Album of the week Mbongwana Star – From Kinshasha (World Circuit, 2015)

clercqie

Well-known member
Een goedemorgen beste mede-muziekforumgangers!

Mijn keuze voor deze tweede AOTW-ronde is gevallen op Mbongwana Star met het album From Kinshasha. Een album waar ik per stoemelings op ben gevallen tijdens een recent bezoek aan Vinylla, een bekende platenzaak op de Sint-Kwintensberg in Gent. Ik wil het tevens naar voor schuiven als een ambassadeur voor recente muziek met als oorsprong Afrika naar de mensen hier.





Sinds een aantal jaren ben ik erg begeesterd door de ronduit geweldige muziek die uit het Afrikaanse continent voortspruit, dit na een reis naar Senegal in 2017. Dit is muziek die jammer genoeg weinig tot niet aan bod komt in de traditionele kanalen, maar voor mij was me verdiepen in de vele vele stijlen en genres die bestaan doorheen dit massieve continent een ware openbaring. Uiteraard is er ook niet zoiets als “Afrikaanse” muziek, gezien elk land wel zijn regionale stijlen heeft, die erg van elkaar kunnen verschillen. Senegal heeft zo de Mballax, een fenomenale kruising tussen de invloeden afkomstig uit Cuba en elders Latijns-Amerika (Dakar als meest westelijk punt van Afrika fungeerde als de brug naar het nieuwe continent) en de tradionele ritmes van daar; Afrobeat uit Nigeria en omstreken is alombekend, met Fela Kuti en Tony Allen als de bekendste vlaggendragers; de Desert Blues uit Mali moet ook niet onderdoen; en Congo heeft haar eigen Rumba, terug een kruisbestuiving met Latijns-Amerikaanse stijlen.

Een aanknopingspunt vinden in deze jungle van fenomenale maar minder bekende muziek is echter niet altijd makkelijk. Anderen hier zullen (misschien) beamen dat het vinden van een aantal goede labels die inzetten op kwalitatieve compilaties of die artiesten promoten het hele zoekproces kan versnellen. Er zijn er ondertussen een aantal met naam en faam: Analog Africa, Awesome Tapes From Africa, Honest Jon’s, Soundway... Maar zo ook World Circuit! Dit laatste label, gebaseerd in de UK, is voornamelijk bekend als het label dat achter Buena Vista Social Club zit, maar heeft ook veel fantastische releases die voortspruiten van onder de Sahara. Voor mij is het een waar huis van vertrouwen geworden en albums op dit label durf ik al vaak eens blindelings mee grissen. Zo ook dus deze Mbongwana Star!

Mbongwana Star is een vrij recente groep uit Kinshasha, maar met muzikanten die al vele wateren hebben doorkruist. Zo is de groep ontstaan uit een andere Congolese natuurkracht, Staff Benda Bilili. Na het ontbinden van dat laatste gezelschap waren founding fathers Coco Ngabali and Theo Nzonza op zoek naar een nieuwe sound. Die vonden ze in samenwerking met de Franse producer Doctor L die de traditionele stijlen (Rumba, Soukous) van de vorige band laat clashen met een overstuurd instrumentarium dat klinkt alsof ze het Mcgyver-gewijs zelf in elkaar hebben gestoken (en wat waarschijnlijk ook zo is). Met andere woorden, From Kinshasha is een gecontroleerde chaos, een album dat vanaf de eerste noten wringt op de juiste plaatsen maar daardoor ook intrigeert en barst van het leven.

Onder het motto “Distortion amplifies the energy”, staan deze nummers bol van overdubs, overstuurde mics, gammele en tinnige percussie, tegendraadse electronica recht uit de Congotronics-serie op het Belgische Crammed Discs (nog zo’n geweldig label en nationale trots!), en overal daartussen gelikte gitaarlijnen en zoete harmonieuze zang. De productie is ruw, maar niet onafgewerkt. Lo-fi, maar toch ook vol detail. Ze legt heel mooi de klemtoon op het samenspel tussen alle muzikanten. Wat voor mij altijd een pluspunt is is dat je echt hoort dat de opnames het samenspel en de interactie tussen de muzikanten perfect oppikken. Het resultaat is een fascinerend, heel divers en onmogelijk groovy album dat even tijd nodig heeft om te klikken. Maar wanneer dit gebeurt -- en hopelijk is dat het geval voor de luisteraars hier -- word je meegenomen in een onstopbare groove en trance.

