Honden
- Onderwerp starter BlackOccult
- Startdatum
Deze is vandaag 3 maanden oud en 4 weken bij ons!
Zindelijkheid blijft nog een werkpuntje, hoofdzakelijk omdat zij niet duidelijk aangeeft wanneer ze naar buiten wilt/wij het niet begrijpen.
In haar eerste (kleine) bench was ze zindelijk 's nachts, recent zijn we naar een grote bench gegaan die direct het correcte formaat is voor wanneer ze volwassen zal zijn. We hadden die wel kleiner gemaakt maar duidelijk niet klein genoeg waardoor ze 's nachts begon te plassen zonder ons te wekken. Zaterdag op zondag de ruimte dan kleiner gemaakt zonder effect, gisteren heeft ze dan overdag zelfs geplast in haar bench wat wel een signaal was dat ze de bench als plasplaats ziet, wat niet ok is.
Afgelopen nacht het deken dat in haar mandje ligt in haar bench gelegd samen met een gedragen t-shirt van mij ipv 1 van de handdoeken die constant gewassen worden, deze nacht was ze terug droog
We hebben de switch naar een grotere bench duidelijk niet goed aangepakt, maar zijn terug op de goede weg.
Onze Morris is nu een klein maandje bij ons en hij begint langzaamaan steeds minder bang te worden van mij.
Nu gromt hij terwijl hij me besnuffeld, of terwijl hij naast me in de zetel springt.
Naar andere honden toe bloeit hij volledig open.
Mijn schoonbroer is hier al een paar keer geweest met zijn 2 Roemeentjes, en het is zalig om die te zien spelen.
Naar andere mensen, vooral mannen, is hij nog steeds terughoudender. Maar hij zoekt geregeld wel subtiel toenadering.
Maar, het is niet bij Morris gebleven.
Mijn vrouw had al aan de mensen van die organisatie laten weten (na veel nadenken en overleg met mij) dat wij, eens onze Morris volledig geïntegreerd is, het wel zouden zien zitten om tijdelijke opvang te voorzien voor honden die gered geweest zijn uit een dodingsstation. Tot ze er definitieve opvang voor zouden vinden.
Vorige week kregen we plots bericht van die mensen dat ze dringend een opvanggezin zochten voor een hond die volgens hen heel goed bij Morris zou passen en die hem zou kunnen helpen om zich thuis te voelen.
Die hond is een 3-jarige kalme schat van een reu die door een ander tijdelijk opvanggezin hier in België gered geweest is.
Maar na enkele dagen daar bleek die man er enorm allergisch aan te zijn.
Wij hebben er niet lang over moeten nadenken en hebben toegezegd. Vorige woensdag hebben die mensen hem hier afgezet. Ze hadden het er beiden zichtbaar moeilijk mee en wij snappen dat volledig.
Toen hij hier 2 dagen was hebben we al beslist van hem gewoon permanent te adopteren. Onze "Lou"
Wat een zalige hond is dat. Is zindelijk, wandelt perfect mee aan de leiband, is enorm rustig (tenzij hij speelt met Morris) en is enorm sociaal. Die vraagt constant om geaaid te worden, kruipt op m'n schoot in de zetel,...
Enige minpuntje is dat hij nogal graag en veel "stript". Overal in huis waar ooit een kat geplast heeft (enkele kittens in huis gehad en momenteel ook een kater die in het begin territoriaal was) moet hij ook zijn poot geregeld eens opheffen. Nu na enkele dagen betert het gelukkig wel. Als we het op tijd zien en we roepen "ei ei", stopt hij onmiddellijk.
Hij kan ook wel enorm stinkende scheten laten (eens de zak Royal Canin die we gekregen hebben op is schakelen we over op betere voeding
) en hij is echt wel groot. 
Het is duidelijk dat die in Roemenië bij mensen thuis gewoond heeft die hem goed opgekweekt hebben. Waarschijnlijk baasje gestorven, ontsnapt en opgepikt door iemand die hem naar dat dodingsstation gebracht heeft voor het geld, ofwel uit de tuin gestolen voor het geld.
En inderdaad. Door Lou gaat Morris veel sneller vooruit. Ze komen onderling ook supergoed overeen. Ze liggen soms op of onder elkaar te slapen..
