Er was er eentje jarig het voorbije weekend. Soort van dan toch. FACTS cementeerde nog maar eens haar status als grootste pop culture conventie van het land met een heuse verjaardagseditie. Wat een jaar of dertig geleden ontstond boven de zaal van een Gents café met enkele tafels, veertig gasten en een poedel is nu een heus evenement geworden dat met stip in de agenda van vele fans van anime, gaming en ander fantasievol vertier staat genoteerd.
Met 45 268 waren ze. De vele bezoekers die hun weg naar de hallen van Flanders Expo hadden gevonden. Dat is veel, heel veel. Om het even in perspectief te zetten: de vorige najaarsedities van de beurs schommelden rond de vijfendertigduizend mensen. Dat is een stevig verschilletje dat zich vooral op zaterdag hard deed voelen. De ring van Gent zat urenlang muurvast op weg naar de parkings die steeds voller en voller liepen. Op sociale media passeerden er dan ook gefrustreerde reacties van mensen die ruim twee uur in een frustrerend trage file hadden doorgebracht om vervolgens aan een afgesloten parking uit te komen. Uiteraard is het moeilijk om de schuld daarvan bij de organisatie te leggen, Gent en mobiliteit blijft altijd een getroebleerd huwelijk. Toch was het ook voor ons de eerste keer in al die jaren FACTS dat we er zo lang over deden om door de poorten van Flanders Expo binnen te wandelen. Je voelt gewoon dat er op de locatie in Gent eigenlijk geen verdere marge meer is om nog verder te groeien. Het openbaar vervoer is echt wel de beste manier om naar de beurs af te zakken, dat is ook nu weer gebleken. Ook op de beursvloer bleek al snel dat we met veel waren, heel veel. Vooral op zaterdag. Toen het meeste volk zijn weg naar Flanders expo gevonden had, was er op het middaguur in de centrale hal geen doorkomen meer aan.
Ook de vraaggesprekken met een paar bekende acteurs vielen goed in de smaak, al moet er een kleine kanttekening gemaakt worden. Door de acteursstaking in Hollywood mochten sterren als James McAvoy en Stephen Amell het niet hebben over film, tv of personages. Dat is nogal een obstakel voor dit soort Q&A's waarbij fans het net over geliefde projecten willen hebben. Dat zorgde ervoor dat een moderator in het eerste deel van het gesprek een resem van ‘veilige’ vragen stelde, zoals wat ze van België vonden en of ze wat bekende Belgen kenden. Steeds opnieuw passeerden dezelfde veilige vragen. We begrijpen uiteraard de reden, alleen kon je de indruk niet afschudden dat deze panels in een normaal jaar boeiender hadden uitgepakt. Desondanks maakten McAvoy en vooral Amell er het beste van. Vooral de Canadees die bekend werd als Arrow scoorde punten door slinks te refereren naar de Emerald Archer en luidop te vocaliseren dat hij hoopt dat die stomme staking snel afgelopen zal zijn.
Met 45 268 waren ze. De vele bezoekers die hun weg naar de hallen van Flanders Expo hadden gevonden. Dat is veel, heel veel. Om het even in perspectief te zetten: de vorige najaarsedities van de beurs schommelden rond de vijfendertigduizend mensen. Dat is een stevig verschilletje dat zich vooral op zaterdag hard deed voelen. De ring van Gent zat urenlang muurvast op weg naar de parkings die steeds voller en voller liepen. Op sociale media passeerden er dan ook gefrustreerde reacties van mensen die ruim twee uur in een frustrerend trage file hadden doorgebracht om vervolgens aan een afgesloten parking uit te komen. Uiteraard is het moeilijk om de schuld daarvan bij de organisatie te leggen, Gent en mobiliteit blijft altijd een getroebleerd huwelijk. Toch was het ook voor ons de eerste keer in al die jaren FACTS dat we er zo lang over deden om door de poorten van Flanders Expo binnen te wandelen. Je voelt gewoon dat er op de locatie in Gent eigenlijk geen verdere marge meer is om nog verder te groeien. Het openbaar vervoer is echt wel de beste manier om naar de beurs af te zakken, dat is ook nu weer gebleken. Ook op de beursvloer bleek al snel dat we met veel waren, heel veel. Vooral op zaterdag. Toen het meeste volk zijn weg naar Flanders expo gevonden had, was er op het middaguur in de centrale hal geen doorkomen meer aan.
