Manor Lords. Ondertussen al twee miljoen keer op de Steam-wenslijst geplaatst. Een indie-passieproject van maar liefst zeven jaar, waar oorspronkelijk slechts één persoon aan werkte, luisterend naar de naam Greg. Inderdaad, diezelfde Greg die onlangs nog via een statusupdate op Steam de hooggespannen verwachtingen omtrent deze aankomende Early Access-release wat probeerde te temperen. Er duidelijk stellend dat Manor Lords géén Total War-concurrent is, en evenmin een Grand Strategy-spel waar je gigantische gebieden toevoegt aan je keizerrijk. Het is ook geen RPG in de stijl van Kingdom Come: Deliverance of Mount & Blade, noch een razendsnelle, competitieve RTS-game zoals een lukrake Age of Empires-editie.
Nu vraag je je wellicht af wat Manor Lords dan wél is. Wel, het is vooral een rasechte citybuilder. Met wat kleinschalige gevechten, die overigens ook niet frequent voorkomen. Want de focus van de gameplay, die ligt echt op het bouwen en beheren van jouw dorpen en steden. Maar het allerbelangrijkste, namelijk of het voor landheer spelen in deze vroegtijdige fase al leuke momenten oplevert, verneem je in deze preview. Dus bij interesse, lees vooral verder.
Momenteel schotelt Manor Lords de speler drie spelscenario’s voor. Als eerste keuze is er Rise to Prosperity, een modus waarin er geen combat voorkomt. Dit omdat je er jouw middeleeuwse stad enkel dient uit te bouwen tot het Large Town-niveau. Daarna kun je beslissen of je er eindeloos mee doorgaat (wat dan toepasselijk endless mode heet), of een nieuw spel opstart. In Restoring the Peace daarentegen ligt de klemtoon net wél op het vechten en veroveren, dit door de strijd aan te gaan met de omliggende districten. De bedoeling is hier dat je elke regio op de kaart toevoegt aan je eigen territorium. On the edge is het derde en voorlopig laatste spelscenario, waarin de twee voorgaande enigszins gecombineerd worden. Je dient er terug het Large Town-level te bereiken, terwijl je tegelijk alle inkomende aanvallen moet zien af te weren. Op elk van deze scenario’s kun je één van de drie beschikbare moeilijkheidsgraden alsook hun parameters verder instellen. Zo kun je onder meer aanpassingen doorvoeren wat betreft het aantal bandietenkampen, de frequentie van de rovers, het startseizoen en de weersverwachtingen, het Approval-level, enzoverder.
Wanneer je een spelscenario aanvat met de moeilijkheidsgraad op Relaxing, is het overigens geen goed idee om meteen een volledig dorp neer te poten. Nieuw intrekkende families komen op jaarlijkse basis niet zodanig vaak voor, en bepaalde constructies kun je niet annuleren of vernietigen tot ze geüpgraded zijn. Een gebrek dat pijnlijk uitvergroot wordt wanneer je daarbovenop beginnersfoutjes maakt met het wegennet, waardoor je weet dat de constructie in spe nooit ermee verbonden gaat geraken. Enfin, de volgorde van de te bouwen constructies kun je dan tenminste weer netjes regelen door prioriteiten in te stellen. En ja, het linken van wegen tussen gebouwen en andere relevante locaties om de grondstoffen te laten transporteren via die handkarren en ossenwagens, verloopt vele malen intuïtiever dan dit bijvoorbeeld het geval was in de laatste The Settlers-game.
