Notariaat: voorbijgestreefd of belangrijk instituut?
- Onderwerp starter Herman De Croo
- Startdatum
whirlpool123
Banned
Het is niet omdat onze overheid nog in de jaren 50 leeft en teert op een oubollige, extreme bureaucratie, dat de notaris recht heeft op bestaan. Dat is letterlijk hetgeen jij zegt. Dat is net alsof je zou zeggen, "er bestaan wapens, dus de terroristen moeten we er maar bij nemen zeker?".
Mischien, mischien... Zou men 2 vliegen in 1 klap kunnen doodslaan, en onze overheid moderniseren (lees: splitsen land, en 50% van alle ambtenarij buitensmijten, senaat afschaffen, koningshuis afschaffen etc etc etc), zodat we uiteindelijk de notarissen kunnen afschaffen.
Maar goed, dat is een utopie, ons land is niet voor niets het zwaarst belaste land ter wereld: om al die nutteloze mensen te betalen. In Griekenland hadden ze ook mensen ingehuurd om op het knopke te drukken voor de deur open te doen in de metro/bus.
Mod edit: ongepaste term aangepast.
Laatst bewerkt door een moderator:
LaCucaracha
Well-known member
Zeer interessant opiniestuk van enkele jaren terug van Patrick Soetens uit De Tijd (als antwoord op een advocaat die het notariaat verdedigt nadat ze de duurste copycenters van het land en maffia werden genoemd).
Nagels met koppen noem ik dat
Door Patrick Soetens, managing partner van Finwise, actief in corporate finance
Alain Laurent Verbeke neemt het op voor de notaris. Die wordt door de afgunstige burger en de ietwat populistische media overmatig bekritiseerd, terwijl hij als ondernemer keihard werkt en risico’s neemt (‘Het notariaat is geen maffia’, De Tijd 22 mei).
Een goedbelegde boterham is iedereen gegund en ik heb alle begrip voor de hoge verantwoordelijkheden en de eisen die aan notarissen gesteld worden. En hard gewerkt wordt er zeker. We moeten het kind niet met het badwater weggooien en in wereldvreemde en absurde verminderingen van notariële inkomsten belanden.
De vergelijking die Verbeke maakt met de ondernemingswereld deed bij mij toch de wenkbrauwen fronsen en loopt toch op verschillende punten wat mank. Hij rept immers met geen woord over een aantal grote verschillen met de ondernemingswereld.
Notarissen kunnen immers geen last hebben van weer eens een nieuwe concurrent die om de hoek een nieuwe praktijk opent, noch van een jonge innovatieve notarispraktijk die als prijsbreker wil werken. Al evenmin kan een notaris last ondervinden van een lastige consument die vrij kan kiezen of hij al dan niet van zijn of haar diensten gebruik kan maken wanneer hij bepaalde transacties wil doen.
Zo lang die criteria niet vervuld zijn, is het wat onterecht om een parallel te trekken met ondernemers die elke dag weer moeten vechten om hun plaatsje op de markt te verdienen.
Verbeke geeft terecht aan dat er een nieuw evenwicht dient te worden gezocht. De burger moet een correcte prijs betalen voor de ontvangen diensten en de notaris mag hiervoor goed worden vergoed. Maar de beste garantie om een dergelijk eerlijk evenwicht te vinden is om prijsconcurrentie toe te laten en af te stappen van het bij wet vaststellen van het aantal notarissen.
Als boekhouders en advocaten kwaliteit en aansprakelijkheid kunnen leveren zonder dat de overheid de erelonen vaststelt of het aantal aanbieders bij wet vastlegt, waarom zou dat voor notarissen dan anders moeten zijn? Bovendien gelden in Nederland al zo lang vrije tarieven - ze zijn dan ook lager dan hier. Waarom zou dat dan hier niet kunnen?
Dat zou het beste argument zijn tegen het verwijt dat het notariaat momenteel angstvallig via allerlei kanalen probeert zijn privileges te beschermen, tegen het belang van de consument in.
Nagels met koppen noem ik dat
Concurrentie bij notarissen beste garantie voor consument
Er moet prijsconcurrentie komen in het notariaat en er moet worden afgestapt van het bij wet vastgestelde aantal notarissen. Dat is de beste garantie voor een eerlijk evenwicht: de burger betaalt een correcte prijs en de notaris krijgt een degelijke vergoeding.Door Patrick Soetens, managing partner van Finwise, actief in corporate finance
Alain Laurent Verbeke neemt het op voor de notaris. Die wordt door de afgunstige burger en de ietwat populistische media overmatig bekritiseerd, terwijl hij als ondernemer keihard werkt en risico’s neemt (‘Het notariaat is geen maffia’, De Tijd 22 mei).
Een goedbelegde boterham is iedereen gegund en ik heb alle begrip voor de hoge verantwoordelijkheden en de eisen die aan notarissen gesteld worden. En hard gewerkt wordt er zeker. We moeten het kind niet met het badwater weggooien en in wereldvreemde en absurde verminderingen van notariële inkomsten belanden.
De vergelijking die Verbeke maakt met de ondernemingswereld deed bij mij toch de wenkbrauwen fronsen en loopt toch op verschillende punten wat mank. Hij rept immers met geen woord over een aantal grote verschillen met de ondernemingswereld.
Notarissen kunnen immers geen last hebben van weer eens een nieuwe concurrent die om de hoek een nieuwe praktijk opent, noch van een jonge innovatieve notarispraktijk die als prijsbreker wil werken. Al evenmin kan een notaris last ondervinden van een lastige consument die vrij kan kiezen of hij al dan niet van zijn of haar diensten gebruik kan maken wanneer hij bepaalde transacties wil doen.
Zo lang die criteria niet vervuld zijn, is het wat onterecht om een parallel te trekken met ondernemers die elke dag weer moeten vechten om hun plaatsje op de markt te verdienen.
Standaardaktes
Wat terecht tegen de borst stuit is de onrechtvaardigheid dat gewone mensen duizenden euro’s van hun zuurverdiende spaargeld moeten betalen voor standaardaktes bij vastgoedtransacties. Voor een bouwvergunning ga je immers toch ook niet naar een notaris, en in het buitenland heb ik alles prima zien functioneren zonder notarissen.Verbeke geeft terecht aan dat er een nieuw evenwicht dient te worden gezocht. De burger moet een correcte prijs betalen voor de ontvangen diensten en de notaris mag hiervoor goed worden vergoed. Maar de beste garantie om een dergelijk eerlijk evenwicht te vinden is om prijsconcurrentie toe te laten en af te stappen van het bij wet vaststellen van het aantal notarissen.
