Kan iemand me werken aanbevelen van de Nobelprijswinnaars literatuur? Heb al het een en ander gelezen van Hermann Hesse, Albert Camus, John Steinbeck, Gabriel Garcia Marquez, Toni Morrison, José Saramago en Louise Glück.

Anders begin ik volgend jaar aan WoT reread #3 :)
 
Kan iemand me werken aanbevelen van de Nobelprijswinnaars literatuur? Heb al het een en ander gelezen van Hermann Hesse, Albert Camus, John Steinbeck, Gabriel Garcia Marquez, Toni Morrison, José Saramago en Louise Glück.

Anders begin ik volgend jaar aan WoT reread #3 :)
Heb je die allemaal graag gelezen? :) Ik zou nog eens door de lijst met winnaars moeten gaan om zeker te zijn van wie daar allemaal opstond. Je zoekt misschien eerder de onbekendere namen die de moeite zijn?

Van de meer recente winnaars vind ik Olga Tokarczuk wel zeker uitstekend, of Alice Munro als je eens steengoede kortverhalen wil lezen.
 
Heb je die allemaal graag gelezen? :) Ik zou nog eens door de lijst met winnaars moeten gaan om zeker te zijn van wie daar allemaal opstond. Je zoekt misschien eerder de onbekendere namen die de moeite zijn?

Van de meer recente winnaars vind ik Olga Tokarczuk wel zeker uitstekend, of Alice Munro als je eens steengoede kortverhalen wil lezen.
Het is een lange lijst dus ik wist niet goed waar te beginnen of hoe te filteren, maar ik zet alvast Tokarczuk en Munro klaar voor volgende maand. Bedankt! Zal me ook eens wagen aan Hemingway en Pablo Neruda.

Van de winnende auteurs waarvan ik minstens een boek las, kon ik het meest Svetlana Alexievich (1 boek), Albert Camus (3 boeken) en Louise Glück (2 dichtbundels) smaken. Saramago zijn 'De stad der blinden' waardeerde ik niet 12 jaar geleden. H. Hesse (2 boeken), G.G. Marquez (1 boek) en T. Morrison (2 boeken) waren prima. Steinbeck (3 boeken) krijgt geen nieuwe kans.
 
Heeft iemand hier al boeken van John Le Carre gelezen? Wat zou een goede instap in z'n werk zijn? Veel van zijn boeken komen me bekend voor omdat er al zoveel verfilmingen van zijn.

Ik heb iets specifieker interesse in de boeken over George Smiley, worden die best in volgorde gelezen?
 
Geen idee eigenlijk, ik heb enkel Spion aan de muur (The Spy who came in from the cold) gelezen. Op Goodreads staat wel een volgorde van verschijning, waar bijstaat dat enkel boek 5, 6 en 7 na elkaar moet gelezen worden in de Smiley reeks. Misschien dat de oudere boeken al een beetje gedateerd zijn, qua technologie waarschijnlijk.
 
Ik ben recent wat geintresseerd geraakt in 19e eeuws Japan (de bakumatsu, boshin war, shinsengumi, ...) door een paar manga's waar dit in voorkwam (Gintama, Rurouni Kenshin, Golden Kamuy).

Nu wou ik eens weten of er geen goede historische fictie en non fictie boeken over deze periode zijn. Heeft iemand er reeds gelezen of kennen jullie er over deze periode (of aangrenzend)?
 
Ik ben recent wat geintresseerd geraakt in 19e eeuws Japan (de bakumatsu, boshin war, shinsengumi, ...) door een paar manga's waar dit in voorkwam (Gintama, Rurouni Kenshin, Golden Kamuy).

Nu wou ik eens weten of er geen goede historische fictie en non fictie boeken over deze periode zijn. Heeft iemand er reeds gelezen of kennen jullie er over deze periode (of aangrenzend)?
Shogun van James Clavell!
 
