Ik ga Pablo Honey echt nooit meer opzetten, straalt echt jaren '90 bakvis muziek uit, wat een oppervlakkige bagger.
 
Radiohead, ook een groep met een hele fan base.
Voor mij is Radiohead deze nummers:
Creep - Karma Police - No Suprises - High and Dry
Ben niet zo bekend met hun albums.
De bedoeling van het topic is natuurlijk om de inspanning te doen van de artiest actief te beluisteren en te bespreken. :unsure:
 
Everything in it's right place, Sit down stand up, Life in a glasshouse. Tot OK computer vind ik het best nog wel goed hoor maar daarna zijn ze mij kwijt

Misschien moet het nog de klik maken.

Ofwel moet je gewoon eerlijk zijn met jezelf, en gewoon zeggen dat Radiohead je niet boeit. En dat is je goed recht. Ik bedoel, er is zoveel muziek, niet iedereen zal van alles houden, en niet iedereen kan alles beluisteren of zal alles beluisteren. Radiohead is nu wel een band / groep die het (verrassend genoeg) wel deed, maar de overgang was heel plots. Plots valt alles. En dat is nog niet vaak gebeurd.

Ik weet dat ik in 2016 en 2017 ook nog heel neerbuigend tegenover hen deed omdat ik de hype niet snapte. Zelfs nu snap ik de hype niet, want dit is toch geen muziek voor iedereen, maar dat is hier ook niet het geval. Maar sommigen zijn gewoon jaloers op hun fanbase en op het feit dat ze de grootste band aller tijden zijn of toch zeker van de 21ste eeuw met OKC en The Bends dat we even daarbij gaan bijrekenen.

Maar als je Radiohead vanuit het niets luistert, en je hebt gewoon weinig voeling met dat soort muziek, een meer standaard rock, een meer classic rock, een meer EDM, een electropop of een alles wat op de radio speelt achtergrond, dan zal je het gewoon nog niet veel doen, zeker op het eerste gezicht en misschien wel zo blijven.

Ik vind het verrassend dat ze de status hebben gekregen die ze nu hebben, want het is gewoon niet toegankelijk neen. Buiten misschien OK Computer dat de brug maakt tussen herkenbare meeluistermuziek die blijft hangen en experimentele muziek. Latere albums zijn experimenteler. De eerdere albums (PH en TB) zijn idd meer vanuit een grunge/britpopinvloed geproduceerd, wat mij minder boeit, en dus in dat opzicht zijn het meer producten van die tijd.
 
Op 11 november 2018 heb ik nog zitten zeiken op Thom Yorke. Nu is dat bijna onvoorstelbaar dat ik dat zou doen. Soms ja gebeurt het heel plots en soms onbewust. Wanneer ik het over de remake had van Suspiria waar Thom Yorke de zanger de soundtrack mee of helemaal verzorgt, had ik al kritiek terwijl ik de film niet gezien had. Nuja, het originele is één van mijn favoriete films ooit, en de remake/reboot (whatever) zal een grote stijlbreuk gedaan hebben, en is wat meer artyfarty ipv cult, maar dat betekent niet dat het geen slechte film is, zolang ik het kan loslaten dat het niets zoals het origineels zal zijn. Maar toen had ik dus deze kritiek nog.

Ja, Suspiria evenaren. Dat is onbegonnen werk. Thom Yorke is niet bepaald mijn favoriet muzikant. Voor de mensen die dan eens één keer een film met een andere muziekstijl moeten aanhoren, en daarover altijd opnieuw moeten klagen: techno, house, rap, hiphop of whatever, stel je je dan eens voor in mijn plaats, waar die echte mainstream rockbanden of die rockbanden die het goed doen op het internet, echt nu eens niets voor mij zijn. En mocht het nu nog Radiohead geweest zijn, maar neen het is Yorke solo. Sowieso Guadagnino lijkt mij absoluut niet mijn regisseur te zijn. Call Me By Your Name ontgoochelde me zeer zwaar, terwijl ik nochtans een liefhebber van coming-of-age films ben. Misschien minder van de zomerfilms of de ode-aan-de-liefde films dan. Dit is iets heel anders, maar ik heb er serieus mijn bedenkingen bij. Ja, natuurlijk de originele film evenaren zal nooit lukken. Er in de buurt komen, zal ook nooit lukken. Het zal toch pijn doen als er hier mensen zullen zijn die deze versie zullen beter vinden dan de originele film. Ik vrees voor de hoeveelheid "pretentie" in deze film. Tilda Swinton als gecaste actrice, de naam Guadagnino en Thom Yorke alsook hoe de film verkocht wordt naar het publiek toe, zorgen er toch wel voor dat de alarmbellen luid klinken. Het zou best kunnen zijn dat dit weer zo een film zal worden dat ik jaren aan een stuk links ga laten liggen.

