Review: Air Twister

Voor de SEGA-fanaten onder ons heeft Yu Suzuki geen verdere introductie nodig, aangezien hij meestal een rol speelde bij een grote portie van hun herkenbaardere titels. De Shenmue-serie kunnen we zonder twijfel als zijn ambitieuste geesteskind bestempelen, maar ook voor arcadey-titels wist hij een steentje bij te dragen, om het zacht uit te drukken. OutRun, Virtua Fighter, Space Harrier en Virtua Cop zijn maar een paar exemplaren uit zijn achtenswaardig verleden, maar zelfs na zijn vertrek bij SEGA, bleef de Japanse veteraan nieuwe spellen bedenken. Air Twister is één van die interactieve uitvindingen, welke reeds vorig jaar via het Apple Arcade-initiatief op de markt verscheen. Pech voor zij die het vertikken om op hun telefoon te gamen, hoewel er sinds kort een einde kwam aan deze zogenaamde exclusiviteit. Air Twister werd namelijk overgedragen naar andere hardware, met een aantal extraatjes van dien, dus als liefhebber van on-rail shooters wou ik deze titel sowieso even bekijken.

Klikte je op deze recensie, dan zal ik je meteen wat tijd besparen: Air Twister is verre van een klassieker. Ondanks dat het genre bijna uitgestorven is, ligt de kwalitatieve lat niettemin hoog, op basis van titels waar ik nog steeds met volle teugen van kan genieten. Onder andere Lylat Wars, beide Sin and Punishment-games en Panzer Dragoon Orta behoren tot de allerbesten, deels omdat ze nog steeds tonen hoe deze stijl van actie zelden verveelt. Air Twister beeldt in sommige instanties daarentegen uit hoe het fout kan lopen, zonder dat het op afschuwelijke wijze werd opgebouwd. Iets dat je niet meteen zou verwachten, gezien het relatief simplistische formaat van een on-rail shooter, maar bepaalde factoren blijven hoe dan ook belangrijk om het fungehalte te bewaren.


Vliegend vuurwerk​

Langdurigheid is iets waar dergelijke games altijd mee worstelden, afhankelijk van iemands voorkeuren. Bijgevolg is het niet ongewoonlijk dat verscheidene ontwikkelaars twee verschillende doelgroepen trachten te behagen: zij die er meteen de brui aan geven na één volledige playthrough, en diegenen die zulke titels telkens opnieuw blijven spelen. Een kloof die je niet zo makkelijk kunt overbruggen, en toch probeerde YS NET een aantal methoden uit, in de hoop om iedereen tevreden te stellen. Zelf heb ik daar enige bedenkingen over, al ware het wegens mijn persoonlijke voorkeuren betreffende on-rail shooters. Air Twister leunt namelijk op een progressiesysteem om zo artificiële replay value te kweken, dit door middel van de Adventure Map. Knal zoveel mogelijk overhoop nadat je het spel start en het zal je regelmatig met sterren belonen. Die sterren kunnen tevens allerlei zaken op de Adventure Map vrijschakelen, zoals klederdracht, features, modi enzovoort.

De game is allesbehalve belabberd, maar het kan zich gewoonweg niet meten met vele alternatieven ...


Hier duikt echter in mijn opinie een probleem op, namelijk dat de Adventure Map ook extra gameplay-nuances verbergt tenzij je voldoende sterren betaalt. Meer levenspunten, meer lock-on projectielen, de mogelijkheid om slow motion te activeren en meer schuilen in dit aspect van het spel, wat de balans van de actie enigszins bepaalt. Hierdoor verliest Air Twister de puriteit van een on-rail shooter; voor mij een essentieel ingrediënt. De traditionele finesse en uitdaging zijn kortom zoek, wat à propos verergerd werd door opeenstapelende, aparte kwalen. Zo is het vaak lastig om het exacte traject van inkomende kogels in te schatten, terwijl je regelmatig niet genoeg tijd krijgt om (zonder voorafgaande memorisatie) op een reeks aanvallen te reageren. Zelfs al zou het speelbaar personage minder sloom bewegen, in een hypothetische context. Gelukkig straft Air Twister je niet zo hard af, maar erg prettig vond ik de twaalf levels ook weer niet …