  • Leuk
Waarderingen: Pion
Ik ben al een tijdje op zoek naar twee types boeken:

- een scifi-werk waar een buitenaards ras contact maakt met de mensheid, waarbij duidelijk wordt dat ze op de vlucht zijn voor een vijand (die eraan komt) en ze een poging doen om samen met de mensheid een final stand te doen.

- een sub-apocalyptisch werk, zoals bijvoorbeeld: de aarde wordt geraakt door een meteoriet, maar in plaats van het einde van de mensheid zorgt de inslag voor een totale omslag in menselijke verhoudingen.
 
@C11 Ik ga compleet ongevraagd een aanbeveling doen omdat ik best wel wat overlap zie in dingen die jij leest en die ik vroeger veel gelezen heb: What is the What van Dave Eggers lijkt me goed bij jouw smaak aan te leunen.
 
Ik vind het zelf nog steeds moeilijk om echt into een leesboek te raken. Bij mij is het ofwel een njet, ofwel kan ik het niet meer wegleggen. Iets ertussen is moeilijker, al vind ik zelfs dan al niet simpel om verder te lezen.
De boeken die ik wil verslinden zijn nu net degene die ik zo moeilijk kan vinden. Ik heb het idee dat deze boeken al niet te "moeilijk" leesbaar mogen zijn en sowieso "spannend". Het moet mij op de één of andere manier prikkelen om verder te willen lezen.
De hemel verslinden van Paulo Giordano was hier nu wel een goed voorbeeld van, en 15 jaar geleden De Eenzaamheid van de priemgetallen van diezelfde auteur. De onderwerpen van zijn andere boeken zijn minder mijn ding.
Heeft iemand nog tips qua verhalen die hier een beetje op lijken? Al is De eenzaamheid... wel een erg deprimerend verhaal in vergelijking met De hemel verslinden.
 
Ik vind het zelf nog steeds moeilijk om echt into een leesboek te raken. Bij mij is het ofwel een njet, ofwel kan ik het niet meer wegleggen. Iets ertussen is moeilijker, al vind ik zelfs dan al niet simpel om verder te lezen.
De boeken die ik wil verslinden zijn nu net degene die ik zo moeilijk kan vinden. Ik heb het idee dat deze boeken al niet te "moeilijk" leesbaar mogen zijn en sowieso "spannend". Het moet mij op de één of andere manier prikkelen om verder te willen lezen.
De hemel verslinden van Paulo Giordano was hier nu wel een goed voorbeeld van, en 15 jaar geleden De Eenzaamheid van de priemgetallen van diezelfde auteur. De onderwerpen van zijn andere boeken zijn minder mijn ding.
Heeft iemand nog tips qua verhalen die hier een beetje op lijken? Al is De eenzaamheid... wel een erg deprimerend verhaal in vergelijking met De hemel verslinden.
Ik heb die boeken die je noemt niet gelezen, maar wat ik soms doe is op goodreads bij boeken die ik goed vond naar de "readers also enjoyed" sectie gaan. Daar staat voor mij alleszins vaak wel wat interessants tussen.

Een pure gok, maar omdat @C11 wel wat hedendaagse fictie in dat genre leest, heeft hij misschien ook wel al Giordano gelezen?
 
Ik vind het zelf nog steeds moeilijk om echt into een leesboek te raken. Bij mij is het ofwel een njet, ofwel kan ik het niet meer wegleggen. Iets ertussen is moeilijker, al vind ik zelfs dan al niet simpel om verder te lezen.
De boeken die ik wil verslinden zijn nu net degene die ik zo moeilijk kan vinden. Ik heb het idee dat deze boeken al niet te "moeilijk" leesbaar mogen zijn en sowieso "spannend". Het moet mij op de één of andere manier prikkelen om verder te willen lezen.
De hemel verslinden van Paulo Giordano was hier nu wel een goed voorbeeld van, en 15 jaar geleden De Eenzaamheid van de priemgetallen van diezelfde auteur. De onderwerpen van zijn andere boeken zijn minder mijn ding.
Heeft iemand nog tips qua verhalen die hier een beetje op lijken? Al is De eenzaamheid... wel een erg deprimerend verhaal in vergelijking met De hemel verslinden.

