Bij mij kwam het nochtans niet in de buurt van elkaar. Maar wel omgekeerd als wat jij zegt: ik heb heel veel meer tijd gestoken in leerstof, studies en opdrachten in het hoger.
Leerlingen willen geen boeken lezen en/of taken errond doen
- Onderwerp starter Squidward
- Startdatum
Met moeten bedoel ik dan de zaken waar je moet zijn omdat er punten op staan. Zoveel verplichte oefeningen waren er ook wel niet in de toegepaste wetenschappen. Een vakoverkoepelend practicum, tekenen in 1e kan, en nog een paar practica. Maar ik denk dat je in het eerste jaar mss 4-5 uur per week had waar je *moest* zijn
Ik vergelijk nu ook gewoon de middelbare scholier die er gewoon door wil zijn met de universiteitsstudent die er gewoon door wil zijn. Uiteraard kan je veel meer moeite doen en dan zal die limiet veel hoger liggen aan de unief. Maar om gewoon dat diploma te halen? Veel minder werk imo. ( behalve als je natuurlijk iets gaat doen dat zwaar boven uw mogelijkheden ligt)
Dat zal in grote mate afhangen van wat je wel en niet doet.
Ik was het type dat tijdens het jaar quasi niets deed, tegen semesterexamens is gaan protesteren, en er nadien zelfs glanszijk door was, maar ik herinner me mijn kandidaturen als 3 tot 4 van de 5 dagen als 8h30 in het begin, nadien 8h to 18 met een springuur of 1,5h springuur tussenin om in de Alma iets te gaan eten.
Er zijn ongetwijfeld richtingen met minder, maar er zijn er ook die er stevig tegenaan gaan, en genoeg studenten die om het te halen stevig aan de bak moeten.
Ik heb die uurroosters niet meer, maar wij hadden verplichte oefeningensessies en practica bij de vleet toch wel. Dat was dan voor de studie chemie, maar ik heb niet de indruk dat de ir. veel minder hebben (minder labowerk ja, maar die hebben dan wat mechanica of elektriciteit apart).
Uiteindelijk, als je naar de les gaat, ben je die eerste jaren toch wel bezig van 8-9u tot 18u hoor, lijkt me. Je kan natuurlijk enkel naar verplichte zaken gaan, maar dat is IMO ook gewoon iets dat je later betaalt tijdens de blok. Ik ging altijd naar de les zowat, en dat maakte die blokdagen niet zwaarder dan de lesdagen, veel korter zelfs want ik moest niet pendelen.
Zou dat ook niet wat perceptie zijn, omdat het vrije keuze/meer je ding is + je meer gewoon bent? Want ik weet nog altijd hoe we altijd kreunden onder die gigantische hoeveelheden stof van het middelbaar, terwijl dat enkele jaren later twee keer niets bleek. Moest ik met wat ik nu weet, of kort na mijn master wist als ervaring, terug naar het middelbaar gaan, dat was volgens mij gewoon me 6 jaar amuseren.
Dat was ik dan
1e jaar altijd naar de les geweest en gefaald ( dus idd die dagen van 8.30 tot 18). Daarna nooit meer naar de les geweest, enkel de verplichte zaken en gewoon 2 keer per jaar 5 weken goed doordoen. Sindsdien altijd geslaagd. Ik neem die pak nu 2 zware maanden er wel bij al je voor de rest basically 10 maanden semi verlof hebt
Renegadexxripxx
Well-known member
Bij mij thuis had ik toch niet moeten durven van niet naar de hogeschool te gaan om mijn lessen te volgen. Ik zou ermee weg hebben kunnen komen om 1 les eens te skippen want zogezegd een skipuur. Of als ik effectief niet zou thuiskomen.
Maar in mijn hogeschoolopleiding kwam het toch eerder overeen met de ervaringen vanuit het middelbaar. Ergo les volgen in hoorcollega's, practica, labo's, etc... wat van 8/9 - 17h was. Waarna je dan nog redelijk wat taken had die je moest uitvoeren zoals oefeningen maken tegen het volgende oefencollege, in groep zaken uitzoeken, laboverslagen maken... presentaties en grotere projecten en dergelijke was eerder in de masterjaren. De kandidatuurjaren waren eerder breder en gingen dan over chemie, wiskunde, fysica, mechanica, etc waar het gewoonweg als normaal gezien werd om huiswerk mee te geven. Er was ook vermeld dat ze dat in het eerste jaar zo wat harder opvolgden (er werd effectief aanwezigheid genomen in de eerste 2 kandidatuursjaren) omdat er redelijk wat heisa was rond de slagingscijfers. Er werd in het begin van het jaar gezegd van kijk wie er links en recht van u zit. Op het einde van het jaar zijn die statisch gezien weg (op basis van de cijfers van de vorige jaren) en gaan die niet over naar het jaar erop. Het jaar erop was dat dan 1 van de 8 personen rond u in het hoorcollega. Daarna was dat verval quasi niemand of zo eens 1 of 2 personen van het gehele jaar die dan bleven zitten of toch nog iets anders gingen doen.
