Nacht ‘terrors’/ sleep paralysis

[Squidward]

Sorry, het Nederlandse woord ontsnapt mij maar mijn zoon heeft last van night terrors/sleep paralysis. Het gevoel van wakker zijn en ‘iets’ schrikwekkend in de kamer maar niet in staat zijn wakker te worden (en dat in een loop van denken ‘ik ben opgestaan’ ‘nee, ik lig nog in bed’ met datzelfde angstgevoel). Ik heb dat ook, ik weet dat het vaak voorkomt maar ik weet niet wat er aan te doen, laat staan voor een kind van elf. Is er iemand met ervaring of tips?

 

[ns_man]

Sorry, het Nederlandse woord ontsnapt mij maar mijn zoon heeft last van night terrors/sleep paralysis. Het gevoel van wakker zijn en ‘iets’ schrikwekkend in de kamer maar niet in staat zijn wakker te worden (en dat in een loop van denken ‘ik ben opgestaan’ ‘nee, ik lig nog in bed’ met datzelfde angstgevoel). Ik heb dat ook, ik weet dat het vaak voorkomt maar ik weet niet wat er aan te doen, laat staan voor een kind van elf. Is er iemand met ervaring of tips?

Ik heb daar jaren terug een korte periode last van gehad. Zonder twijfel het meest angstaanjagende dat ik in m'n leven heb meegemaakt. Verschrikkelijk dat je kind dit moet meemaken.

Een trukje (dat werkte voor mij) was mij zo hard mogelijk te focussen op een klein uiteinde van m'n lijf (een vinger of een teen) en die proberen te bewegen. Dat lukte uiteindelijk zodat ik 'wakker' werd. Eens ik dit onder de knie had, zijn de verschijnselen uiteindelijk verdwenen. Ik kreeg dit enkel als ik op m'n rug sliep trouwens, dus een 'ingreep' op dit vlak kan ook helpen (voor zover je zoon dit enkel in een bepaalde pose krijgt).

Veel sterkte.

 

[Squidward]

Ik heb daar jaren terug een korte periode last van gehad. Zonder twijfel het meest angstaanjagende dat ik in m'n leven heb meegemaakt. Verschrikkelijk dat je kind dit moet meemaken.

Een trukje (dat werkte voor mij) was mij zo hard mogelijk te focussen op een klein uiteinde van m'n lijf (een vinger of een teen) en die proberen te bewegen. Dat lukte uiteindelijk zodat ik 'wakker' werd. Eens ik dit onder de knie had, zijn de verschijnselen uiteindelijk verdwenen. Ik kreeg dit enkel als ik op m'n rug sliep trouwens, dus een 'ingreep' op dit vlak kan ook helpen (voor zover je zoon dit enkel in een bepaalde pose krijgt).

Veel sterkte.

Dat is iets wat ik hem uitgelegd kan krijgen dus goeie hoop dat het werkt, we gaan het proberen! Ja, idd, het is een ongelofelijk angstaanjagende ervaring, wens je niemand toe.

 

[eniac]

Heeft hij er zelf bewustzijn van? Mijn beide kinderen hebben dat gehad, maar hebben er nooit iets van beseft. Ook niet wanneer ze kort erna wakker werden.

Ik heb eigenlijk alleen advies voor wat je kan doen als ouder, maar advies voor het kind zelf indien het zich ervan bewist is: geen idee.

Nederlands woord is "nachtangst" overigens.

 

[Nineshots]

Ik heb daar jaren terug een korte periode last van gehad. Zonder twijfel het meest angstaanjagende dat ik in m'n leven heb meegemaakt. Verschrikkelijk dat je kind dit moet meemaken.

Zijn het dan wel nachtangsten als je het bewust meegemaakt hebt?

 

[ns_man]

Zijn het dan wel nachtangsten als je het bewust meegemaakt hebt?

Ik had slaapverlamming, daar is het het bewust meemaken net het griezelige.

 

[MisterV]

Vroeger had mijn zoon ook regelmatig last van zoiets, liggen huilen in zijn slaap en super angstig zijn en ook niet wakker te krijgen. Hij is zo ook één keer beginnen rondwandelen in huis. Vooral zelf rustig tegen praten hielp, verder was het vooral uitzitten. Na een jaar of twee is dat over gegaan. 's Ochtends had hij totaal geen besef van wat hij 's nachts allemaal uitspookte.

 

[kaasfretter]

Heb er soms ook last van, net zoals @ns_man zegt, proberen niet op uw rug in slaap te vallen. En idd ik beweeg rustig mijn teen om zo er uit te geraken, na verloop van tijd leer je rustig te blijven en is het niet zo moeilijk om er uit zien te komen

 

[Deleted member 2181]

Idd, hier ook twee keer vorig jaar gehad met op de rug terug in slaap te vallen.
Voos gevoel wel.

 

[Yvezz]

Ik had als kind iets gelijkaardigs. Moeilijk uit te leggen, als ik mijn ogen sloot, zag ik allemaal witte puntjes die mij wilden "aanvallen".
Roepend en gillend, badend in het zweet wakker worden. Ik denk mij te herinneren dat ik bijna altijd op mijn rug lag voor zo'n "aanval".
+-2j. heeft dit geduurd, bed is op andere positie in de kamer gezet geweest en het was zo goed als verdwenen. Als jong adolescent trachtte ik dat gevoel terug op te roepen en soms ging dat, nu niet meer.

Kan de slaapkliniek hier misschien soelaas bieden?

 

[Mr.Anderson]

Dochter had vroeger vaak last van sleep terrors. Is vanzelf over gegaan.

Ikzelf heb 2 jaar terug (eerste en enige keer) sleep paralysis meegemaakt en dat was godverdomme een heel angstig moment. Ik dacht dat ik ergens iets voor had en dat ik mijn laatste minuten bewust aan het beleven was. Ik kon totaal niet bewegen en vanbinnen was ik aan het schreeuwen. M'n vrouw naast mij kon ik niet wakker krijgen aangezien ik enkel mijn ogen kon bewegen. Fucked up shit yo.

 

[Patj]

Sorry, het Nederlandse woord ontsnapt mij maar mijn zoon heeft last van night terrors/sleep paralysis. Het gevoel van wakker zijn en ‘iets’ schrikwekkend in de kamer maar niet in staat zijn wakker te worden (en dat in een loop van denken ‘ik ben opgestaan’ ‘nee, ik lig nog in bed’ met datzelfde angstgevoel). Ik heb dat ook, ik weet dat het vaak voorkomt maar ik weet niet wat er aan te doen, laat staan voor een kind van elf. Is er iemand met ervaring of tips?

Ik heb dat een tijd terug als volwassene gehad. Ik werd schijnbaar wakker liep naar de deur en viel constant terug in mijn bed. Ik bleef in mijn bed zitten en geraakte maar niet wakker. Ik weet niet of het daar bij aansluit, maar heb een slaapanalyse laten doen en bloedanalyse en bleek dat ik toen een mineralen tekort had. Bij mij kwam dat omdat ik een tijdje niet zo gezond had gegeten. Maar eventueel is het bij jullie iets anders of een erfelijk probleem dat je een bepaalde vitamine/mineraal niet goed gaat opnemen.

Een slaapanalyse is dus eventueel interessant voor jou/jouw zoon.

Succes!

 

[Squidward]

Het zal inderdaad dichter bij de slaapverlamming aanliggen en hij zei het zelf net als @Patj hij dacht dat hij opstond maar telkens opnieuw lag hij gewoon in bed en hij dacht dat er iemand in de kamer was. Deze laatste week was hij ook volledig pompaf, constant supermoe dus er moet inderdaad iets mis lopen in zijn nachtrust. De slaapkliniek gaan we bellen, hij moet deze zomer nog neurologische testen hebben dus dat kan dan ook ineens.

 

[Patj]

Het zal inderdaad dichter bij de slaapverlamming aanliggen en hij zei het zelf net als @Patj hij dacht dat hij opstond maar telkens opnieuw lag hij gewoon in bed en hij dacht dat er iemand in de kamer was. Deze laatste week was hij ook volledig pompaf, constant supermoe dus er moet inderdaad iets mis lopen in zijn nachtrust. De slaapkliniek gaan we bellen, hij moet deze zomer nog neurologische testen hebben dus dat kan dan ook ineens.

Als het u mag geruststellen voor uw zoon. Ik ben er perfect doorgekomen en merk er niets meer van. Laat zeker ook bloed pakken!

Slaapt hij ook extreem lang? Moest je nog meer vragen erover hebben, mag gerust ook in PM

 

[Eland]

Slaapverlamming, ja. Ik had daar vroeger serieuze angsten door, omdat ik dat als kind niet kon plaatsen. De tip om vingers te bewegen werkt ook voor mij het allerbeste. Ik probeer ook vaak om mijn ademhaling onder controle (i.e. hijgen). Ik kan dan namelijk niet roepen en heb mijn vriendin gezegd dat ze me moet wakkermaken als ik opvallend begin te hijgen.

Ondertussen vind ik het soms cool en minder angstaanjagend. Het allerzotste wat ik heb meegemaakt was toen ik in mijn lichaam een stoommachine wild tekeer hoorde gaan, tot het punt dat iets in mij ontplofte. Ik dacht even dat ik dood was, tot ik mijn rechterwijsvinger toch kon bewegen en ontwaakte.

De lugubere zaken (vnl. Stilliggen terwijl schimmen me omsingelen en me willen opeten) vind ik minder leuk.

Mijn grootste angst als kind was de film 'Bean', want het personage dat Bean op dat schilderij had getekend zag ik tijdens slaapverlamming rondlopen in mijn slaapkamer.

Spoiler: Klik

 

[Heroixx]

Wat zien jullie dan als jullie daar last van hebben?

 

[Pvt Martin]

Ik heb rond 10 jarige leeftijd last gehad van nachtangsten, pavor nocturnus, waarbij ik al wenend en krijsend uit mijn bed kwam en naar beneden liep. Mijn ouders hadden toen de grootste moeite om mij te kalmeren en terug in mijn bed te leggen. De dag erop werd ik gewoon wakker en wist ik van niks.
Dus in tegenstelling tot slaapverlamming waar je bewijstzijn wakker is maar het lichaam niet.
Nooit geweten wat de oorzaak was en het is vanzelf over gegaan.

Mijn zoontje heeft er rond 1,5 jaar ook last van gehad. Wat zeer uitzonderlijk is op die leeftijd blijkbaar.
Plots tijdens de slaap ook enorm beginnen gillen en roepen. Als we dan bij hem gingen was het precies alsof we wildvreemden waren en hij doodsbang was van ons. Echt krijsen als we hem wouden troosten en naar ons slagen.
Letterlijk uren bezig zijn om hem te kalmeren.
Na al die tijd viel hij dan uiteindelijk terug in slaap, en de dag erop werd hij wakker alsof er niets was...
Na een paar maanden is dat ook overgegaan.

 

[Mulan]

Mijn zoontje heeft er rond 1,5 jaar ook last van gehad. Wat zeer uitzonderlijk is op die leeftijd blijkbaar.
Plots tijdens de slaap ook enorm beginnen gillen en roepen. Als we dan bij hem gingen was het precies alsof we wildvreemden waren en hij doodsbang was van ons. Echt krijsen als we hem wouden troosten en naar ons slagen.
Letterlijk uren bezig zijn om hem te kalmeren.
Na al die tijd viel hij dan uiteindelijk terug in slaap, en de dag erop werd hij wakker alsof er niets was...
Na een paar maanden is dat ook overgegaan.

Hier was dat ook tss 18m en 2j, ik dacht net dat dat niet uitzonderlijk was voor die leeftijd.

 

[ns_man]

Wat zien jullie dan als jullie daar last van hebben?

Dit beeld geeft een goeie indruk.

Was bij mij altijd hetzelfde wezen dat mij kwam benaderen, zag er heel luguber en griezelig uit. Eigenlijk regelrecht een scène uit een horrorfilm.

 

[Avondland]

Herkenbaar, want ik heb heb het soms nog. Als kind vaak gehad en als volwassene een pak minder en als ik het al krijg is dat altijd als ik op mijn rug in slaap wil vallen. Dan krijg ik de meest bizarre lucide dromen, waaruit altijd een dreiging lijkt te komen. Als kind had ik bijvoorbeeld een vrij heldere droom waarin ik schijnbaar klaarwakker lag op mijn rug én dat bij volle bewustzijn besefte, terwijl een razende massa dreigend de trap opstormde om mij te verscheuren. Als volwassene zocht ik die dromen soms op en probeerde ik daar tegen te vechten, maar vooral de verlamming vond ik beangstigend omdat die dreiging mij weerloos zou overkomen in plaats van dat ik mij ertegen kon verweren. Dan moest ik mijn wilskracht haast aanroepen om me toch te kunnen bewegen en zodra ik op mijn buik lag kon ik probleemloos in slaap vallen.

Alcohol en in slaap vallen op de rug maakt het allemaal "erger", trouwens. Wat bij mij nu het meeste helpt is dat ik gewoon op mijn buik in slaap probeer te vallen en dan krijg ik nooit slaapverlamming. Dat gebeurt enkel als ik op mijn rug in slaap wil vallen.

@ns_man Dat is een succubus.