Nog een van die bijzondere én langverwachte games welke dit jaar eindelijk wisten te landen, is The Invincible. Het scifi-avontuur is overduidelijk gebaseerd op de gelijknamige Poolse scifi-roman van Stanisław Lem uit 1964 en werd ontwikkeld door Starward Industries, allesbehalve een onbekende naam. Deze gamestudio werd namelijk opgericht door een groep creators die een belangrijk aandeel hadden in het succes van verschillende AAA-franchises, waaronder The Witcher 3, Cyberpunk 2077, Dead Island, Dying Light en Call of Juarez.
Het behoeft dan ook geen verdere uitleg waarom het reikhalzend uitkijken was naar deze titel. Maar waarvoor die “The Invincible” dan staat, mocht je het boek nog nooit gelezen hebben? Op die vraag moet ik je helaas het antwoord schuldig blijven. Omdat dit evenzeer net een van de kernelementen vormt van het in dit spel te ontrafelen mysterie. Wat wel al zeker bevestigd kan worden, is dat je The Invincible moét gespeeld hebben wanneer je een gamer bent die onder meer houdt van een goed boek, het space-thema en bijhorende wetenschappen, morele dilemma's, mysterie, veel gespreksstof, een pakkend verhaal, een epische soundtrack en adembenemende graphics. Want dat krijg je namelijk met The Invincible allemaal in één en dezelfde game. In deze review wordt de pc-versie besproken, nou ja "besproken", eerder: uiteindelijk oververdiend bejubeld.
Ondanks enkele aangrijpende momenten al heel vroeg in het verhaal, komt The Invincible helaas wat traag op gang. En dat valt ook te merken aan meerdere spelaspecten. Zo raakt Yasna wel heel erg snel uitgeput tijdens haar zoektocht. Ja, dat wandelen en terugkerende trekken van sprintjes maakt van die eerste paar uur een nogal slome ervaring. Het navigeren doorheen het verdroogde en rotsachtige landschap voelt daarnaast minder intuïtief aan. Niet alle obstakels zijn even consistent uitgewerkt, waardoor het soms onduidelijk is waar je heen moet, en de interactie met de omgeving blijkt minimaal. Geregeld bots je op zowel zichtbare als onzichtbare barrières. Bepaalde van deze afbakeningen worden weliswaar verwijderd wanneer je een bepaalde opdracht of conversatie voltooide, maar helaas staat dit spelmechanisme in fel contrast met het idyllische idee van die gigantisch uitgestrekte, onbekende planeet. Kortom, voor even kan er wat minder genoten worden van echte vrijheid. Waardoor het op den duur lastiger wordt om je van de twijfel te ontdoen of The Invincible zich nog zal kunnen heffen boven het niveau van die typische walking simulator. Althans tijdens die eerste paar uren.
Grafisch ogen de modellen van de personages natuurlijk niet als deze van een AAA-titel, maar de fenomenale kosmische panorama’s doen dat wél. Het universum van The Invincible is een lust voor het oog van liefhebbers van spacegames met mooie beelden. Met als absolute uitschieters de high resolution textures, de realistische weergave van reflecties én de belichting via de Unreal Engine 5. Dit allemaal aan een aanvaardbare performantie, met af en toe een lichte hapering die zeker te vergeven valt. En dat rotsachtige, verdorde woestijnlandschap wordt voldoende afgelost door andere fascinerende locaties: ijskoude, donkere grotten, vlaktes met kokendhete geisers, diepe kraters, een metalen stad, desolate stranden ... Allemaal plekken die het mysterie en het intrige nog doen intensifiëren, zeker in het contextuele kader van wat nu nog volgt in deze review.
Afhankelijk van de aan jezelf toe te eigenen keuzes, zul je als speler nog meer beloond worden. De spelwereld slaat plots hemelsbreed de vleugels open. Een verbluffende soundtrack barst los en onderstreept perfect de raadselachtige maar vervaarlijke sfeer die als een waas over de planeet hangt. Zelfs de meerkeuzedialoog begint zijn vruchten af te werpen. Plotsklaps ondergaat het spel een geslaagde gedaantewisseling van een avonturenspel naar een actiethriller met lichte horrorelementen waarin er zelfs geïnfiltreerd, gespioneerd én gemanipuleerd moet worden. Het geeft alleen maar op een ontnuchterende maar authentieke manier gestalte aan het aangename feit dat de speler meerdere playthroughs zal nodig hebben om alle alternatieve eindes te ervaren. En zo rondt The Invincible daadwerkelijk af op zijn absolute hoogtepunt en verheft zich hiermee tot een multidimensionaal ruimte-epos, oprecht hulde brengend aan de oorspronkelijke roman.
Het behoeft dan ook geen verdere uitleg waarom het reikhalzend uitkijken was naar deze titel. Maar waarvoor die “The Invincible” dan staat, mocht je het boek nog nooit gelezen hebben? Op die vraag moet ik je helaas het antwoord schuldig blijven. Omdat dit evenzeer net een van de kernelementen vormt van het in dit spel te ontrafelen mysterie. Wat wel al zeker bevestigd kan worden, is dat je The Invincible moét gespeeld hebben wanneer je een gamer bent die onder meer houdt van een goed boek, het space-thema en bijhorende wetenschappen, morele dilemma's, mysterie, veel gespreksstof, een pakkend verhaal, een epische soundtrack en adembenemende graphics. Want dat krijg je namelijk met The Invincible allemaal in één en dezelfde game. In deze review wordt de pc-versie besproken, nou ja "besproken", eerder: uiteindelijk oververdiend bejubeld.
Verhaalgedreven dieselmotor
Biologe Yasna ontwaakt op de dorre grond van de - op het eerste gezicht - verlaten woestijnplaneet Regis III. Ze blijkt last te hebben van geheugenverlies en de andere leden van haar onderzoeksteam zijn nergens meer te bespeuren. Haar logboek helpt haar alvast wat van de verloren puzzelstukjes bijeen te rapen. Onder meer hoever ze stonden met hun geheime missie op de planeet en waar ze tijdelijk hun kamp opgeslagen hadden, komt ze snel opnieuw te weten. Maar wanneer ze dan eindelijk terug in het kamp aankomt, blijken ook daar de overige teamleden nergens te vinden. Behalve dan dokter Krauta, maar met hem is er iets ernstigs aan de hand, waardoor deze niet vatbaar is voor rede. Ook hun androbot blijkt defect, is er hier sprake van sabotage? Gelukkig krijgt ze na wat zoeken wel terug radiocontact met Novik, haar overste wie zich nog bevindt in de DragonFly, het ruimteschip dat ettelijke kilometers boven het grondoppervlak hangt. Ook lukt het Yasna om wat werkende apparatuur bijeen te rapen, waaronder een telemeter, een tracker en een infraroodscanner. Maar zal ze er ook in slagen om iedereen terug te vinden om hen te kunnen evacueren? En wat is er precies aan de hand op deze mysterieuze planeet? Lukt het überhaupt om in deze omstandigheden de oorspronkelijke missie tot een goed einde te brengen? Jij mag als speler hierover meebeslissen.Ondanks enkele aangrijpende momenten al heel vroeg in het verhaal, komt The Invincible helaas wat traag op gang. En dat valt ook te merken aan meerdere spelaspecten. Zo raakt Yasna wel heel erg snel uitgeput tijdens haar zoektocht. Ja, dat wandelen en terugkerende trekken van sprintjes maakt van die eerste paar uur een nogal slome ervaring. Het navigeren doorheen het verdroogde en rotsachtige landschap voelt daarnaast minder intuïtief aan. Niet alle obstakels zijn even consistent uitgewerkt, waardoor het soms onduidelijk is waar je heen moet, en de interactie met de omgeving blijkt minimaal. Geregeld bots je op zowel zichtbare als onzichtbare barrières. Bepaalde van deze afbakeningen worden weliswaar verwijderd wanneer je een bepaalde opdracht of conversatie voltooide, maar helaas staat dit spelmechanisme in fel contrast met het idyllische idee van die gigantisch uitgestrekte, onbekende planeet. Kortom, voor even kan er wat minder genoten worden van echte vrijheid. Waardoor het op den duur lastiger wordt om je van de twijfel te ontdoen of The Invincible zich nog zal kunnen heffen boven het niveau van die typische walking simulator. Althans tijdens die eerste paar uren.
Veel praatjes in een prachtig decor
In tegenstelling tot zoveel andere spacegames, bevat The Invincible absoluut geen survivalelementen en een minimum aan puzzels. De gameplay focust zich op het verhaalgedreven zoeken naar personen, nieuwe plekjes op de planeet en voorwerpen op basis van de indicatoren. De gevonden objecten dienen vervolgens ergens geplaatst of correct gebruikt te worden. Vaak dien je hiervoor de cursor te plaatsen op een specifieke locatie op het scherm, wat maakt dat het spelen met een muis en toetsenbord soms nog iets preciezer aanvoelt dan met de controller. Er is echter iets dat je nog veel frequenter zal moeten doen dan het veelvuldige raadplegen van die notities en kaarten: het voeren van gesprekken. En die conversaties zijn best lang. Tijdens de vele dialogen met Novik krijg je heel wat meerkeuzeantwoorden, welke elk nieuwe gespreksstof uitlokken. Aanvankelijk blijkt de impact van deze keuzes echter beperkt omdat flinke stukken van het plot al op voorhand geschreven lijken. Soms worden deze ellenlange dialogen afgebroken door alweer een nieuw discours. Dat gebeurt onder meer wanneer je een nieuwe locatie ontdekt of tijdens het uitvoeren van een bepaalde handeling. Ook praten de stemacteurs af en toe wat te stil of net te luid, al zie ik dat nog opgelost worden met een patch. Maar hoe langer je op de planeet vertoeft, hoe meer je merkt dat er toch best wat ijver én toewijding besteed werd aan het stemacteren, en dit zowel qua kwantiteit als kwaliteit. Zodanig overtuigend dat je de excessief lijkende gedachtewisselingen met Novik en de emotionele monologen van Yasna op den duur toch begint te waarderen.Het universum van The Invincible is een lust voor het oog.
Grafisch ogen de modellen van de personages natuurlijk niet als deze van een AAA-titel, maar de fenomenale kosmische panorama’s doen dat wél. Het universum van The Invincible is een lust voor het oog van liefhebbers van spacegames met mooie beelden. Met als absolute uitschieters de high resolution textures, de realistische weergave van reflecties én de belichting via de Unreal Engine 5. Dit allemaal aan een aanvaardbare performantie, met af en toe een lichte hapering die zeker te vergeven valt. En dat rotsachtige, verdorde woestijnlandschap wordt voldoende afgelost door andere fascinerende locaties: ijskoude, donkere grotten, vlaktes met kokendhete geisers, diepe kraters, een metalen stad, desolate stranden ... Allemaal plekken die het mysterie en het intrige nog doen intensifiëren, zeker in het contextuele kader van wat nu nog volgt in deze review.
En dan: de totale ommekeer
Ja, het universum van The Invincible presenteert zich initieel wat bekrompen in al zijn facetten. De game concentreert zich tegelijkertijd lang uitsluitend op dat ene mysterie. Een enigma dat aangevuld wordt met simplistische opdrachten voor de speler, waardoor deze zich toch nog voldoende uitgedaagd of betrokken voelt. Maar net wanneer je het dan niet meer verwacht, gebeurt er die wonderbaarlijke oerknal die je terug klaarwakker schudt, in het formaat van een zelf te nemen beslissing. Significant correlerend is dat je op datzelfde moment ook eindelijk een voertuig krijgt. Door achter het stuur van deze Space Rover te mogen kruipen, breekt die tot dusver “wonderlijk beperkte” horizon van The Invincible helemaal open. De kaart wordt groter, er komt letterlijk wat meer vaart te zitten in de voorheen slome ervaring, en eindelijk knoopt die magische combi “actie en spanning” zich stevig als een strik rondom het nog net niet uiteenspattende verhaal. En hier blijft het ook niet bij. Wat later word je al een volgende levensbelangrijke keuze voorgeschoteld, waarna er in snel tempo nog een aantal zullen volgen.Een multidimensionaal ruimte-epos.
Afhankelijk van de aan jezelf toe te eigenen keuzes, zul je als speler nog meer beloond worden. De spelwereld slaat plots hemelsbreed de vleugels open. Een verbluffende soundtrack barst los en onderstreept perfect de raadselachtige maar vervaarlijke sfeer die als een waas over de planeet hangt. Zelfs de meerkeuzedialoog begint zijn vruchten af te werpen. Plotsklaps ondergaat het spel een geslaagde gedaantewisseling van een avonturenspel naar een actiethriller met lichte horrorelementen waarin er zelfs geïnfiltreerd, gespioneerd én gemanipuleerd moet worden. Het geeft alleen maar op een ontnuchterende maar authentieke manier gestalte aan het aangename feit dat de speler meerdere playthroughs zal nodig hebben om alle alternatieve eindes te ervaren. En zo rondt The Invincible daadwerkelijk af op zijn absolute hoogtepunt en verheft zich hiermee tot een multidimensionaal ruimte-epos, oprecht hulde brengend aan de oorspronkelijke roman.
Conclusie
Oef, The Invincible maakt uiteindelijk de beloftes helemaal waar. Met glans weet Starward Industries een retro-futuristisch maar relevant boek te vertalen naar een indrukwekkende avonturengame van minstens acht uur. Eentje die, na weliswaar een slome start en met wat beperkingen wat de navigatie betreft, je steeds gerichter weet op te schuiven naar het puntje van je stoel. Mysterie en intrige zijn de kernwoorden van deze moraliserende roman-in-beeld welke handelt over de meerdere keuzes die de mensheid vaak lijkt te hebben en welke desastreuze gevolgen die gewaande vrijheid dan weer kan gaan veroorzaken. Er wordt vooreerst een pseudowetenschappelijk epos verteld over onze existentiële drang naar steeds verdere exploratie, met inmenging in de natuur en de ethica rond het gebruik van en omgaan met vergevorderde artificiële intelligentie. Maar ook meer nabije thema's, zoals de tweespalt die altijd heerst tussen macht en vertrouwen, over hoe mensen onderling, in hun meest fundamentele overwegingen, andere gradaties etaleren qua anticipatie, betrokkenheid en verantwoordelijkheid, worden niet geschuwd. De opaciteit van al die mogelijke verwikkelingen levert ons een memorabel plot op met een aantal alternatieve aftakkingen, welke op hun beurt nog meer potentiële eindes verhullen. Doordat de opbouw van conflict tot en met ontknoping van zoveel audiovisuele én inhoudelijke kwaliteit getuigt, schreeuwt The Invincible eigenlijk nu al om een vervolgverhaal. Of nu misschien te beginnen aan Space Odyssey: 2001? Meer van dit soort games!
Pro
- Daadwerkelijk een ruimte-epos
- Meerdere playthroughs onontbeerlijk
- Adembenemende panorama's
- Verbluffende soundtrack
- Novik en Yasna als overtuigend duo
Con
- Erg slome start
- Beperkte navigatie/interactie met de omgeving
9
Over
Beschikbaar vanaf
6 november 2023
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 5
- Xbox Series X|S
Genre
- Adventure
Ontwikkelaar
- Starward Industries
Uitgever
- 11 bit studios