En dan spreken we nog niet over het feit dat in de hoorcolleges ook werd gezegd van lees pagina x tot y, dat wordt het hoofdstuk in het volgende hoorcollega. Ik ga daar vlot doorheen, als je het niet begrijpt dat is dan pech. Maar als je dat al eens op voorhand doorgenomen hebt dan kan je gerichter vragen stellen en dan wil ik er wel wat tijd aan spenderen. Er werd ook gezegd in het begin van het jaar dat je eigenlijk als je 8 uur les volgde, dat je eigenlijk in thuiswerk nog eens een goede 4 - 6 uur aan thuiswerk mocht doen om dat allemaal te verwerken.
Al moet ik daar eerlijk in zijn dat ik dat echt niet gedaan heb, behalve in het prille prille begin). 6 uur elke dag zag ik op dat moment echt niet zitten.
DogFacedGod
Well-known member
Ik heb mij altijd laten vertellen dat ze aanwezigheid op bepaalde tijdstippen nemen om "tegenmateriaal" te hebben als studenten procederen tegen examenuitslagen.
DogFacedGod
Well-known member
Dat was ik dan
Er is, meen ik mij te herinneren, een interview ergens van Johan Vandelanotte die zogenaamd nauwelijks naar de lessen ging, 3u per dag op zijn eigen studeerde van 11u tot 14u en daarmee met verve kon slagen.
Wat natuurlijk wel grappig zou zijn gezien hij zelf een professor is.
Ik ga hier de emmer cliché's eens leegmaken, maar ik denk dat in de opleiding rechten, zeker in die tijd, de meerwaarde van die hoorcolleges misschien niet extreem hoog lag. Genoeg verhalen uit de oude doos van proffen die hun cursus kwamen voorlezen, bij wijze van spreken. Ik vermoed dat die ook geen lessenrooster hadden van 8u tot 18u. Ik kan me dan wel inbeelden dat een begaafde student die dagelijks zelfstudie doet, dan even goed of beter af is.Er is, meen ik mij te herinneren, een interview ergens van Johan Vandelanotte die zogenaamd nauwelijks naar de lessen ging, 3u per dag op zijn eigen studeerde van 11u tot 14u en daarmee met verve kon slagen.
Wat natuurlijk wel grappig zou zijn gezien hij zelf een professor is.
Een vriend van mij heeft een broer met een hoek (of 10) af, die op 7 jaar zijn opleiding rechten heeft afgerond door nooit naar de les te gaan, en zijn boeken eens bij elkaar te zoeken (lenen/kopen) tijdens de blokperiode. Slimme kerel, maar wat motivatieproblemen en dergelijke.
Renegadexxripxx
Well-known member
Mja mijn verhaal is van +/-24 jaar geleden. Het kan zijn dat het een andere reden heeft dan wat men mij toen vermeldde, of dat die reden ondertussen gewijzigd is.
Ik heb de laatste jaren van mijn uniefleven heel wat niet naar de hoorcolleges geweest. In de kandidaturen was dat bijna onmogelijk omwille van redelijk wat practicalessen en zo. Maar bon, in de laatste 2 jaar hadden we het warm water uitgevonden en met 4 vrienden de afspraak gemaakt dat we om beurt naar de les gingen gaan. Natuurlijk...lang duurde dat niet. Op den duur ging niemand nog naar de les en bedelden we bij de vrouwen in onze richting (en in de farmacie waren dat er véél) om de notities. Met alle gevolgen van dien Eén keer tegen de lamp gelopen bij een examen dierkunde: 10/20. De UA was/is nogal kleinschalig, dus dat viel op. We zaten met een 30-tal personen in de klas...
'Ja meneer, gij weet waarom ik U hier die punten geef. Ik weet het ook'.
Eén keer tegen de lamp gelopen bij een examen dierkunde: 10/20. De UA was/is nogal kleinschalig, dus dat viel op. We zaten met een 30-tal personen in de klas...'Ja meneer, gij weet waarom ik U hier die punten geef. Ik weet het ook'.
cege
Well-known member
In ugent was het care niveau van naar de les gaan 0.0.
De eerste 3 van het jaar, mezelf incluis, zijn het laatste jaar misschien in 20% van de lessen geweest. We zaten wel altijd in de practica, maar de lessen, neen bedankt.
Dat is altijd goed afgelopen.
Toen ik economie studeerde en al werkte, was de les aanwezigheid 0,0. Ook altijd goed erdoor behalve die ene keer op een mondeling dat ik een vraag trok en zei "euh ja, dat was 1 paragraaf ". "Er was een extra les met een extra stuk cursus". Woopsie. 9/20. Wat eigenlijk een 1/20 had moeten zijn eigenlijk.
De eerste 3 van het jaar, mezelf incluis, zijn het laatste jaar misschien in 20% van de lessen geweest. We zaten wel altijd in de practica, maar de lessen, neen bedankt.
Dat is altijd goed afgelopen.
