Renegadexxripxx
Well-known member
Het gaat me om op een bepaalde manier iets aan te leren, een manier die educatief steek houdt voor een meerderheid van de mensen, niet om andere valide methodes als verkeerd te labelen. Als daar dan een puber tussenzit die het liever anders doet, who cares? Als die het niet "kan" op die eerste manier is die gewoon niet zo slim als hij denkt zeker.
Allezja, volgens mij ben je hier een of andere anekdotische ervaring uit je jeugd belangrijker aan het maken dan het is (de kwaliteit van leerkrachten varieert zoals bij elk beroep). Ik denk niet dat we al veel wiskundigen zijn misgelopen omdat ze extra tussenstappen moesten opschrijven in het middelbaar.
Idem, die tussenstappen zijn er nu eenmaal omdat binnen een eenheidsworst het op die manier ook gemakkelijker is als leerkracht om de verbetering uit te voeren alsook om het leerproces op te delen in behapbare stukken voor de leerling. En de opleiding moet gericht zijn op iedereen en niet enkel op de uitzonderingen of zodanig aangepast aan elkeen.
De sterke leerlingen die het zien kunnen dan perfect dat afleiden in 1 keer (ik heb dat vroeger bij wiskunde veel gedaan en puntenaftrek gekregen omdat ik die tussenstappen niet altijd deed - want ik deed dat uit mijn hoofd)... en soms had ik door die tussenstappen niet gedaan te hebben een rekenfout gemaakt. Dat was dan een 0 (want enkel uitslag opgeschreven), terwijl degenen die de volledige redenering hadden uitgeschreven (en dus de stapjes) daar punten voor kregen. En als je als kind dan ook de neiging hebt om die tussenstappen nog eens te controleren op fouten, dan is de kans groter dat je die rekenfoutjes er nog uithaalt, waardoor de kans nog wat groter was om toch correct te antwoorden.
Je had dan gewoon niet zo snel afgegeven als degene die het niet controleerde (zoals ik).
Als je echter de snelle werkwijze hebt uitgevoerd dan is de kans aannemelijk dat je die rekenfout er niet meer hebt uitgehaald omdat je dezelfde fout gewoon herhaalde.
Dus dat men als leerkracht vereist dat je dat effectief zo moet opdelen. Daar kan ik perfect mee leven. Het is, voor mij, gewoon onderdeel van het leerproces.
Ik had vaak het gevoel dat ik er "alleen" voor stond met huiswerk met 2 arbeiders-ouders. Als ik terugkijk en zie waarom altijd diezelfde gasten het altijd juist hadden op het avondwerk, was het geen verassing als ik terugkijk dat die ouders ingenieurs of dokters waren.
Wat je hier zegt, is helemaal juist. Maar... lagere en middelbare school zou net die kinderen die niet het vangnet van hoog opgeleide ouders moeten kunnen compenseren, niet versterken.
Dat haal je er niet uit. Of je moet al de kinderen bij de ouders weghalen. En dat zie ik bij ons niet gebeuren.
Al moeten we eerlijk zijn, het maken van huiswerk (en het fout hebben) is uiteindelijk evengoed een leermoment. Als dat 1 kind is in het geheel dan is dat pech voor dat kind (al zullen sommige leerkrachten desondanks die wel eens even tijdens de speeltijd bij zich houden om bij te schaven) Als het 60% is van de klas, dan lijkt het mij de taak van de leerkracht dat hij die zaken best nog even herhaalt en over een tijdje nog eens herhaalt en rarara nog eens herhaalt. Waarbij er dan een paar oefeningen daarover terug opnieuw zullen verschijnen in het latere huiswerk. Totdat degene die het niet kunnen ofwel pech hebben ofwel er geen tijd meer is rekening houdende met de leerplannen om die zaken er nog proberen in te stampen.
Dus anders gezegd, huiswerk is eigenlijk dan ook een vorm die in het leven geroepen is mede ook om die reden. Dat je als leerkracht weet van ik heb dat nu wel uitgelegd maar dat hebben ze niet begrepen.
Ik weet dat in mijn school vroeger mijn leerkracht wiskunde dat regelmatig deed na een toets of een examen (en eigenlijk die van taal, fysica, economie, etc... deden dat eigenlijk ook wel in een bepaalde vorm). Dat in 1 van de volgende lessen hij op basis van hetgeen hij als fout gezien had bij de leerlingen klassikaal terug aanreikte en de uitleg opnieuw deed waarom de fouten die er gemaakt waren fout waren,... ook al had jijzelf die fout niet gemaakt.
Het sprak natuurlijk ook voor zich dat die dat ook niet ging doen (of minder) als je zelf geen moeite deed in de les en vb de speelvogel was. Dan buisde je maar... maar degenen die oprecht probeerden die werden altijd bijgestuurd/ bijgestaan door de leerkrachten zelfs na zijn uren).
Daarom is het ook zo belangrijk dat het kind het huiswerk maakt. Het is niet enkel om kennis op te doen of dat te consolideren maar ook om terug te koppelen naar de leerkracht van waar die kinderen ermee staan. En of het is omdat ze er hun klak naar gegooid hebben of effectief moeite gedaan hebben en het gewoon niet kunnen. Alsook om te bepalen van waaraan het ligt (en ze daarover vb extra huiswerk mee te geven).