Als boekhouders en advocaten kwaliteit en aansprakelijkheid kunnen leveren zonder dat de overheid de erelonen vaststelt of het aantal aanbieders bij wet vastlegt, waarom zou dat voor notarissen dan anders moeten zijn? Bovendien gelden in Nederland al zo lang vrije tarieven - ze zijn dan ook lager dan hier. Waarom zou dat dan hier niet kunnen?
Lagekostenmodel
Het is ieders belang, ook van wie nu vruchteloos een toegang tot het beroep en een notariscarrière ambieert, om de kans te krijgen om vernieuwing te brengen en waarom niet, een lagekostenmodel in de markt te zetten. Het is dringend tijd voor verandering in deze sector. Laat de vrije markt bepalen wat de juiste prijs is en laat meer concurrentie en spelers toe.Dat zou het beste argument zijn tegen het verwijt dat het notariaat momenteel angstvallig via allerlei kanalen probeert zijn privileges te beschermen, tegen het belang van de consument in.
LaCucaracha
Well-known member
En toen enkele blockchainadepten stelden dat de notaris als controleur van de echtheid en juridische tegenwerpelijkheid van zakenrechtelijke transacties door de blockchaintechnologie de facto overbodig zou worden , kroop de lobby onmiddellijk in zijn pen door te stellen dat de notaris wel degelijk zijn nut heeft.
Onderlijnde passage is het meest frappant. "Onafhankelijke raadgever". Right. Alsof hij onafhankelijk is bij een transactie waarbij hij zowel de notaris is van de grote projectonwikkelaar van wie hij jaarlijks tientallen aktes krijgt, als het jonge gezinnetje dat het huis koopt van die projectonwikkelaar.. Onafhankelijk my ass. Trouwens, als ze zo onafhankelijk zijn, waarom neemt dan elke partij zijn eigen notaris en waarom zijn notarissen het dan niet altijd eens als het over de belangen van de partijen gaat?
Rode draad doorheen het opiniestuk: stuitende arrogantie en zeer flauwe argumenten die geenszins de gigantische kosten rechtvaardigen. blockchain is volgens FEDNOT hoogstens nuttig als ondersteuningstool om het opzoekingswerk ( lees: onze kosten te drukken, maar niet die van de consument, want aan onze winstmarge komen doen we uiteraard niet) te verlichten en geeft alleen maar meer glans (sic!) aan de rol van de notaris als onafhankelijk tussenpersoon.
Je moet het lef maar hebben!
JAN SAP
Directeur-generaal van de Federatie van het Notariaat
07 december 2018 01:00
Blockchainadepten voorspellen het einde van het notariaat. Toch zet blockchain de notaris nog lang niet buitenspel. Integendeel, de revolutionaire technologie kan de rol van de notaris als vertrouwenspersoon alleen maar versterken.
In het boek ‘Blockchain en smart contracts, het einde van de vertrouwde tussenpersoon?’ vragen Benjamin Verheye en Kristof Verslype zich af of blockchain het einde van het notariaat inluidt, bijvoorbeeld bij de aankoop van een huis.
Adepten geloven dat de veelbelovende technologie van de blockchain de notaris overbodig maakt. Blockchain maakt het mogelijk activa zoals een woning over te dragen van de ene naar de andere persoon zonder dat daar nog een tussenpersoon aan te pas komt. De bekendste toepassing is de bitcoin, een virtuele munt die wordt verhandeld zonder tussenkomst van een bank of een centrale beheerder.
Bovendien kunnen gegevens die in de blockchain worden ingevoegd nadien niet meer worden gewijzigd zonder dat dat wordt opgemerkt.
Vertaald naar een aankooptransactie: zodra de partijen de koopovereenkomst in de blockchain hebben opgenomen, kan niemand nog morrelen aan de identiteit van de partijen, de datum en de inhoud van de overeenkomst, noch aan de prijs. Als die cruciale elementen van een koopovereenkomst eenmaal in de blockchain opgeladen zijn, staan ze onomstotelijk vast. De notaris is niet meer nodig om al die gegevens authenticiteit te verlenen.
Maar daarmee is de rol van de notaris nog niet uitgeteld. Er blijft altijd iemand nodig om de correctheid en de kwaliteit van de ingevoerde gegevens te controleren. De blockchain controleert bijvoorbeeld niet of de partijen wel bekwaam zijn om de koop af te sluiten. Wat als de verkoper dement is en hij zijn woning ver onder de marktprijs dreigt te verkopen? De blockchaintechnologie kan dat niet verhinderen. De notaris gelukkig wel.
De blockchain controleert ook niet of de verkoper zijn schulden heeft betaald en volgens welke, soms complexe, rangorde eventuele schuldeisers moeten worden uitbetaald met de opbrengst van de verkoop. Nu neemt de notaris die taak op zich. Of blockchain die taak kan overnemen, is hoogst twijfelachtig.
Zeker bij de aankoop van een woning, voor veel mensen de belangrijkste investering in hun leven, wijst de notaris op risico’s en mogelijkheden. Misschien moet de koper, door de aankoop van de woning, zijn testament herzien? Of zijn huwelijkscontract tegen het licht houden. En wellicht heeft de aankoop van het huis ook belangrijke fiscale gevolgen.
Bij die kwesties staat de burger, in de euforie van het moment, vaak niet stil. Het zijn aandachtspunten die een persoonlijke interactie met de notaris vereisen. Dat kan blockchain niet overnemen.
Bovendien beheert de notaris regelmatig ‘een globaal juridisch dossier’ van een cliënt, net zoals een arts een globaal medisch dossier bijhoudt van zijn patiënt. Vaak ook heeft de notaris een helikopterzicht over hele families.
Die rijke voorkennis leidt tot waardevolle adviezen. Die raadgevingen worden de burger ontzegd als hij belangrijke transacties alleen nog maar moet opladen in de blockchain.
Dat alles vertellen de blockchainadepten er niet bij.
Toegegeven, de blockchain kan het administratieve (opzoekings-)werk van de notaris op termijn verlichten. Maar het is geen bedreiging voor het notariaat. Integendeel, de technologie kan de rol van de notaris als onafhankelijk vertrouwenspersoon nog meer glans geven.