Swan song?​

Het algemene tempo, het verloop van de confrontaties en de omvang van de mechanics die ter beschikking staan, gaven aan mij althans de indruk dat zulke factoren werden aangetast door de mobiele oorsprong van Air Twister. De game is allesbehalve belabberd, maar het kan zich gewoonweg niet meten met vele alternatieven, inclusief kleinere indie-aanbiedingen zoals het competent ontworpen Ex-Zodiac. Toch bevat het spel her en der wat charme, plus objectieve voordelen tegenover de Apple Arcade-versie, hoewel de kwaliteit van de eigenlijke gameplay (in mijn opinie) zich sowieso onder de middelmaat bevindt.

Valensia leverde een progressive rock soundtrack die eigenhandig de surrealistische persoonlijkheid van Air Twister op z’n rug draagt ...


Visueel gesproken oogt Air Twister respectabel, voornamelijk dankzij grafisch gevarieerde locaties die net genoeg bizarre taferelen illustreren. Hetgeen mijn interesse echter het meeste opwekte, was de soundtrack, mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse artiest Valensia. Grappig genoeg kreeg Yu Suzuki de muzikant aan boord voor dit project door hem spontaan via hun socialemediapagina te contacteren, waardoor hij voor het eerst in jaren een gloednieuw album opnam. Het resultaat leverde een progressive rock soundtrack die eigenhandig de surrealistische persoonlijkheid van Air Twister op z’n rug draagt, tjokvol Queen-achtige liederen à la Bohemian Rhapsody. Iets wat veel slechter had kunnen aflopen als je weet dat enkel het linken van Suzuki’s Wikipedia-pagina volstond om daarna een overeenkomst te sluiten!

Tot nu toe niet veel soeps met andere woorden, behalve de bovenstaande uitzondering. Toch beschikt deze multiplatformport over één notabel voordeel wanneer je het rechtstreeks met de oudere Apple Arcade-release vergelijkt. In totaal voegde YS NET zeven nieuwe modi toe – welke je à propos eerst via de Adventure Map moet verdienen – hoewel deze bijna allemaal oppervlakkige aanhangsels zijn. Leuk dat men aan standaardopties zoals Arcade Mode, Boss Rush of Turbo Mode dacht, maar het merendeel van de resterende keuzes zijn ofwel minigames met weinig meerwaarde, of geïsoleerde herhalingen van content uit een normale playthrough. Niets mis met beknopte afleidingen, want zoiets hoeft weinig diepgang te hebben, maar deze selectie laat te wensen over.

Conclusie

Een beknopte samenvatting voor Air Twister? Niet vreselijk en tegelijkertijd ook niets om over naar huis te schrijven. De soundtrack van Valensia en de zeven extra modi (als je nooit de Apple Arcade-versie speelde) zijn mooi meegenomen, maar de gameplay wist me nauwelijks te boeien. Ook kun je het spel moeilijk tijdens een impulsieve stemming overwegen, omdat de gevraagde prijsvraag van € 24,99 zo’n emotionele vlaag onmiddellijk belet. Helaas geen mijlpaal in de carrière van Yu Suzuki, noch een opmerkelijk exemplaar voor het on-rail shooter-genre.

Pro

  • De soundtrack van Valensia
  • Zeven nieuwe modi

Con

  • De actie is geen hoogtepunt
  • Nogal duur voor diens omvang
  • Twijfelachtige replay value
  • De Adventure Map beïnvloedt ook de gameplay
5

Over

Beschikbaar vanaf

10 november 2023

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. Mobile
  2. Nintendo Switch
  3. PC
  4. PlayStation 4
  5. PlayStation 5
  6. Xbox One
  7. Xbox Series X|S

Genre

  1. Shooter

Ontwikkelaar

  1. Ys Net

Uitgever

  1. ININ Games
 
Terug
Bovenaan