Dat de gameplay van Manor Lords in deze vroegtijdige fase op veel vlakken al dieper is dan deze van die onfortuinlijke reboot, merk je overigens via onnoemelijk veel details. Zelfs de paarden of ossen die je bijbestelt, kregen een naam mee! Details die het verschil maken, helemaal in vergelijking met releases met een grotere titel en die daardoor heel wat meer budget voorhanden hebben. Neem nu bijvoorbeeld wanneer je huizen, in het spel Burgage Plots geheten, begint op te zetten. Natuurlijk moeten de dorpelingen makkelijk in en uit hun huis kunnen, maar ook de aanvoer van water en voedsel, evenals de afstand ten opzichte van de markt en zelfs de werkplek, spelen allemaal een rol. Deze dragen allen immers bij aan de globale efficiëntie van de economie en welvaart van jouw landgoed. Kortom, de oriëntatie en ligging van elke constructie is cruciaal. Hoe langer je Manor Lords speelt, hoe meer van zo’n schijnbare details relevant én duidelijker worden. De game legt je namelijk al doende wel genoeg uit, maar neemt tegelijkertijd niet echt je hand vast. Ook de te raadplegen tutorials blijven beperkt, voorlopig zonder de optie om iets omtrent een specifiek gameplayaspect op te zoeken.
Ook je militanten kun je trouwens niet zomaar inzetten. Wapens, schilden, harnassen en helmen hangen zelfs af van het residentieniveau van jouw nederzettingen. Maar, het meest belangrijk, er zijn wel degelijk epische gevechten te beleven in Manor Lords. Veldslagen met zijn honderden tegen elkaar voor een lap grond zijn geen uitzondering. Hierbij kun je je troepen verschillende formaties doen aannemen, en het ziet er ook nog eens best goed uit, zowel qua animaties als op het detaillevel. Wanneer de nood het hoogst is, kun je overigens ook nog wat huurmoordenaars inschakelen als extra strijdkrachten.
Al deze details maken van Manor Lords, evenzeer als een doe-spel, tegelijk een gesofisticeerd denkspel. En wel eentje dat ook nog eens ferm wat geduld van je vraagt. Als grote verdienste van het spel, leert het je via trial-and-error de strategisch meest correcte aanpak, die zich uitstrekt over meerdere in-game seizoenen, en een flinke portie gezond verstand van je vereist. En ja, ook al beschikt Manor Lords over een doorspoelknop om het vele bouwen wat vlugger te doen verlopen, toch kun je de gameplay absoluut niet vergelijken met die van een potje Age of Empires online. Inderdaad daar, waar alleen al de parate kennis van alle sneltoetsen een gigantisch verschil maakt. Net op dit vlak bleef ik overigens wat op mijn honger zitten: er zijn vooralsnog veel potentiële shortcut keys onbenut gebleven. Bijvoorbeeld gewoon al de “L“, om doorheen je verschillende Logging Camps te itereren, lijkt me geen overbodige luxe. Nu moet je te vaak manueel de map afspeuren, allesbehalve evident wanneer je beschaving volledig uit zijn voegen gebarsten is.
Wat de muziek van deze game betreft, kan ik overigens, als audiofiel, voor een keer kort zijn: wellicht wordt deze mijn favoriete soundtrack van 2024. Manor Lords beschikt overigens niet alleen over een adembenemende musical score, want ook de graphics overstijgen het AA-niveau. Wanneer je de ingebouwde bezoekmodus (Visit Mode genoemd) lanceert, valt helemaal te begrijpen vanwaar die vergelijkingen met Kingdom Come: Deliverance komen. Deze modus biedt een interessant perspectief, waarbij je je in 3D als de Manor Lord himself begeeft tussen jouw werkvolk en krijgers. Je kunt er helaas verder nagenoeg niets uitspoken, maar het bevordert ontegensprekelijk de factor immersie, om zo de progressie van de welvaart van je landgoed meer in detail en vanuit een andere invalshoek te kunnen aanschouwen.
Nu vraag je je wellicht af wat Manor Lords dan wél is. Wel, het is vooral een rasechte citybuilder. Met wat kleinschalige gevechten, die overigens ook niet frequent voorkomen. Want de focus van de gameplay, die ligt echt op het bouwen en beheren van jouw dorpen en steden. Maar het allerbelangrijkste, namelijk of het voor landheer spelen in deze vroegtijdige fase al leuke momenten oplevert, verneem je in deze preview. Dus bij interesse, lees vooral verder.