Dusjah, op een goeie 3 weken van geen naar 2 honden
Met Lou gaan we nu 2x per dag een klein foutje wandelen want hij geeft duidelijk aan dat hij dat wil.
We gaan deze week proberen om samen met hem Morris ook te leren wandelen. Want momenteel lukt dat nog niet. Ik heb net 7 dagen op rij gewerkt en zit nu een goeie week thuis.
Nu gromt hij terwijl hij me besnuffeld, of terwijl hij naast me in de zetel springt.
Naar andere honden toe bloeit hij volledig open.
Mijn schoonbroer is hier al een paar keer geweest met zijn 2 Roemeentjes, en het is zalig om die te zien spelen.
Naar andere mensen, vooral mannen, is hij nog steeds terughoudender. Maar hij zoekt geregeld wel subtiel toenadering.
Maar, het is niet bij Morris gebleven.
Mijn vrouw had al aan de mensen van die organisatie laten weten (na veel nadenken en overleg met mij) dat wij, eens onze Morris volledig geïntegreerd is, het wel zouden zien zitten om tijdelijke opvang te voorzien voor honden die gered geweest zijn uit een dodingsstation. Tot ze er definitieve opvang voor zouden vinden.
Vorige week kregen we plots bericht van die mensen dat ze dringend een opvanggezin zochten voor een hond die volgens hen heel goed bij Morris zou passen en die hem zou kunnen helpen om zich thuis te voelen.
Die hond is een 3-jarige kalme schat van een reu die door een ander tijdelijk opvanggezin hier in België gered geweest is.
Maar na enkele dagen daar bleek die man er enorm allergisch aan te zijn.
Wij hebben er niet lang over moeten nadenken en hebben toegezegd. Vorige woensdag hebben die mensen hem hier afgezet. Ze hadden het er beiden zichtbaar moeilijk mee en wij snappen dat volledig.
Toen hij hier 2 dagen was hebben we al beslist van hem gewoon permanent te adopteren. Onze "Lou"
Wat een zalige hond is dat. Is zindelijk, wandelt perfect mee aan de leiband, is enorm rustig (tenzij hij speelt met Morris) en is enorm sociaal. Die vraagt constant om geaaid te worden, kruipt op m'n schoot in de zetel,...
Enige minpuntje is dat hij nogal graag en veel "stript". Overal in huis waar ooit een kat geplast heeft (enkele kittens in huis gehad en momenteel ook een kater die in het begin territoriaal was) moet hij ook zijn poot geregeld eens opheffen. Nu na enkele dagen betert het gelukkig wel. Als we het op tijd zien en we roepen "ei ei", stopt hij onmiddellijk.
Hij kan ook wel enorm stinkende scheten laten (eens de zak Royal Canin die we gekregen hebben op is schakelen we over op betere voeding
) en hij is echt wel groot. Het is duidelijk dat die in Roemenië bij mensen thuis gewoond heeft die hem goed opgekweekt hebben. Waarschijnlijk baasje gestorven, ontsnapt en opgepikt door iemand die hem naar dat dodingsstation gebracht heeft voor het geld, ofwel uit de tuin gestolen voor het geld.
En inderdaad. Door Lou gaat Morris veel sneller vooruit. Ze komen onderling ook supergoed overeen. Ze liggen soms op of onder elkaar te slapen..
Dusjah, op een goeie 3 weken van geen naar 2 honden
Met Lou gaan we nu 2x per dag een klein foutje wandelen want hij geeft duidelijk aan dat hij dat wil.
We gaan deze week proberen om samen met hem Morris ook te leren wandelen. Want momenteel lukt dat nog niet. Ik heb net 7 dagen op rij gewerkt en zit nu een goeie week thuis.
Bijlagen
Tanuki_
Crew Member
Zalig! Komt helemaal goed met die twee!Onze Morris is nu een klein maandje bij ons en hij begint langzaamaan steeds minder bang te worden van mij.
Nu gromt hij terwijl hij me besnuffeld, of terwijl hij naast me in de zetel springt.
Naar andere honden toe bloeit hij volledig open.
Mijn schoonbroer is hier al een paar keer geweest met zijn 2 Roemeentjes, en het is zalig om die te zien spelen.
