ÉÉN Kamp Waes - Seizoen 2

Ik val hier ook weer van mijn stoel van sommige commentaren.
Dat Fly op het einde zei: "ik dacht niet dat we het zo zwaar gingen kunnen maken" zegt toch genoeg.
En ik krijg ook de indruk dat sommigen hier bij de SF een soort van hollywood beeld in hun hoofd hebben dat niet overeenkomt met de realiteit. Zo een Jason Bourne, dat is fictie he mannekes, in het echt is het sowieso veel meer gesukkel en gepruts.

Dit dus. Na het kijken van 2 seizoenen SAS Who Dares Wins was die ondervraging best wel KinderTV. Jammer. Dit had veel beter kunnen gebracht worden.

In die Britse versie lijken ze idd verder te gaan met de mentale beproeving. Bv. in stresshoudingen blijven zitten, terwijl ge geblinddoekt zijt en een koptelefoon met constant wenende baby's en geschreeuw.

Heb hier vorig jaar al eens geschreven dat ik denk dat dat te hard zou zijn voor het Vlaamse publiek. Ze hebben nu al een disclaimer toegevoegd dat het "heftig" zou worden. Ik vond het ook nog wel meevallen (op tv welteverstaan, in het echt zag je aan beide Borstlappen dat het niet veel harder moest zijn dan dat), maar het gaat hier over een primetime programma op zondagavond.
 
ik vind het eerder verbluffend hoe die mensen blijven functioneren op zo weinig slaap.
Die missie heeft in totaal bijna 3 dagen geduurd en bij aanvang ervan waren die al heel de dag wakker (dropping in de noordzee was midden in de nacht).
Hoeveel heeft die Sara eigenlijk geslapen? Die eerste nacht is ze niet afgelost, de 2de dag was hun aftocht + debrief in het kamp. Diezelfde avond krijgt ze een paar uur om even een missieplan op te stellen en dan mogen ze dat in de simulator trainen tot 3u 's nachts. Aansluitend de truck in om 's ochtends de inval te doen om dan tot ergens in de namiddag naar de helikopter te stappen.
Lijkt mij doodnormaal dat ge dan even niet meer tot 4 kunt tellen. Ik denk dat ik geen twee volzinnen meer zou kunnen uitspreken zonder te haperen.

Ook dat Kaat in de terugtocht bijna van haar sus draait is niet meer dan normaal gezien het gebrek aan eten en slaap. Als je tijdens een lange training eens een hongerklop hebt meegemaakt weet je exact wat dat is.
 
Als je dan hoort dat ze daar 10 uren hebben gelegen in dat observatiekamp terwijl ze al 2 dagen wakker waren met bijna geen eten, dan neem ik het niemand kwalijk dat ze even indommelen...

Zeker omdat er in die 10 uur amper iets is gebeurd.


Desalniettemin was Dries de held van de fysiek, maar Sara de heldin van het programma.
 
Ik denk dat hetgene wat in die laatste aflevering wrong, is het feit dat je weet dat die ondervragingen zonder fysiek geweld in feite te ver af staan van wat er in de werkelijkheid gebeurt. En dat het dus moeilijk is om dat (zéker als TV-kijker) als 'erg' te ervaren.

Als je dan Tom Waes als voice-over hoort van "ze moeten zo wreed zijn, want het moet levensecht zijn", denk je gewoon in jezelf: neen om levensecht te zijn, zouden ze slaag moeten krijgen... ook al weet je dat dat niet kan hé, voor alle duidelijkheid.
Maar Waes die er dan zo veel kak aansmeert, haalt de credibiliteit onderuit denk ik.

Maar sowieso chapeau. Ik denk dat je je niet kunt voorstellen hoe lastig het moet zijn tot je zelf eens drie nachten bijna niet slaapt en eet.
Wat mij wel opviel: op die laatste km's waren er toch een aantal die geen rugzak meer droegen (oa. Jolan?)
 
Ik denk dat hetgene wat in die laatste aflevering wrong, is het feit dat je weet dat die ondervragingen zonder fysiek geweld in feite te ver af staan van wat er in de werkelijkheid gebeurt. En dat het dus moeilijk is om dat (zéker als TV-kijker) als 'erg' te ervaren.
Ik vraag me ook af in welke mate dat trainbaar is. Want iedereen die die training mee maakt weet dat ze niet gaan sterven. Als je daarentegen "in het echt" wordt gevangen genomen (wat in de wereld vandaag al bijna zeker is door een vijand die zich niets aan trekt van oorlogsrecht), en ze knippen een stukje van uw vinger, dan weet ik niet in welke mate je bij het gameplan gaat blijven van "stukjes info" te geven.
 
Ik was vooral niet onder de indruk van het strategisch vernuft van de SF-ers zelf.