https://www.moviemeter.nl/message/4747949/alert
En weet je. De originele film deed het niet met zijn verhaal, maar deed het echt puur op het creëren van sfeer: de score, de felle kleuren enzovoort. Qua sfeer is dat zelfs voor mij de beste film. Door dat aspect natuurlijk over een andere boeg te gooien, ben ik 100% zeker dat dit me een pak minder zal liggen. De vraag is hoeveel minder mij dit zal liggen. Het is misschien nog een interessant experiment. Natuurlijk kan je geen tien keer dezelfde film maken, maar dit zal natuurlijk een heel andere film worden, en ik denk dat een Suspiria leunend op verhaal en "inhoud" door de mand gaat vallen. Zeker met de regisseur zijn voorgeschiedenis, Thom Yorke die blijkbaar sound verzorgt (of zoiets), de lengte van de film en dat de focus van de film naar gore (of psychologische horror, of beiden?) verhuist.
 
Misschien moet het nog de klik maken.

Ofwel moet je gewoon eerlijk zijn met jezelf, en gewoon zeggen dat Radiohead je niet boeit. En dat is je goed recht. Ik bedoel, er is zoveel muziek, niet iedereen zal van alles houden, en niet iedereen kan alles beluisteren of zal alles beluisteren. Radiohead is nu wel een band / groep die het (verrassend genoeg) wel deed, maar de overgang was heel plots. Plots valt alles. En dat is nog niet vaak gebeurd.

Ik weet dat ik in 2016 en 2017 ook nog heel neerbuigend tegenover hen deed omdat ik de hype niet snapte. Zelfs nu snap ik de hype niet, want dit is toch geen muziek voor iedereen, maar dat is hier ook niet het geval. Maar sommigen zijn gewoon jaloers op hun fanbase en op het feit dat ze de grootste band aller tijden zijn of toch zeker van de 21ste eeuw met OKC en The Bends dat we even daarbij gaan bijrekenen.

Maar als je Radiohead vanuit het niets luistert, en je hebt gewoon weinig voeling met dat soort muziek, een meer standaard rock, een meer classic rock, een meer EDM, een electropop of een alles wat op de radio speelt achtergrond, dan zal je het gewoon nog niet veel doen, zeker op het eerste gezicht en misschien wel zo blijven.

Ik vind het verrassend dat ze de status hebben gekregen die ze nu hebben, want het is gewoon niet toegankelijk neen. Buiten misschien OK Computer dat de brug maakt tussen herkenbare meeluistermuziek die blijft hangen en experimentele muziek. Latere albums zijn experimenteler. De eerdere albums (PH en TB) zijn idd meer vanuit een grunge/britpopinvloed geproduceerd, wat mij minder boeit, en dus in dat opzicht zijn het meer producten van die tijd.
Ik ben er ooit wel eens aan begonnen onder invloed van ne maat en ik snapte de hype toen al niet ( periode 2017-2018). Er zit niks in dat mij raakt het klinkt gwn allemaal zo koud, doods en depressief vanaf kid A.
 
Ik ben er ooit wel eens aan begonnen onder invloed van ne maat en ik snapte de hype toen al niet ( periode 2017-2018). Er zit niks in dat mij raakt het klinkt gwn allemaal zo koud, doods en depressief vanaf kid A.
Maar dat is geen schande. Maar gewoon juist ter informatie, wat zijn jouw favoriete groepen en wat zijn jouw favoriete muziekgenres. Wat is voor jou belangrijk in muziek? Wellicht is Radiohead ook gewoon totaal niet jouw cup of tea.
 
Vooral metal, hard rock, punk en grunge. Favoriete groepen: Metallica, Pantera, Ramones, Soundgarden. En als je er over nadenkt is dat allemaal redelijk rechttoe rechtaan muziek. En rechttoe rechtaan is wel een beetje alles wat Radiohead niet meer is vanaf Kid A
 
Voorbeelden van experimentele, chaotische nummers aanhalen en de free jazz van The National Anthem vergeten, smh

Voor mij is Radiohead de "belangrijkste" band van mijn leven omdat dat echt de gateway naar een hoop minder voor de hand liggende muziek geweest is. Via hen ben ik uitgekomen bij Warp, krautrock, ambient, jazz van Charles Mingus, Lee Morgan, Miles Davis, componisten zoals Penderecki en nog zo veel meer. Voor mij is de kracht van de band net dat ze open staan voor al die invloeden en er een coherente sound van weten te maken. Ergens zou ik er zelfs wel begrip voor hebben als zware fans van pakweg experimentele elektronische muziek de Radiohead tracks met die basis wat flauwe doorslagjes vinden. Maar zelfs al is Radiohead een vrij experimentele rockgroep, voor mij maken ze die muziek net op een goede manier toegankelijker zonder de essentie te veel te verdunnen. Ik vermoed dat de bandleden Radiohead zelf ook helemaal niet meer als een rockgroep zien, omdat ze bij het maken van de muziek al lang niet meer altijd vertrekken vanuit de meer traditionele structuren van rock. Maar er blijft voor mij wel altijd structuur in zitten, misschien op een andere manier dan je gewoon bent. En dan kan ik wel begrijpen dat het bij momenten als een zootje klinkt.

