Ghost Trick: Phantom Detective werd aangevoerd door Shu Takumi, de bedenker van de Ace Attorney-serie en ook de componist van Ace Attorney, Masakazu Sugimori, is terug van de partij. Ghost Trick kwam origineel enkel uit op de Nintendo DS in 2010, toen de DS al zes jaar op de markt was en diens populariteit reeds zijn beste dagen had gezien. Daardoor hebben velen nooit de kans gehad om Ghost Trick te spelen, ondanks denderende kritische receptie. Toch heeft het onder de spelers wel een degelijke cult following ontwikkeld en komt Ghost Trick vaak bovenaan lijstjes te staan die de beste DS-titels rangschikken. Tijdens de Nintendo Direct eerder dit jaar, kondigde Capcom aan dat ze nieuw leven in de game zouden blazen met een release voor modernere platforms en nu is het zover. Kan Ghost Trick dertien jaar later nog steeds met dezelfde trucjes imponeren op een enkel scherm?
Een spookhuis vanuit het perspectief van het spook
Na het wakker worden in een vuilnisbelt met enkel een bureaulamp te vriend, komt Sissel te weten dat hij net gestorven is, maar in zijn dood zeldzame spookkrachten heeft ontwikkeld. Nu kan hij de wereld rondom hem alsnog manipuleren om het heden, de toekomst en zelfs het verleden een ander pad op te sturen. Zijn vooraanstaande missie is om zijn eigen dood op te lossen, maar hij wordt steeds afgeleid door Lynne, een detective die duidelijk iets met de zaak te maken heeft, maar zichzelf steeds in de nesten lijkt te werken. Een ongure bende heeft het op Lynne gemunt en slaagt er keer op keer in om haar te vermoorden. Gelukkig heeft Sissel de kracht om het lot van anderen te veranderen door vier minuten voor hun dood terug in de tijd te gaan en de omstandigheden te veranderen. Al snel geraakt hij verwikkeld in een samenzwering die hem en zijn spookkrachten naar vele locaties zal sturen en hem in aanraking zal brengen met genoeg kleurrijke personages om een verdachtenlijst in een Ace Attorney-game mee te vullen. Wat spoken die allemaal uit wanneer er niemand kijkt? Daar kan Sissel achter komen! Dit verhaal is pokkengek, zit vol leuke wendingen en vloeit met een onstuitbaar tempo door: geen scène is onbelangrijk en geen moment is saai. Ook charmant is Ghost Tricks nonchalante attitude tegenover de dood. Uiteraard, de hele game is op het idee gebouwd, dus een luchtige blik is wel nodig om er geen grauwe bedoening van te maken. In meeste media is het een gevoelig of ten minste negatief getint onderwerp, maar in Ghost Trick is de dood een doodnormaal deel van het leven. Een zeer welkome filosofie die de titel nog maar eens een onweerstaanbare flair geeft.Als je ooit als de Dood uit Final Destination hebt willen spelen, is Ghost Trick iets voor jou!
Dat komt grotendeels ook omdat de gameplay zo goed in het verhaal genest zit. In puzzelsecties moet je met je geest objecten in de omgeving belichamen en manipuleren om de gebeurtenissen in de levende wereld te beïnvloeden. Het patroon bestaat eruit dat je eerst de originele gebeurtenissen moet bestuderen en dan een manier moet bedenken waardoor die gebeurtenissen veranderd kunnen worden. Het geinige hieraan is dat het noodlot niet onveranderbaar is, maar wel koppig: je zal dus een steeds complexere opeenvolging van acties op de juiste momenten moeten ondernemen om de werkelijkheid significant te veranderen. Al snel wordt het dus Sissels lot om complexe Rube Goldbergmachines van ketenreacties in elkaar te zetten om uiteindelijk daarmee een leven te redden (vaak dat van Lynne) of juist een vijand uit te schakelen. Als je ooit Final Destination bekeken hebt en dacht "ik zou zelf wel eens iemands dood via subtiele ketenreacties willen orchestreren", dan is de weliswaar veel minder gruwelijke Ghost Trick iets voor jou. Puzzels maken hiernaast slim gebruik van verticale niveaus en laten je creatief omgaan met de gedragspatronen van personages die zich in feite in een time loop bevinden tot Sissel de optimale tijdslijn heeft uitgedokterd.
