Is muziek tijdens je jeugd beter dan muziek nu ?

Vond je muziek in je jeugdjaren beter dan de muziek dat nu wordt gemaakt ?

  • ja

    Stemmen: 21 46,7%
  • nee

    Stemmen: 8 17,8%
  • even goed

    Stemmen: 17 37,8%

  • Totaal aantal stemmers
    45
Puur om het over het iets populairdere (radio muziek) genre te hebben.

Als je de topartiesten van de jaren 90 opzoekt op google kom je uit op:
Michael Jackson, Elton John , Prince , Madonna, Tupac, Mariah Carey, Alanis Morissette, Britney Spears, Nirvana, pearl jam, Eminem , Oasis , weezer, Radiohead, Red hot chili peppers , Green day , snoop dogg, weezer , The smashing pumpkins,

Als je de topartiesten van de jaren 10 opzoekt op google kom je uit op:
Drake, Kendrick Lamar , Bruno Mars, Adele , Lady gaga , Justin Bieber, Nicki Minaj , Taylor Swift, Post Malone, Ariana Grande, Maroon 5 , Katty perry, Lil wayne , Ed sheeran , The weekend , cardi B , pitbull , one direction , Harry Styles , Demi Lovato, Calvin harris ,Sam Smith

Dan verkies ik toch het bovenste lijstje :)
 
In de jaren 90 hadden veel legendarische artiesten uit de jaren 60, 70 en 80 nog geen al te gezegende leeftijd waardoor ze nog perfect nieuwe muziek konden maken en toeren. Ondertussen zijn we dertig jaar verder en is het gros ervan al ziek, te oud of overleden.
 
Moeilijk om eenduidig te antwoorden, denk ik. Het is vooral anders denk ik.
Vroeger ontdekte ik artiesten die bekend en goed waren: Nirvana, Led Zeppelin, Pink Floyd, Jeff Buckley, Ennio Moricone, Kate Bush, Radiohead.
Daarna ontdekte ik ook nog veel goede artiesten, maar die waren al minder bekend denk ik, of zijn eerder 'cult artiesten'. Nick Drake, Nick Cave, Dirty Three, John Coltrane, Miles Davis, Talk Talk, Tim Buckley, Bert Jansch, Thom Yorke's solowerk, Sufjan Stevens, David Sylvian...
Af en toe hoorde ik artiesten op de radio die OK waren voor mij in m'n latere tienerperiode (eind jaren '00 en 2010): Adèle, Florence & the Machine. Nu helemaal niet meer.

Er is ook zo een moment voor muziekliefhebbers waarop je denkt het meeste al ontdekt en beluisterd te hebben, waardoor de aangename verrassingen steeds verder uit elkaar gaan liggen. 't Is om er triestig van te worden.

Er wordt nog steeds heel veel goede muziek gemaakt. Nu ontdek ik dat vooral via Klara Late Night Jazz/World/Shift/Lab Valckenaers. Er wordt nog zoveel goede muziek tegenwoordig gemaakt dat ik het amper kan bijhouden. Maar dat is vooral via playlisten bekijken, zelf opzoeken enzo. Ik moet er actief opzoek. Het heeft ook te maken met een veranderende muzieksmaak; nu hou ik eerder van hedendaags klassiek.

Tegelijk is er denk ik een 'druk' de laatste om muziek die wordt uitgezonden minder kwaliteitsvol te maken. Bekende artiesten die je op de radio passief hoort, vind ik nu minder goed.
 
Laatst bewerkt:
In de jaren 90 hadden veel legendarische artiesten uit de jaren 60, 70 en 80 nog geen al te gezegende leeftijd waardoor ze nog perfect nieuwe muziek konden maken en toeren. Ondertussen zijn we dertig jaar verder en is het gros ervan al ziek, te oud of overleden.

Maar er zouden dan nieuwe "legendarische" muzikanten moeten komen toch ?
Anders binnen een paar jaar zitten we enkel met niet legendarische muzikanten

De vraag is wat zet je onder legendarisch en wat niet ;)
PSY van de gangnam style kan legendarisch genoemd worden , maar dat zal voor velen niet tellen :hurrr:
 
Maar er zouden dan nieuwe "legendarische" muzikanten moeten komen toch ?
Anders binnen een paar jaar zitten we enkel met niet legendarische muzikanten

De vraag is wat zet je onder legendarisch en wat niet ;)
PSY van de gangnam style kan legendarisch genoemd worden , maar dat zal voor velen niet tellen :hurrr:
Zonder het over smaken en kleuren te hebben, de pioniers.
 
Goh, "beter" is natuurlijk een relatieve term. Vooral anders zeker.

Eén van de zaken die bijvoorbeeld anders zijn bijvoorbeeld is dat hedendaagse artiesten, de getroebleerde zielen die ze zijn (iets wat blijkbaar vrijwel hetzelfde is gebleven), hun demonen niet meer in hun muziek kwijt kunnen, maar deze bewaren voor de socials en public breakdowns. Ik mis de crazy, rauwe, coke fueled maar nog steeds persoonlijke nummers van vroeger. De indruk die ik vaak heb, is dat alles gerecycleerd en gepolijst wordt tot het absurde toe. Zelfs wanneer nummers controversieel en bijvoorbeeld seksueel zeer expliciet zijn is dit by design en niet zozeer een artistieke uiting.

Ik mis zowat de chaos in de muziek die zich tegenwoordig meer heeft verplaatst naar chaos in het publiek leven.

Onder andere ...
 
Goh, "beter" is natuurlijk een relatieve term. Vooral anders zeker.