Een groter speelterrein
Gelukkig maar dat de rest van het weekend een stuk beter uitpakte toen er meer circulatie van de bezoekers was op het speelterrein van vierenvijftigduizend vierkante meter. FACTS was een stuk groter geworden qua oppervlakte, wat uiteraard ook het groter aantal verkochte tickets verklaart. De essentie bleef echter onveranderd en dat betekent de grote centrale hal met de Geek Market en promobooths en dan een resem aan zijhallen met andere activiteiten. We kregen het gevoel dat er in vergelijking met vorige edities gevoelig minder winkeltjes aanwezig waren. Grote spelers als Nintendo, JBL en Sony hadden spul te promoten, wat resulteerde in grote stands die behoorlijk wat ruimte inpalmden. Speciale shout-out ook naar de promokerel van Nintendo die irritant luid Smash! Smash! Smash! stond te roepen naar een stelletje kinderen. Nintenbro had duidelijk de memo niet gekregen dat Smash vorig jaar verkozen werd tot jongerenwoord van het jaar en wat de betekenis ervan is. Ondanks de mindere hoeveelheid shops en zoals vanouds een overdaad aan Funko Pops, vielen er echter wel koopjes te doen als je goed genoeg keek. Wij gingen in elk geval naar huis met een tof statue van de Geest uit Aladdin (de Robin Williams-versie uiteraard), aan een heel redelijke prijs. Niet alles is pokkeduur op FACTS dus.Sterren aan het FACTS-firmament
Behalve het eten dan toch misschien? Een kleine vijf euro voor een onigiri rijstballetje of een veelvoud voor een simpele hotdog. Eten op evenementen blijft prijzig. Toch was het fijn om zien dat er nu een volledige hal is ingericht als foodcourt, met een wat grotere variatie in het aanbod. Dat zorgt ervoor dat het eten van een dure hap nu toch echt een stuk vlotter gaat dan vroeger het geval was. De andere hallen werden dan weer gevuld met de vele zijactiviteiten. Supercube, het elektrische e-karten waar je onze review eerder al over kon lezen, heeft nog steeds zijn permanente plek in de uithoek van het gebouw, en nog steeds wachtrijen van een uur of twee als je een ritje wilde maken. En in de Artist Alley kon je zoals vanouds terecht voor een handtekening, vlotte babbel of schets van een artiest. Het gerucht ging even rond dat Camille gespot werd aan de stand van haar stripverhaal waardoor een stelletje mannelijke dertigplussers even een bescheiden sprintje trokken richting de Alley, maar helaas … er hing geen vuurwerk in de lucht. Het had ongetwijfeld een ma-ma-magische foto opgeleverd. Gelukkig waren er nog genoeg andere sterren te spotten aan het FACTS-firmament. In het theater gaf Jason Paige, de zanger van het iconische themalied van Pokémon, een paar keer een korte show waarin hij zijn nummer zong. Heerlijk melig.De harde realiteit van de buitenwereld viel ook op FACTS niet te ontlopen, maar dat kon de pret niet drukken.
Ook de vraaggesprekken met een paar bekende acteurs vielen goed in de smaak, al moet er een kleine kanttekening gemaakt worden. Door de acteursstaking in Hollywood mochten sterren als James McAvoy en Stephen Amell het niet hebben over film, tv of personages. Dat is nogal een obstakel voor dit soort Q&A's waarbij fans het net over geliefde projecten willen hebben. Dat zorgde ervoor dat een moderator in het eerste deel van het gesprek een resem van ‘veilige’ vragen stelde, zoals wat ze van België vonden en of ze wat bekende Belgen kenden. Steeds opnieuw passeerden dezelfde veilige vragen. We begrijpen uiteraard de reden, alleen kon je de indruk niet afschudden dat deze panels in een normaal jaar boeiender hadden uitgepakt. Desondanks maakten McAvoy en vooral Amell er het beste van. Vooral de Canadees die bekend werd als Arrow scoorde punten door slinks te refereren naar de Emerald Archer en luidop te vocaliseren dat hij hoopt dat die stomme staking snel afgelopen zal zijn.