Onderlijnde passage is het meest frappant. "Onafhankelijke raadgever". Right. Alsof hij onafhankelijk is bij een transactie waarbij hij zowel de notaris is van de grote projectonwikkelaar van wie hij jaarlijks tientallen aktes krijgt, als het jonge gezinnetje dat het huis koopt van die projectonwikkelaar.. Onafhankelijk my ass. Trouwens, als ze zo onafhankelijk zijn, waarom neemt dan elke partij zijn eigen notaris en waarom zijn notarissen het dan niet altijd eens als het over de belangen van de partijen gaat?
Rode draad doorheen het opiniestuk: stuitende arrogantie en zeer flauwe argumenten die geenszins de gigantische kosten rechtvaardigen. blockchain is volgens FEDNOT hoogstens nuttig als ondersteuningstool om het opzoekingswerk ( lees: onze kosten te drukken, maar niet die van de consument, want aan onze winstmarge komen doen we uiteraard niet) te verlichten en geeft alleen maar meer glans (sic!) aan de rol van de notaris als onafhankelijk tussenpersoon.
Je moet het lef maar hebben!
Blockchain is geen notariskiller
JAN SAP
Directeur-generaal van de Federatie van het Notariaat
07 december 2018 01:00
Blockchainadepten voorspellen het einde van het notariaat. Toch zet blockchain de notaris nog lang niet buitenspel. Integendeel, de revolutionaire technologie kan de rol van de notaris als vertrouwenspersoon alleen maar versterken.
In het boek ‘Blockchain en smart contracts, het einde van de vertrouwde tussenpersoon?’ vragen Benjamin Verheye en Kristof Verslype zich af of blockchain het einde van het notariaat inluidt, bijvoorbeeld bij de aankoop van een huis.
Adepten geloven dat de veelbelovende technologie van de blockchain de notaris overbodig maakt. Blockchain maakt het mogelijk activa zoals een woning over te dragen van de ene naar de andere persoon zonder dat daar nog een tussenpersoon aan te pas komt. De bekendste toepassing is de bitcoin, een virtuele munt die wordt verhandeld zonder tussenkomst van een bank of een centrale beheerder.
Bovendien kunnen gegevens die in de blockchain worden ingevoegd nadien niet meer worden gewijzigd zonder dat dat wordt opgemerkt.
Vertaald naar een aankooptransactie: zodra de partijen de koopovereenkomst in de blockchain hebben opgenomen, kan niemand nog morrelen aan de identiteit van de partijen, de datum en de inhoud van de overeenkomst, noch aan de prijs. Als die cruciale elementen van een koopovereenkomst eenmaal in de blockchain opgeladen zijn, staan ze onomstotelijk vast. De notaris is niet meer nodig om al die gegevens authenticiteit te verlenen.
Maar daarmee is de rol van de notaris nog niet uitgeteld. Er blijft altijd iemand nodig om de correctheid en de kwaliteit van de ingevoerde gegevens te controleren. De blockchain controleert bijvoorbeeld niet of de partijen wel bekwaam zijn om de koop af te sluiten. Wat als de verkoper dement is en hij zijn woning ver onder de marktprijs dreigt te verkopen? De blockchaintechnologie kan dat niet verhinderen. De notaris gelukkig wel.
De blockchain controleert ook niet of de verkoper zijn schulden heeft betaald en volgens welke, soms complexe, rangorde eventuele schuldeisers moeten worden uitbetaald met de opbrengst van de verkoop. Nu neemt de notaris die taak op zich. Of blockchain die taak kan overnemen, is hoogst twijfelachtig.
Onafhankelijke raadgever
Er is meer. De notaris doet meer dan overeenkomsten authenticiteit verlenen.Hij is al lang geen loutere grossier in akten meer. Cruciaal is zijn rol als onafhankelijk raadgever.Zeker bij de aankoop van een woning, voor veel mensen de belangrijkste investering in hun leven, wijst de notaris op risico’s en mogelijkheden. Misschien moet de koper, door de aankoop van de woning, zijn testament herzien? Of zijn huwelijkscontract tegen het licht houden. En wellicht heeft de aankoop van het huis ook belangrijke fiscale gevolgen.
Bij die kwesties staat de burger, in de euforie van het moment, vaak niet stil. Het zijn aandachtspunten die een persoonlijke interactie met de notaris vereisen. Dat kan blockchain niet overnemen.
Bovendien beheert de notaris regelmatig ‘een globaal juridisch dossier’ van een cliënt, net zoals een arts een globaal medisch dossier bijhoudt van zijn patiënt. Vaak ook heeft de notaris een helikopterzicht over hele families.
Die rijke voorkennis leidt tot waardevolle adviezen. Die raadgevingen worden de burger ontzegd als hij belangrijke transacties alleen nog maar moet opladen in de blockchain.
Dat alles vertellen de blockchainadepten er niet bij.
Toegegeven, de blockchain kan het administratieve (opzoekings-)werk van de notaris op termijn verlichten. Maar het is geen bedreiging voor het notariaat. Integendeel, de technologie kan de rol van de notaris als onafhankelijk vertrouwenspersoon nog meer glans geven.
Laatst bewerkt:
Noctilucus
Well-known member
Zeer interessant opiniestuk van enkele jaren terug van Patrick Soetens uit De Tijd (als antwoord op een advocaat die het notariaat verdedigt nadat ze de duurste copycenters van het land en maffia werden genoemd).
Nagels met koppen noem ik dat
...
Die quote van copycenters en maffia vind ik wel heel treffend voor de meeste notarissen en het totale gebrek aan toegevoegde waarde dat ze hebben, zeker in verhouding tot de buitensporige vastgelegde tarieven.
Vind ik ook best een goed artikel.Zeer interessant opiniestuk van enkele jaren terug van Patrick Soetens uit De Tijd (als antwoord op een advocaat die het notariaat verdedigt nadat ze de duurste copycenters van het land en maffia werden genoemd).
Nagels met koppen noem ik dat
Concurrentie bij notarissen beste garantie voor consument
Er moet prijsconcurrentie komen in het notariaat en er moet worden afgestapt van het bij wet vastgestelde aantal notarissen. Dat is de beste garantie voor een eerlijk evenwicht: de burger betaalt een correcte prijs en de notaris krijgt een degelijke vergoeding.