Toen ik economie studeerde en al werkte, was de les aanwezigheid 0,0. Ook altijd goed erdoor behalve die ene keer op een mondeling dat ik een vraag trok en zei "euh ja, dat was 1 paragraaf ". "Er was een extra les met een extra stuk cursus". Woopsie. 9/20. Wat eigenlijk een 1/20 had moeten zijn eigenlijk.
CaseBlue
Active member
Ik heb altijd een degout gehad van dit soort tactieken van de hogeschool en unief.In ugent was het care niveau van naar de les gaan 0.0.
De eerste 3 van het jaar, mezelf incluis, zijn het laatste jaar misschien in 20% van de lessen geweest. We zaten wel altijd in de practica, maar de lessen, neen bedankt.
Dat is altijd goed afgelopen.
Toen ik economie studeerde en al werkte, was de les aanwezigheid 0,0. Ook altijd goed erdoor behalve die ene keer op een mondeling dat ik een vraag trok en zei "euh ja, dat was 1 paragraaf ". "Er was een extra les met een extra stuk cursus". Woopsie. 9/20. Wat eigenlijk een 1/20 had moeten zijn eigenlijk.
Ik weet bvb nog: Op mijn examen electriciteit in mijn ingenieurs-studies was er ook zo een wiskundig truukje die heeeel specifiek was en die ze alleen verbaal in de les toelichten. Het ging om een "gemiddelde vezel" te trekken uit een geleider om deze als een constante uit de integraal te kunnen trekken. zodat je de vergelijking verder kon zetten zonder dat je gekke wiskundige toeren op moest gaan.
De cursus deed dat zonder uitleg en dat klopte gewoon niet, je kon dat niet verantwoorden. Als je het gewoon vanbuiten leerde kreeg je op het examen een "dat mag je niet doen" als tegen-argument(mondeling examen) en werd het afgekeurd zonder je tegen-argument dat we die variabele plots als een constante beschouwen omdat we anders gewoon vast zitten. En op het examen kreeg 1 op de 3 studenten deze vraag. Smerig. En als je daar niet het juiste antwoord kon geven, was je gebuisd voor je theoretische stuk.
Ik vind dat als een student er door raakt met gewoon de cursus te lezen, wat is het probleem dan? Als een student naar de les moet gaan om dat te snappen, ook goed. Maar hoe een student de leerstof onder de knie krijgt, is voor zijn rekening.
Maar stukken van het examen opzettelijk verbergen achter een les-uur dat optioneel is, heb ik altijd beetje... kinderachtig gevonden.
Ooit een stuk of "shibboleth authentication" gehad, stond niets van in de cursus. Ik werk intussen 10 jaar in IT, ik heb nog altijd geen idee waar dit over gaat...
En nog rap dit:
Dit ging zeker voor mij op. Als je al een faal-angst of paniek van de leerstof hebt, is dat dodelijk voor de moraal. En dat wordt snel een self fulfilling prophecy.Het is voornamelijk de manier waarop waar dat men uitgelegd heeft en de vreemde verhouding.
Moest het zijn om verschil te creëren tussen iemand die 16 haalt en 20 haalt, dan snap ik het wel nog. Maar op dat moment kwam dat nogal onbehouwen over. Alsof het een soort verplichting was, "Er komt een vraag op het examen hierover!"
En zeker voor mensen die aan faalangst leiden, worden zot van zo'n dingen. Want die panikeren al op dag 1 hoe ze een heel boek van 200 pagina's moeten structuren voor één vraag.
Dat was nu een keuzevak die ik gekozen had deels uit interesse maar deels ook uit "minmax" redenen
Iets waar je een 16 op 20 haalt door 2u per week er mee bezig te zijn over een semester heen.
Unief en hogeschool is uiteraard een vorm van discipline en inzet. Maar... het is ook een vorm van filteren: "dit is belangrijk, dit niet"
Als je dat boek gewoon links laat liggen en die tijd steekt in zaken die je weet die vermoedelijk wel op het examen komen, gaan je slaagkansen ziender-ogen vooruit.
De brave en ietswat onzekere student die doet wat de proffen zeggen, spendeert ettelijke uren of dagen aan een boek die 1 punt waard is op het examen. Je "wint" niet 1 punt, je verliest eerder 5 punten door de rest die er echt toe doet te laten liggen omdat je volledig wil zijn. En die 5 punten kunnen het verschil tussen erdoor of herexamen zijn...
Laatst bewerkt:
Squidward
Redacteur
Ik vind het sowieso vervelend dat ik verbatim die opdracht móest overnemen van die collega. Dat ze parameters geven binnen de graad en we daarbinnen kunnen werken, dat is prima. Zij kent mijn klas niet maar gaat wel beslissen hoe ze punten gaan verdienen. Dit was niet *mijn* opdracht, dat zou het ook nooit zijn. Ik ben geen ideale leerkracht maar ik weet wel goed en snel wat mijn pappenheimers kunnen en wat niet.
CaseBlue
Active member
Inderdaad, niet elke leerling is dezelfde en al zeker niet elke klas.