Zijn hier 20 - 30 - 40 ers die 4/5e werken ; wat zijn jullie ervaringen, hoe werd er gereageerd door de werkgever en in mindere mate door collega's of zelfs vrienden, ...
Er zijn bij mij nog geen concrete plannen maar als het financieel kan zie ik me niet tot mijn 40e full-time werken.
Ik werk nu 4/5 ouderschapsverlof. Bij aanvraag:
Ik: wil graag 5 maand 4/5 werken
Hij: ja maja ik aanvaard net zoveel werk zodat je niet zou zonder vallen.
Ik: blijven pushen en doordrijven, gewoon papieren afgeprint en zelf ingevuld zodat hij enkel moest tekenen.
Hij: ja ik kan dat blijkbaar niet weigeren, maar liever niet.
Ik: elke zondag berichtje gestuurd om te vragen of hij m'n papieren al klaar had.
Uiteindelijk dus m'n 4/5 voor 5 maand.
In w-vl, de gedreven provincie, toch een groot taboe op 4/5 werken als man. Je wordt direct als een luirik bekeken als je minder gaat werken. Ik werk graag, maar haat het soms gewoon om te gaan werken en het gevoel te hebben afhankelijk te zijn van een werkgever voor een loon. Het werken op zich is oké , maar de dagelijkse sleur en de centen die dat maar oplevert werkt demotiverend voor mij. Ik zie werken nog altijd als tijd inleveren voor geld. Liefst lever ik zo weinig mogelijk tijd in voor zoveel mogelijk geld. Of anders uitgedrukt: wil ik zoveel mogelijk verdienen per gewerkt uur om minder te kunnen werken.
Door die 4/5 door te drijven heb ik een werkweek die gebroken is en zie ik het mijzelf langer volhouden. Die tijd nemen ze mij niet meer af.
Ik pak mijn vrije dag op woensdag, de kleinste blijft dan bij mij thuis, wat dan weer 20 euro crèche scheelt. We doen eerst de oudste samen naar school en dan doe ik wat huishoudtaken, tot mijn vrouw in de namiddag thuis is (leerkracht). In de vakantiemaanden zouden we dan op woe uitstapjes doen.