Door Patrick Soetens, managing partner van Finwise, actief in corporate finance
Alain Laurent Verbeke neemt het op voor de notaris. Die wordt door de afgunstige burger en de ietwat populistische media overmatig bekritiseerd, terwijl hij als ondernemer keihard werkt en risico’s neemt (‘Het notariaat is geen maffia’, De Tijd 22 mei).
Een goedbelegde boterham is iedereen gegund en ik heb alle begrip voor de hoge verantwoordelijkheden en de eisen die aan notarissen gesteld worden. En hard gewerkt wordt er zeker. We moeten het kind niet met het badwater weggooien en in wereldvreemde en absurde verminderingen van notariële inkomsten belanden.
De vergelijking die Verbeke maakt met de ondernemingswereld deed bij mij toch de wenkbrauwen fronsen en loopt toch op verschillende punten wat mank. Hij rept immers met geen woord over een aantal grote verschillen met de ondernemingswereld.
Notarissen kunnen immers geen last hebben van weer eens een nieuwe concurrent die om de hoek een nieuwe praktijk opent, noch van een jonge innovatieve notarispraktijk die als prijsbreker wil werken. Al evenmin kan een notaris last ondervinden van een lastige consument die vrij kan kiezen of hij al dan niet van zijn of haar diensten gebruik kan maken wanneer hij bepaalde transacties wil doen.
Zo lang die criteria niet vervuld zijn, is het wat onterecht om een parallel te trekken met ondernemers die elke dag weer moeten vechten om hun plaatsje op de markt te verdienen.
Standaardaktes
Wat terecht tegen de borst stuit is de onrechtvaardigheid dat gewone mensen duizenden euro’s van hun zuurverdiende spaargeld moeten betalen voor standaardaktes bij vastgoedtransacties. Voor een bouwvergunning ga je immers toch ook niet naar een notaris, en in het buitenland heb ik alles prima zien functioneren zonder notarissen.
Verbeke geeft terecht aan dat er een nieuw evenwicht dient te worden gezocht. De burger moet een correcte prijs betalen voor de ontvangen diensten en de notaris mag hiervoor goed worden vergoed. Maar de beste garantie om een dergelijk eerlijk evenwicht te vinden is om prijsconcurrentie toe te laten en af te stappen van het bij wet vaststellen van het aantal notarissen.
Als boekhouders en advocaten kwaliteit en aansprakelijkheid kunnen leveren zonder dat de overheid de erelonen vaststelt of het aantal aanbieders bij wet vastlegt, waarom zou dat voor notarissen dan anders moeten zijn? Bovendien gelden in Nederland al zo lang vrije tarieven - ze zijn dan ook lager dan hier. Waarom zou dat dan hier niet kunnen?
Lagekostenmodel
Het is ieders belang, ook van wie nu vruchteloos een toegang tot het beroep en een notariscarrière ambieert, om de kans te krijgen om vernieuwing te brengen en waarom niet, een lagekostenmodel in de markt te zetten. Het is dringend tijd voor verandering in deze sector. Laat de vrije markt bepalen wat de juiste prijs is en laat meer concurrentie en spelers toe.
Dat zou het beste argument zijn tegen het verwijt dat het notariaat momenteel angstvallig via allerlei kanalen probeert zijn privileges te beschermen, tegen het belang van de consument in.
Over blockchain in de juridische sector weet ik toevallig redelijk wat, omdat ik daar nog een tijdje mee bezig geweest ben voor mijn werk.
Het klopt niet dat dit de notaris kan vervangen, het kan eerder het Kantoor Rechtszekerheid vervangen (die momenteel 240 euro rekenen)
Een blockchain zou toelaten om te controleren of je echt de eigenaar bent van het huis dat je verkoopt, en ook alle info over een onroerend goed kunnen bevatten. Er zijn echter een paar grote problemen:
1) Zo'n blockchain maken is een huzarenstuk, je moet namelijk al de huidige onroerende goederen en hun eigenaars op de een of andere manier in een blockhain krijgen. Dat zou enorm veel tijd en geld kosten, en misschien zelfs niet eens een deftig eindresultaat opleveren.
Wij hebben al zo'n digitaal en papieten archief, dus het is niet echt nodig om dit allemaal naar een blockchain over te zetten.
2) Als er een verkoop gebeurt moet de blockchain updaten. Dit zorgt ervoor dat de blockchain steeds zwaarder en zwaarder wordt, en dus steeds geld blijft kosten om te onderhouden. Wat je uitspaart aan administratieve kosten, verlies je dus ook weer voor een stuk.
3) Een blockchain bevat enkel de juridische stukken, maar daarmee weet je in feite nog niet veel. Er is nog altijd een notaris of andere jurist nodig die dat gaat interpreteren, toelichten aan de mensen, en een overeenkomst tussen de koper en de verkoper opstelt. Ook op vlak van de gunstigste fiscaliteit, of een testament nodig is in het kader van de aankoop, of er aan een toenomstig huwelijk moet gedacht worden bij de aankoop, etc. weet een blockchain niets.
Je zou dus eerst enorm moeten investeren in de creatie van een blockhain, om daarna toch nog altijd langs de kassa van een jurist te moeten passeren. De kosten die je uitspaart aan administratief werk, zou je deels verliezen door de lopende kosten van een blockchain.
4) Een blockchain controleert in principe zichzelf. Als er dan ooit een fout gebeurt is dat enorme miserie, want het systeem zou niet toelaten dat je dat gaat corrigeren omdat dat op hacking lijkt. Om dat op te lossen heb je een toezichthouder nodig die de blockchain beheert en aanpassingen mag doen. Dan zit je weer met kosten voor de overheid.
Je zit als overheid dus met enorm veel kosten, om uiteindelijk enkel je bestaande archief om te zetten naar een blockchain, en toch nog een jurist naast de blockchain nodig te hebben.
LaCucaracha
Well-known member
Dat is niet relevant. Het gaat om de kostprijs voor die diensten.
LaCucaracha
Well-known member
Ik heb niet gezegd dat blockhaintechnologie de notaris 1op 1 kan vervangen ( dat zei de auteur van het boek waarna FEDNOT in een kramp is geschoten), maar het lijkt erop alsof ze elke vernieuwing/vereenvoudiging de kop willen indrukken om op die manier hun hoge kosten te kunnen vergoeilijken.
De realiteit is echter dat heel veel opzoekingen al veel gemoderniseerd zijn t.o.v. vroeger (en daardoor veel minder tijdsintensief-, maar dat de aktekosten niet verminderen, integendeel. Hun markup wordt dus alleen maar groter.