Eén van de zaken die bijvoorbeeld anders zijn bijvoorbeeld is dat hedendaagse artiesten, de getroebleerde zielen die ze zijn (iets wat blijkbaar vrijwel hetzelfde is gebleven), hun demonen niet meer in hun muziek kwijt kunnen, maar deze bewaren voor de socials en public breakdowns. Ik mis de crazy, rauwe, coke fueled maar nog steeds persoonlijke nummers van vroeger. De indruk die ik vaak heb, is dat alles gerecycleerd en gepolijst wordt tot het absurde toe. Zelfs wanneer nummers controversieel en bijvoorbeeld seksueel zeer expliciet zijn is dit by design en niet zozeer een artistieke uiting.

Ik mis zowat de chaos in de muziek die zich tegenwoordig meer heeft verplaatst naar chaos in het publiek leven.

Onder andere ...
Klinkt voor mij alsof je op de verkeerde plaatsen zoekt of zie ik dat niet goed?
 
Ik vind dat die stelling niet klopt.
Ik ben 53, opgegroeid met new-wave en punk, altijd vooral naar alternatieve muziek geluisterd maar vanaf midden jaren '90 ook interesse gekregen in house/electro.

Wanneer ik naar de laatste 10 jaar kijk, zie ik toch dat er nog heel wat interessante en goede muziek wordt gemaakt , zowel indiepop / indierock / alternatieve muziek / dance / techno.
Ja een groot aandeel van mijn spotify lists bestaat uit oude muziek. Maar ik vind de nieuwe muziek die ik er aan toevoeg zeker niet minder.
 
Als we gaan vergelijken met de jaren '70 - jaren '80, vind ik niet dat we vandaag dezelfde weelde hebben. Maar goed, dat gaat iedereen anders invullen. Daar zal nooit een eenduidig antwoord op bestaan.
Bands/artiesten als The Doors, Queen, Elton John, Stevie Wonder, Pink Floyd, Michael Jackson, The Police, Dire Straits, Bruce (tot zondag :coolbrows:), Bob Marley... Moeilijk om vandaag qua impact een gelijke te vinden.
Na 2000 misschien enkel Daft Punk, Eminem, Kanye en Kendrick, maar - again - da's ook weer persoonlijk uiteraard.

Het is toch vooral nostalgie wat mij drijft om naar muziek uit mijn jeugd te luisteren. Ik besef ook maar al te goed dat het puur daardoor is dat ik sommige dingen beter blijf vinden dan recentere muziek.

Vorig jaar had ik zo een jaar waarin 95% van mijn meest beluisterde nummers kwamen uit mijn middelbare school periode. Onder meer de ganse albums van Fort Minor en Box Car Racer vorig jaar herontdekt, zalig gewoon. Nostalgie ten top, ge waant u gewoon terug in die tijd (gamen & skaten :love:)
 
De unieke omstandigheden waarin bijvoorbeeld DIY-punk is ontstaan ga je niet meer kunnen initiëren, als je die specifieke rauwheid mist zal een moderne punkband toch weer anders klinken dan dat het in de jaren '80 zou hebben geklonken.
 
Maar er zouden dan nieuwe "legendarische" muzikanten moeten komen toch ?
Anders binnen een paar jaar zitten we enkel met niet legendarische muzikanten

De vraag is wat zet je onder legendarisch en wat niet ;)
PSY van de gangnam style kan legendarisch genoemd worden , maar dat zal voor velen niet tellen :hurrr:
Lijkt me gewoon dat het muzieklandschap vandaag de dag veel meer versnipperd is dan vroeger waardoor het concept van 'legendarische' bands minder relevant is.
 
Elton John op Glastonbury: ♥️
Puur vakmanschap en een complete set met tijdloze songs.
Daar kan, wat mij betreft, toch geen Harry Styles, Beyoncé of The Weeknd tegen op!

resize
 
Ik vind hedendaagse muziek vaak te gepolijst en te braaf, te soft. Verder vind ik de kwaliteit van de muziek ondanks alle mogelijkheden minder dan vroeger.
Die zijn er wel, maar die muziek komt niet meer tot de mainstream.

Nostalgie is zeker een factor en elke generatie heeft zijn/haar eigen favoriete muziek, dat is logisch.

Dat alles aan onze vingertoppen hangt door internet, en het vroeger werkelijk zoeken en graven was door de geldbuidel open te trekken bij de lokale platenboer is ook een andere insteek in de wijze waarop we muziek ontdekken.
 
Zeker in 'populaire muziek' zorgt de allomtegenwoordigheid van AutoTune de laatste jaren er alleszins (mede) voor dat er een gevoel van eenheidsworstperceptie kan optreden.
 
Zeker in 'populaire muziek' zorgt de allomtegenwoordigheid van AutoTune de laatste jaren er alleszins (mede) voor dat er een gevoel van eenheidsworstperceptie kan optreden.
Ik denk ook dat AI daarin een rol gaat spelen. Sowieso is popmuziek generisch en wordt muziek vaak gemaakt zodat het door zoveel mogelijk mensen wordt gesmaakt. AI kan daaruit leren en een eindeloze variatie aan songs produceren die het wellicht goed gaan doen bij het grote publiek.

Ik weet niet of die evolutie zo hard gaat opvallen. Als je naar populaire muziek kijkt doorheen de afgelopen 50 jaar zie je nu eenmaal bepaalde ritmes terugkomen, maar dan anders verpakt. Die herhaling zie je ook in andere genres.
 
Terug
Bovenaan