Ik hoop dat iedereen er evenveel plezier aan beleeft als ikzelf. Heel benieuwd naar de reacties.

De volgende leuke long-read is zeker aan te raden voor wie extra de sfeer van de sessies en context waarin de band opereert wil opsnuiven:
http://www.andymorganwrites.com/mbongwana-star-kinshasas-afro-junk-revolutionaries/

...En voor de BG-playlist mag dat het nummer Suzanna zijn, tenzij consensus in deze thread er anders over beslist. :)
 
Alright! Ik heb ze ooit eens live gezien, ik geloof tijdens de eerste editie van BRDCST festival. Dat was zeer memorabel, maar nooit in dem discs gedoken. Let’s goooo!
 
Yes dit is een toppertje, veel naar geluisterd toen deze plaat verscheen.

Ik ben niet echt een kenner van dit soort muziek maar af en toe krijgt zo’n Afrikaanse groep of muzikant meer aandacht en dan luister ik er altijd wel eens naar. Meestal zijn dat dan opnames waar met veel eerbied zo weinig mogelijk ingegrepen werd op de muziek zelf. Niet zo hier. Er worden geregeld wat meer Westers klinkende ritmes gebruikt, veel effecten (echo en reverb) en SF-achtige synthjes, de Afrikaanse gitaartjes hier doen soms aan postpunklijnen denken.

Dat maakt dit een heel gevarieerde en plezante plaat om te beluisteren die nog steeds vrij uniek klinkt. En perfect voor bij het weer van de komende week. Malukayi en Suzanna zijn mijn favorieten.
 
Ik ken deze niet, maar hier ga ik enorm van genieten !
Na eerste vluchtige luistersessie: Coco Blues & Malukayi :love:.
 
Gemakshalve zwier ik dit soort muziek wel in het allegaartje "wereldmuziek", maar dat is geen goed label. Fela Kunti ken ik wel en op dit forum heb ik ook Abu Obaida Hassan leren appreciëren. Eerste luistersessie vind ik alleszins wel goed! Ik ben opgegroeid in Boechout, waar het Sfinksfestival jaarlijks plaats vindt. De formule is wel wat gewijzigd (al hebben ze met de gratisformule een faillissement vermeden) en ik begrijp dat de puristen het huidige festival wat te commercieel vinden, maar ik associeer dit soort muziek zeer vaak met hoe ik Sfinks ervoer als kind: broeierig, zomers, carefree. Mooie keuze!
 
Qua sound, sfeer en vibes is dit helemaal mijn ding en sluit ik me aan bij de posters hierboven.

Wel vind ik dat de songs wat te veel draaien/ blijven hangen rond een enkel idee, waar verder niet veel mee gedaan wordt. Je kan er bij wijze nummers van maken van 30 seconden of van een halfuur zonder iets te veranderen, dus ik had graag iets meer dynamiek gehoord binnen de nummers, om zo wat meer verrast te worden. Doorheen het album is er gelukkig wel wat variatie aan stijlen en invloeden waardoor het al bij al toch vooral een leuke en erg gezellige luisterervaring werd.

Uitschieters zijn voor mij Kimpala en Coco Blues.
 
Alright! Ik heb ze ooit eens live gezien, ik geloof tijdens de eerste editie van BRDCST festival. Dat was zeer memorabel, maar nooit in dem discs gedoken. Let’s goooo!

Nice, ben jaloers !! Dit is muziek die live zeker tot zijn recht moet komen, waarbij heel het als groep in extase komen gegeven zeker zal meespelen.

Ikzelf kan voorlopig maar oordelen op basis van sets die online terug te vinden zijn:

Qua sound, sfeer en vibes is dit helemaal mijn ding en sluit ik me aan bij de posters hierboven.

Wel vind ik dat de songs wat te veel draaien/ blijven hangen rond een enkel idee, waar verder niet veel mee gedaan wordt. Je kan er bij wijze nummers van maken van 30 seconden of van een halfuur zonder iets te veranderen, dus ik had graag iets meer dynamiek gehoord binnen de nummers, om zo wat meer verrast te worden. Doorheen het album is er gelukkig wel wat variatie aan stijlen en invloeden waardoor het al bij al toch vooral een leuke en erg gezellige luisterervaring werd.

Uitschieters zijn voor mij Kimpala en Coco Blues.
Faire kritiek hoor. Maar imo komt dat repetitieve ook vaak terug bij vele afrobeat en dergelijke. Ikzelf kan dat wel hebben, maar ik heb dan ook een zwak voor muziek met een ruwer, ongepolijst kantje. Imperfectheden dragen voor mij bij aan het levendiger en menselijker maken van muziek algemeen.