Trouwens, het gros van de vastgoedaktes zijn puur bandwerk en kunnen daardoor perfect worden uitgevoerd door laaggeschoolde krachten, maar er wordt wél gefactureerd als ware ze uitgevoerd door hooggeschoolde profielen ( juristen).
Doorgaans wordt het bandwerk van A tot Z afgehandeld door het lager geschoold personeel en doen de notarieel juristen enkel de moeilijkere dossiers (waarna de Zonnekoning(in) gans de dag aktes voorleest en zijn of haar geld telt).
En simpel voorbeeld op basis van een random balans van een 1mans-notarisvennootschap ( heb letterlijk "notaris" ingetypt en er random 1 aangeklikt) waarbij de notaris bedrijfsleider is en enige aandeelhouder:
2 fulltime medewerkers met enkel diploma "lager onderwijs" en 1 halftime met universitair onderwijs. Voor de notarieel jurist zal er niet genoeg werk zijn (logisch, want meeste aktes zijn gewoon eenvoudig administratief werk) , waardoor die maar halftijds mag werken. Meer geld voor de Porsche
.De brave man heeft in 2019 overigens netto (na belastingen en alle mogelijke kosten) 215.856 € winst gemaakt. Om dit privé te krijgen moet je er nog eens 15% (liquidatiereserve) van aftrekken en dus kom je uit op 183.477/12 = 15.290 € netto/maand. Tel daar nog eens alle vennootschapsuitgaven die hem privé eveneens tot voordeel strekken ( zijn bedrijfsleidersbezoldiging, firmawagen, groepsverzekering, eventueel sociale lasten betaald vanuit de vennootschap) en je komt makkelijk boven de 20.000 € netto/maand!
En dat is dan nog een notaris uit het goedkope Limburg, waar de vastgoedprijzen aan de lage kant zijn.
"Gemiddeld 16.000 € bruto/maand" my ass...
Laatst bewerkt:
LaCucaracha
Well-known member
Je loopt achter, het gros van de activiteiten van het Federaal Aankoopcomité en de dienst Vastgoedakten, worden nu (sinds 2015) op regionaal niveau uitgevoerd. In Vlaanderen zijn dat de Commissarissen van de afdeling Vastgoedtransacties die ressorteert binnen VLABEL.
De nieuwe generatie commissarissen zijn meestal (notarieel) juristen die niet zelden reeds in het notariaat gewerkt hebben. Kortom, competente mensen met de juiste kwalificaties en ingesteld.
Het beeld dat jij hier wil schetsen van de "luie, incompetente ambtenaar", dateert uit het verleden. Dit geldt trouwens voor wel meer overheidsdiensten. De nieuwe generatie ambtenaren verdienen het echt niet om over dezelfde kam geschoren te worden als hun voorgangers.
Ik weet dit omdat ik enkele mensen ken die als Commissaris werken voor de afdeling Vastgoedtransacties en zij vertellen mij dat hun dienst over het algemeen heel goed en efficiënt werkt en dat zij - mits extra aanwervingen - perfect heel veel aktes zouden kunnen verlijden die nu verplicht notarieel moeten gebeuren. Dit is een puur politieke keuze dus.
Zij hebben trouwens zeer veel problemen met incompetente notarissen die hun cliënten onwaarheden verkondigen, waarna dit door hen moet worden rechtgezet.
Kleine anekdote: wanneer bvb. in het kader van een onteigening (de meest courante akte die wordt verleden door de commissarissen van de afdeling Vastgoedtransacties) mensen gecontacteerd worden door een Commissaris koppelen deze mensen niet zelden terug naar hun notaris. Vaak informeert de notaris dan bij de Commissaris of hij kan tussenkomen in deze akte. Wanneer de Commissaris aan de notaris zegt dat er geen ereloon is en er dus ook niet gedeeld kan worden, horen ze nooit nog iets van de notaris.
So much voor de sociale insteek van het notariaat en het argument " sommige diensten zijn duur , maar andere diensten zijn spotgoedkoop"
Ik vind het nu niet bepaald raar dat iemand niet gratis wil werken, het is nu ook geen vzw. Dat een notaris voor inlichtingenafspraken niets aanrekent als er geen akte uit voortkomt, en aan testamenten en dergelijke weinig tot niets overhoudt is de sociale functie.
Op zich kan het aankoopcomité uitbreiden en vastgoedtransacties doen, maar dan spreek je van een totale hervorming want die hebben momenteel geen ervaring met privé personen en met alles wat daar bij komt kijken (testament, fiscaliteit, huwelijksrecht). Ze zijn ook met heel weinig in vergelijking met gans het notariaat, dus ze zouden enorm moeten uitbreiden.
Die hervorming is iets dat ook niet goedkoop zou zijn, en de overheid rekent doorgaans ook niet weinig aan voor haar diensten.
Je verwijt hen in een kramp te schieten terwijl hun tegenargumentatie gewoon klopt, dan is het gewoon een terechte weerlegging en geen afwijzing van vernieuwing in het algemeen.Ik heb niet gezegd dat blockhaintechnologie de notaris 1op 1 kan vervangen ( dat zei de auteur van het boek waarna FEDNOT in een kramp is geschoten), maar het lijkt erop alsof ze elke vernieuwing/vereenvoudiging de kop willen indrukken om op die manier hun hoge kosten te kunnen vergoeilijken.
De realiteit is echter dat heel veel opzoekingen al veel gemoderniseerd zijn t.o.v. vroeger (en daardoor veel minder tijdsintensief-, maar dat de aktekosten niet verminderen, integendeel. Hun markup wordt dus alleen maar groter.
Trouwens, het gros van de vastgoedaktes zijn puur bandwerk en kunnen daardoor perfect worden uitgevoerd door laaggeschoolde krachten, maar er wordt wél gefactureerd als ware ze uitgevoerd door hooggeschoolde profielen ( juristen).
Doorgaans wordt het bandwerk van A tot Z afgehandeld door het lager geschoold personeel en doen de notarieel juristen enkel de moeilijkere dossiers (waarna de Zonnekoning(in) gans de dag aktes voorleest en zijn of haar geld telt).
