Dit najaar krijgen de liefhebbers van de franchise dus eindelijk hun Assassin’s Creed in Japan. Men zou haast vergeten dat, ondertussen bijna vier jaar geleden, al die andere game uitgebracht werd, met een erg gelijkaardig concept. Ook het Ghost of Tsushima van Sucker Punch is namelijk een actiespel voor PlayStation 4 én 5 (via de Director’s Cut-editie), waar er voortdurend geslopen en geëlimineerd moet worden. Eveneens in een feodaal Japan, en wel op het fabelachtige Tsushima, een eilandengroep gelegen in de straat van Korea. Mede dankzij het epische plot, gebaseerd op enkele films van de legendarische Akira Kurosawa, werd het een voltreffer.
En nu is er dus eindelijk die pc-port van deze Ghost of Tsushima: Director’s Cut
. Deze editie bevat het basisspel, de Iki Island-expansie, de PlayStation-overlay voor wie dat wenst, én de coöperatieve/online multiplayer Legends-modus, waarvoor natuurlijk dat recentelijk veelbesproken PlayStation-account vereist is. Aangezien het wederom Nixxes was die de vertaling van de consoleversie naar het pc-platform in goede banen mocht leiden, maakte niemand zich veel zorgen. Terecht, zo zal blijken uit deze review. Ghost of Tsushima: Director’s Cut is sinds 16 mei verkrijgbaar voor pc via Steam en de Epic Games Store.
Ja, gevoed door imposant neergezette personages die elkaar onderling een onvoorwaardelijk respect betuigen met daaraan gekoppeld een extreem vergaande loyaliteit, blijft Ghost of Tsushima datzelfde epos over niet zo maar een samoerai. Een getalenteerde, maar gekwelde krijger die plots nagenoeg alles kwijt is, en zelfs bijna het vertrouwen in zichzelf verliest. Maar toch, mede dankzij de hulp van anderen, weet hij dan steeds de rug te rechten, wanneer men het eigenlijk al niet meer voor mogelijk acht. Aangezien Jin alles probeert terug te winnen wat hem dierbaar is, maar dit tegelijk wil doen volgens de regels van de erecode die hij van zijn oom leerde, levert dit hem voortdurend interne conflicten op. Dat felle contrast tussen Jins blootgelegde twijfels en zwakheden enerzijds, en zijn aanwakkerende moed en vastberadenheid anderzijds, spint de rode draad van een subtiel insijpelend narratief. Doordat het geregeld ook nog eens extra bekrachtigd wordt via talloze cinematische, speelbare flashbacks, zal het plot ongetwijfeld niemand onberoerd laten.
Deze pc-editie biedt ondersteuning voor diverse types controllers, en werd daarnaast volledig geoptimaliseerd voor ultrawijde 21:9- én 32:9-resoluties. Al verraden de graphics zelfs in deze pc-port stilaan de leeftijd van het origineel, toch ziet Tsushima er nog steeds even betoverend mooi uit. Onder meer dankzij die prachtige skyline wanneer de rijzende zon terug onderduikt, en die duizenden blaadjes en bloesems welke op de aangrijpende trillingen van een symfonisch orkest door het luchtruim zweven. En hoewel de performantie en stabiliteit van deze pc-versie met zijn ontgrendelde framesnelheden al top zijn zonder deze, ontbreekt het niet aan opschalingstechnieken, met keuze tussen Nvidia DLSS, AMD FSR en Intel XeSS. Frame Gen-tech is vanzelfsprekend eveneens van de partij, al durft deze wel eens ghosting of artifacts te veroorzaken, waaronder vreemde, zwarte rookslierten die er niet horen te zijn. Los van het feit dat Nixxes dit ongetwijfeld snel zal kunnen oplappen, hoort deze opmerking slechts in de kantlijn van het eindrapport te staan, van een voor de rest prima pc-port.
En nu is er dus eindelijk die pc-port van deze Ghost of Tsushima: Director’s Cut
Niet zo maar een verhaal, over een samoerai
Protagonist van dienst is Jin Sakai, een van de laatste overlevende samoerai na de slag om Komoda, toen de Mongolen Japan binnenvielen. Gejaagd door de wind, moet hij kompanen zien te verzamelen om zowel het eiland evenals zijn oom, de daimyo Shimura, te helpen bevrijden uit de klauwen van die vreselijke Khotun Khan. Als allereerste bondgenoot is er Yuna, een dievegge die zeker haar mannetje kan staan in de brute realiteit van het gehavende Tsushima. Niet toevallig was het zij die Jin redde, verstopte en verzorgde, toen de Mongolen hem voor dood achterlieten na hem eerst zwaar te verwonden.Een subtiel insijpelend narratief.
Ja, gevoed door imposant neergezette personages die elkaar onderling een onvoorwaardelijk respect betuigen met daaraan gekoppeld een extreem vergaande loyaliteit, blijft Ghost of Tsushima datzelfde epos over niet zo maar een samoerai. Een getalenteerde, maar gekwelde krijger die plots nagenoeg alles kwijt is, en zelfs bijna het vertrouwen in zichzelf verliest. Maar toch, mede dankzij de hulp van anderen, weet hij dan steeds de rug te rechten, wanneer men het eigenlijk al niet meer voor mogelijk acht. Aangezien Jin alles probeert terug te winnen wat hem dierbaar is, maar dit tegelijk wil doen volgens de regels van de erecode die hij van zijn oom leerde, levert dit hem voortdurend interne conflicten op. Dat felle contrast tussen Jins blootgelegde twijfels en zwakheden enerzijds, en zijn aanwakkerende moed en vastberadenheid anderzijds, spint de rode draad van een subtiel insijpelend narratief. Doordat het geregeld ook nog eens extra bekrachtigd wordt via talloze cinematische, speelbare flashbacks, zal het plot ongetwijfeld niemand onberoerd laten.
Typisch die open wereld, maar toch vooral een prima pc-port
Net zoals het verhaal lineair opbouwt in de richting van dé gepaste apotheose, worden Jins gevechtstechnieken en trucs efficiënter en diverser naarmate hij erin slaagt om gijzelaars te bevrijden uit die vele Mongoolse kampen en gekaapte dojo’s. Inderdaad, de standaard katana wordt al snel vergezeld van een Tanto-mes en een boog. Maar ook verfijnder aanvalsmateriaal, zoals het gooien van rookbommen, behoren tot het arsenaal van onze krijger, net als een aantal gadgets (ja, weeral die Grapple Hook). Geslaagde missies leveren je extra health en Technique-points op, welke op hun beurt alweer nieuwe vaardigheden uitlokken. Natuurlijk is het een alreeds beproefd recept voor een openwereldspel. Het bijkomstige tactische aspect, waarbij je voor elk vijandelijke kamp op voorhand de zwakke plekken dient te detecteren waarna je zelf de keuze krijgt om deze al dan niet te benutten, voegt daarom een welgekomen afwisseling toe aan de gameplay. De zogenaamde standoffs waarbij je de Mongoolse bendes rechtstreeks kan uitdagen, evenals de optie om de in de buurt overgebleven vijanden naar je toe te lokken, weten immers slechts kortstondig te boeien. Doordat deze optionele combat mechanics zodanig vaak terugkeren, begin je ze automatisch meer en meer over te slaan. Of om het eens vanaf een andere invalshoek te benaderen, gelukkig onderbreekt het excessieve gebruik van cutscenes om de verhalende dialogen te brengen, die doorgaans repetitieve combat flow wat.Tsushima ziet er nog steeds even betoverend mooi uit.
Deze pc-editie biedt ondersteuning voor diverse types controllers, en werd daarnaast volledig geoptimaliseerd voor ultrawijde 21:9- én 32:9-resoluties. Al verraden de graphics zelfs in deze pc-port stilaan de leeftijd van het origineel, toch ziet Tsushima er nog steeds even betoverend mooi uit. Onder meer dankzij die prachtige skyline wanneer de rijzende zon terug onderduikt, en die duizenden blaadjes en bloesems welke op de aangrijpende trillingen van een symfonisch orkest door het luchtruim zweven. En hoewel de performantie en stabiliteit van deze pc-versie met zijn ontgrendelde framesnelheden al top zijn zonder deze, ontbreekt het niet aan opschalingstechnieken, met keuze tussen Nvidia DLSS, AMD FSR en Intel XeSS. Frame Gen-tech is vanzelfsprekend eveneens van de partij, al durft deze wel eens ghosting of artifacts te veroorzaken, waaronder vreemde, zwarte rookslierten die er niet horen te zijn. Los van het feit dat Nixxes dit ongetwijfeld snel zal kunnen oplappen, hoort deze opmerking slechts in de kantlijn van het eindrapport te staan, van een voor de rest prima pc-port.
Conclusie
Ghost of Tsushima: Director's Cut voor pc, momenteel met zijn verbeterde visuals en prima performantie te beschouwen als dé ultieme editie, doet het origineel allesbehalve oneer aan. Met zijn typische gameplay voor een openwereldspel inclusief sporadische repetitiviteit, moet de game het vooral hebben van zijn spannende, cinematische storytelling en imposante personages. Gelukkig slaagt het spel hier met glans in, waardoor het epos anno 2024 nog steeds voldoende weet te boeien. Hier kunnen de pc-spelers alleen maar blij van worden!
Pro
- Cinematisch epos
- Enorm veel keuze wat betreft speelstijlen
- Prima performantie
Con
- Beproefd concept qua open wereld
- Wat repetitieve combat
8
Over
Beschikbaar vanaf
16 mei 2024
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
Genre
- Action
- Adventure
Ontwikkelaar
- Nixxes Software
- Sucker Punch Productions
Uitgever
- PlayStation PC LLC