Plus, er komt toch wel wat spielerei heenzweven op de achtergrond van de grooves hier, wat het interessant luisteren doet blijven. En inderdaad de variatie en spanningsboog over de speeltijd van het album in zijn geheel die imo wel heel strak is en zeker meespeelde in mijn keuze voor AOTW. Voor elk wat wils, was mijn hoop en ik ben blij met de algemene positieve feedback dusver!
 
Uit de comments hier kan ik al afleiden dat deze me gaat smaken. Ik hou em voor morgenvroeg op weg naar t werk met een opkomend zonnetje of tot bij het naar huis komen tijdens het zwoele moment van de dag.
 
Het is een groeialbum. Dat heb ik geleerd na een aantal keren.

'From Kinshasa to the Moon'. Afrikaanse zang gemixt met Mexicaanse muziek (klinkt alvast Mexicaans voor me). Wakker gewekt op de reisboot door de Afrikaanse goedgezinden aan de haven in de verte.
'Shégué. Welkom in Afrika. Direct aangesproken door iemand die ons 'Pipa' noemt en samen met zijn bandleden ons volgt. Waren vriendelijk genoeg om Nederlands te leren: "Aan mij." Deze straatmuzikanten verdienen wel enkele euro's.
'Nganshé. De avond viel snel en hoe kon het ook anders? Een feestje ter introductie van een blanke in Afrika. Ik waan me Kuifje in een cirkel van dorpsgekke goedlachse muzikanten. De vocalist blijft rondgaan en spreken. 21e eeuw-Jimi Hendrix doet zijn stevige duit in het zakje.
'Masobélé. De voodoodokter, die ons probeert te bezweren in zijn hut. Zijn vrouw doet gezwind mee of moet ze bevallen? Zeer angstaanjagend en ik zou geire mijn tong afsnijden als offer aan hem om het kind te beschermen tegen alle onheil.

'Coco Blues'. Cool. Rustig. Kalm. Hawaïaans. Deze band op het strand met een mojito en door-muziek-benevelde danseressen tergend traag bewegend met hun heupen en armen :drool:.
'Malukayi' klinkt Aziatisch en de muziek zou passen in een Japanse anime. Eens tijd voor Afrikaanse anime, een gat in de markt.
'Suzanna'. De grond trilt door de voorbijrijdende jeep, gevuld met boxen. Dorp door dorp rijden ze. Op zoek naar de verloren liefde Suzanna. Het eindigt met een cliffhanger. Ik wens ze geluk om haar te vinden.
'Kimpala' is het meest Westerse van het album. Een thuiskomer. Ze weten hoe ze hun publiek moeten bereiken.
'Kala'. De vijfde vreemde eend in de bijt op een rij. In through the left ear, out through the right ear. Mijn rechterhand houdt het tegen en duwt ze terug door me heen. Idem met links.
'1 million c'est quoi?' Afscheid nemen met een Spaansgezind nummer? Zet hier Spaanstaligen en ze passen er perfect in.

+1 voor een album uit een niet-Engelstalig continent.
 
Album vanmorgen opgezet bij het naar t werk rijden. Totale speelduur was exact het traject van thuis naar t werk, op de seconde !
Vaak heb ik bij albums uit het Afrikaanse continent dat er weinig afwisseling tussen de nummers onderling zit en daardoor snel verveelt. Hier gelukkig genoeg afwisseling tussen traag en snel. Wel duren sommige nummers op zich me een minuut te lang. En toch, het beste nummer van het album is meteen ook het langste -> Nganshé. Masobélé en Malukayi zijn er ook die een plekje in een playlist kunnen krijgen.

Wel had ik bij sommige nummers het gevoel dat het geluid van de basgitaar té zwaar doorklonk waardoor de dub distorted klonk, maar dat kan ook aan de compressie of mijn autospeakers liggen. Straks eens testen via lossless en speakers thuis want denk bij somige numers de dub zalig moet doorklinken (From Kinshasa to the Moon, Shegue, ...)

Ik ga het zeker nog eens vaker opzetten want zitten toch wel een paar groeinummertjes tussen ! Mooie keuze.

