Af en toe passeert er zo eens een game waarvan je denkt: ‘Wat moet ik hier mee?’ Kainga: Seeds of Civilization is zo’n spel. Allereerst wel kudos voor de maker, want dit is een Kickstarter-project van één man die erin geslaagd is om Green Man Gaming als uitgever aan de haak te slaan. Hij had een idee en dat sloeg blijkbaar aan. De uitwerking van zijn idee heeft toch een vreemd resultaat opgeleverd. De artstyle is een rare combinatie van een 3D-wereld en 2D-objecten en -ventjes. Je start geen game door in een menu te kiezen, maar in het startscherm kan je al direct rondlopen en moet je een beetje op alles klikken om te weten wat nu juist wat doet en hoe je een nieuwe game start. En zelfs na het doorlopen van de tutorial blijf je met een wtf-gevoel achter. Daarmee is de toon van deze preview gezet. Maar wat is Kainga juist?
Kainga: Seeds of Civilization is een citybuilder die zich afspeelt in een primitieve en alternatieve wereld. Langs de ene kant heb je krak dezelfde dingen als hier op aarde: je hebt bijvoorbeeld klei, riet, vis en mensen, maar langs de andere kant heb je ook heel wat eigenaardige monsters rondlopen zoals reuzeslakken, -geleedpotigen en -leviathans. Deze reuzedieren ga je ook kunnen temmen, maar eigenlijk wist ik na het temmen niet wat ik er nu juist mee moest doen. En ik ga je al zeggen: dat gevoel van niet juist weten wat te doen, komt wel regelmatig in het spel voor.
Af en toe gaat er een lichtje branden
Buiten de rare artstyle en wezens lijkt de opzet van het spel niet zo moeilijk. Het begint met de keuze van een stuk land en een doel. Momenteel zijn er maar twee stukken land waar je uit kan kiezen, maar op de map kan je zien dat de maker grootse plannen heeft, want er staan nog zes andere stukken op en er wordt aangegeven dat deze geleidelijk met volgende updates vrijgegeven zullen worden. Het doel dat je kiest is ook gevarieerd, maar het gaat er wel altijd om dat je iets moet bouwen. Dat kan een luchtballon zijn om te ontsnappen, een arena om in te vechten of twaalf lantaarnpalen om de nacht te verlichten. Heel speciaal allemaal.
En eenmaal je een keuze hebt gemaakt, begint het spel. Om het doel te bereiken dat je gekozen hebt, ga je moeten doen wat je in de meeste citybuilders moet doen: je gaat moeten zorgen voor huisvesting, voedsel, grondstoffen en nog wat extra’s. Elk facet - of het nu gaat om een kleiput, een huis of een rietboerderij - ga je wel eerst moeten laten uitvinden door je thinker. Dit bedenken kost echter punten en na twee of drie uitvindingen zijn deze al op. Om ze weer bij te vullen moet je dan een festival uitvinden, bouwen en houden. Dat kost je tijd en resources en tijdens het festival voert je volk geen klop uit. Je krijgt echter wel weer genoeg punten voor weer twee of drie uitvindingen. Dat betekent dat je veel festivals gaat moeten houden, wil je je einddoel bereiken. Waar is dat feestje? In Kainga is dat feestje!
Zij die gaan sterven, groeten u
Maar het pad naar het einddoel wordt niet enkel gehinderd door een tekort aan punten. Dit spel is hardcore. Allereerst heb je nog andere volkeren op het land. Deze zullen al snel grondstoffen of voedsel komen vragen. Kan of wil je hier niet aan voldoen, dan vallen ze je aan. Je kan dus maar beter luisteren naar hun eisen. Bovendien heb je ook gebeurtenissen, zoals brand, overstromingen of onweer. Deze komen soms zoveel voor dat het niet schoon meer is. In je research-tree kan je ook uitvindingen doen ter bescherming tegen deze zaken, maar het probleem is dat je telkens een keuze moet maken tussen drie zaken en eenmaal gekozen, kan je dit niet meer wijzigen noch kan je de overige zaken later nog uitvinden. Gekozen is gekozen en dat kan betekenen dat je je beschermd hebt tegen de wolken, maar drie keer achter elkaar een uitbraak van brand hebt, waardoor al je voeding en de helft van je gebouwen en bevolking weg is. Als dan ook nog eens het naburig volk om eten komt vragen, waar je natuurlijk niet aan kan voldoen, ben je ten dode opgeschreven, want een oorlog overleef je niet.
Ook stijgt de intensiteit van de gebeurtenissen naarmate je meer festivals houdt. Je zou bijna schrik hebben om verder te groeien. Er is ook geen instelling om het aantal gebeurtenissen te verlagen. Als voorgaande nog niet genoeg is, kan het ook zijn dat er net een legendarisch monster ontwaakt, zoals de Leviathan, waar je dan de waarschuwing krijgt om uit de buurt te blijven. Alleen komt hij natuurlijk richting jouw dorp. De andere stammen die het passeert doet het niets, want jij bent zijn prooi. En bij mij gingen m’n ventjes ook nog eens vechten in plaats van vluchten, dus was het ook weer einde verhaal. Best wel frustrerend. Als kers op de taart kan je ook je vooruitgang niet opslaan. Het zou toch handig zijn dat, als je goed bezig bent, je even kan opslaan voor het geval dat er ineens een overdaad aan rampen passeert. Maar ook omdat een foute keuze in je ontwikkeling je verdere vooruitgang volledig kan blokkeren en daardoor moet opgeven en helemaal opnieuw mag beginnen.
Kainga: Seeds of Civilization is een citybuilder die zich afspeelt in een primitieve en alternatieve wereld. Langs de ene kant heb je krak dezelfde dingen als hier op aarde: je hebt bijvoorbeeld klei, riet, vis en mensen, maar langs de andere kant heb je ook heel wat eigenaardige monsters rondlopen zoals reuzeslakken, -geleedpotigen en -leviathans. Deze reuzedieren ga je ook kunnen temmen, maar eigenlijk wist ik na het temmen niet wat ik er nu juist mee moest doen. En ik ga je al zeggen: dat gevoel van niet juist weten wat te doen, komt wel regelmatig in het spel voor.
Af en toe gaat er een lichtje branden
Buiten de rare artstyle en wezens lijkt de opzet van het spel niet zo moeilijk. Het begint met de keuze van een stuk land en een doel. Momenteel zijn er maar twee stukken land waar je uit kan kiezen, maar op de map kan je zien dat de maker grootse plannen heeft, want er staan nog zes andere stukken op en er wordt aangegeven dat deze geleidelijk met volgende updates vrijgegeven zullen worden. Het doel dat je kiest is ook gevarieerd, maar het gaat er wel altijd om dat je iets moet bouwen. Dat kan een luchtballon zijn om te ontsnappen, een arena om in te vechten of twaalf lantaarnpalen om de nacht te verlichten. Heel speciaal allemaal.
Tijdens het festival voert je volk geen klop uit.
En eenmaal je een keuze hebt gemaakt, begint het spel. Om het doel te bereiken dat je gekozen hebt, ga je moeten doen wat je in de meeste citybuilders moet doen: je gaat moeten zorgen voor huisvesting, voedsel, grondstoffen en nog wat extra’s. Elk facet - of het nu gaat om een kleiput, een huis of een rietboerderij - ga je wel eerst moeten laten uitvinden door je thinker. Dit bedenken kost echter punten en na twee of drie uitvindingen zijn deze al op. Om ze weer bij te vullen moet je dan een festival uitvinden, bouwen en houden. Dat kost je tijd en resources en tijdens het festival voert je volk geen klop uit. Je krijgt echter wel weer genoeg punten voor weer twee of drie uitvindingen. Dat betekent dat je veel festivals gaat moeten houden, wil je je einddoel bereiken. Waar is dat feestje? In Kainga is dat feestje!
Zij die gaan sterven, groeten u
Maar het pad naar het einddoel wordt niet enkel gehinderd door een tekort aan punten. Dit spel is hardcore. Allereerst heb je nog andere volkeren op het land. Deze zullen al snel grondstoffen of voedsel komen vragen. Kan of wil je hier niet aan voldoen, dan vallen ze je aan. Je kan dus maar beter luisteren naar hun eisen. Bovendien heb je ook gebeurtenissen, zoals brand, overstromingen of onweer. Deze komen soms zoveel voor dat het niet schoon meer is. In je research-tree kan je ook uitvindingen doen ter bescherming tegen deze zaken, maar het probleem is dat je telkens een keuze moet maken tussen drie zaken en eenmaal gekozen, kan je dit niet meer wijzigen noch kan je de overige zaken later nog uitvinden. Gekozen is gekozen en dat kan betekenen dat je je beschermd hebt tegen de wolken, maar drie keer achter elkaar een uitbraak van brand hebt, waardoor al je voeding en de helft van je gebouwen en bevolking weg is. Als dan ook nog eens het naburig volk om eten komt vragen, waar je natuurlijk niet aan kan voldoen, ben je ten dode opgeschreven, want een oorlog overleef je niet.
Bovendien heb je ook gebeurtenissen, zoals brand, overstromingen of onweer.
Ook stijgt de intensiteit van de gebeurtenissen naarmate je meer festivals houdt. Je zou bijna schrik hebben om verder te groeien. Er is ook geen instelling om het aantal gebeurtenissen te verlagen. Als voorgaande nog niet genoeg is, kan het ook zijn dat er net een legendarisch monster ontwaakt, zoals de Leviathan, waar je dan de waarschuwing krijgt om uit de buurt te blijven. Alleen komt hij natuurlijk richting jouw dorp. De andere stammen die het passeert doet het niets, want jij bent zijn prooi. En bij mij gingen m’n ventjes ook nog eens vechten in plaats van vluchten, dus was het ook weer einde verhaal. Best wel frustrerend. Als kers op de taart kan je ook je vooruitgang niet opslaan. Het zou toch handig zijn dat, als je goed bezig bent, je even kan opslaan voor het geval dat er ineens een overdaad aan rampen passeert. Maar ook omdat een foute keuze in je ontwikkeling je verdere vooruitgang volledig kan blokkeren en daardoor moet opgeven en helemaal opnieuw mag beginnen.
Conclusie
De artstyle, 2D gecombineerd met 3D, is speciaal en dat zal van je persoonlijke smaak afhangen of je het leuk vindt. De wereld op zich is ook wel uniek te noemen. Dat unieke vind je ook in de gameplay, maar het maakt het tegelijk vaag en raar en vooral frustrerend doordat zaken als events, grondstoffen en oorlogen niet gebalanceerd zijn. De maker heeft nog heel wat werk voor de boeg en ik hoop dat hij eerst werkt aan de balancering voordat hij die verdere updates met nieuwe features doorvoert.
Over
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
Ontwikkelaar
- Erik Rempen
Uitgever
- Green Man Gaming