Spelscenario's met veel opties
Als broodnodige stap om die ultieme landheer te worden, dien je het personage eerst te creëren natuurlijk. Met keuze tussen slechts negen portretten en een handvol logo’s, is de character creator niet meteen omvangrijk te noemen. Ja, je hebt zeker een punt dat dit weinig uitmaakt in dit soort game. Het lijkt me evenwel een interessante uitbreiding voor een latere versie, onder meer omwille van de Visit Mode, waarover ik verderop nog iets meer zal vertellen.Momenteel schotelt Manor Lords de speler drie spelscenario’s voor. Als eerste keuze is er Rise to Prosperity, een modus waarin er geen combat voorkomt. Dit omdat je er jouw middeleeuwse stad enkel dient uit te bouwen tot het Large Town-niveau. Daarna kun je beslissen of je er eindeloos mee doorgaat (wat dan toepasselijk endless mode heet), of een nieuw spel opstart. In Restoring the Peace daarentegen ligt de klemtoon net wél op het vechten en veroveren, dit door de strijd aan te gaan met de omliggende districten. De bedoeling is hier dat je elke regio op de kaart toevoegt aan je eigen territorium. On the edge is het derde en voorlopig laatste spelscenario, waarin de twee voorgaande enigszins gecombineerd worden. Je dient er terug het Large Town-level te bereiken, terwijl je tegelijk alle inkomende aanvallen moet zien af te weren. Op elk van deze scenario’s kun je één van de drie beschikbare moeilijkheidsgraden alsook hun parameters verder instellen. Zo kun je onder meer aanpassingen doorvoeren wat betreft het aantal bandietenkampen, de frequentie van de rovers, het startseizoen en de weersverwachtingen, het Approval-level, enzoverder.
Verplettert The Settlers
Net als in de The Settlers-reboot dien je in Manor Lords families in te zetten voor specifieke taken in je nederzettingen, terwijl de werklozen zich automatisch bezighouden met de constructie van gebouwen. Ook in deze game kun je niet gericht inwoners selecteren op de kaart, maar je dient ze daarentegen aan te sporen tot bouwen via een menu-optie van de op te zetten constructies zelf. Huizen bouwen levert je als landheer de zogenaamde Approval met bijhorende voordelen op, terwijl je globaal Influence-level net van belang is wanneer je de naburige regio’s wil gaan opeisen. Naast huisvesting hebben families natuurlijk ook voedsel en brandbaar materiaal (lees: brandhout of kolen) nodig, zeker wanneer de winter eraan komt. Doordat deze de efficiëntie ten top drijven, is het belang van je constructies telkenmale te upgraden wanneer dat dit kan én tegelijk te blijven investeren in innovatie, evenmin te onderschatten. Om maar enkele voorbeelden te geven van gameplayaspecten welke al nu bijzonder goed uitgewerkt blijken in deze vroege versie van de game.Wanneer je een spelscenario aanvat met de moeilijkheidsgraad op Relaxing, is het overigens geen goed idee om meteen een volledig dorp neer te poten. Nieuw intrekkende families komen op jaarlijkse basis niet zodanig vaak voor, en bepaalde constructies kun je niet annuleren of vernietigen tot ze geüpgraded zijn. Een gebrek dat pijnlijk uitvergroot wordt wanneer je daarbovenop beginnersfoutjes maakt met het wegennet, waardoor je weet dat de constructie in spe nooit ermee verbonden gaat geraken. Enfin, de volgorde van de te bouwen constructies kun je dan tenminste weer netjes regelen door prioriteiten in te stellen. En ja, het linken van wegen tussen gebouwen en andere relevante locaties om de grondstoffen te laten transporteren via die handkarren en ossenwagens, verloopt vele malen intuïtiever dan dit bijvoorbeeld het geval was in de laatste The Settlers-game.
Details die het verschil maken. Een gesofisticeerd denkspel.