Oh ja, de cover is jammer genoeg wel gatlelijk en nodigt niet meteen uit om em vast te pakken en in huis te halen :p
 
Laatst bewerkt:
Wel had ik bij sommige nummers het gevoel dat het geluid van de basgitaar té zwaar doorklonk waardoor de dub distorted klonk, maar dat kan ook aan de compressie of mijn autospeakers liggen. Straks eens testen via lossless en speakers thuis want denk bij somige numers de dub zalig moet doorklinken (From Kinshasa to the Moon, Shegue, ...)
Da's wel echt by design die overstuurdheid. Het zet voor mij wel het broeierige en claustrofobische sfeertje in de verf, en contrasteert mooi met die kille post-punk gitaren.

Oh ja, de cover is jammer genoeg wel gatlelijk en nodigt niet meteen uit om em vast te pakken en in huis te halen :p
Ik heb het album anders wel mooi uit de bakken gegrist, mede dankzij die weirdo cover die direct de aandacht trekt. :p
 
Daarstraks ook 2x gespeeld. Dit bevalt me wel eerlijk gezegd en dat had ik niet verwacht. Afrikaanse muziek eigenlijk nog nooit actief opgezocht.

@FlyingHorseman omschrijft dit album het beste vind ik. Er zitten heel wat nummers met een goed ritme in en het is repetitief. Maar dat repetitieve zorgt er eigenlijk voor dat het lichtjes bezwerend gaat klinken en me blijft vasthouden.

Favorieten: Malukayi, Kimpala en Kala.
 
Ik moet mijn initiëel optimisme eigenlijk wat bijstellen jammer genoeg.
Ik quote gewoon best dit stukje, wat goed overeen komt met mijn mening:
Wel vind ik dat de songs wat te veel draaien/ blijven hangen rond een enkel idee, waar verder niet veel mee gedaan wordt. Je kan er bij wijze nummers van maken van 30 seconden of van een halfuur zonder iets te veranderen, dus ik had graag iets meer dynamiek gehoord binnen de nummers, om zo wat meer verrast te worden.
Veel meer heb ik er niet aan toe te voegen ... leuke vibe, maar te repetitief voor mij.


Over de nummers:
  • Goed:
    • From Kinshasa to the Moon (het begin doet me denken aan the lion King :laugh:)
    • Coco Blues: Prachting nummer, ik wou dat ik het kon verstaan
    • Kimpala: Leuk nummer, coole loungy vibe, goede zang
  • Cava:
    • Malukayi: Ik hou van de sound, maar het liedje zelf is nogal saai. Weet iemand welk instrument dat is?
    • Nganshe: Coole fluit, saai nummer
    • Masobele: Ben ik de enige die "ma domme domme domme, ma jonge jonge jonge" verstaat? :unsure:
    • Suzanna: Cava, heeft wat meer variatie, maar de vibe staat mij eigenlijk niet aan
    • Kala
    • 1 Million
  • No thanks:
    • Shegue: Saai en ik word zenuwachtig van dat gitaar riedeltje
 
Interessante muziek maar niet meteen iets wat ik zal opzetten. Het album ben ik wel doorgekomen maar het zal niet herhaald worden.
 
Sorry @clercqie!!
Ik vind het wel degelijk een leuke AOTW en fijne openingspost als dat helpt.

Ik denk dat je het hebt op de elektrische likembe, een instrument waarvoor de groep Konono no. 1 die er op meespeelt bekend is. Een soort van elektrisch versterkte duimpiano.


Doorheen dit clipje zie je het in actie, bv rond 1:10
Yes datte, zalig geluid :love:.
Ze spelen het wel zeer distorted in Malukayi als ik het vergelijk met normaal.
 
Ik denk dat je het hebt op de elektrische likembe, een instrument waarvoor de groep Konono no. 1 die er op meespeelt bekend is. Een soort van elektrisch versterkte duimpiano.


Doorheen dit clipje zie je het in actie, bv rond 1:10

Yessss, zalig ! :love:

Direct nog eens Congotronics opgezet ook!

Sorry @clercqie!!
Ik vind het wel degelijk een leuke AOTW en fijne openingspost als dat helpt.
Haha, het was een licht ironische sadface hoor. Ik kan tegengestelde meningen (nog net) aan! :)

Toch merci om met open geest te luisteren! Algemeen blijft het hier een leuk en dankbaar publiek om dingen aan te pitchen. :)
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Al 2 dagen op repeat hier. Dik aan het strijden met @JackM Manuel Göttsching E2 E4 als favoriete ontdekking totnutoe.

Malukayi en Suzanna favo nummers maar ik speel het met plezier van begin tot einde. Ga'k zeker eens live proberen mee te pikken.
 
Terug
Bovenaan