Preview: Eternights

Apocalyps en amour tezamen? Dat kan je vinden in Eternights, een stijlvolle action RPG die duidelijk wat inspiratie nam van de Persona-reeks, maar ook zijn eigen weg durft op te gaan met opvallende actie-combat en een wenkbrauwverhogende focus op seksualiteit.

Studio Saizensen (die zich als Studio Sai zal introduceren nadat je ermee een praatje aangaat) is hier zowel de ontwikkelaar als uitgever. Eternights is de eerste game van deze Koreaanse studio. Het is onmiddellijk opvallend wat een kwalitatieve productie Eternights is voor zo'n verse ontwikkelaar. Onafhankelijk van de kritieken die wel eens naar de inhoud van de game gelobd zouden kunnen worden, krijgt de ontwikkelaar daarvoor alleszins een duimpje. Eternights heeft een best serieus uitstel moeten ondergaan; zo ging de game origineel uitkomen in het begin van 2023. Wat het probleem indertijd was, weet ik niet, maar de genomen tijd heeft dividend uitgekeerd, want Eternights is (op elk vlak behalve het narratieve) verrassend verfijnd. Deze action RPG met dating-simelementen komt uiteindelijk uit voor de pc en de PlayStation 4 en 5 op 21 september. Tot dan kan je je doos tissues reeds bovenhalen voor deze preview van de eerste twee hoofdstukken.


Vechten met je arm​

Als het hoofdpersonage die je zelf een naam geeft, rep je je in deze apocalyptische action RPG door de verwoeste gebouwen en straten van Seoul, Zuid-Korea. Chemische ontploffingen van het bedrijf Eternights lijken de wereld gedoemd te hebben; zo veranderden alle mensen die erdoor geraakt werden in groteske zombies. Tegen deze zombies zal je het opnemen in de actie-combat-scenario's van Eternights met de flexibele arm die je krijgt nadat je menselijke arm afgehakt wordt. Al leek de combat voordien mogelijks een gimmick die toegevoegd was om een visual novel wat aantrekkelijker te maken, is het duidelijk dat er best veel aandacht naar deze combat is gegaan, en geniet deze zelfs meer focus dan het verhaal. Al moet je niet precies het niveau van Bayonetta verwachten, gaat het om aangenaam vloeiende combat met strakke timing en verrassend veel mogelijkheden voor strategie en expressie.

Net als in Bayonetta, zal je bijvoorbeeld een slow motion modus activeren wanneer je op het juiste moment een aanval ontwijkt (en hiervoor is de timing best vergevend). Door aan te vallen en perfect dodges uit te voeren, vul je de Elemental Fist ability waarmee je schilden breekt en veel damage kan doen. Dit is verplicht bij bosses die steeds verscheidene schilden hebben die je moet doorbreken voor je ze kan beginnen beschadigen. Tijdens zo'n speciale vaardigheid moet je QTE's indrukken op het juiste moment, of juist een knop repetitief tappen om de aanval tot een succesvol eind te krijgen. Dat is trouwens niet de enige vorm van QTE in Eternights, want soms kunnen ze ook tijdens het verhaal een verschijning maken. Zo moet je, gelijkaardig aan Until Dawn of David Cage-games, soms een QTE vervullen om je succesvol te verstoppen van een vijand. Al heb ik maar één zo'n fist ability gekregen, gaf de interface al mee dat er doorheen het verhaal meerdere ontgrendeld zouden worden. Of de naam van deze vuistaanvallen in een stoute grap gebruikt zal worden, valt nog te bezien. Over het algemeen een zeer functionele, vloeiende en aangename combat-lus. Op de normale moeilijkheid vond ik de combat wel wat simpel. Mensen die ervaring hebben met action games mogen dus gerust aan de hoogste moeilijkheid beginnen.

Je relatie met de personages bepaalt welke passieve krachten of zelfs actieve combo's je kan gebruiken.


Hiernaast wordt de gameplay vormgegeven met een paar elementen die duidelijk door de Persona-serie geïnspireerd zijn. Niet enkel tikt de verhaallijn verder op basis van een kalender gelijkaardig aan de schoolagenda van Persona's studenten; daarnaast zijn je combat-mogelijkheden afhankelijk van je sociale relaties. Net zoals je in Persona een band met anderen kan creëren, wat op zich terug linkt naar een effect in combat, zal ook hier je relatie met de personages bepalen welke passieve krachten of zelfs actieve combo's je kan gebruiken. Het verschil is dat elk personage waar je dichterbij kan raken in Eternights ook enkel vanuit een romantische hoek geapprecieerd kan worden. In het stukje dat ik speelde, gebeurde het hechter worden best automatisch (zonder de nood voor optionele zijmissies of het kiezen van correcte dialoogopties). Over dialoogopties gesproken, bijna elk stuk dialoog dat je selecteert, zal je social stats affecteren, waaronder zelfzekerheid, zelfexpressie en empathie. Het is nog niet volledig duidelijk wat deze social stats precies doen, maar ik ga ervan uit dat deze later in het spel invloed zullen hebben op je relatieprogressies en zo indirect je skill tree kunnen vormen. Het jammere aan deze social stats is wel dat het vaak volledig onduidelijk is welk kenmerk je zal verder helpen bij een dialoogkeuze. De overeenkomst tussen de optie en de stat die verhoogd wordt, lijkt dus best random. Het is dus niet voor de hand liggend om een gespecialiseerde persoonlijkheids-build te bouwen en de speler zal waarschijnlijk gewoon in een generalist build vallen.