Moeilijk om tips te geven, want ik ben niet echt een fan van Giordano :tongue:. Ik heb wel enkel de eenzaamheid van de priemgetallen gelezen (en dat is al enkele jaren geleden), dus ik baseer me daar even op. Dus boeken die vooral gaan over de complexiteit in relaties en de mens als uniek wezen met een rugzakje.

Ik denk dat Normale Mensen van Sally Rooney misschien wel wat voor je kan zijn, al vond ik het niet meteen een 'spannend' boek. Let ook wel op dat ze geen aanhalingstekens in dialogen gebruikt, wat ikzelf enorm vervelend vond.
Ik ben Eleanor Oliphant van Gail Honeyman komt ook in me op.
Misschien is Norwegian Wood van Murakami zelfs wel iets, als je dat genre interessant vindt.
Gezien je op dit forum zit, kan ik ook wel Morgen en morgen en morgen van Gabrielle Zevin aanraden.

Boeken die ik zelf nog niet heb gelezen, maar waar ik aan moet denken zijn Cleopatra en Frankenstein van Coco Mellors, Hemel van Mieko Kawakami en De Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt. Die laatste is iets meer thriller denk ik, maar kan je misschien wel aanspraken. Het krijgt in ieder geval veel goede reviews.
 
Laatst bewerkt:
Moeilijk om tips te geven, want ik ben niet echt een fan van Giordano :tongue:. Ik heb wel enkel de eenzaamheid van de priemgetallen gelezen (en dat is al enkele jaren geleden), dus ik baseer me daar even op. Dus boeken die vooral gaan over de complexiteit in relaties en de mens als uniek wezen met een rugzakje.

Ik denk dat Normale Mensen van Sally Rooney misschien wel wat voor je kan zijn, al vond ik het niet meteen een 'spannend' boek. Let ook wel op dat ze geen aanhalingstekens in dialogen gebruikt, wat ikzelf enorm vervelend vond.
Oh, dat deed Giordano in Priemgetallen ook niet! Was inderdaad een minpunt.
😅 Net dát boek? Dat kreeg ik toen van mijn boekensnobtante cadeau, maar de korte inhoud zei mij niet zoveel en heb het uiteindelijk doorverkocht. :unsure:
Ik ben Eleanor Oliphant van Gail Honeyman komt ook in me op.
Misschien is Norwegian Wood van Murakami zelfs wel iets, als je dat genre interessant vindt.
Gezien je op dit forum zit, kan ik ook wel Morgen en morgen en morgen van Gabrielle Zevin aanraden.

Boeken die ik zelf nog niet heb gelezen, maar waar ik aan moet denken zijn Cleopatra en Frankenstein van Coco Mellors, Hemel van Mieko Kawakami en De Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt. Die laatste is iets meer thriller denk ik, maar kan je misschien wel aanspraken. Het krijgt in ieder geval veel goede reviews.
Bedankt voor de tips!
Wat bedoel je met "gezien je op dit forum zit"?
 
Oh, dat deed Giordano in Priemgetallen ook niet! Was inderdaad een minpunt.
😅 Net dát boek? Dat kreeg ik toen van mijn boekensnobtante cadeau, maar de korte inhoud zei mij niet zoveel en heb het uiteindelijk doorverkocht. :unsure:

Bedankt voor de tips!
Wat bedoel je met "gezien je op dit forum zit"?

Haha ja, Normale Mensen is ook wel een beetje boeken-snobisme :biglaugh:. Het is zo'n typisch boek dat hip is als je het gelezen hebt.

Morgen en morgen en morgen zou ik aanrader omdat het gaat over drie mensen die samen games ontwikkelen. Een thema dat niet-gamers soms wel wat kan afschrikken. Al is natuurlijk niet iedereen op dit forum een gamer.
 
Terug
Bovenaan