In welk land zie je je eventueel wonen in de toekomst?

Nog niet zo veel gereisd als sommigen hier, maar dan zou ik gaan voor Luxemburg, Duitsland of Oostenrijk. Hoge levensstandaard, ik kan best goed Duits volgens hun :unsure: prachtige natuur en qua klimaat is het daar toch wat aangenamer.


Misschien wel Australië, alleen ben ik er nooit geweest en zou ik er toch niet binnenkomen :unsure:.
 
Tgoh, als ge richting de Ardennen gaat wonen valt dat ook nog op te lossen he.
Dat is waar. Daar heb je dat gevoel inderdaad wat meer dan hier in Vlaanderen. Maar ik heb een trauma voor Frans. :tongue: Om dat hele dagen te aanhoren dat zien ik ook niet zitten. Ik ontwijk Wallonië en Frankrijk zo al voor vakantie als het mogelijk is.
 
Dat is waar. Daar heb je dat gevoel inderdaad wat meer dan hier in Vlaanderen. Maar ik heb een trauma voor Frans. :tongue: Om dat hele dagen te aanhoren dat zien ik ook niet zitten. Ik ontwijk Wallonië en Frankrijk zo al voor vakantie als het mogelijk is.
De Oostkantons ? Lekker Duits praten.
 
Ik heb mijn paradijs in Spanje gevonden, namelijk in Torrevieja. Tis hier zeer sociaal en multicultureel (hier werkt het ook!), je hebt hier enorm veel gemengde koppels (vlaamse jongen met een spaans meisje? Sure), vastgoed is spotgoedkoop, heel lekker en goedkoop eten, prachtige zee, pure relaxatie.

Mijn hart blijft wel voor een deel in Belgie.
 
Laatst bewerkt:
Wonende in een van de meest welvarende landen ter wereld, zijn er puur qua maatschappij en welvaart niet veel betere plekken op aarde om te leven. Dus daarvoor zou ik hier niet vertrekken. Het gemak van overal in je eigen taal te kunnen praten, is toch ook een groot pluspunt. Maar het zijn vooral de familiebanden die mij hier houden telkens ik begin te dromen van elders. Zonder kinderen zou ik sneller overstag gaan, maar ik zou het ook moeilijk hebben naar mijn ouders toe, zeker nu ze ouder beginnen te worden.

Ik vind het in België overigens ook een enorm gemak dat je alle voorzieningen altijd zo dichtbij hebt, en tegelijkertijd dat het qua drukte in vergelijking met veel andere landen en steden toch ook altijd nog heel goed meevalt.

Bijna overal waar ik al op reis ben geweest, heb ik al de uitspraak gedaan dat ik het er fantastisch vind om op reis te zijn, maar dat ik er niet zou kunnen wonen. Ook al droom ik tegelijkertijd ook wel ergens van een B&B in het zuiden (maar ook niet te diep, want warm is leuk, heet niet).
 
Zonder kinderen zou ik sneller overstag gaan, maar ik zou het ook moeilijk hebben naar mijn ouders toe, zeker nu ze ouder beginnen te worden.
Dat is wel iets waar ik het nu moeilijker mee begin te hebben. Ouders die ouder worden, als hen iets overkomt duurt het minstens 24u (+ ettelijke duizenden euro's) voordat ik in België kan zijn.
Zo heb ik het overlijden + begrafenis van mijn grootmoeder moeten missen, iets waar ik het nog steeds wel moeilijk mee heb.

Gelukkig heb ik nog twee jongere broers + grote, hechte nabije familie (allemaal in hetzelfde dorp wonende) maar ik zou me toch heel schuldig voelen mocht ik alles maar overlaten aan hen eens onze ouders hulpbehoevend worden.
 
Ik kan nooit meer terugkeren naar Belgie, buiten frituren is voor mij persoonlijk niets leuk aan Belgie en alleen maar negatieve indrukken.

Heb in grote stad gewoond (Londen) dan natuur (nu Kruger) op de planning later aan de beach. Ballito, NZ, Aus, Hawaii zijn optiek, maar geen plannen momenteel om te verhuizen daarvoor is mijn leven te leuk nu.
 
Denemarken. Lijkt soms wat op een betere versie van België. Ik ben ook wel fan van Wallonië, wel nog steeds hetzelfde land natuurlijk ;) Ik zou ook graag een tijdje wonen in de VS maar niet voor altijd.

Ik had vroeger gedacht dat ik nog graag zou wonen in Zweden, tot ik daar eens op vakantie was. Meteen hoefde dat niet meer. Het is toch wat te "anders", ik denk dat ik daar niet gemakkelijk zou kunnen aarden. Ik ben toch meer Belg dan ik zelf dacht. En ik woon hier eigenlijk ook wel graag. Niets te klagen.

Denemarken. Qua klimaat ok, niet de hittegolven zoals we hier hebben, het voordeel van degelijk geregeld Scandinavisch bestuur en burgerzin gecombineerd met een wat lossere mentaliteit t.o.v. de rest van Scandinavië.

Uiteraard is dat mijn blik als toerist, geen idee hoe het is om er echt te wonen.

IJsland vind ik schitterend maar zou van zijn leven niet omkunnen met de mentaliteit van de IJslanders. Faroër een beetje hetzelfde probleem, al kan je u daar wegsteken op een godvergeten eiland.