Dat de gameplay van Manor Lords in deze vroegtijdige fase op veel vlakken al dieper is dan deze van die onfortuinlijke reboot, merk je overigens via onnoemelijk veel details. Zelfs de paarden of ossen die je bijbestelt, kregen een naam mee! Details die het verschil maken, helemaal in vergelijking met releases met een grotere titel en die daardoor heel wat meer budget voorhanden hebben. Neem nu bijvoorbeeld wanneer je huizen, in het spel Burgage Plots geheten, begint op te zetten. Natuurlijk moeten de dorpelingen makkelijk in en uit hun huis kunnen, maar ook de aanvoer van water en voedsel, evenals de afstand ten opzichte van de markt en zelfs de werkplek, spelen allemaal een rol. Deze dragen allen immers bij aan de globale efficiëntie van de economie en welvaart van jouw landgoed. Kortom, de oriëntatie en ligging van elke constructie is cruciaal. Hoe langer je Manor Lords speelt, hoe meer van zo’n schijnbare details relevant én duidelijker worden. De game legt je namelijk al doende wel genoeg uit, maar neemt tegelijkertijd niet echt je hand vast. Ook de te raadplegen tutorials blijven beperkt, voorlopig zonder de optie om iets omtrent een specifiek gameplayaspect op te zoeken.
Ongeziene graad qua realisme en detaillevel, gelijk aan immersie
De graad van realisme van Manor Lords en tegelijk de rust welke de wat tragere gameplay uitstraalt, maken het wel een enorm verslavend spelletje. Dit is een huge time sink, maar wel een erg leuke. Voedselbevoorrading is bijvoorbeeld geregeld een uitdaging, zeker wanneer de winter aanbreekt, waardoor het vooraf afleggen van reserves een must van jewelste vormt. Bessen verzamelen is dan namelijk geen optie meer, en de velden van jouw boeren komen dan braak te liggen. Even noodzakelijk als het ploegen tegen een bepaald tijdstip, of hun rendement reduceert immens. Trading doe je dan weer best zo snel mogelijk wanneer de landbouwgrond in jouw contreien niet zo vruchtbaar blijkt. Iedere keer je nederzetting een nieuw level bereikt, krijg je Development-punten waarmee je de boel nog efficiënter kunt laten draaien. Later kun je een bepaald beleid beginnen afdwingen, wat onder meer het innen van specifieke belastingen inhoudt. Want dat geld, dat kun je gebruiken voor je leger. Dit wederom ter illustratie, van hoe een realistische interpretatie van de middeleeuwse periode tot in de puntjes nagestreefd werd.Ook je militanten kun je trouwens niet zomaar inzetten. Wapens, schilden, harnassen en helmen hangen zelfs af van het residentieniveau van jouw nederzettingen. Maar, het meest belangrijk, er zijn wel degelijk epische gevechten te beleven in Manor Lords. Veldslagen met zijn honderden tegen elkaar voor een lap grond zijn geen uitzondering. Hierbij kun je je troepen verschillende formaties doen aannemen, en het ziet er ook nog eens best goed uit, zowel qua animaties als op het detaillevel. Wanneer de nood het hoogst is, kun je overigens ook nog wat huurmoordenaars inschakelen als extra strijdkrachten.
Misschien wel de gamesoundtrack van het jaar.
Al deze details maken van Manor Lords, evenzeer als een doe-spel, tegelijk een gesofisticeerd denkspel. En wel eentje dat ook nog eens ferm wat geduld van je vraagt. Als grote verdienste van het spel, leert het je via trial-and-error de strategisch meest correcte aanpak, die zich uitstrekt over meerdere in-game seizoenen, en een flinke portie gezond verstand van je vereist. En ja, ook al beschikt Manor Lords over een doorspoelknop om het vele bouwen wat vlugger te doen verlopen, toch kun je de gameplay absoluut niet vergelijken met die van een potje Age of Empires online. Inderdaad daar, waar alleen al de parate kennis van alle sneltoetsen een gigantisch verschil maakt. Net op dit vlak bleef ik overigens wat op mijn honger zitten: er zijn vooralsnog veel potentiële shortcut keys onbenut gebleven. Bijvoorbeeld gewoon al de “L“, om doorheen je verschillende Logging Camps te itereren, lijkt me geen overbodige luxe. Nu moet je te vaak manueel de map afspeuren, allesbehalve evident wanneer je beschaving volledig uit zijn voegen gebarsten is.
Niets is perfect, dus ook niet bij een kersverse Early Access
Ondanks dit slechts een Early Access-release betreft én doordat we nu wat in het klaaghoekje beginnen te vertoeven, heb ik nu nog wat constructieve feedback, zoals dit dan heet. Uiteraard zie ik de vele cosmetische placeholders door de vingers, maar dat bijvoorbeeld de Castle Planner - om je prachtige Manor House te bouwen - nog niet zo goed werkt, is hier wel voldoende relevant om even te vermelden. Kleine correcties achteraf zorgen er namelijk voor dat er ongewenst constructies terug afgebroken worden, en dat vergt tegelijk terug de volledige aanvoer van dezelfde grondstoffen, zonder dat je iets van de oude kunt recupereren. De pijltjes waarmee je bijvoorbeeld de grootte van je reserves bepaalt, kun je niet blijven indrukken. Waardoor je als een gek manueel moet blijven doorklikken tot je eenmaal die 100 houtblokken aan de kant kunt laten liggen in het Logging Camp. Ook wat de balans betreft, staan er bepaalde gameplayaspecten nog niet helemaal op punt. Af en toe meldt het spel dat er te weinig opslag voorhanden is, en er aldus pakhuizen (genaamd storehouses) dienen aangemaakt te worden. Dat gebeurt zelfs wanneer je er al voldoende hebt, én wanneer die nochtans netjes gelinkt staan aan het wegennetwerk. Maar, om alweer positief verder te gaan, met zo’n klein team die eraan meewerkt: eigenlijk blijft het indrukwekkend hoe ver deze game staat.Wat de muziek van deze game betreft, kan ik overigens, als audiofiel, voor een keer kort zijn: wellicht wordt deze mijn favoriete soundtrack van 2024. Manor Lords beschikt overigens niet alleen over een adembenemende musical score, want ook de graphics overstijgen het AA-niveau. Wanneer je de ingebouwde bezoekmodus (Visit Mode genoemd) lanceert, valt helemaal te begrijpen vanwaar die vergelijkingen met Kingdom Come: Deliverance komen. Deze modus biedt een interessant perspectief, waarbij je je in 3D als de Manor Lord himself begeeft tussen jouw werkvolk en krijgers. Je kunt er helaas verder nagenoeg niets uitspoken, maar het bevordert ontegensprekelijk de factor immersie, om zo de progressie van de welvaart van je landgoed meer in detail en vanuit een andere invalshoek te kunnen aanschouwen.
Conclusie
Zelfs in deze vroegtijdige fase van Manor Lords moet het tijdens deze preview duidelijk geworden zijn dat deze game een enorme potentie heeft, ondanks Gregs vergeefse maar bewonderingswaardige pogingen om de gemoederen te bedaren. Net doordat het spel niet gemakkelijk in een hokje te plaatsen is, schittert het als "die unieke citybuilder met zijn sporadische gevechten", waarbij niet alleen geduld, maar ook de wil om al doende te leren én strategisch inzicht duidelijk een deugd zijn. De diepgang van de gameplay, gecombineerd met zoveel oog voor realisme én misschien wel de gamesoundtrack van het jaar, maken van Manor Lords een uitdagend, maar tegelijk verslavend denkspelletje. Zoals bij elke Early Access-release zijn er echter, naast heel wat wenselijke features, nog enkele ruwe randjes die bijgeschaafd moeten worden, maar deze indrukwekkende prestatie van dit kleine ontwikkelteam is allesbehalve te negeren.
Over
Beschikbaar vanaf
26 april 2024
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
Genre
- Strategy
Ontwikkelaar
- Slavic Magic
Uitgever
- Hooded Horse
Website
Laatst bewerkt:
