Kinderarmoede

Het geld zit bij ons maar we spenderen het liever zelf aan een bvb eens op restaurant gaan dan aan medicijnen voor kinderen uit landen waar de ouders zich dat niet kunnen veroorloven. De realiteit is dat we maar een klein deel van ons geld willen afstaan en ons comfort heel vaak boven het welzijn van anderen stellen. Dus dan is de vraag waar we dan dat klein beetje geld naartoe sturen en dat zou ik het logischer vinden dat te geven aan de mensen die het het meest nodig hebben, niet aan mensen die toevallig op de juiste plaats geboren zijn.


Maar waarom zouden wij het welzijn in heel de wereld moeten verbeteren? Je krijgt geen bonuspunten of rijstpap met gouden lepeltjes als je alle armoede uit de wereld helpt.

I am sorry, maar I don't care about arme Filipinos of arme Syriers. En nee, ik ben niet bereid om mijn welvaart op te offeren om hen vooruit te helpen. En zeker niet als ze naar hier komen en geen poot uitsteken.

Er wordt hier nogal eenvoudig aan het punt voorbij gegaan dat een groot deel van de armen het waarschijnlijk niet zo erg vindt om arm te zijn naar Belgische normen. Ze leefden in een shithole waar ze 200-300 (name a random number) per maand verdienden en geen sociale zekerheid hadden. Ze komen naar hier en ze krijgen een dak boven hun hoofd, eten en nog wat centen van het OCMW. Ziek --> dokter. Kinderen --> school gratis. Kinderopvang --> gratis. Die kunnen gewoon in de hangmat liggen en het beter hebben dan in hun thuisland. Waarom zouden we die proberen uit de armoede te halen?

En nee, dat is niet rascistisch, dat zijn de cijfers. Arbeidsparticipatie is bedroevend laag voor heel veel immigraten. Er zijn landen van waaruit gezinshereniging frequent gebeurt en waar de arbeidsparticipatie van de vrouw 10 of 20 % is. Het heeft een reden waarom Brussel een shithole is qua armoede en werkloosheid, bekijk de getallen...

Hier, de rascisten van de Nationale Bank: https://www.nbb.be/nl/artikels/de-economische-impact-van-immigratie-belgie-0
1) Niet-EU is altijd slechter dan eU
2) Dragen minder bij in belastingen - netto uit de put halen
3) Minder arbeidsparticipatie
4) Gezinshereniging zorgt voor nog minder arbeidsparticipatie


Waarom spenderen we het geld niet lokaal voor wie het nodig heeft, ipv als gutmensch het OCMW van de wereld te blijven spelen? Je kunt een euro maar 1 x uitgeven, dan liever aan arme kinders van werkende belgen dan aan een random Iranees of Syrier die naar hier komt met vrouw en 7 kinderen en niet werkt, een sociale woning krijgt en dan klaagt dat hij niet op reis kan zoals zijn buur.
 
Er zijn nog genoeg ouders die niet elke maand zomaar voor zoon of dochterlief een nieuwe smartphone kunnen kopen, dus ja, waarom het dan weer aan sommigen volledig gratis geven?
Daar ga je weer... Wie, oh wie, geeft zijn kind elke maand een nieuwe smartphone? Anders doen we hier 's een poll: 'Om de hoeveel tijd krijgt jullie kind een nieuwe smartphone?' Ik durf voorspellen dat zelfs in de welstellende BG community de antwoordmogelijkheid 'elke maand' behoorlijk leeg zal blijven.

Jij moest sparen voor je eerste gsm... So what? Ik ook overigens. Mijn GSM diende om met vrienden te bellen en te sms'en. Mijn dochter (derde middelbaar) haar smartphone is ook haar schoolagenda en heeft apps die ze nodig voor haar lessen en huiswerk. Je kan jou of mijn jeugd niet vergelijken met de hedendaagse situatie. Andere tijden, andere invulling van de noden.

Net als je opmerking over verre/lange vakanties. Dat heb ik nergens vermeld. Kansarme kinderen hebben recht op vakantie maar nergens heb ik gesproken over vliegvakanties, skivakanties of Disneyland of whatever... Dat maak jij ervan. Jij redeneert daarbij vanuit je eigen referentiekader. Je ouders gingen met jou 's naar zee en éénmaal naar Disney en je vindt niet dat je in armoede bent opgegroeid. Je bent ook op schoolreizen geweest. In je kindertijd heb je dus wel degelijk vakanties gehad. Versus een kansarm manneke dat nergens, maar dan ook nergens naartoe kan. .. Dus stop met die vergelijkingen en probeer 's na te denken over het principe. Heeft elk kind recht op vakantie? Ik zeg ja.
 
Laatst bewerkt:
Maar waarom zouden wij het welzijn in heel de wereld moeten verbeteren? Je krijgt geen bonuspunten of rijstpap met gouden lepeltjes als je alle armoede uit de wereld helpt.

I am sorry, maar I don't care about arme Filipinos of arme Syriers. En nee, ik ben niet bereid om mijn welvaart op te offeren om hen vooruit te helpen. En zeker niet als ze naar hier komen en geen poot uitsteken.
Dat hoeft niet per sé, maar waarom moeten we dan hier wel verplicht helpen? Er wordt in deze thread nogal aanvallend gereageerd op standpunten die de definitie van armoede inperken met beschuldigingen van een gebrek aan empathie en typische middenklasse meningen. We gaan er echter nogal vlug aan voorbij dat als we naar heel de wereld kijken, zo goed als iedereen hier deel van een elitaire toplaag is. Zoals je zelf zegt, voor de meeste armen in de rest van de wereld klinkt het aantrekkelijk klinken om arm te mogen zijn in belgië.

Als wij bereid zouden zijn onze luxe te beperken kunnen we gigantisch veel mensen helpen met heel fundamentele problemen en het is niet dat we niks willen doen maar we gaan er ook onze OLED tv, senseo en skivakantie niet voor laten. Die zijn voor ons in veel gevallen belangrijker dan pakweg de scholing van een kind in Afrika. Ik zeg niet dat we de verplichting hebben te helpen maar we maken wel bijna allemaal de bewuste keuze om dat niet te doen of maar in beperkte mate te doen. Misschien dat we dus best allemaal wat minder hard van de toren blazen als we andere mensen gaan beschuldigen van een gebrek aan empathie omdat ze de grens van wie moet geholpen worden en wie niet, niet op exact dezelfde plaats leggen.
 
Maar waarom zouden wij het welzijn in heel de wereld moeten verbeteren? Je krijgt geen bonuspunten of rijstpap met gouden lepeltjes als je alle armoede uit de wereld helpt.

I am sorry, maar I don't care about arme Filipinos of arme Syriers. En nee, ik ben niet bereid om mijn welvaart op te offeren om hen vooruit te helpen. En zeker niet als ze naar hier komen en geen poot uitsteken.

Er wordt hier nogal eenvoudig aan het punt voorbij gegaan dat een groot deel van de armen het waarschijnlijk niet zo erg vindt om arm te zijn naar Belgische normen. Ze leefden in een shithole waar ze 200-300 (name a random number) per maand verdienden en geen sociale zekerheid hadden. Ze komen naar hier en ze krijgen een dak boven hun hoofd, eten en nog wat centen van het OCMW. Ziek --> dokter. Kinderen --> school gratis. Kinderopvang --> gratis. Die kunnen gewoon in de hangmat liggen en het beter hebben dan in hun thuisland. Waarom zouden we die proberen uit de armoede te halen?

En nee, dat is niet rascistisch, dat zijn de cijfers. Arbeidsparticipatie is bedroevend laag voor heel veel immigraten. Er zijn landen van waaruit gezinshereniging frequent gebeurt en waar de arbeidsparticipatie van de vrouw 10 of 20 % is. Het heeft een reden waarom Brussel een shithole is qua armoede en werkloosheid, bekijk de getallen...

Hier, de rascisten van de Nationale Bank: https://www.nbb.be/nl/artikels/de-economische-impact-van-immigratie-belgie-0
1) Niet-EU is altijd slechter dan eU
2) Dragen minder bij in belastingen - netto uit de put halen
3) Minder arbeidsparticipatie
4) Gezinshereniging zorgt voor nog minder arbeidsparticipatie


Waarom spenderen we het geld niet lokaal voor wie het nodig heeft, ipv als gutmensch het OCMW van de wereld te blijven spelen? Je kunt een euro maar 1 x uitgeven, dan liever aan arme kinders van werkende belgen dan aan een random Iranees of Syrier die naar hier komt met vrouw en 7 kinderen en niet werkt, een sociale woning krijgt en dan klaagt dat hij niet op reis kan zoals zijn buur.
Het is toch logisch dat gemiddeld niet EU-migranten slechter scoren dan die uit de EU? Bekijk de levensstandaard, onderwijskwaliteit, ... gemiddeld over de EU, en dan over niet-EU, en je weet toch genoeg? Ik zie niet echt in wat dat met een hangmat te maken heeft eerlijk gezegd, om niet te zeggen dat je jezelf al tegenspreekt door te claimen dat die mensen hier met plezier arm zijn maar dan wel klagen dat ze niet op reis kunnen. Wat is het dan?

Over het algemeen vind ik het gewoon cijfers inkleuren met een hoop platitudes eigenlijk. Als je effectief denkt dat al die mensen naar hier komen omdat hier arm zijn beter is, en ze vervolgens geen moeite doen om aan de samenleving deel te nemen, lijkt me dat redelijk wereldvreemd. De meeste mensen willen uiteindelijk wel vooruit in het leven hoor. Maar als amper geschoolde Afrikaan is de kans om erg ver te raken nu eenmaal niet erg hoog, en soort zoekt soort uiteindelijk. Waar ga jij als zwartwerkende kansarme wonen, in een villawijk of in een achterstandswijk in Brussel?

Uiteraard heb je overal profiteurs, en komen velen uit een cultuur waar de vrouw niet werkt, net zoals het hier 70 jaar geleden was, maar dat weer gaan inkleuren alsof iedereen als missie heeft om hier in de hangmat te liggen, mja, nog niet echt uit je goedverdienende bubbel geraakt vermoed ik. Overigens ging deze thread over lokale armoede hoor, maar ook dan werd er meteen defensief gereageerd met "ik ging ook niet naar Jamaica als kind, was ik nu arm?", dus ik weet eigenlijk niet goed wat nu eigenlijk je standpunt is?
 
Het is toch logisch dat gemiddeld niet EU-migranten slechter scoren dan die uit de EU? Bekijk de levensstandaard, onderwijskwaliteit, ... gemiddeld over de EU, en dan over niet-EU, en je weet toch genoeg? Ik zie niet echt in wat dat met een hangmat te maken heeft eerlijk gezegd,

Kan allemaal wel zijn, maar waarom moeten we ze dan naar hier laten komen? Wat is het voordeel van niet-EU migratie van niet-vluchtelingen ? Ze dragen niet bij aan de maatschappij. Waarom denk je dat een random Iranees naar Belgie komt en heel zijn gezin herenigt en NIET werkt in Belgie ? Ik zou de getallen moeten opzoeken, maar ik denk dat van de Iraanse gezinshereniging er maar 20% van de vrouwen wil werken. Het is niet dat je ooit zal deftig integreren door binnen te blijven, geen Nederlands te leren en niet te werken. Wat hebben we daar aan ?

om niet te zeggen dat je jezelf al tegenspreekt door te claimen dat die mensen hier met plezier arm zijn maar dan wel klagen dat ze niet op reis kunnen. Wat is het dan?

Zie hierboven. Lijkt me dat ze het minder erg vinden om hier arm te zijn dan bijvoorbeeld in een ander land. Dat zal niet zijn voor onze schone landschappen of prestige... Dat is enkel voor het sociaal vangnet. Tussen Iran of Syrie en Belgie zijn er heel veel veilige landen. Ze komen naar hier voor de centen. Wie dat ontkent, is naief.

Over het algemeen vind ik het gewoon cijfers inkleuren met een hoop platitudes eigenlijk. Als je effectief denkt dat al die mensen naar hier komen omdat hier arm zijn beter is, en ze vervolgens geen moeite doen om aan de samenleving deel te nemen, lijkt me dat redelijk wereldvreemd.

Waarom is het dan?

De meeste mensen willen uiteindelijk wel vooruit in het leven hoor. Maar als amper geschoolde Afrikaan is de kans om erg ver te raken nu eenmaal niet erg hoog, en soort zoekt soort uiteindelijk. Waar ga jij als zwartwerkende kansarme wonen, in een villawijk of in een achterstandswijk in Brussel?

Waarom komen ze dan naar Brussel? Niemand verplicht ze om naar Brussel te komen. Naar Brussel komen en dan klagen dat je geen kansen krijgt. Wederom, we kunnen niet alle miserie in de wereld oplossen.

Uiteraard heb je overal profiteurs, en komen velen uit een cultuur waar de vrouw niet werkt, net zoals het hier 70 jaar geleden was, maar dat weer gaan inkleuren alsof iedereen als missie heeft om hier in de hangmat te liggen, mja, nog niet echt uit je goedverdienende bubbel geraakt vermoed ik. Overigens ging deze thread over lokale armoede hoor, maar ook dan werd er meteen defensief gereageerd met "ik ging ook niet naar Jamaica als kind, was ik nu arm?",


dus ik weet eigenlijk niet goed wat nu eigenlijk je standpunt is?

Dat veel kansarmoede niet te vermijden is zolang we in Brussel de deur laten open staan. Vlaanderen/Brussel is een grootte orde verschil. Als je lokale kansarmoede wil oplossen, heb je centen nodig. Zolang Brussel dweilen is met de kraan open, zal er voor de lokale kansarmoede weinig opgelost kunnen worden.
 
Dat hoeft niet per sé, maar waarom moeten we dan hier wel verplicht helpen? Er wordt in deze thread nogal aanvallend gereageerd op standpunten die de definitie van armoede inperken met beschuldigingen van een gebrek aan empathie en typische middenklasse meningen. We gaan er echter nogal vlug aan voorbij dat als we naar heel de wereld kijken, zo goed als iedereen hier deel van een elitaire toplaag is. Zoals je zelf zegt, voor de meeste armen in de rest van de wereld klinkt het aantrekkelijk klinken om arm te mogen zijn in belgië.

Als wij bereid zouden zijn onze luxe te beperken kunnen we gigantisch veel mensen helpen met heel fundamentele problemen en het is niet dat we niks willen doen maar we gaan er ook onze OLED tv, senseo en skivakantie niet voor laten. Die zijn voor ons in veel gevallen belangrijker dan pakweg de scholing van een kind in Afrika. Ik zeg niet dat we de verplichting hebben te helpen maar we maken wel bijna allemaal de bewuste keuze om dat niet te doen of maar in beperkte mate te doen. Misschien dat we dus best allemaal wat minder hard van de toren blazen als we andere mensen gaan beschuldigen van een gebrek aan empathie omdat ze de grens van wie moet geholpen worden en wie niet, niet op exact dezelfde plaats leggen.


Wel, ik heb dit jaar mijn 500 euro aan de lokale kansarmoede/sociaal engagement VZW al bijgedragen. Ik zou graag eens zien hoeveel de gutmenschen hier zelf bijdragen. Waarschijnlijk veel roepen en verwijten maar als puntje bij paaltje komt geen

De realiteit is echter dat er echt wel heel veel profitariaat is en dat je in veel gevallen vecht tegen de bierkaai.

Mijn moeder heeft 30 jaar gewerkt in een school voor bijzonder onderwijs. Daar zie je alle problemen die in deze topic staan passeren.
In het overgrote deel van de gevallen raak je gewoon na paar jaar gedemotiveerd. Hoe mijn moeder dat 30jaar uitgehouden heeft, is mij nog altijd een mysterie.

- "ik heb nooit gewerkt, mijn kinderen moet ook niet werken"
- Of Jupilers in de brooddoos en als je er iest van zegt "ik drink er ook 20 op een dag en heb ik problemen?"
- Elke actie die ze deden met kleren of eten te verkopen aan 'vrije bijdrage'. Komt er een debiel alles ophalen en geeft 1 euro.
- Ik heb zelfs nog geholpen met schoolquiz daar te organiseren. Er was een systeem van zelf chips of drank uit de frigo halen. Op het einde van de dag 500 euro tekort in de kas.
- Kinderen die op hun 10y niet meer naar school mochten gaan omdat ze moesten helpen in het hoerenkot (drank opdienen etc) - I shit you not
- Kinderen die in bijzonder onderwijs terecht komen met taalproblemen en na 2 of 3y naar het gewoon onderwijs mogen (de hele grote uitzonderingen) en de ouders die het tegenhouden omdat er dan voordelen wegvallen.
...


Ik denk dat er heel wat naiviteit is bij de mensen...

Er zitten in mijn familie 3 mensen die sociaal werk gestudeerd hebben omdat ze mensen echt wilden helpen. Nr1, na 2mnd burn-out omdat ze aan 200 per uur int zak gezet werd door al die gevallen die ze wou helpen ("told you so" mag je dan niet zeggen). Nr 2 is na een paar jaar iets volledig anders gaan doen na denk ik 10x van job veranderd te zijn in 5 y in de hoop dat het ergens beter zou zijn. Nr 3 heeft gewoon opgegeven na 10 y en gaat gewoon werken, centjes, en terug naar huis.
 
Kan allemaal wel zijn, maar waarom moeten we ze dan naar hier laten komen? Wat is het voordeel van niet-EU migratie van niet-vluchtelingen ? Ze dragen niet bij aan de maatschappij. Waarom denk je dat een random Iranees naar Belgie komt en heel zijn gezin herenigt en NIET werkt in Belgie ? Ik zou de getallen moeten opzoeken, maar ik denk dat van de Iraanse gezinshereniging er maar 20% van de vrouwen wil werken. Het is niet dat je ooit zal deftig integreren door binnen te blijven, geen Nederlands te leren en niet te werken. Wat hebben we daar aan ?

Minder bijdragen is niet hetzelfde als niet bijdragen hé. Mijn probleem is dat je enerzijds lijkt te beseffen dat die mensen niet ideaal zijn aangepast aan de noden van onze maatschappij, maar als dit dan betekent dat ze niet even goed kunnen bijdragen zou het enige argument kwade wil kunnen zijn. Wanneer je aan gezinshereniging doet moet je trouwens bewijzen dat je die mensen kan onderhouden en je er de leefruimte voor hebt hoor, dus "een random Iranees die heel zijn gezin herenigt en NIET werkt", hoe? Ken je zo iemand?

Hoeveel van die niet-EU migranten zijn trouwens vluchtelingen? Die mag je niet weigeren, tenzij we de fantasie-toer opgaan. Illegalen zijn er uiteraard ook, maar die zijn dan ook illegaal, en daar draait dan onze zwarte economie hard genoeg op kennelijk want veel moeite wordt er niet gedaan om ze het land uit te krijgen.

Zie hierboven. Lijkt me dat ze het minder erg vinden om hier arm te zijn dan bijvoorbeeld in een ander land. Dat zal niet zijn voor onze schone landschappen of prestige... Dat is enkel voor het sociaal vangnet. Tussen Iran of Syrie en Belgie zijn er heel veel veilige landen. Ze komen naar hier voor de centen. Wie dat ontkent, is naief.
Als je de moeite doet om van land te verhuizen, vaak met gevaar voor eigen leven, denk ik niet dat je even graag voor het net-iets-minder-naar-de-klote buurland gaat, lijkt me redelijk menselijk. Het is niet dat die mensen hier zomaar op een dag verschijnen zonder problemen hé, er is een heel humanitair vraagstuk rond die mensen, waar economische migratie niet echt vanzelfsprekend is, en werkelijke asielzoekers niet mogen geweigerd worden.


Waarom is het dan?
Waarom is wat? Uiteraard willen die mensen zich verbeteren, iedereen wil dat, enkel hier in onze soort landen zijn we zo wereldvreemd en verwend geworden dat we dit niet lijken te beseffen. Wat mij stoort is dat je er meteen van uitgaat dat die mensen hier geen moeite doen omdat ze alles krijgen. Dat is gewoon VB-krantjespraat hoor. In een restaurant in de buurt staan ze daar hun shifts van 10 u te draaien in het zwart omdat dit het enige werk is dat ze vinden.

Waarom komen ze dan naar Brussel? Niemand verplicht ze om naar Brussel te komen. Naar Brussel komen en dan klagen dat je geen kansen krijgt. Wederom, we kunnen niet alle miserie in de wereld oplossen.
Ze komen naar Brussel omdat zonder connecties of enige kansen je meestal kiest voor de hoofdstad, er is daar ook een pak meer kans om mensen in dezelfde situatie te vinden en een job in het zwart, terwijl ze wachten op papieren (en dus niet mogen werken).

Je lijkt te denken dat al die mensen de hele tijd klagen over hun behandeling ofzo?

Dat veel kansarmoede niet te vermijden is zolang we in Brussel de deur laten open staan. Vlaanderen/Brussel is een grootte orde verschil. Als je lokale kansarmoede wil oplossen, heb je centen nodig. Zolang Brussel dweilen is met de kraan open, zal er voor de lokale kansarmoede weinig opgelost kunnen worden.
Kansarmoede is gewoon niet te vermijden, en migratie ook niet. Je kan dan enkel het debat met een wat open geest aangaan, of afkomen met uitspraken zoals "ik ben ook als kind niet op reis geweest, allezja maar 1 keer per jaar, was ik nu arm?"

Wel, ik heb dit jaar mijn 500 euro aan de lokale kansarmoede/sociaal engagement VZW al bijgedragen. Ik zou graag eens zien hoeveel de gutmenschen hier zelf bijdragen. Waarschijnlijk veel roepen en verwijten maar als puntje bij paaltje komt geen
Misschien moet je eens stoppen met iedereen die niet meegaat in je low-effort posts weg te zetten als "gutmensch"? Wat voor een speelplaatsniveau is dat nu?
 
Laatst bewerkt:
Zie hierboven. Lijkt me dat ze het minder erg vinden om hier arm te zijn dan bijvoorbeeld in een ander land. Dat zal niet zijn voor onze schone landschappen of prestige... Dat is enkel voor het sociaal vangnet. Tussen Iran of Syrie en Belgie zijn er heel veel veilige landen. Ze komen naar hier voor de centen. Wie dat ontkent, is naief.
Of als tussenstop naar het Verenigd Koninkrijk.

Waarom is het dan?
Omdat ze op zoek zijn naar veiligheid bvb.? Onwetendheid speelt ook mee... Mensensmokkelaars die verhaaltjes opdissen als in Europa kan je gewoon geld uit de muur halen als je het nodig hebt... Enfin, zoals gezegd. Het ging over lokale kinderarmoede... De problematiek van internationale vluchtelingen erbij betrekken is nog iets heel anders.
 
Menswaardig leven gaat verder als een gevulde brooddoos. En nergens wordt beweerd dat de overheid lidmaatschap van 500 euro moet voorzien of dat een skivakantie iets noodzakelijks is.

Wat ik wel heb beweerd is dat kansarme kinderen evengoed recht hebben op ontspanning (bvb. een hobby of sport in clubverband kunnen uitoefenen), vakantie (bvb. een kamp of een uitstap) en buitenschoolse activiteiten (zoals de bosklassen, schoolreizen en ook de skiklassen, enfin alle activiteiten waar de school extra geld voor vraagt aan de ouders). Als voorbeeld gaf ik een sport als voetballen waarvoor ik een gemiddelde kost heb gevonden, gepubliceerd door de KUL. Gewoon ter illustratie, Ik gebruikte voetbal omdat dit een sport is die veel kinderen beoefenen.

Je kiest bewust voor een HLN-artikel/KULeuven-studie waarin voetbal er inderdaad als één van de duurste uitkwam. Als dat de realistische kost is, dan is dat natuurlijk zo, maar desondanks: ik ken genoeg jongens/mannen die nooit gevoetbald hebben en desondanks niet arm zijn (geweest). Je had misschien ook nog paardensport eruit kunnen halen, ook een favoriet onder meisjes, maar ook al € 800 per jaar...

Genoeg scholen en verenigingen die overigens inspanningen doen voor kansarmen.
Maar uiteindelijk zal je altijd desondanks grenzen moeten trekken. Want één hobby is ook maar voor 1 à max. 2 dagen per week.

Wat er hier op dit forum van wordt gemaakt is ronduit hallucinant: moeten we kinderen op onze kosten naar Jamaica of Disneyworld sturen? Waarom moeten we die een duur lidmaatschap van een voetbalclub betalen? Dus als je kleine niet op zijn minst naar een ponyclub kan dan ben je arm? Wie zoiets schrijft mist in mijn ogen het punt volledig.

Dat heb je zelf in de hand gewerkt, onder meer door een zielig fragmentje uit Pano erbij te betrekken over Disneyland Parijs, maar soit.

Immers, kansarme kinderen die kunnen participeren zullen minder snel sociale uitsluiting ervaren en daardoor, zoals @Feignasse terecht opmerkt, sneller uit kansarmoede geraken. Een goede maatschappelijke investering dus.

Wat smartphones en laptops betreft heb ik inderdaad gesteld dat elk kind (vanaf dat dit voor school relevant is) een smartphone en laptop moet hebben. Als dat noodzakelijk is voor het onderwijs van een kind dan moeten we er ook maar voor zorgen dat dit voor elk kind beschikbaar is. Nergens heb ik beweerd dat dit iPhones of Macbooks moeten zijn. Nogmaals, die connotatie geven anderen eraan.

Maar wanneer kritische vragen volgen als of een smartphone van € 100 dan volstaat of dat het er één van € 400 moet zijn, of dat een 19 jarige werkloze student er dan ook recht op moet hebben, blijf je wijselijk stil omdat je wellicht ook beseft dat dat gewoon moeilijker en moeilijker werkbaar wordt. Zo maak je je er gemakkelijk vanaf natuurlijk.

Het groeipakket is een recht van elk kind, ongeacht zijn afkomst. Dus Marc Coucke zijn kinderen krijgen kindergeld, net zoals kinderen uit een kansarm gezin. Waarom zouden een smartphone en laptop dan niet kunnen?

Zie mijn vorige post. Ik vind dat principe dat het naar élk kind gaat, ongeacht de rijkdom van diens ouders niet verkeerd, zelfs mooi.
Een laptop zou gerust moeten kunnen, gegeven het belang daarvan binnen een schoolloopbaan. Een smartphone is dan ook weer voor een belangrijk deel persoonlijke luxe.

De vraag mag ook gesteld worden in welke mate als de overheid dergelijke voordelen in nature voorziet, het kindergeld nog op hetzelfde niveau moet blijven. Of is het écht de bedoeling dat dat in plaats van een helpende hand bij het opvoeden van kinderen - iets waar je voor kiest én zelf ook voordeel bij hebt - niet alleen de volledige kost van kinderen dekt maar ook nog eens extra luxe/bonus voorziet?
Zeker als je weet dat kinderloze alleenstaanden binnen de OESO nergens aan zo'n hoog percentage belast worden als in België. Of wil je die ook allemaal een gratis smartphone en laptop gaan geven? Of misschien ook enkel diegenen die niet werken?
 
Goh ja aan de andere kant is het ook topic #341 waar blijkbaar alles zo maar uit het niets gebeurt en die volwassen mensen blijkbaar nul verantwoordelijkheid dragen.
Dat valt me hier ook op, armoede is geen ziekte (zoals bijv. kanker of ALS) die plots bij je toeslaat en waar je zelf weinig aan kan doen. Het is vaak het gevolg van een reeks persoonlijke keuzes en acties (bijv. een opleiding niet afwerken, langdurig weigeren te gaan solliciteren, geld aan de verkeerde zaken spenderen, ...). Mensen kunnen daar ook terug uitkomen, mits de juiste inspanningen en mindset. Maar als we het gaan beschouwen als een soort exogene pech die iedereen kan overkomen en waar je zelf heel weinig aan kan doen, dan maak je het a priori al moeilijk om een oplossing te verkrijgen.
 
Maar wanneer kritische vragen volgen als of een smartphone van € 100 dan volstaat of dat het er één van € 400 moet zijn, of dat een 19 jarige werkloze student er dan ook recht op moet hebben, blijf je wijselijk stil omdat je wellicht ook beseft dat dat gewoon moeilijker en moeilijker werkbaar wordt. Zo maak je je er gemakkelijk vanaf natuurlijk.
Ik heb daarop geantwoord dat jij noch ik over kennis en data beschikken om daar ook maar een onderbouwd cijfer op te kunnen plakken. Als het van mij afhangt: elke kleine een iPhone 13 Pro Max van dik 1.500 euro. In het eerste studiejaar, met een getekend briefje van Ben Weyts erbij: "Proficiat met de start van je schoolcarrière, je minister B. Weyts. PS. Onthou, later in het stemhokje, dat je van mijn iPhone hebt gekregen ;)"

Voilà se... Als het van jou afhangt is dat ding uit Makro van 50 euro voldoende. Wat zijn we in hemelsnaam met die info? Nee, ik kan niet zeggen hoeveel zo'n smartphone dan wel moet kosten. Moest dat het geval zijn dan zullen, net zoals bij die laptops voor elk kind waar ze mee bezig zijn, daar wel mensen met verstand de nodige afwegingen en berekeningen maken om tot een gefundeerd bedrag te komen. Mijn, noch jou mening over de hoogte van dat bedrag zijn iets waard.

Wat de werkloze student (is dat een student die werkloos is omdat de unief in quarantaine zit?) betreft zit bij god niet in wat je wilt bedoelen. Studenten hebben die dingen nodig voor hun studie dus hetzelfde principe. De 19 jarige die een job zoekt kan toch gerust de smartphone die hij uit zijn middelbaar heeft verder gebruiken. Je zal best wel een geval vinden waarin het niet eerlijk lijkt dat kinderen smartphones krijgen en geval XYZ niet... Dat is echter met alles zo. Van het social tarief tot een ruling met de fiscus... Dat neemt echter het principe niet weg. In een steeds digitalere maatschappij en gedigitaliseerd onderwijs is toegang tot een smartphone en laptop een voorwaarde voor kinderen om correct te kunnen deelnemen aan dat onderwijs.
 
Laatst bewerkt:
Wel, ik heb dit jaar mijn 500 euro aan de lokale kansarmoede/sociaal engagement VZW al bijgedragen. Ik zou graag eens zien hoeveel de gutmenschen hier zelf bijdragen. Waarschijnlijk veel roepen en verwijten maar als puntje bij paaltje komt geen

De realiteit is echter dat er echt wel heel veel profitariaat is en dat je in veel gevallen vecht tegen de bierkaai.

Mijn moeder heeft 30 jaar gewerkt in een school voor bijzonder onderwijs. Daar zie je alle problemen die in deze topic staan passeren.
In het overgrote deel van de gevallen raak je gewoon na paar jaar gedemotiveerd. Hoe mijn moeder dat 30jaar uitgehouden heeft, is mij nog altijd een mysterie.

- "ik heb nooit gewerkt, mijn kinderen moet ook niet werken"
- Of Jupilers in de brooddoos en als je er iest van zegt "ik drink er ook 20 op een dag en heb ik problemen?"
- Elke actie die ze deden met kleren of eten te verkopen aan 'vrije bijdrage'. Komt er een debiel alles ophalen en geeft 1 euro.
- Ik heb zelfs nog geholpen met schoolquiz daar te organiseren. Er was een systeem van zelf chips of drank uit de frigo halen. Op het einde van de dag 500 euro tekort in de kas.
- Kinderen die op hun 10y niet meer naar school mochten gaan omdat ze moesten helpen in het hoerenkot (drank opdienen etc) - I shit you not
- Kinderen die in bijzonder onderwijs terecht komen met taalproblemen en na 2 of 3y naar het gewoon onderwijs mogen (de hele grote uitzonderingen) en de ouders die het tegenhouden omdat er dan voordelen wegvallen.
...


Ik denk dat er heel wat naiviteit is bij de mensen...

Er zitten in mijn familie 3 mensen die sociaal werk gestudeerd hebben omdat ze mensen echt wilden helpen. Nr1, na 2mnd burn-out omdat ze aan 200 per uur int zak gezet werd door al die gevallen die ze wou helpen ("told you so" mag je dan niet zeggen). Nr 2 is na een paar jaar iets volledig anders gaan doen na denk ik 10x van job veranderd te zijn in 5 y in de hoop dat het ergens beter zou zijn. Nr 3 heeft gewoon opgegeven na 10 y en gaat gewoon werken, centjes, en terug naar huis.
Kijk een goede vriendin van mij werkt in het buitengewono onderwijs en al die verhalen die je hier naar boven brengt....





die heb ik ook al gehoord :(
 
Dat valt me hier ook op, armoede is geen ziekte (zoals bijv. kanker of ALS) die plots bij je toeslaat en waar je zelf weinig aan kan doen. Het is vaak het gevolg van een reeks persoonlijke keuzes en acties (bijv. een opleiding niet afwerken, langdurig weigeren te gaan solliciteren, geld aan de verkeerde zaken spenderen, ...). Mensen kunnen daar ook terug uitkomen, mits de juiste inspanningen en mindset. Maar als we het gaan beschouwen als een soort exogene pech die iedereen kan overkomen en waar je zelf heel weinig aan kan doen, dan maak je het a priori al moeilijk om een oplossing te verkrijgen.
Het probleem is dat het geen exogene pech is maar een samenloop externe factoren EN van zelf verkeerde keuzes maken.
Mensen die van loonbrief naar loonbrief hollen en nu hun energiefactuur met een x3 zien stijgen gaan ook wel zwarte sneeuw zien bij de eindafrekening.
Hadden ze proactief meer moeten sparen? Ja.. is dat altijd mogelijk ? Nee.
 
Dat valt me hier ook op, armoede is geen ziekte (zoals bijv. kanker of ALS) die plots bij je toeslaat en waar je zelf weinig aan kan doen. Het is vaak het gevolg van een reeks persoonlijke keuzes en acties (bijv. een opleiding niet afwerken, langdurig weigeren te gaan solliciteren, geld aan de verkeerde zaken spenderen, ...). Mensen kunnen daar ook terug uitkomen, mits de juiste inspanningen en mindset. Maar als we het gaan beschouwen als een soort exogene pech die iedereen kan overkomen en waar je zelf heel weinig aan kan doen, dan maak je het a priori al moeilijk om een oplossing te verkrijgen.
Rephrase:

Armoede is vaak gerelateerd met een ziekte of problematiek die vaak het gevolg is van een reeks persoonlijke gebeurtenissen (ipv 'keuzes') die mensen overkomen. Soms kan dat het gevolg zijn van foute keuzes, al dan niet bewust genomen, vaak is dat gewoon toeval. Mensen kunnen armoede overwinnen als ze in staat zijn om de, vaak aanwezige, onderliggende pathologie (depressie, verslaving, vul zelf maar in) te overwinnen. Zoiets neemt veel tijd in beslag en ondertussen zijn hun kinderen de pineut. Want alsof labiele ouders niet erg genoeg zijn, is er ook nog's een financieel probleem dat impact heeft op hun dagelijkse leven en waarvan de rijke middenklasse BG jongens vinden dat het niet al te erg is / nog veel erger zou kunnen / toch enkel het probleem van de ouders is, zolang er eten is.
 
Laatst bewerkt:
Wel, ik heb dit jaar mijn 500 euro aan de lokale kansarmoede/sociaal engagement VZW al bijgedragen. Ik zou graag eens zien hoeveel de gutmenschen hier zelf bijdragen. Waarschijnlijk veel roepen en verwijten maar als puntje bij paaltje komt geen

De realiteit is echter dat er echt wel heel veel profitariaat is en dat je in veel gevallen vecht tegen de bierkaai.

Mijn moeder heeft 30 jaar gewerkt in een school voor bijzonder onderwijs. Daar zie je alle problemen die in deze topic staan passeren.
In het overgrote deel van de gevallen raak je gewoon na paar jaar gedemotiveerd. Hoe mijn moeder dat 30jaar uitgehouden heeft, is mij nog altijd een mysterie.

- "ik heb nooit gewerkt, mijn kinderen moet ook niet werken"
- Of Jupilers in de brooddoos en als je er iest van zegt "ik drink er ook 20 op een dag en heb ik problemen?"
- Elke actie die ze deden met kleren of eten te verkopen aan 'vrije bijdrage'. Komt er een debiel alles ophalen en geeft 1 euro.
- Ik heb zelfs nog geholpen met schoolquiz daar te organiseren. Er was een systeem van zelf chips of drank uit de frigo halen. Op het einde van de dag 500 euro tekort in de kas.
- Kinderen die op hun 10y niet meer naar school mochten gaan omdat ze moesten helpen in het hoerenkot (drank opdienen etc) - I shit you not
- Kinderen die in bijzonder onderwijs terecht komen met taalproblemen en na 2 of 3y naar het gewoon onderwijs mogen (de hele grote uitzonderingen) en de ouders die het tegenhouden omdat er dan voordelen wegvallen.
...


Ik denk dat er heel wat naiviteit is bij de mensen...

Er zitten in mijn familie 3 mensen die sociaal werk gestudeerd hebben omdat ze mensen echt wilden helpen. Nr1, na 2mnd burn-out omdat ze aan 200 per uur int zak gezet werd door al die gevallen die ze wou helpen ("told you so" mag je dan niet zeggen). Nr 2 is na een paar jaar iets volledig anders gaan doen na denk ik 10x van job veranderd te zijn in 5 y in de hoop dat het ergens beter zou zijn. Nr 3 heeft gewoon opgegeven na 10 y en gaat gewoon werken, centjes, en terug naar huis.

Kijk een goede vriendin van mij werkt in het buitengewono onderwijs en al die verhalen die je hier naar boven brengt....





die heb ik ook al gehoord :(

Ik heb in 4 scholen voor het BuO gewerkt in Gent.
Ja, in elke klas zitten er zo gevallen. Vaak ècht van niet beter weten. Gebrek aan informatie in een taal die ze begrijpen enerzijds, vaak ook gewoon nooit anders gezien en niet geloven dat ze meer kunnen bereiken anderzijds.

Maar is dat de meerderheid? Neen, absoluut niet!
0 zo een gevallen in 1 klas is idd zeldzaam. Meer dan 3 kinderen in een klas van 8-10 was dat OOK.
Vergeet niet dat een groot deel van die ouders zelf ook vaak zwakbegaafd zijn. En generaties van leerlingen die passeren zijn OOK NIET uitzonderlijk. Dat een ex-leerling zwanger wordt rond haar 16-18j en rond haar 25ste als mama haar kind komt inschrijven is ook iets wat meer dan eens gebeurt.
 
Ik heb daarop geantwoord dat jij noch ik over kennis en data beschikken om daar ook maar een onderbouwd cijfer op te kunnen plakken. Als het van mij afhangt: elke kleine een iPhone 13 Pro Max van dik 1.500 euro. In het eerste studiejaar, met een getekend briefje van Ben Weyts erbij: "Proficiat met de start van je schoolcarrière, je minister B. Weyts. PS. Onthou, later in het stemhokje, dat je van mijn iPhone hebt gekregen ;)"

Voilà se... Als het van jou afhangt is dat ding uit Makro van 50 euro voldoende. Wat zijn we in hemelsnaam met die info? Nee, ik kan niet zeggen hoeveel zo'n smartphone dan wel moet kosten. Moest dat het geval zijn dan zullen, net zoals bij die laptops voor elk kind waar ze mee bezig zijn, daar wel mensen met verstand de nodige afwegingen en berekeningen maken om tot een gefundeerd bedrag te komen. Mijn, noch jou mening over de hoogte van dat bedrag zijn iets waard.

Onzinnig argument, je zal zoveel meningen vinden als experten daarover want er is niet één objectief goed antwoord voor zoiets.
Net zoals er scholen zijn die functioneren met goedkope Chromebooks en scholen die duurdere bedrijfslaptops aanbevelen... gelukkig hebben diehard Apple-fans daar nog niet te veel inspraak, want dan explodeerde de prijs al helemaal natuurlijk.

Beetje zielig ook om Ben Weyts te gaan vergelijken met Donald Trump en z'n corona-cheque... ik ben ook geen groot fan van de man, maar als je zo al moet gan discussiëren, nogmaals niveau...

Wat de werkloze student (is dat een student die werkloos is omdat de unief in quarantaine zit?) betreft zit bij god niet in wat je wilt bedoelen. Studenten hebben die dingen nodig voor hun studie dus hetzelfde principe. De 19 jarige die een job zoekt kan toch gerust de smartphone die hij uit zijn middelbaar heeft verder gebruiken. Je zal best wel een geval vinden waarin het niet eerlijk lijkt dat kinderen smartphones krijgen en geval XYZ niet... Dat is echter met alles zo. Van het social tarief tot een ruling met de fiscus... Dat neemt echter het principe niet weg. In een steeds digitalere maatschappij en gedigitaliseerd onderwijs is toegang tot een smartphone en laptop een voorwaarde voor kinderen om correct te kunnen deelnemen aan dat onderwijs.

Ja, op die manier kan je dus alles gaan uitdelen aan mensen die niet werken. Diezelfde universiteitsstudent kan even goed rijke ouders hebben die alles betalen, en als jobstudent sparen voor pure luxe of een student zijn die keihard moet werken als jobstudent om zijn eigen inschrijvingsgeld te betalen. Ik mag hopen dat we zéker in die situatie kunnen inzetten op studiebeurzen en verstandige studenten die als ze een smartphone nodig hebben, een budgetoptie kiezen (deed ik ook overigens.)

Feit is dat deze thread een beetje alle kanten is uitgegaan ten opzichte van mijn initiële post die niet eens bedoeld was om een aparte thread mee te starten. Dat kindergeld bij de allerarmsten niet volstaat om een stevige laptop en smartphone te voorzien voor élk kind het gezin (zeker als je zelf niet werkt) wil ik gerust nog geloven. Dat er onvoldoende middelen zouden zijn om je kind met een gevulde brooddoos naar school te sturen weiger ik te aanvaarden, dat is eerder een kwestie van slecht ouderschap.
 
@KnightOfCydonia

Ik heb het over de principes en jij over de modaliteiten.

Zoals in je openingspost terecht wordt opgemerkt zou het in België, een welvarende verzorgingsstaat, niet mogelijk mogen zijn dat kinderen honger lijden. Nu blijkt dat wel te kunnen.

Als toevoeging op dat feit is mijn standpunt dat kinderarmoede niet stopt bij voldoende te eten hebben maar een breder probleem is waarbij alle kinderen recht zouden moeten hebben om onbezorgd te kunnen opgroeien, los van de status of portemonnee van hun ouders. Dat is een principe.

Over de modaliteiten hoe zoiets dan moet worden gerealiseerd worden en waar we de grenzen van steun trekken kan je ook discussiëren maar ik denk dat maar weinigen op dit forum voldoende kennis hebben om daar een nuttige bijdrage over te kunnen leveren. Ik heb de kennis alvast niet.

In een debat over kinderarmoede in België ben ik al lang blij als ik verontwaardiging lees/merk over het bestaan ervan. En hoop ik dat mensen gaan nadenken over bepaalde principes zoals recht op ontspanning voor iedereen of digitale achterstand omdat hun ouders kinderen geen smartphone (kunnen) geven zou niet mogen...

Wat jij doet is het debat richting modaliteiten trekken, vaak gebaseerd op je eigen ervaring (ik heb het zo gedaan dus dat moet voor een ander ook maar zo zijn). Met mijn antwoorden over iPhones en Ben Weyts probeer ik enkel uit te leggen dat het met onze kennis van zaken weinig zin heeft om over modaliteiten te discussiëren.

Ieder kind heeft recht op ontspanning. Ja of nee? Simpel... En niet: "ja maar als die ouders niet gaan werken dan gaan we ze toch niet naar een voetbalclub sturen. En waarom moeten kinderen die of die hobby hebben? Ik ging vroeger alleen naar de scouts en voel me ook niet arm." Dat zijn modaliteiten. Ik hoop dat je ergens inziet dat dit toch naast de kwestie is in een complexe materie als (kans)armoede bij kinderen?
 
Maar waarom zouden wij het welzijn in heel de wereld moeten verbeteren? Je krijgt geen bonuspunten of rijstpap met gouden lepeltjes als je alle armoede uit de wereld helpt.

I am sorry, maar I don't care about arme Filipinos of arme Syriers. En nee, ik ben niet bereid om mijn welvaart op te offeren om hen vooruit te helpen. En zeker niet als ze naar hier komen en geen poot uitsteken.

Er wordt hier nogal eenvoudig aan het punt voorbij gegaan dat een groot deel van de armen het waarschijnlijk niet zo erg vindt om arm te zijn naar Belgische normen. Ze leefden in een shithole waar ze 200-300 (name a random number) per maand verdienden en geen sociale zekerheid hadden. Ze komen naar hier en ze krijgen een dak boven hun hoofd, eten en nog wat centen van het OCMW. Ziek --> dokter. Kinderen --> school gratis. Kinderopvang --> gratis. Die kunnen gewoon in de hangmat liggen en het beter hebben dan in hun thuisland. Waarom zouden we die proberen uit de armoede te halen?

En nee, dat is niet rascistisch, dat zijn de cijfers. Arbeidsparticipatie is bedroevend laag voor heel veel immigraten. Er zijn landen van waaruit gezinshereniging frequent gebeurt en waar de arbeidsparticipatie van de vrouw 10 of 20 % is. Het heeft een reden waarom Brussel een shithole is qua armoede en werkloosheid, bekijk de getallen...

Hier, de rascisten van de Nationale Bank: https://www.nbb.be/nl/artikels/de-economische-impact-van-immigratie-belgie-0
1) Niet-EU is altijd slechter dan eU
2) Dragen minder bij in belastingen - netto uit de put halen
3) Minder arbeidsparticipatie
4) Gezinshereniging zorgt voor nog minder arbeidsparticipatie


Waarom spenderen we het geld niet lokaal voor wie het nodig heeft, ipv als gutmensch het OCMW van de wereld te blijven spelen? Je kunt een euro maar 1 x uitgeven, dan liever aan arme kinders van werkende belgen dan aan een random Iranees of Syrier die naar hier komt met vrouw en 7 kinderen en niet werkt, een sociale woning krijgt en dan klaagt dat hij niet op reis kan zoals zijn buur.
Als ik kon applaudiseren, zou ik het doen.
 
Ieder kind heeft recht op ontspanning. Ja of nee? Simpel... En niet: "ja maar als die ouders niet gaan werken dan gaan we ze toch niet naar een voetbalclub sturen. En waarom moeten kinderen die of die hobby hebben? Ik ging vroeger alleen naar de scouts en voel me ook niet arm." Dat zijn modaliteiten. Ik hoop dat je ergens inziet dat dit toch naast de kwestie is in een complexe materie als (kans)armoede bij kinderen?
Die modaliteiten zijn hier wel de kern van de zaak natuurlijk. Iedereen zal wel erkennen dat kinderen recht hebben op ontspanning, net zoals iedereen zal beseffen dat hoe rijker je bent, hoe meer opties er op dat vlak open liggen. De vraag vanaf wanneer een gebrek aan opties door een beperkt inkomen zo onaanvaardbaar wordt dat andere mensen verplicht moeten bijspringen zou je kunnen zien als de vraag vanaf wanneer iets armoede wordt. Je kan de vraag wel herleiden naar "Ieder kind heeft recht op ontspanning (ja/nee)" maar dan wordt de vraag meteen: Vanaf wanneer wordt dat recht geschonden? Als je geen tv hebt, niet naar de voetbalclub kunt of als je niet elke maand kan gaan karten? Ergens zal de grens toch getrokken moeten worden en waar je die grens trekt is het echte antwoord op 'wat is armoede?'.

Da's ook niet echt een vraag die je op zich moet overlaten aan specialisten vind ik, da's vooral een ethische zaak.
 
Laatst bewerkt:
Rephrase:

Armoede is vaak gerelateerd met een ziekte of problematiek die vaak het gevolg is van een reeks persoonlijke gebeurtenissen (ipv 'keuzes') die mensen overkomen. Soms kan dat het gevolg zijn van foute keuzes, al dan niet bewust genomen, vaak is dat gewoon toeval.

Armoede is:
12X groter bij werklozen tgo werkenden
7X groter bij inactieven tgo werkenden
4X groter bij nietEU tgo belgie geboren

En akkoord dat het gevolg is van 'gebeurtenissen', soms. Maar kijk, iedereen maakt shit mee. De ene gaat verder, de ander draait zijn neus vol met poeder of zuipt zich kapot.

Maar een heel groot deel is te reduceren tot niet willen werken, immigrant zonder skills, niks kunnen bijdragen aan maatschappij wegen niet-geschoold, niks kunnen bijdragen aan maatschappij wegens geen nederlands.

Tenzij de geografische locatie van Brussel meer "gebeurtenissen" veroorzaakt dan Vlaanderen. In Brussel is een veelvoud van de kansarmoede tgo Vlaanderen. Er is maar 1 iets systematisch anders in Brussel tgo Vlaanderen....

Mensen kunnen armoede overwinnen als ze in staat zijn om de, vaak aanwezige, onderliggende pathologie (depressie, verslaving, vul zelf maar in) te overwinnen.

Again, ik ken er genoeg, zelfs in mijn familie, die door zware shit geweest zijn. Die hebben de wil om te blijven werken en bijdragen en zijn nooit in armoede beland.

Zoiets neemt veel tijd in beslag en ondertussen zijn hun kinderen de pineut. Want alsof labiele ouders niet erg genoeg zijn, is er ook nog's een financieel probleem dat impact heeft op hun dagelijkse leven en waarvan de rijke middenklasse BG jongens vinden dat het niet al te erg is / nog veel erger zou kunnen / toch enkel het probleem van de ouders is, zolang er eten is.

Tjah. Let's agree to disagree. Armoede bestrijding is in veel gevallen geen ethische keuze (zoals de gutmenschen soms proberen iedereen een schuldgevoel aan te spreken), maar een keuze in financiering en opinies. Ik vind (ik mag een mening hebben) dat een Filipino in armoede mijn probleem niet is. Een drugsmoeder die haar kindergeld erdoor spuit is ook mijn probleem niet, blijf liefst ver weg van mijn kinderen. Tante Zulma die de helft van haar leven huismoeder geweest is, haar vent doodvalt en zelf kanker krijgt en moeilijk voor haar 4 kinderen kan zorgen, ja daar wil ik voor betalen. Dat is mijn mening en die is evenveel waard als 'we moeten iedereen op hetzelfde niveau krijgen'.

Armoede is in heel veel gevallen geen geld probleem, maar een gedragsprobleem. Je kunt blijven geld/tijd/resources tegen smijten, brengt niks op in veel gevallen. Kunnen de schaarse middelen beter aan iets anders besteden..
 

Vergelijkbare onderwerpen

Terug
Bovenaan