En simpel voorbeeld op basis van een random balans van een 1mans-notarisvennootschap ( heb letterlijk "notaris" ingetypt en er random 1 aangeklikt) waarbij de notaris bedrijfsleider is en enige aandeelhouder:
2 fulltime medewerkers met enkel diploma "lager onderwijs" en 1 halftime met universitair onderwijs. Voor de notarieel jurist zal er niet genoeg werk zijn (logisch, want meeste aktes zijn gewoon eenvoudig administratief werk) , waardoor die maar halftijds mag werken. Meer geld voor de Porsche
De brave man heeft in 2019 overigens netto (na belastingen en alle mogelijke kosten) 215.856 € winst gemaakt. Om dit privé te krijgen moet je er nog eens 15% (liquidatiereserve) van aftrekken en dus kom je uit op 183.477/12 = 15.290 € netto/maand. Tel daar nog eens alle vennootschapsuitgaven die hem privé eveneens tot voordeel strekken ( zijn bedrijfsleidersbezoldiging, firmawagen, groepsverzekering, eventueel sociale lasten betaald vanuit de vennootschap) en je komt makkelijk boven de 20.000 € netto/maand!
En dat is dan nog een notaris uit het goedkope Limburg, waar de vastgoedprijzen aan de lage kant zijn.
"Gemiddeld 16.000 € bruto/maand" my ass...
Dat laag geschoold personeel is zonder twijfel de receptioniste en de persoon van de administratie voor na de akte.
Vastgoedakten worden ook door juristen opgesteld, er zijn natuurlijk uitzonderingen als iemand zonder diploma al pakweg 30 jaar ervaring heeft. Vastgoedakten zijn geen bandwerk, jij denkt dat enkel omdat er met een modeltekst gewerkt wordt waar alle mogelijke hypothesen instaan. Om zo'n tekst op te stelllen en up to date te houden heb je een perfecte juridische kennis nodig. Daarna heb je nog een jurist nodig die de juiste interpretaties en aanpassingen maakt voor elk concreet dossier.
Daarnaast heb je ook nog de informatieverlening over huwen, wat bij relatiebreuk, wat bij overlijden, etc. in het kader van de aankoop.
De kostprijs voor verkopen vind ik dus niet onlogisch. De enige kosten die voor mij geen steek houden zijn die van kredieten. De banken voorzien daar zelf de modelteksten voor, dus dat is echt bandwerk dat 1000 euro aan ereloon kost.
LaCucaracha
Well-known member
Lol, dus die 2 fulltime laaggeschoolden werken volgens jou niet aan de aktes. Met andere woorden: notarieel juriste die halftime werkt doet alle aktes? En dan nog slaagt die notaris erin een brutomarge (omzet ligt dus nog een stuk hoger) van bijna 600k te realiseren? Geloof jij dat nu zelf?
Tuurlijk werken die twee laaggeschoolden mee aan de aktes.
Trouwens, als wat jij zegt klopt, is het gewoon nog schandaliger, want dan genereren anderhalve jurist ( notaris + halftime notarieel jurist) een brutomarge van 600k (omzet van pakweg 700-800k).Dat wil dus zeggen dat de per uur gerealiseerde omzet enorm hoog ligt.
En het zijn belange niet enkel kredietaktes waarvan de prijs veel te hoog ligt. Oprichtings- en ontbindingsaktes voor een vennootschap, schenkingsaktes voor roerend en onroerend goed, kapitaalsverhoging- en vermindering. Allemaal aktes die in 95% van de gevallen puur standaard zijn en/of waarvoor de input wordt geleverd door de advocaat/boekhouder van de klant en toch wordt daar enorm veel geld voor gevraagd.
Voor huwelijkscontracten/zorgvolmachten/testamenten krijgen ze gewoon heel veel documentatie (brochures met info, templates, modelclausules) van de Federatie, waar ook juristen werken.
Voor het gros van de mensen volstaat dat. De rijkere klanten die een meer op maat gemaakte constructie willen ( denk aan een burgerlijke maatschap), die gaan toch naar een gespecialiseerd advocatenkantoor hoor.
Voor testamenten, huwelijkscontracten wordt gewoon een normale prijs gevraagd, terwijl ze hier weinig voor hoeven te doen. Maar in ruil krijg je ook maar gewoon een standaard template. Dat is zeker niet het maatwerk dat je bvb. krijgt bij gespecialiseerde advocatenkantoren. Dat is duurder, maar daar krijg je ook gewoon een betere, meer op maat gemaakte dienst.
Maar dus zelfs de diensten waarvoor de prijs normaal ligt, zijn nog ruim winstgevend.
Laatst bewerkt:
Het lijkt mij veel logischer dat op zo'n klein kantoor de notaris zelf zijn akten maakt, en die anderen de receptie en administratie voor-en na de akte doen. Dat kan eigenlijk niet anders, want anders zou de notaris die adminstratie zelf moeten doen.
Schenkingsdossiers zijn niet eenvoudig, daar zit je met zaken als bv. gelijkheid tussen kinderen die moet bewaard worden, fiscale planning, beveiligingsmechanismen voor de schenker, etc.
Voor vennootschappen is het inderdaad niet meer van deze tijd dat een notaris nodig is. Dat is een domein waarin advocaten vaak beter thuis zijn.
Aan testamenten, zorgvolmachten en huwelijkscontracten valt weinig te verdienen. Je zit al met een voorafgaande bespreking en een moment om de akte toe te lichten en te tekenen. Dat zijn al minstens 2 uren van de notaris zelf. Dan heb je nog een medewerkster voor de administratie, jurist om de akte te maken, receptioniste voor de agenda, boekhoudster, kosten voor opzoekingen, kost getuigen, ... voor 350 a 600 euro.
Dat er modellen gebruikt worden waar mogelijk is logisch voor de tijdsefficiëntie. De taak van de notaris is om te informeren, te achterhalen wat voor de mensen het beste is, en om het model nog aan te passen waar nodig.
Dat gespecialiseerde advocaten beter zijn dan notarissen is een rare uitspraak. Notarissen zijn namelijk ook gespecialiseerde advocaten, die tot de top van het familierecht behoren en dat bovendien bewezen hebben op een vergelijkend examen.
Wat natuurlijk niet uitsluit dat er ook zeer goede advocaten zijn.
De belastingen op het resultaat is nog het meest frappante uit dat voorbeeld imoIk heb niet gezegd dat blockhaintechnologie de notaris 1op 1 kan vervangen ( dat zei de auteur van het boek waarna FEDNOT in een kramp is geschoten), maar het lijkt erop alsof ze elke vernieuwing/vereenvoudiging de kop willen indrukken om op die manier hun hoge kosten te kunnen vergoeilijken.