Vorige week heeft Kaat daar ene los door de kop geschoten.
En hoe ze nu 'in plain view' naar die loods gingen. Die Ralph op die loopbrug.... Sorry maar die terroristen zijn in werkelijkheid geen kiekens ook niet hé.
 
Die reddingsmissie was toch ook een grote grap: we hebben heel de nacht voorbereiding nodig, maar we hebben wel een exacte 3D layout van de ruimte in VR. Vervolgens wachten we tot het klaarlichte dag is om gewoon over de weg naar de groeve te wandelen. We lopen vol in zicht naar de loods en schieten iedereen vlotjes dood, niemand van ons raakt gewond. Er moest 1 van de terroristen overleven, maar hell, who cares.
Opeens komt er een wagen aan met RPG, maar die gebruiken de terroristen blijkbaar niet, ondanks dat alle 6 SF’ers netjes aan dezelfde deur van de loods stonden. Snipper Ralph nam ook precies een ‘snipperdagje’.
Echt, zelfs ik speelde ‘legertje’ vroeger veel serieuzer, wat een grap.
Die reddingsmissie was inderdaad wel van bedenkelijk niveau... Ralph die daar zowat op de meest zichbare plaats van heel de site gaat zitten als sniper met dan ook nog eens 0 escape options. :laugh: En de manier waarop ze naar diejn hangaar lopen met zo'n attitude: "we weten dat ze binnen zitten en nergens anders!". Maar je moet ook eerlijk zijn: jij ziet dat, ik zie dat, verschillenden hier op het forum zien dat, maar ongeveer 90% van het publiek ziet dat niet of just doesn't care.

Ik ben wel niet akkoord met het feit dat er hier nen hoop doen alsof het gezondheidswandeling is. Ok, die simulatie op het einde was niet alles maar dat zijn allemaal geen profielen die gewoon zijn van wapens te hanteren/een inval te doen. Die mensen hebben op korte tijd een aantal keer zéér veel theoretische info moeten verwerken bovenop het fysieke met een stevige dosis slaapgebrek daarbij. Het volledige programma heeft 11 dagen geduurd, hoeveel keer hebben ze ne nacht deftig kunnen slapen? Op het moment van die eindmissie zijn ze wel al dágen quasi onafgebroken bezig. Met links & rechts eens een uur op een dom matje blijf je niet zomaar op de been. En als je dan ook nog eens een nacht blootvoets in een ijskoude hanger moet liggen met u hangen omhoog vastgebonden met colsonbandjes... dan snap ik dat het wel een beetje op is.
 
Ik was vooral niet onder de indruk van het strategisch vernuft van de SF-ers zelf.

Vorige week heeft Kaat daar ene los door de kop geschoten.
En hoe ze nu 'in plain view' naar die loods gingen. Die Ralph op die loopbrug.... Sorry maar die terroristen zijn in werkelijkheid geen kiekens ook niet hé.

Ik dacht dat het de teamleader was die de strategie moest uitwerken. Dus dat zou betekenen dat Sara die strategische keuzes gemaakt heeft, niet de echte SF.

En ja, de echte SF plannen zoiets toch wat langer dan 1 nacht me dunkt.
 
Ik dacht dat het de teamleader was die de strategie moest uitwerken. Dus dat zou betekenen dat Sara die strategische keuzes gemaakt heeft, niet de echte SF.

En ja, de echte SF plannen zoiets toch wat langer dan 1 nacht me dunkt.
Plus, lijkt me ook nooit niet dat die ooit informatie over hun tactieken willen prijsgeven, zelfs al is het iets simpels als waar je precies positie inneemt. Wellicht passen ze alles extreem versimpeleld toe, dingen waarvan ze weten dat het algemene kennis is of iets wat een leek ook wel kan verzinnen
 
Ik vraag me ook af in welke mate dat trainbaar is. Want iedereen die die training mee maakt weet dat ze niet gaan sterven. Als je daarentegen "in het echt" wordt gevangen genomen (wat in de wereld vandaag al bijna zeker is door een vijand die zich niets aan trekt van oorlogsrecht), en ze knippen een stukje van uw vinger, dan weet ik niet in welke mate je bij het gameplan gaat blijven van "stukjes info" te geven.
Da' s een probleem met alle militaire oefeningen, dat je nooit de angstgevoelens die in het echte een grote rol gaan spelen correct kan simuleren.
 
Als kijker was het wel wat cringe om de gijzelnemers bezig te zien. Ik schoot continu in de lach. Zeker wanneer je weet dat het om een oefening gaat.

Ik vond ook wel dat den Tom weer ferm overdreef. Voice-over met de bijgaande muziek om alles veel dramatischer te maken dan dat het was. Net zoals in het begin met Lode in dat zwembad.

Ook de herhalingen van de vorige aflevering(en) als extra vulling hoefden voor mij niet. Pas in de 2de helft van de aflevering werd het interessant.
Al bij al van genoten. Schoon programma.

Het viel mij wel op dat de papa van Kaat reageerde met: 'kleinen toch, hoe hebde gij dat geflikt?!' Terwijl dat bij Dries niet gezegd werd. In verband met hetgeen ze zei in het voorafgaande interview omtrent het feit dat ze wat in de schaduw van haar broer(s) leeft.
 
Die minderwaardeheidecomplex mag ze nu wel achterwege laten .
Denkt ge? Vorige aflevering bijna niks anders gehoord dan “Kaat heeft het moeilijk” en “Kaat kan niet verder” “Kaat zou er misschien uit moeten maar we zullen het team belang eens laten primeren anders gaat ze het haar nog een leven beklagen, geef ze maar een uur pauze” enz. Terwijl haar broer weinig in beeld geweest met issues ofzo.
 
Denkt ge? Vorige aflevering bijna niks anders gehoord dan “Kaat heeft het moeilijk” en “Kaat kan niet verder” “Kaat zou er misschien uit moeten maar we zullen het team belang eens laten primeren anders gaat ze het haar nog een leven beklagen, geef ze maar een uur pauze” enz. Terwijl haar broer weinig in beeld geweest met issues ofzo.
Ik hoop voor haar dat er met Kamp Waes toch ergens wel een zaadje geplant is met het idee dat dit best wel straf was en dat het niet is omdat er een paar nog beter waren dat ze niet goed was. Uiteindelijk zijn ze met 15 gestart, bij de beste 5 ben je dus al bij de beste 33% van de klas. En ik snap dat ze geen mindset hebben die tevreden is met een 33% percentile maar die 15 die gestart zijn aan Kamp Waes komen sowieso al uit het top x percentile. Je bent dus bij de beste 33% van wat sowieso al een top percentile selectie is... over de brede bevolking gezien zit je per definitie waarschijnlijk dus al in top 1% oid.
 
Geloofwaardigheid van die "missie" was net als bij het zwempartijtje wederom compleet nihil. Je kunt argumenteren dat het zondagavond prime time entertainment is en dat geloofwaardigheid helemaal niet hoeft, maar ze hadden toch wat beter hun best kunnen om het wat realistischer te maken imho. Zeker als je vergelijkt met gelijkaardige programma's in het buitenland.
Seizoen 2 sterk begonnen na de hooggespannen verwachtingen na S1 maar gaandeweg verwaterd en al met al een flauw afkooksel.
En dat mag gezegd worden, ook als je zelf geen Bergham Run of Tender Feet aankunt. Met gebrek aan respect voor de fysieke capaciteiten van de deelnemers heeft deze kritiek niets te maken. Het hele format van S2 was gewoon overpromising en underdelivering.
 
En het is oké om kritiek te geven op iets wat je zelf niet zou kunnen.
Elke mening mag verkondigd worden van mij. Maar soms is het heel voelbaar hoe ver sommige mensen van die prestaties verwijderd staan waardoor ze totaal geen appreciatie er voor kunnen hebben en zodus die mening redelijk waardeloos wordt imo.

Alle zaken zo soft vinden en minimaliseren en doen alsof SF’ers uitsluitend übermenschen kunnen zijn die kunnen overleven door de wapens van de vijand op te eten is redelijk ridicuul. Het punt dat Fly probeerde duidelijk te maken wordt tevens volledig gemist.
 
Laatst bewerkt:
Wat me trouwens ook opvalt als parallel met dit soort reeksen in het buitenland, is dat die SF graag het eindpunt onzeker maken. Je weet nooit wanneer de ene of andere missie nu eigenlijk gedaan is.
Bv. tender feet, gewoon om de 10 km een nieuwe kaart, geen idee wanneer het ooit eindigt.
Bv. laatste missie gisteren, helikopter 'kan niet landen' dus je moet plots nog eens 12 km wandelen met al dat gewicht.

Dat is ook zo'n mentaal aspect dat mensen zwaar onderschatten volgens mij. Maar logischerwijze heel belangrijk bij de SF, want in het echt weet je ook niet zeker wanneer een missie voorbij zal zijn.

Het werkt natuurlijk wel goed op tv. Het frêle meisje dat moet opboksen tegen haar grote boers :unsure:

Ik denk echt niet dat het zo erg is, hoor, dat 'minderwaardigheidscomplex'.
En vooral: volgens mij heeft quasi iedereen met een broer of een zus dat probleem, dat je op alle vlakken met elkaar vergeleken wordt.
Dat is toch allemaal zo erg niet. Gewoon serieus uitvergroot door de media nu bij Kaat vs broers.
 
Terug
Bovenaan