Voor mij zijn ze trouwens op In Rainbows en A Moon Shaped Pool weer een beetje meer rechttoe rechtaan! Maar ik ben hun muziek ook wel zo gewoon dat niks al te weird of out there klinkt, ook Kid A en Amnesiac niet.
 
Vooral metal, hard rock, punk en grunge. Favoriete groepen: Metallica, Pantera, Ramones, Soundgarden. En als je er over nadenkt is dat allemaal redelijk rechttoe rechtaan muziek. En rechttoe rechtaan is wel een beetje alles wat Radiohead niet meer is vanaf Kid A
Ja, daar zeg je het al een beetje. Nuja, rechttoe rechtaan weet ik nu ook niet helemaal. Voor velen zal Metallica nog altijd 'te' complex zijn. Maar in vergelijking met Radiohead is dat misschien wel zo, maar dat is natuurlijk geen schaamte. Ik heb eerlijk gezegd die groepen zelf nog niet echt veel beluisterd.

Radiohead is niet bepaald metal, hard rock, punk of grunge. Misschien wel een grunge / britpop oorsprong, maar eigenlijk is het art / experimentele / alternatieve rock die een beetje de kantjes opzoekt van de nieuwe genres, en andere genres / stijlen etc. incorporeert en ook een vrij depressieve sfeer oproept.

Ik denk dan dat iets als Smashing Pumpkins je misschien meer ligt. Of misschien moet je shoegaze of metalgaze eens een kans geven (My Bloody Valentine - Loveless en Alcest of Ride - Nowhere)?
 
Duidelijk de invloed te horen van BoC in All I Need trouwens.

Boards Of Canada - Roygbiv

Radiohead - All I Need
 
Ik ben er ooit wel eens aan begonnen onder invloed van ne maat en ik snapte de hype toen al niet ( periode 2017-2018). Er zit niks in dat mij raakt het klinkt gwn allemaal zo koud, doods en depressief vanaf kid A.
Koud, doods en depressief... Jammer om die adjectieven te lezen (maar ik probeer niet te ontkennen dat jij dat zo vindt he). Voor mij roept Radiohead (en veel andere van mijn favoriete groepen) een gevoel van melancholie op en melancholie is het mooiste gevoel dat er is.
 
Ja, daar zeg je het al een beetje. Nuja, rechttoe rechtaan weet ik nu ook niet helemaal. Voor velen zal Metallica nog altijd 'te' complex zijn. Maar in vergelijking met Radiohead is dat misschien wel zo, maar dat is natuurlijk geen schaamte. Ik heb eerlijk gezegd die groepen zelf nog niet echt veel beluisterd.

Radiohead is niet bepaald metal, hard rock, punk of grunge. Misschien wel een grunge / britpop oorsprong, maar eigenlijk is het art / experimentele / alternatieve rock die een beetje de kantjes opzoekt van de nieuwe genres, en andere genres / stijlen etc. incorporeert en ook een vrij depressieve sfeer oproept.

Ik denk dan dat iets als Smashing Pumpkins je misschien meer ligt. Of misschien moet je shoegaze of metalgaze eens een kans geven (My Bloody Valentine - Loveless en Alcest of Ride - Nowhere)?
Ja smashing pumpkins vind ik wel goed. Shoegaze niet zo dat vind ik iets te dromerig maar blackgaze ben ik wel weg van
 
Ik ben nog niet begonnen, maar door de discussie hier alleen, heb ik al goesting gekregen. Ik onthoud melancholie, experimenteel, verscheidene invloeden, goede muzikanten, ... zou mij normaal wel moeten aanstaan.

Lijkt mij wel geen band om op te leggen tijdens het werken, dus dat stel ik even uit.
 
Amnesiac best eens op het gemakje maar wel aandacht in de late uurtjes luisteren (en Kid A is ook meer weggelegd voor die sfeer). Die albums komen veel beter tot hun recht s'nachts.
 
Duidelijk de invloed te horen van BoC in All I Need trouwens.

Boards Of Canada - Roygbiv

Radiohead - All I Need

Good catch, was me niet opgevallen. In Rainbows is wel het beste wat ik tot nu gehoord heb, verbaast me niets want BoC is pas een classic band!

Iets wat ik voorlopig echt nog niet zie in Radiohead, ze verdienen meer krediet dan ik ze tot nu toe gegeven heb maar bij Tom Waits had ik meteen het gevoel ‘dit is speciaal’ wat ik niet kan zeggen van Radiohead.
 
Terug
Bovenaan