De realiteit is echter dat heel veel opzoekingen al veel gemoderniseerd zijn t.o.v. vroeger (en daardoor veel minder tijdsintensief-, maar dat de aktekosten niet verminderen, integendeel. Hun markup wordt dus alleen maar groter.
Trouwens, het gros van de vastgoedaktes zijn puur bandwerk en kunnen daardoor perfect worden uitgevoerd door laaggeschoolde krachten, maar er wordt wél gefactureerd als ware ze uitgevoerd door hooggeschoolde profielen ( juristen).
Doorgaans wordt het bandwerk van A tot Z afgehandeld door het lager geschoold personeel en doen de notarieel juristen enkel de moeilijkere dossiers (waarna de Zonnekoning(in) gans de dag aktes voorleest en zijn of haar geld telt).
En simpel voorbeeld op basis van een random balans van een 1mans-notarisvennootschap ( heb letterlijk "notaris" ingetypt en er random 1 aangeklikt) waarbij de notaris bedrijfsleider is en enige aandeelhouder:
2 fulltime medewerkers met enkel diploma "lager onderwijs" en 1 halftime met universitair onderwijs. Voor de notarieel jurist zal er niet genoeg werk zijn (logisch, want meeste aktes zijn gewoon eenvoudig administratief werk) , waardoor die maar halftijds mag werken. Meer geld voor de Porsche
De brave man heeft in 2019 overigens netto (na belastingen en alle mogelijke kosten) 215.856 € winst gemaakt. Om dit privé te krijgen moet je er nog eens 15% (liquidatiereserve) van aftrekken en dus kom je uit op 183.477/12 = 15.290 € netto/maand. Tel daar nog eens alle vennootschapsuitgaven die hem privé eveneens tot voordeel strekken ( zijn bedrijfsleidersbezoldiging, firmawagen, groepsverzekering, eventueel sociale lasten betaald vanuit de vennootschap) en je komt makkelijk boven de 20.000 € netto/maand!
En dat is dan nog een notaris uit het goedkope Limburg, waar de vastgoedprijzen aan de lage kant zijn.
"Gemiddeld 16.000 € bruto/maand" my ass...
LaCucaracha
Well-known member
Ik kan niet direct afleiden waarom dat is, maar daar kan hij niet mee foefelen hoor.
Ik ben het ermee eens dat het notariaat in zijn geheel moet herbekeken worden, het is idd niet normaal dat zij, als veredeld ambtenaar, dergelijke bedragen verdienen voor zaken die verplicht worden opgelegd. Ze hebben de fiscale structuur van een zelfstandige maar hebben niet dezelfde risico's als die doorsnee zelfstandige. Hoewel natuurlijk niet elke notaris even goed is, de goede of de "commerciële" notarissen, die graag netwerken binnen vnl de vastgoedwereld zullen doorgaans natuurlijk ook wel beter boeren.
Ik vind wel dat men dat geleidelijk moet afbouwen, want als notaris betaal je wel een arm en een been om een kantoor over te nemen, die mag je nu niet plots in een totaal ander verdienmodel gaan steken, dat zou imo dan ook weer niet fair zijn.
Daarnaast vind ik ook wel dat ze effectief wel een deftige verloning mogen hebben, de studies, en dan vnl het toegangsexamen, zijn echt niet niks, je mag er dus ook geen gewone ambtenaren van maken met een navenant loon, want daarvoor zijn ze te hoog opgeleid én hebben ze een te grote verantwoordelijkheid.
Want ik moet wel heel hard lachen met zij die beweren dat je hun job kan laten doen door een doorsnee ambtenaar op de gemeente. Ik kom heel veel in contact met die ambtenarij (en dan vnl de stedebouwkundige tak), en die blinkt nu niet echt uit in kennis, flexibiliteit en werkethiek, integendeel. Een notaris draagt nog steeds een heel grote verantwoordelijkheid en moet daarvoor ook dure verzekeringen afsluiten. Welke verantwoordelijkheid ga je in de schoenen van die doorsnee gemeentelijke ambtenaar gaan schuiven? Wat wanneer die een fout maakt met verstrekkende gevolgen?
Ik heb het zelf voor gehad met de aankoop van onze nieuwe woning, lang verhaal kort, 1 dag voor ondertekening van de akte had de notaris in een document met heel kleine lettertjes gezien dat de woning eigenlijk niet vergund was. De makelaar en ikzelf, nochtans ook werkzaam en opgeleid in het vastgoed, hadden erover gelezen. Uiteindelijk bleek de fout bij de gemeente te liggen, die 15 jaar geleden "vergeten" was om de geregulariseerde woning bij te schrijven op het vergunningenregister en ook een fout stedenbouwkundig uittreksel had afgeleverd. 2 fouten dus door de gemeente, die wel eens heel verstrekkende gevolgen hadden kunnen hebben voor zowel wij als koper, de makelaar, als de verkoper. Een fout die de notaris dus gelukkig wel had opgemerkt. En dan gaan we een ambtenaar van de gemeente daarmee, met die verantwoordelijkheid, belasten? Wat met claims achteraf bij dergelijke fouten? Gaat de gemeente ook die dure verzekeringen daarvoor moeten aangaan, op kosten van de belastingbetaler? Of moeten ze claims maar betalen, ook op kosten van de belastingbetaler?
Nee, "dat notarissenwerk kan je perfect laten doen door een ambtenaar van de gemeente", dat is echt van het meest lachwekkende dat ik al heb gehoord.
Ik vind wel dat men dat geleidelijk moet afbouwen, want als notaris betaal je wel een arm en een been om een kantoor over te nemen, die mag je nu niet plots in een totaal ander verdienmodel gaan steken, dat zou imo dan ook weer niet fair zijn.
Daarnaast vind ik ook wel dat ze effectief wel een deftige verloning mogen hebben, de studies, en dan vnl het toegangsexamen, zijn echt niet niks, je mag er dus ook geen gewone ambtenaren van maken met een navenant loon, want daarvoor zijn ze te hoog opgeleid én hebben ze een te grote verantwoordelijkheid.