Er is trouwens ook een actiecomponent aan de puzzels, want manipulaties moeten op precies het juiste moment gebeuren, anders zal het niet het gewenste effect hebben. Daarom zijn vele scènes op een timer gezet die je kan resetten als je je kans gemist hebt. Dan moet je zo snel mogelijk tussen de objecten schakelen om tegen het juiste moment de correcte manipulatie te kunnen uitvoeren. Misschien moet je bijvoorbeeld iemand doen struikelen zodat een kogel hen zou missen: dan moet je eerst via alle objecten in de weg racen naar het stoeltje in de gang en precies wanneer de wandeling van het personage hen op de correcte plaats brengt, het stoeltje omvergooien. Wel vind ik het een gemiste kans dat een fast forward-knop niet geïmplementeerd werd voor die segmenten waar je lang moet wachten voor je een actie moet ondernemen. Daarnaast had ik zeker niet geklaagd als de controls iets strakker gemaakt werden in deze release. Je hebt namelijk twee speelmodi: de tastbare wereld en de geestenwereld. In de tastbare wereld die in realtime voortbeweegt, kan je objecten manipuleren, maar enkel in de geestenwereld, waarin de tijd stilstaat, kan je tussen objecten rondbewegen om te geraken waar je moet zijn. Aangezien er een zeker race-aspect aan de gameplay gebonden zit, had het mooi geweest als het schakelen tussen deze twee werelden iets vloeiender ging; nu moet je steeds wachten op een transitie van een halve seconde. En dan heb ik het nog niet gehad over alle stukjes optionele dialoog die wat smaak en humor toevoegen. Die kan je vinden door op ongepaste momenten via de telefoon naar plaatsen te reizen waar je op dat moment niet moet zijn. Een paar kleine verbeteringspunten dus, maar over het algemeen zijn de gameplay en hoe ze het verhaal verder helpen van de hoogste klasse.
Als de dood voor levenloosheid
Niet enkel de unieke gameplay-verhaalmix maakt van Ghost Trick een avontuur dat je niet snel zal vergeten. Even instrumenteel daarbij zijn alle aspecten rond de opvallende personages, de oorwurmende muziek en (voor sommigen althans) de graffiti-achtige visuele stijl. De actie wordt nog steeds in een vierkant scherm getoond zoals een van de DS-schermen, al kan je de zijkanten van het scherm naar wens opvullen met beelden die je ontgrendelt naargelang je verder raakt in het verhaal. Dit raak je al snel gewoon aangezien dat vierkant scherm typisch bomvol dingen staat om je blik op te werpen. Buiten het esthetische, heeft Ghost Trick vooral een oog voor persoonlijk detail dat personages of objecten er toch uit doen springen. Het iconisch beeld van Sissel die met zijn achterste in de lucht gestorven is, de dansende bewegingen die detectives maken als deel van hun politiepersona, of de ambtenaar die onder zijn bureau zijn schoenen uit heeft en zijn voeten steeds over elkaar wrijft om die verdomde jeuk te bestrijden. Het zijn geweldig effectieve en charmante visuele representaties van hun unieke persoonlijkheden en de persoonlijkheid van Ghost Trick zelve. Nu, de achtergronden, 3D-figuren en karakterportretten zijn elk op zich prima, maar wanneer ze allemaal over elkaar geplaatst worden, stoort de mengeling van stijlen soms wel. Er zijn zeker ook veel stijlvolle scènes te bewonderen, die bijvoorbeeld vaak gebruik maken van een 2D-spotlicht, maar soms ziet Ghost Trick er ook uit als een trashy flash game. Ook de muziek is een absoluut hoogtepunt. Je kan ofwel uit de originele digitale compositie of het nieuwere arrangement kiezen, maar er valt iets te zeggen voor beide. Als je al van een Ace Attorney-track genoten hebt, dan weet je al wat te verwachten van deze bloedpompende deuntjes vol melodische verrassingen.Rood pak? Check. Nachtelijke zonnebril? Check. Een meter lang punthaar? Dubbelcheck.
Net als in de Ace Attorney-serie zijn de personages die je doorheen het verhaal ontmoet een fleurig hoogtepunt. Aangename mensen zijn ze zeker niet allemaal, maar persoonlijkheid en excentriciteit hebben ze in overvloed. Om te beginnen heb je de hoofdpersonages Sissel en Lynne. Wat een stijlicoon is Sissel toch. Rood pak? Check. Nachtelijke zonnebril? Check. Een meter lang punthaar? Dubbelcheck. Voeg daarbij een nieuwsgierig en principieel karakter toe en je hebt een geweldige protagonist. Ook Lynne pakt uit met haar knalrood haar in een dotje en gele jas over een Denimjurk, die perfect haar chaotische maar eerlijke persoonlijkheid complementeert. Maar ook de zijpersonages zijn om van te smullen: van de Pomeriaanse hond Missile wiens breintje te klein is om het concept van de dood volledig te vatten, maar toch zijn best doet om zijn baasje te redden, tot Emma, de schrijfster die tussen elk klef woord dat ze op haar typemachine typt, een slok van haar overvolle glas rode wijn neemt en er een onoprechte toast bij verzint. De uitbundige persoonlijkheden van elk van deze aparte personages worden dan ook vakkundig neergezet in zowel hun vaak geinige uitspraken, hun frisse karakterportretten, en vooral in hun 3D-animaties, zoals met de voornoemde dansjes en typerende bewegingen. Wat de wereld van Ghost Trick zo vreugdevol maakt om te leren kennen, is de graad waarmee iedereen in dit verhaal (zelfs bijvoorbeeld een gevangene) de vrijheid heeft om volop schaamteloos zichzelf te zijn. Levende of niet, elk personage ademt joie de vivre uit, net als deze titel in het algemeen. Deze ijscoole game heeft een bedwelmend bruisende energie die, eens je het een kans geeft, niet anders kan dan je dag te elektriseren.
Conclusie
Na eindelijk Ghost Trick: Phantom Detective gespeeld te hebben, snap ik volledig waarom deze titel over de jaren een cult following heeft gekregen. Deze klassieker van dezelfde ontwikkelaars van de vroegere Ace Attorney-games, komt ook volledig tot zijn recht in deze remaster voor moderne platforms. Dat het origineel om een Nintendo DS-game ging, kan je nog steeds zien (in de soms trashy uitziende omgevingen) en voelen (in de controls die wat vloeiender hadden gemogen), maar dat maakt nauwelijks uit wanneer de content zelf van zo'n bedrieglijk hoog niveau is. Het mysterieuze verhaal vol wendingen over een geest die zijn eigen moord probeert op te lossen, mengt bijna naadloos met de unieke puzzel-gameplay waarin hij tijd en objecten manipuleert om de levenden naar een ander lot te leiden. Beide aspecten complementeren elkaar en zorgen ervoor dat er geen saai moment in de twaalf uren durende campaign te bespeuren valt. Dat heeft ook veel te maken met de ouderwetse maar headbang-waardige muzikale knallers, maar nog meer met de vele kleurrijke personages die emmersvol passie, anima en persoonlijkheid vertonen in hun snappy oneliners, expressieve portretten en komische animaties. Deze absolute aanrader voor liefhebbers van gewaagde en originele interactieve verhalen, zal lang na het einde in je hoofd blijven rondspoken.
Pro
- Intrigerend, mysterieus en origineel verhaal vol wendingen
- Unieke puzzels om van te smullen
- Personages zitten vol karakter en leven (zelfs de doden!)
- Knallende deuntjes in zowel origineel als heropgenomen soundtrack
- Geen saai moment
Con
- Controls hadden wat vloeiender gemogen
- Menging aan visuele stijlen doet sommige beelden er slonzig uitzien
9
Over
Beschikbaar vanaf
30 juni 2023
Gespeeld op
- PlayStation 4
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
Genre
- Adventure
- Puzzle
- Visual novel
Ontwikkelaar
- Capcom
Uitgever
- Capcom
Website
Laatst bewerkt:
