Wat hebben jazz, het ontstaan van de kosmos, en een horlogeverkoper gemeen? Inderdaad, op het eerste gezicht niets, en net deze gekke combinatie vormt het fundament van de nieuwe game Genesis Noir, ontwikkeld door de tot nu toe onbekende studio Feral Cat Den. Nu was het aan mij om via deze review even uit te zoeken of deze combi wel een geslaagde is.
Genesis Noir situeert zich voor, tijdens en na de Big Bang. Jawel, de knal die het ontstaan van onze kosmos inluidde en die in de game uitgebeeld wordt als een kogel. De protagonist is een zwart mannetje, genaamd No Man, dat eruitziet als een steltloper, en die wil de liefde van zijn leven redden. Om dit te verwezenlijken moet hij de expansie van het universum een halt toeroepen. Jij snapt het misschien meteen al, ik was in ieder geval niet mee, maar misschien weerspiegelt dit net de intrinsieke kunst van dit concept?
Horloges verkopen
Het thema mag dan wel kosmisch zijn, maar na een korte intro start de speler totaal down-to-earth als een straatverkoper. In een bijzonder cartooneske maar zwart-witte omgeving is de eerste opdracht om willekeurige objecten op straat te selecteren - die hoogstwaarschijnlijk mensen representeren - aan wie je horloges dient te verkopen. Eén koper houdt je echter voor de gek, want hij betaalt je met een onderbroek in plaats van met geld en slaat daarna op de vlucht, waarna je deze flauwe grappenmaker natuurlijk wel moét achtervolgen. De moeilijkheidsgraad in deze fase is nihil, en de besturing blijkt voornamelijk point-and-click, al kun je wel wat sneller rennen door de gebruikelijke keyboardtoetsen te betrekken.
Jazz is top
Ten laatste vanaf dit gedeelte merk je al dat de relaxerende jazzmuziek een belangrijk onderdeel uitmaakt van de artistieke compositie die Genesis Noir wil zijn. Muziek en beeld worden constant als een choreografisch instrument aangewend om het idee achter de game kracht en massa bij te zetten. In fel contrast staat daar echter tegenover dat de resterende mechaniek vreselijk slecht dit wonderlijke idee tot uitvoering brengt.
Vreselijke controls
De controls werkten namelijk vaker niet dan wel, op bepaalde momenten moest ik naar mijn mening té accuraat iets aanklikken. Verschillende keren wilde mijn mannetje zelfs helemaal niet meer bewegen of iets doen, waardoor ik het hoofdstuk moest herstarten. Want neen, er zijn geen savegames in Genesis Noir. De game beslist zelf vanaf welk punt je later kan hervatten. Bij veel puzzels wist ik ook helemaal niet wat te doen en als ik dan de oplossing vond, voelde die eerder aan als puur toeval. Of zou dat net een manifestatie van gans het achterliggende kosmologische idee geweest zijn?
In ieder geval leek het mij eerder allemaal wat krakkemikkig geprogrammeerd. Zo had ik in bepaalde stukken problemen om verder te geraken omdat ik vergat iets te doen in de vorige stap, en ik kon dat niet meer rechtzetten zonder het ganse level te herstarten. Heel erg vervelend, waardoor ik deze versie van de game uiteindelijk opgaf na nog geen vier uur spelen. Want opgeven staat wel degelijk in mijn woordenboek, namelijk als de kwaliteit gewoon veel te ondermaats is. Hopelijk kan dit nog opgelost worden met een post-release update.
Genesis Noir situeert zich voor, tijdens en na de Big Bang. Jawel, de knal die het ontstaan van onze kosmos inluidde en die in de game uitgebeeld wordt als een kogel. De protagonist is een zwart mannetje, genaamd No Man, dat eruitziet als een steltloper, en die wil de liefde van zijn leven redden. Om dit te verwezenlijken moet hij de expansie van het universum een halt toeroepen. Jij snapt het misschien meteen al, ik was in ieder geval niet mee, maar misschien weerspiegelt dit net de intrinsieke kunst van dit concept?
Horloges verkopen
Het thema mag dan wel kosmisch zijn, maar na een korte intro start de speler totaal down-to-earth als een straatverkoper. In een bijzonder cartooneske maar zwart-witte omgeving is de eerste opdracht om willekeurige objecten op straat te selecteren - die hoogstwaarschijnlijk mensen representeren - aan wie je horloges dient te verkopen. Eén koper houdt je echter voor de gek, want hij betaalt je met een onderbroek in plaats van met geld en slaat daarna op de vlucht, waarna je deze flauwe grappenmaker natuurlijk wel moét achtervolgen. De moeilijkheidsgraad in deze fase is nihil, en de besturing blijkt voornamelijk point-and-click, al kun je wel wat sneller rennen door de gebruikelijke keyboardtoetsen te betrekken.
Jazz is top
Ten laatste vanaf dit gedeelte merk je al dat de relaxerende jazzmuziek een belangrijk onderdeel uitmaakt van de artistieke compositie die Genesis Noir wil zijn. Muziek en beeld worden constant als een choreografisch instrument aangewend om het idee achter de game kracht en massa bij te zetten. In fel contrast staat daar echter tegenover dat de resterende mechaniek vreselijk slecht dit wonderlijke idee tot uitvoering brengt.
Vreselijke controls
De controls werkten namelijk vaker niet dan wel, op bepaalde momenten moest ik naar mijn mening té accuraat iets aanklikken. Verschillende keren wilde mijn mannetje zelfs helemaal niet meer bewegen of iets doen, waardoor ik het hoofdstuk moest herstarten. Want neen, er zijn geen savegames in Genesis Noir. De game beslist zelf vanaf welk punt je later kan hervatten. Bij veel puzzels wist ik ook helemaal niet wat te doen en als ik dan de oplossing vond, voelde die eerder aan als puur toeval. Of zou dat net een manifestatie van gans het achterliggende kosmologische idee geweest zijn?
Bij veel puzzels wist ik helemaal niet wat te doen en als ik dan de oplossing vond, voelde die eerder aan als puur toeval. Of zou dat net een manifestatie van gans het achterliggende kosmologische idee geweest zijn?
In ieder geval leek het mij eerder allemaal wat krakkemikkig geprogrammeerd. Zo had ik in bepaalde stukken problemen om verder te geraken omdat ik vergat iets te doen in de vorige stap, en ik kon dat niet meer rechtzetten zonder het ganse level te herstarten. Heel erg vervelend, waardoor ik deze versie van de game uiteindelijk opgaf na nog geen vier uur spelen. Want opgeven staat wel degelijk in mijn woordenboek, namelijk als de kwaliteit gewoon veel te ondermaats is. Hopelijk kan dit nog opgelost worden met een post-release update.
Conclusie
Genesis Noir zal voor sommigen slaapverwekkend zijn, maar dat vormt het probleem niet voor mij. Ik vind het achterliggende kosmische gedachtegoed in combinatie met de artistieke stijl wel degelijk intrigerend, en met de jazzmuziek erbij heerst er wel een soort mysterieuze sfeer. De game blijkt echter al snel enorm te frustreren, uitsluitend omdat de controls vreselijk slecht geïmplementeerd zijn. Hierdoor kwam ik meermaals in een situatie die mij verplichtte de sessie te herspelen, en dat vond ik gewoon onaanvaardbaar.
Pro
- Jazzmuziek
- Artistieke stijl
Con
- Controls zijn vreselijk en leiden tot game breaking bugs
5.5
Over
Beschikbaar vanaf
26 maart 2021
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- Xbox One
Ontwikkelaar
- Feral Cat Den
Uitgever
- Fellow Traveller