Wat voor mentaliteit hebben die IJslanders / Faroërs dan? Daar ben ik nog nooit geweest :p

Ben verschillende keren in Zweden geweest, als Belg wordt je er ongemakkelijk, het doet voor ons Belgen raar als je aan het rijden/hiken bent en een uur of meer geen mens of zelfs maar een andere auto tegenkomt, wat je wel ziet is dan weer adembenemend zoals herten of een eland…nadeel hou rekening met “veel” regen. Zuid Italie zegt me ook wel iets :)

Dat gevoel had ik ook, opeens zit je daar in de oneindige uitgestrekte natuur/leegte, ik vond dat een heel ongemakkelijk gevoel en ik had dat ook totaal niet verwacht dat dat zo op mij ging overkomen. Ik dacht net dat ik daar enorm veel deugd van ging hebben. Toen weer iets geleerd van mezelf :p
 
Laatst bewerkt:
Ik heb mijn paradijs in Spanje gevonden, namelijk in Torrevieja. Tis hier zeer sociaal en multicultureel (hier werkt het ook!), je hebt hier enorm veel gemengde koppels (vlaamse jongen met een spaans meisje? Sure), vastgoed is spotgoedkoop, heel lekker en goedkoop eten, prachtige zee, pure relaxatie.

Mijn hart blijft wel voor een deel in Belgie.
Nu, een Vlaams-Spaans koppel is toch amper ergens een probleem? Half Brussel loopt vol Spanjaarden.

Ik denk nu ook niet dat Spanjaarden moeten onderdoen voor Belgen op vlak van racisme/neerkijken op andere culturen, als ik naar Latino's luister.
 
Ik denk nu ook niet dat Spanjaarden moeten onderdoen voor Belgen op vlak van racisme/neerkijken op andere culturen, als ik naar Latino's luister.

We zullen dus een tandje moeten bijsteken.
Ik zie mezelf ooit nog wel wonen in Turkije, Çatalhöyük om precies te zijn. Terug naar de roots, moet speciaal zijn.
 
Ik heb mijn paradijs in Spanje gevonden, namelijk in Torrevieja. Tis hier zeer sociaal en multicultureel (hier werkt het ook!), je hebt hier enorm veel gemengde koppels (vlaamse jongen met een spaans meisje? Sure), vastgoed is spotgoedkoop, heel lekker en goedkoop eten, prachtige zee, pure relaxatie.

Mijn hart blijft wel voor een deel in Belgie.
En wat doe je daar van werk, tegen welke verloning?
 
Ik denk dat onze welvaart vooral op luchtkastelen is gebouwd, als je ziet hoe hoog onze staatsschuld is en we tegelijk met de hoogste belastingen ter wereld zitten en de sociale diensverlening/openbaar vervoer ook maar medium is. (niets is gratis, maar niet dat ik dit wil)
 
Nu, een Vlaams-Spaans koppel is toch amper ergens een probleem? Half Brussel loopt vol Spanjaarden.

Ik denk nu ook niet dat Spanjaarden moeten onderdoen voor Belgen op vlak van racisme/neerkijken op andere culturen, als ik naar Latino's luister.
Integendeel zelfs. Ze zijn veel racistischer dan Belgen. In Almenucar ben ik nog niet veel moslims tegengekomen. Misschien dat er in Malaga meer zitten maar zeker niet te vergelijken met de Belgische grootsteden.
 
Ik denk dat onze welvaart vooral op luchtkastelen is gebouwd, als je ziet hoe hoog onze staatsschuld is en we tegelijk met de hoogste belastingen ter wereld zitten en de sociale diensverlening/openbaar vervoer ook maar medium is. (niets is gratis, maar niet dat ik dit wil)

De Belgische welvaart is het product/het gevolg van relatief goede waarden en normen. Men is relatief verlicht en relatief intelligent in Belgie. Dan krijg je ook welvaart. Of het blijft duren is de vraag.
 
Nergens eigenlijk, ik vind het hier meer dan leuk genoeg als ik eerlijk ben

Als ik op vakantie ga heb ik altijd soort heimwee naar thuis/België. Qua weer vind ik het hier goed, alles hoger dan 25 graden skip ik.
 
Ik dacht dat het hier al eens ter sprake is gekomen, maar ik heb een dikke 10 jaar geleden 2 nieuwbouw woningen verkocht aan een Noors/Vlaams koppel en hun dochter. De dochter woonde hier, maar de ouders kwamen na hun hele getrouwde leven in Noorwegen te hebben gewoond naar België voor hun pensioen, omdat volgens hen de omstandigheden daarvoor hier beter zijn. Klopt dat?

Pensioen gebaseerd op uw vroeger inkomen is maar 10 jaar, daarna valt iedereen terug op wat het minimum ( wat niet veel is) en wat ze zelf van middelen hebben. Voor de rest weet ik niet echt wat het verschil is.
 
Ik heb mijn paradijs in Spanje gevonden, namelijk in Torrevieja. Tis hier zeer sociaal en multicultureel (hier werkt het ook!), je hebt hier enorm veel gemengde koppels (vlaamse jongen met een spaans meisje? Sure), vastgoed is spotgoedkoop, heel lekker en goedkoop eten, prachtige zee, pure relaxatie.

Mijn hart blijft wel voor een deel in Belgie.
Torrevieja (en de ruimere regio daarrond) heeft inderdaad wel het grote voordeel van het heersend (micro)klimaat en het relatief laag toeristisch karakter met dat de meeste "toeristen" daar of expats (veelal Brits en Scandinavisch) of uitgeweken Spanjaarden zelf zijn.
Maar dat spotgoedkoop vastgoed en eten is toch wat aan het voorbijgaan de laatste paar jaren heb ik de indruk.
( mijn moeder woont dus al meer dan 10j halftijds in Orihuela Costa en wij gaan daar dus al even lang op vakantie)
 
Terug
Bovenaan