Want ik moet wel heel hard lachen met zij die beweren dat je hun job kan laten doen door een doorsnee ambtenaar op de gemeente. Ik kom heel veel in contact met die ambtenarij (en dan vnl de stedebouwkundige tak), en die blinkt nu niet echt uit in kennis, flexibiliteit en werkethiek, integendeel. Een notaris draagt nog steeds een heel grote verantwoordelijkheid en moet daarvoor ook dure verzekeringen afsluiten. Welke verantwoordelijkheid ga je in de schoenen van die doorsnee gemeentelijke ambtenaar gaan schuiven? Wat wanneer die een fout maakt met verstrekkende gevolgen?
Ik heb het zelf voor gehad met de aankoop van onze nieuwe woning, lang verhaal kort, 1 dag voor ondertekening van de akte had de notaris in een document met heel kleine lettertjes gezien dat de woning eigenlijk niet vergund was. De makelaar en ikzelf, nochtans ook werkzaam en opgeleid in het vastgoed, hadden erover gelezen. Uiteindelijk bleek de fout bij de gemeente te liggen, die 15 jaar geleden "vergeten" was om de geregulariseerde woning bij te schrijven op het vergunningenregister en ook een fout stedenbouwkundig uittreksel had afgeleverd. 2 fouten dus door de gemeente, die wel eens heel verstrekkende gevolgen hadden kunnen hebben voor zowel wij als koper, de makelaar, als de verkoper. Een fout die de notaris dus gelukkig wel had opgemerkt. En dan gaan we een ambtenaar van de gemeente daarmee, met die verantwoordelijkheid, belasten? Wat met claims achteraf bij dergelijke fouten? Gaat de gemeente ook die dure verzekeringen daarvoor moeten aangaan, op kosten van de belastingbetaler? Of moeten ze claims maar betalen, ook op kosten van de belastingbetaler?
Nee, "dat notarissenwerk kan je perfect laten doen door een ambtenaar van de gemeente", dat is echt van het meest lachwekkende dat ik al heb gehoord.
LaCucaracha
Well-known member
1) Dat je als notaris zo veel betaalt voor de overname van een bestaand kantoor, is een gevolg van een compleet scheefgetrokken situatie waarbij er zo'n monsterwinsten worden betaald. Trouwens, na een paar jaar hebben ze de overnamekost er al uit. Ook niet vergeten dat je die goodwill kan afschrijven. Een radicale afbouw (als in: notariaat afschaffen) kan je praktisch ook niet van vandaag op morgen regelen. Maar ze kunnen wel onmiddellijk zwaar snoeien in de buitensporige tarieven ( en bvb. de vastgoedaktes loskoppelen van de waarde van het verkochte goed), deze vrij maken én het numerus clausus afschaffen . Dat de prijsdruk die hierdoor ontstaat de terugverdientijd van starters iets langer maakt is voor mij geen argument om dit niet onmiddellijk te doen. Honderdduizenden mensen worden er wel onmiddellijk beter van.
2) Ik ( noch iemand anders in dit topic iirc) hebben gezegd dat "gemeenteambtenaren" het werk van een notaris kunnen overnemen. In mijn posts pleit ik o.a. voor een uitbreiding van de bevoegdheden van de afdeling Vastgoedtransacties van het notariaat, waar (notarieel) juristen de aktes van de overheid verlijden. Inhoudelijk zijn deze mensen perfect geschoold. Uiteraard zal hier extra personeel voor moeten aangeworven worden, maar dit kan je nog financieren met een beperkte retributie of iets dergelijks. Het hele idee is net dat de gigantische markup wordt gebruikt om de dienstverlening te verbeteren en niet dat deze in de zakken van de notaris verdwijnt.
Als er mensen geen vertrouwen hebben in de dienstverlening van de overheid, kunnen ze er nog altijd voor kiezen om zelf een gespecialiseerd advocatenkantoor in te schakelen.
3) Dat notarissen goeie juristen zijn, ontken ik niet ( hell, het zou er nog aan mankeren). Dit is echter nog altijd geen reden om te zeggen "ze mogen dus dermate veel verdienen, ten koste van alle andere Belgen". Als het echt zo'n goede juristen zijn en de diensten echt zo uitzonderlijk van kwaliteit, zal een normale marktwerking dat wel naar waarde schatten.
4) Die "grote verantwoordelijkheid" is er enkel op papier. Een notaris krijg je nog moeilijker veroordeeld dan een dokter. Je moet al het geld van je cliënten op je bil slaan om veroordeeld te worden. Dossiers lang laten aanslepen, dingen verkeerd doen ( en er gaat heel wat mis, omdat veel van de aktes door laaggeschoold personeel worden voorbereid), ga maar eens procederen tegen een notaris. Je botst op een muur.
Ook dit is dus zeker geen argument voor deze vergoedingen.
Gewoon de vrije markt laten spelen, meer moet dat niet zijn.
De overnameprijs is zeker logisch, als je een ander bedrijf inkoopt moet je ook betalen. Het is niet moeilijk om dat terug te verdienen zolang je gewoon blijft werken, er gaan quasi geen notariaten failliet, maar als zelfstandige heeft een notaris ook het risico dat hij ziek valt, een burnout heeft, etc. en om die reden geen inkomsten meer binnenkrijgt. In extremis kan die natuurlijk zijn zaak terug verkopen.
De vervanging door stedenbouwkundig ambtenaren werd al in de eerste reactie van de thread voorgesteld.
De rechters zijn eigenlijk steeds strenger voor notarissen, en geven hen terecht een grote verantwoordelijkheid om hun cliënten te beschermen. Zo is er zelfs een notaris veroordeeld omdat er een woning van een oud vrouwtje te goedkoop verkocht werd door haar gebrek aan kennis van de prijzen, en de notaris dat had moeten opmerken en laten aanpassen. Dat is toch al vrij verregaand.
Een korte blik op de cijfers zegt dat er zo'n 1000 klachten per jaar bij de ombudsdienst zijn, en de verzekering van de notarissen per jaar zo'n 400 keer tussenkomt in Vlaanderen. Meestal zijn het bedragen rond de 10k, maar er zijn uitschieters in de miljoenen met een hoogtepunt van 11 miljoen. En dat zijn enkel de cijfers waarin de verzekering geheel of gedeeltelijk is tussengekomen, er zijn daarnaast ook de zaken waar de notaris alles zelf heeft moeten betalen.
Het is dus helemaal niet onrealistisch om een schadevergoeding te krijgen voor een fout van de notaris, die wel degelijk een grote verantwoordelijkheid draagt.
Laatst bewerkt: