Sqarzz
Active member
Minimalisme is een thema waar mijn vrouw en ik al redelijk lang mee bezig zijn. Vanuit mijn natuur was ik meer een hamsteraar type. Ik hield elk kabeltje en elke connector bij omdat ik dacht, ooit zal het nog wel een nut hebben. En het weggooien is toch gewoon held weggooien? m
Toen we zijn beginnen bouwen wilden we een strakke inkleding van onze woning en een meer minimalistisch manier van wonen en leven.
Onze visie op minimalisme gaat hier niet zozeer alleen om de esthetiek - het focussen op minder, om dat juist meer in de aandacht te zetten. Het gaat ook over bewust consumeren, en niet steeds op zoek te zijn naar het volgende dat we zogezegd nodig hebben om gelukkig te zijn. Minimalisme is in mijn ogen dus wel een medium om terug wat meer geluk terug he vinden in het leven, en geluk los ge koppelen van materiële bezittingen en instant gratification.
Zo zijn we begonnen om door onze spullen in huis te gaan, en uit te maken wat we nu echt nodig hebben, en wat we al heel lang niet meer gebruikt hebben. Bv. 90% van wat op zolder stond, stond er al enkele jaren en was dus niet gemist. De meeste van deze spullen zijn of gedoneerd, of tweedehands verkocht, maar meestal weggegooid. Hoewel we nu al veel minder spulletjes in huis hebben dan twee jaar geleden, hebben we in mijn ogen nog steeds relatief veel materiële bezittingen. Mijn doel is niet om geen bezittingen te hebben, maar wel om meer op kwaliteit en minder op kwantiteit te focussen. Deze filosofie toepassen op de spullen van de kinderen is wel veel moeilijker gebleken.
Zijn er nog mensen met deze thematiek bezig? Welke strategieën werken voor jullie en wat werkt er niet? Heeft er iemand tips om dit op kinderspeelgoed toe te passen.
Toen we zijn beginnen bouwen wilden we een strakke inkleding van onze woning en een meer minimalistisch manier van wonen en leven.
Onze visie op minimalisme gaat hier niet zozeer alleen om de esthetiek - het focussen op minder, om dat juist meer in de aandacht te zetten. Het gaat ook over bewust consumeren, en niet steeds op zoek te zijn naar het volgende dat we zogezegd nodig hebben om gelukkig te zijn. Minimalisme is in mijn ogen dus wel een medium om terug wat meer geluk terug he vinden in het leven, en geluk los ge koppelen van materiële bezittingen en instant gratification.
Zo zijn we begonnen om door onze spullen in huis te gaan, en uit te maken wat we nu echt nodig hebben, en wat we al heel lang niet meer gebruikt hebben. Bv. 90% van wat op zolder stond, stond er al enkele jaren en was dus niet gemist. De meeste van deze spullen zijn of gedoneerd, of tweedehands verkocht, maar meestal weggegooid. Hoewel we nu al veel minder spulletjes in huis hebben dan twee jaar geleden, hebben we in mijn ogen nog steeds relatief veel materiële bezittingen. Mijn doel is niet om geen bezittingen te hebben, maar wel om meer op kwaliteit en minder op kwantiteit te focussen. Deze filosofie toepassen op de spullen van de kinderen is wel veel moeilijker gebleken.
Zijn er nog mensen met deze thematiek bezig? Welke strategieën werken voor jullie en wat werkt er niet? Heeft er iemand tips om dit op kinderspeelgoed toe te passen.