The Long Dark, No Man’s Sky, Green Hell, … Al jaren worden de survival-games in een onnavolgbaar tempo op ons afgestuurd, met wisselend succes. De insteek van dit type games krijgt dan ook doorgaans van hetzelfde laken een broek. Je bent door omstandigheden eenzaam en alleen ergens beland, zoals in een bos, een oerwoud of misschien zelfs een vreemde planeet, waar er allerlei gevaar om de hoek zit te loeren. Daardoor moet je iets gaan bouwen (een kamp, een hut, een versterkte burcht, een raket, …) waardoor je je veiliger zal voelen, zeker wanneer je er ook nog eens de nodige afweer kan voorzien. Vervolgens kun je dan beginnen werken aan je comfort, zoals het aanleggen van voedselvoorraden en de opslag van grondstoffen zoals water, hout, metaal, stenen, ... Net zolang, tot je er uiteindelijk in slaagt om jezelf te bevrijden uit de hachelijke situatie, tenminste indien de story-modus een optie is in de specifieke game. Soms gaat het namelijk louter om de ervaring van het verkennen en het moeten overleven. Precies zo’n game is Among Trees nu toevallig, waar ik het in deze review over wil hebben.
Among Trees is een indiegame van het zogenaamde survival sandbox-type, die sinds vorig jaar exclusief op de Epic Games Store te verkrijgen was in Early Access. De echte release kwam pas dit jaar, op 10 november. In de game ontsnapt de protagonist aan de drukte van de hedendaagse maatschappij door zich midden in een betoverend mooi bos te gaan vestigen. Hiermee is het verhaal ook tegelijk met de opdracht van de game klaar en duidelijk verteld: overleef het bos en zijn wilde dieren, trotseer honger en dorst door de zaken slim aan te pakken, doorheen de warme dagen en koude nachten, gedurende de verschillende jaargetijden.
Eenvoud siert, simpele mechanics
De game blijkt al vanaf het opstarten uit te blinken in zijn eenvoud. Geen disclaimer of introfilmpje, gewoon meteen het titelscherm met de optie om te spelen, de schermresolutie in te stellen of het spel terug te verlaten. Er blijken twee modi te bestaan: de Standard Mode en de Zen Mode. Het verschil tussen beide is dat de Zen Mode geen gevaarlijke dieren bevat, waardoor een deel van de factor angst alvast wegvalt. Voor beide modi dien je daarna nog de moeilijkheidsgraad te kiezen, welke nadien niet meer aangepast kan worden. Echte overlevers gaan hier natuurlijk voor de Hard Mode, waarbij het zoeken naar voedsel en drinkbaar water constant een echte uitdaging zou zijn.
Hierna wordt de besturing overgedragen aan de speler, die zich in een soort van idyllisch bos bevindt, geschetst in een mooie, cartoonachtige stijl zoals je die ook terugvindt in games zoals The Long Dark en Firewatch. Er blijken nog wat restanten van een hut overeind te staan, dus je eerste opdracht wordt het verzamelen van hout zodat je de constructie terug kunt oplappen, waarna dit je huisje wordt. Van zodra je die paar planken en stokken gevonden hebt, kun je de game opslaan en de hut verder upgraden met een kookruimte, een plekje voor crafting (kan helaas enkel daar) en een opslagzolder, door de hiervoor benodigde voorwerpen te gaan zoeken in het bos.
Alle voorwerpen die je verzamelt gaan in je eerste, nogal gelimiteerde rugzak, waar je ook je outfits terugvindt en je jouw progressie kan nazien op vlak van verkennen, ontdekken van flora en vervaardigen van constructies. In je HUD rechtsonder wordt aan de hand van verschillende tellers je overlevingsstatus weergegeven: zowel wanneer je honger, dorst, lichaamstemperatuur, slaap en algemene health een kritiek level bereiken, ben je er zo goed als geweest. Meer valt er eigenlijk niet over de game mechanics te vertellen. Zo’n simpele opzet, in dat feeëriek bos. Dit moet toch een intense ervaring worden, denk je dan?
Makkelijk, repetitief en soms schokkerig
Helaas, niet echt. De wondermooie locatie bekoort net zo lang tot je ontdekt dat er niet zoveel bijzonders te ontdekken valt, behalve mooie plaatjes schieten. Het is niet zo moeilijk, zelfs niet in de Hard Mode, om overal te geraken waar je wenst, zolang je telkens de bessen en paddenstoelen die je onderweg tegenkomt meteen opeet. In tegenstelling tot andere survivalgames verklapt Among Trees namelijk erg veel: via je rugzak kun je al de effecten vooraf opvragen wat er gebeurt wanneer je besluit om bepaald voedsel meteen rauw (als dat zelfs al kan, want ook dat wordt aangegeven) of op voorhand gekookt te eten. Hetzelfde geldt wanneer vijandige dieren zoals wespen en beren in de nabijheid zijn: het is veel te eenvouding om deze te omzeilen. Als walking simulator is deze ervaring prachtig, zeker met de rustgevende ambient-muziek erbij, maar wat de gameplay en content betreft, blijk je als speler snel op droog zaad te zitten.
De game legt duidelijk de focus op je kampplaats, maar net daar in die buurt is er geen hol te beleven, wat het begin van de game nogal lastig maakt. Ik vond het eigenlijk leuker om actief het gevaar op te zoeken door zonder voedsel gewoon te gaan stappen en te zien hoe ver ik geraakte, om vervolgens op tijd terug te keren. Hoe langer je in de game vertoeft, hoe meer het je ook opvalt dat je telkens dezelfde wespennesten tegenkomt, dat de konijnen telkens dezelfde bewegingen maken en dat altijd maar diezelfde vogel net voor je neus op een boomtak spawnt, om vervolgens meteen op te vliegen.
Als laatste punt van kritiek wil ik nog de performantie aanhalen. Grafisch is de droomachtige omgeving voor een indiegame een mooie prestatie, maar geregeld merk je af en toe toch wel een lichte microstutter wanneer je het bos verkent. Zoals het zo mooi in het Engels gezegd kan worden: a choppy experience. De vraag is of dit probleem ooit wel verholpen zal worden, aangezien de ontwikkelaar zich vanaf volgend jaar zou willen gaan focussen op nieuwe projecten.
Among Trees is een indiegame van het zogenaamde survival sandbox-type, die sinds vorig jaar exclusief op de Epic Games Store te verkrijgen was in Early Access. De echte release kwam pas dit jaar, op 10 november. In de game ontsnapt de protagonist aan de drukte van de hedendaagse maatschappij door zich midden in een betoverend mooi bos te gaan vestigen. Hiermee is het verhaal ook tegelijk met de opdracht van de game klaar en duidelijk verteld: overleef het bos en zijn wilde dieren, trotseer honger en dorst door de zaken slim aan te pakken, doorheen de warme dagen en koude nachten, gedurende de verschillende jaargetijden.
Eenvoud siert, simpele mechanics
De game blijkt al vanaf het opstarten uit te blinken in zijn eenvoud. Geen disclaimer of introfilmpje, gewoon meteen het titelscherm met de optie om te spelen, de schermresolutie in te stellen of het spel terug te verlaten. Er blijken twee modi te bestaan: de Standard Mode en de Zen Mode. Het verschil tussen beide is dat de Zen Mode geen gevaarlijke dieren bevat, waardoor een deel van de factor angst alvast wegvalt. Voor beide modi dien je daarna nog de moeilijkheidsgraad te kiezen, welke nadien niet meer aangepast kan worden. Echte overlevers gaan hier natuurlijk voor de Hard Mode, waarbij het zoeken naar voedsel en drinkbaar water constant een echte uitdaging zou zijn.
Hierna wordt de besturing overgedragen aan de speler, die zich in een soort van idyllisch bos bevindt, geschetst in een mooie, cartoonachtige stijl zoals je die ook terugvindt in games zoals The Long Dark en Firewatch. Er blijken nog wat restanten van een hut overeind te staan, dus je eerste opdracht wordt het verzamelen van hout zodat je de constructie terug kunt oplappen, waarna dit je huisje wordt. Van zodra je die paar planken en stokken gevonden hebt, kun je de game opslaan en de hut verder upgraden met een kookruimte, een plekje voor crafting (kan helaas enkel daar) en een opslagzolder, door de hiervoor benodigde voorwerpen te gaan zoeken in het bos.
Simpele mechanics in een feeëriek bos, dit kan niet fout lopen, denk je dan...
Alle voorwerpen die je verzamelt gaan in je eerste, nogal gelimiteerde rugzak, waar je ook je outfits terugvindt en je jouw progressie kan nazien op vlak van verkennen, ontdekken van flora en vervaardigen van constructies. In je HUD rechtsonder wordt aan de hand van verschillende tellers je overlevingsstatus weergegeven: zowel wanneer je honger, dorst, lichaamstemperatuur, slaap en algemene health een kritiek level bereiken, ben je er zo goed als geweest. Meer valt er eigenlijk niet over de game mechanics te vertellen. Zo’n simpele opzet, in dat feeëriek bos. Dit moet toch een intense ervaring worden, denk je dan?
Makkelijk, repetitief en soms schokkerig
Helaas, niet echt. De wondermooie locatie bekoort net zo lang tot je ontdekt dat er niet zoveel bijzonders te ontdekken valt, behalve mooie plaatjes schieten. Het is niet zo moeilijk, zelfs niet in de Hard Mode, om overal te geraken waar je wenst, zolang je telkens de bessen en paddenstoelen die je onderweg tegenkomt meteen opeet. In tegenstelling tot andere survivalgames verklapt Among Trees namelijk erg veel: via je rugzak kun je al de effecten vooraf opvragen wat er gebeurt wanneer je besluit om bepaald voedsel meteen rauw (als dat zelfs al kan, want ook dat wordt aangegeven) of op voorhand gekookt te eten. Hetzelfde geldt wanneer vijandige dieren zoals wespen en beren in de nabijheid zijn: het is veel te eenvouding om deze te omzeilen. Als walking simulator is deze ervaring prachtig, zeker met de rustgevende ambient-muziek erbij, maar wat de gameplay en content betreft, blijk je als speler snel op droog zaad te zitten.
De game legt de focus op je kampplaats, maar net daar is er geen hol te beleven.
De game legt duidelijk de focus op je kampplaats, maar net daar in die buurt is er geen hol te beleven, wat het begin van de game nogal lastig maakt. Ik vond het eigenlijk leuker om actief het gevaar op te zoeken door zonder voedsel gewoon te gaan stappen en te zien hoe ver ik geraakte, om vervolgens op tijd terug te keren. Hoe langer je in de game vertoeft, hoe meer het je ook opvalt dat je telkens dezelfde wespennesten tegenkomt, dat de konijnen telkens dezelfde bewegingen maken en dat altijd maar diezelfde vogel net voor je neus op een boomtak spawnt, om vervolgens meteen op te vliegen.
Als laatste punt van kritiek wil ik nog de performantie aanhalen. Grafisch is de droomachtige omgeving voor een indiegame een mooie prestatie, maar geregeld merk je af en toe toch wel een lichte microstutter wanneer je het bos verkent. Zoals het zo mooi in het Engels gezegd kan worden: a choppy experience. De vraag is of dit probleem ooit wel verholpen zal worden, aangezien de ontwikkelaar zich vanaf volgend jaar zou willen gaan focussen op nieuwe projecten.
Conclusie
Among Trees blijkt voor heel even een interessante walking simulator te zijn die je met zijn prachtige grafische stijl tot rust brengt, tot je merkt dat de game onvoldoende boeiend is én niet vlot genoeg loopt. Als survival verdient de game zelfs een buis, want de eerst toegankelijke gameplay krijgt al snel een nasmaak die vies proeft naar simpelheid. Ook wat de toekomst van de game betreft, is het koffiedik kijken ...
Pro
- Adembenemend en rustgevend, als walking simulator
- Toegankelijk door de eenvoud
Con
- Saai en te makkelijk als survival
- Repetitieve wereld
- Microstutter
- Mogelijks verlaten project
4
Over
Beschikbaar vanaf
10 november 2021
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
Ontwikkelaar
- FJRD Interactive
Uitgever
- FJRD Interactive
Website
Laatst bewerkt:
