Kleine meisjes worden groot. Ikzelf ondervind dat met onder andere mijn dochter die ondertussen de negen jaar gepasseerd is. Het gaat allemaal ontzettend snel, een punt waaraan aandacht wordt besteed in het pas uitgebrachte Dordogne. Dordogne is het eerste spel van ontwikkelstudio Un Je Ne Sais Quoi, terwijl uitgever Focus Entertainment hen financieel bijstond. Is dit eerste spel van een onbekende ontwikkelstudio de moeite waard? Je komt het hieronder te weten.
Zelf heb ik weinig met kunst, al ben ik wel altijd gecharmeerd als videogameontwikkelaars een speciale grafische stijl gebruiken om een schitterend narratief op je televisiescherm te brengen. Zo gebruikte 11-11: Memories Retold impressionisme, wat voor een heel unieke look en feel zorgde. Ook Un Je Ne Sais Quoi gaat met Dordogne de kunstige toer op, waarbij diverse omgevingen in aquarel de show stelen. De ontwikkelaars nemen je mee op een pad vol herinneringen, waarbij je als speler in de huid kruipt van zowel een volwassen als een jonge Mimi.
In Dordogne kun je in beperkte mate vrij bewegen, maar je dient rekening te houden met de huidige missie. Moet je een bepaald voorwerp zoeken, dan kun je bijvoorbeeld het huis niet verlaten vooraleer je dat voorwerp in de keuken hebt gevonden. Op dat vlak mag je dus een erg lineair verhaal verwachten, waarbij er weinig ruimte is voor vrijheid. In een avonturengame als Dordogne hoeft dat ook niet, want het narratief komt hier op de eerste plek. Daarbij gaat het dus voornamelijk om de band die je had met je oma. Je hebt haar in je hart gesloten, al vind ik het op bepaalde momenten een tang van een mens.
De onhandige besturing komt ook voor in sommige van de acties die je uitvoert. Zo moet je bijvoorbeeld je tanden poetsen en daarbij moet je tandpasta op de tandenborstel doen. Of het openen van een hek, waarbij je in veel gevallen een bepaalde knop ingedrukt moet houden terwijl je een van de duimsticks in een bepaalde richting beweegt. Op zich werkt het wel allemaal, maar het kon toch net een beetje soepeler. Maar laat dat zeker niet aan je hart komen, want Dordogne moet je ongetwijfeld geprobeerd hebben!
Zelf heb ik weinig met kunst, al ben ik wel altijd gecharmeerd als videogameontwikkelaars een speciale grafische stijl gebruiken om een schitterend narratief op je televisiescherm te brengen. Zo gebruikte 11-11: Memories Retold impressionisme, wat voor een heel unieke look en feel zorgde. Ook Un Je Ne Sais Quoi gaat met Dordogne de kunstige toer op, waarbij diverse omgevingen in aquarel de show stelen. De ontwikkelaars nemen je mee op een pad vol herinneringen, waarbij je als speler in de huid kruipt van zowel een volwassen als een jonge Mimi.
Op vakantie in Dordogne
Jij bent een volwassen vrouw, Mimi, die regelmatig aan haar overleden oma denkt. Zeker nu je het huis waarin ze woonde dient leeg te halen. Je beleefde namelijk heel wat toffe tijden, maar ook minder leuke momenten komen aan bod. Zo ging je regelmatig op vakantie bij je oma in Dordogne. Het zonnige stadje heeft z'n charmes, maar uiteraard moet je daarvoor je vrienden achterlaten. Eenzaamheid is een gevoel dat regelmatig terugkeert, terwijl ook andere emoties een belangrijke rol spelen in Dordogne. Je beleeft het verleden van Mimi opnieuw. Zo weet je blijkbaar nog donders goed dat je je tanden op een bepaalde manier poetste en dat je op een gegeven moment een troffel moest zoeken in het schuurtje, zodat je een rozenstruik kon planten. Ondertussen verzamel je stickers, audiofragmenten en geuren, waardoor je een dagboek met herinneringen kunt samenstellen.Je komt terecht in een vat vol herinneringen.
In Dordogne kun je in beperkte mate vrij bewegen, maar je dient rekening te houden met de huidige missie. Moet je een bepaald voorwerp zoeken, dan kun je bijvoorbeeld het huis niet verlaten vooraleer je dat voorwerp in de keuken hebt gevonden. Op dat vlak mag je dus een erg lineair verhaal verwachten, waarbij er weinig ruimte is voor vrijheid. In een avonturengame als Dordogne hoeft dat ook niet, want het narratief komt hier op de eerste plek. Daarbij gaat het dus voornamelijk om de band die je had met je oma. Je hebt haar in je hart gesloten, al vind ik het op bepaalde momenten een tang van een mens.
Charmes en onhandigheid
Terwijl het verhaal vorm krijgt en je de ene na de andere herinnering bekijkt en maakt, worden nieuwe omgevingen in aquarelstijl op het televisiescherm getoverd. Verwacht je aan knappe scènes waarbij de kleuren meestal van je scherm spatten. En ondanks de gebruikte stijl, bevatten de personages genoeg details en emoties. Verwacht je ook aan grappige toestanden, zoals de poes in bovenstaande screenshot. Op elk uiterlijk vlak weet Dordogne te charmeren, al zijn er ook minpunten aan het spel. Zo vind ik de besturing op sommige momenten wat onhandig. Bij het verkennen van de omgeving is het niet altijd duidelijk waar (onzichtbare) obstakels zich precies bevinden, waardoor je wel eens tegen het een en ander kunt lopen.De onhandige besturing komt ook voor in sommige van de acties die je uitvoert. Zo moet je bijvoorbeeld je tanden poetsen en daarbij moet je tandpasta op de tandenborstel doen. Of het openen van een hek, waarbij je in veel gevallen een bepaalde knop ingedrukt moet houden terwijl je een van de duimsticks in een bepaalde richting beweegt. Op zich werkt het wel allemaal, maar het kon toch net een beetje soepeler. Maar laat dat zeker niet aan je hart komen, want Dordogne moet je ongetwijfeld geprobeerd hebben!
Conclusie
Ontwikkelstudio Un Je Ne Sais Quoi neemt je met Dordogne mee op een reis vol herinneringen aan je oma Nora. De prachtige aquarelstijl is ongetwijfeld de sterkte van het spel, maar het narratief mag niet onderschat worden. Zo spelen emoties een belangrijke rol in de debuuttitel van de ontwikkelaar. De besturing kan wat tegenwerken en je krijgt een korte ervaring voorgeschoteld, maar wel eentje die telt!
Pro
- Visueel aantrekkelijk
- Speelt op de emoties
Con
- Soms onhandige besturing
- Kort
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
13 juni 2023
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Adventure
Ontwikkelaar
- Un Je Ne Sais Quoi
Uitgever
- Focus Entertainment