Beslissen met je ...​

Het verhaal van Eternights betreft duidelijk alles dat met dating en seks te maken heeft; zo begint het verhaal met het aanmaken van een online datingprofiel. Nog voor je je eerste match kan ontmoeten, gebeuren er wereldwijd chemische ontploffingen van de chemicaliën van Eternights, een bedrijf dat probeert een anti-aging medicijn te ontwikkelen. Al snel vormt er zich een mysterieuze digitale muur rond de stad van Seoul en worden mensen geïnfecteerd, waardoor ze zich als misvormde zombies beginnen te gedragen. Al schuil je in het begin samen met je beste vriend Chani in een ondergrondse schuilplaats, wordt ook deze plaats overrompeld door zombies. Tijdens het vluchten ontmoet je Yuna, een popster met roze-blauw haar wiens lichaam je slechts een paar dagen geleden nog in een bikini op je televisiescherm aan het bewonderen was ... Gelukkig krijg je al snel de skills om dit meisje serieus te imponeren. Snel nadat je arm namelijk wordt afgehakt door een mysterieuze figuur, geeft een andere mysterieuze figuur je een magische arm die je als wapen tegen de zombies kan gebruiken.

Die blauw-roze combinatie vind je niet enkel terug in het haar van Yuna, maar ook als het kleurenpalet doorheen de game. Al wordt er ook van rood, zwart en grijstinten gebruikgemaakt, zijn de opvallende elementen (zoals de partikeleffecten, de lichten, de aanvallen en meer) eigenlijk altijd blauw of roze. Dat is best slim want het voegt een aangename stilistische laag toe die de spelers hun aandacht afleidt van het feit dat de 3D-achtergronden en -karaktermodellen weinig soeps zijn. Ook heeft het de game een typerende esthetiek, wat krachtige effecten op het geheugen kan hebben. Het grote merendeel van de game speelt zich dus af in deze ondermaatse 3D-wereld, maar af en toe word je ook even omvergeblazen door een 2D-animatie. Deze zijn zeer zeldzaam, maar wel van hoge kwaliteit en vol details. Deze segmenten bewijzen nog maar eens dat het hier toch om een indrukwekkende productie gaat.

Er is een manier om seksuele thematiek smaakvol uit te voeren en this ain't it.


Uiteraard zijn een significant deel van deze mooie 2D-beelden besteed aan de scènes waar meisjes uit de kleren gaan. De demo zit vol met seksuele grappen (zij het over masturbatie of over grote borsten) en zelfs in de context van een datinggame komt de presentatie wel heel objectiverend over. Zo ontmoeten we Yuna en haar beste vriendin met een shot die zowel hun korte rokjes als hun open blouses accentueert, maar hun hoofden aan de bovenkant van het scherm afkapt. Er is een manier om seksuele thematiek smaakvol uit te voeren en this ain't it. Daarom voelde ik me doorheen het verhaal ook wat slecht voor Yuna, een popster die opgescheept zit met twee puberale jongens die het over niks anders dan porno hebben. Die empathie vloeide wat weg hoe meer ik het gevoel kreeg dat Yuna niet echt een personage is, maar een archetype dat enkel bestaat om aan de wensen van de speler te voldoen. Ik hoop dat de volledige release mij ongelijk zal bewijzen.

Uiteindelijk heb ik nog maar één dateable personage ontmoet en zij heeft tot dusver een diepere decolleté dan persoonlijkheid. Of zij uiteindelijk meer uitdieping krijgt, en of andere personages interessante verhalen te vertellen zullen hebben, zullen we pas in de finale game ontdekken. Zo is het bijvoorbeeld ook geweten dat een van de andere dateable personages een man zal zijn, al heb ik hem in deze preview nog niet mogen ontmoeten. Daarvan dus die blauw-roze tint; een duidelijk geval van bisexual lighting. Puberaal of niet, Eternights krijgt toch een duimpje voor het feit dat er een homo-optie is, terwijl de Persona-reeks die de game inspireerde, niets beters kan doen voor de lhbtqia+-gemeenschap dan het neerzetten van dragqueens die jonge scholieren willen aanranden.

Conclusie

Na het spelen van de eerste twee aktes in het verhaal, valt Eternights het best te beschrijven als een stijlvolle actie-RPG voor pervs. Het combineert vloeiende combat met datingsystemen en horrorelementen. Het verhaal introduceert een degelijk mysterie, dat in de achtergrond verdwijnt wegens een puberale focus op het seksuele. Mijn voornaamste hoop voor de volledige release, is dat de personages toch meer diepte blijken te hebben dan de seksuele objecten die ze tot dusver lijken te zijn. Dat Eternights een meesterwerk wordt, betwijfel ik. Maar, de combat en stijl zijn verfijnd genoeg om zelfs mainstream-succes te vinden, al zal het concept vooral otaku's zonder levenspartner aanspreken. (No judgement. Mij dus ook.)

Over

Beschikbaar vanaf

21 september 2023

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 4
  3. PlayStation 5

Genre

  1. Hack and slash
  2. RPG
  3. Visual novel

Ontwikkelaar

  1. Studio Saizensen

Uitgever

  1. Studio Saizensen
 
Terug
Bovenaan