Bekijk bijlage 16111
Naar andere mensen, vooral mannen, is hij nog steeds terughoudender. Maar hij zoekt geregeld wel subtiel toenadering.
Maar, het is niet bij Morris gebleven.
Mijn vrouw had al aan de mensen van die organisatie laten weten (na veel nadenken en overleg met mij) dat wij, eens onze Morris volledig geïntegreerd is, het wel zouden zien zitten om tijdelijke opvang te voorzien voor honden die gered geweest zijn uit een dodingsstation. Tot ze er definitieve opvang voor zouden vinden.
Vorige week kregen we plots bericht van die mensen dat ze dringend een opvanggezin zochten voor een hond die volgens hen heel goed bij Morris zou passen en die hem zou kunnen helpen om zich thuis te voelen.
Die hond is een 3-jarige kalme schat van een reu die door een ander tijdelijk opvanggezin hier in België gered geweest is.
Maar na enkele dagen daar bleek die man er enorm allergisch aan te zijn.
Wij hebben er niet lang over moeten nadenken en hebben toegezegd. Vorige woensdag hebben die mensen hem hier afgezet. Ze hadden het er beiden zichtbaar moeilijk mee en wij snappen dat volledig.
Toen hij hier 2 dagen was hebben we al beslist van hem gewoon permanent te adopteren. Onze "Lou"
Wat een zalige hond is dat. Is zindelijk, wandelt perfect mee aan de leiband, is enorm rustig (tenzij hij speelt met Morris) en is enorm sociaal. Die vraagt constant om geaaid te worden, kruipt op m'n schoot in de zetel,...
Enige minpuntje is dat hij nogal graag en veel "stript". Overal in huis waar ooit een kat geplast heeft (enkele kittens in huis gehad en momenteel ook een kater die in het begin territoriaal was) moet hij ook zijn poot geregeld eens opheffen. Nu na enkele dagen betert het gelukkig wel. Als we het op tijd zien en we roepen "ei ei", stopt hij onmiddellijk.
Hij kan ook wel enorm stinkende scheten laten (eens de zak Royal Canin die we gekregen hebben op is schakelen we over op betere voeding
Het is duidelijk dat die in Roemenië bij mensen thuis gewoond heeft die hem goed opgekweekt hebben. Waarschijnlijk baasje gestorven, ontsnapt en opgepikt door iemand die hem naar dat dodingsstation gebracht heeft voor het geld, ofwel uit de tuin gestolen voor het geld.
En inderdaad. Door Lou gaat Morris veel sneller vooruit. Ze komen onderling ook supergoed overeen. Ze liggen soms op of onder elkaar te slapen..
Bekijk bijlage 16113
Bekijk bijlage 16114
Dusjah, op een goeie 3 weken van geen naar 2 honden
Met Lou gaan we nu 2x per dag een klein foutje wandelen want hij geeft duidelijk aan dat hij dat wil.
We gaan deze week proberen om samen met hem Morris ook te leren wandelen. Want momenteel lukt dat nog niet. Ik heb net 7 dagen op rij gewerkt en zit nu een goeie week thuis.
Ik merk dat ook dat Yoda altijd een grote hulp is geweest voor de opvanghondjes hier, echt zo grote broer vibes altijd
Vrouwtje Theelepel
Well-known member
Kan iemand aanraden welke pil ik bij de apotheek kan halen om een hond kalm te houden tijdens het vuurwerk?
Mijn tante van 83 heeft al twee nachten amper kunnen slapen omdat ze in de wijk al bommetjes aan het gooien zijn.
Haar hond wordt elke nacht banger.
Gisteren ben ik langs de apotheek gegaan, die had me rcalm gegeven, iets plantaardigs, maar dat geeft niets geholpen.
Mijn tante van 83 heeft al twee nachten amper kunnen slapen omdat ze in de wijk al bommetjes aan het gooien zijn.
Haar hond wordt elke nacht banger.
Gisteren ben ik langs de apotheek gegaan, die had me rcalm gegeven, iets plantaardigs, maar dat geeft niets geholpen.
Mulan
Well-known member
Wat goed helpt, is enkel op voorschrift van de dierenarts te verkrijgen vermoed ik.
Ik heb de onze een tijd lang valeriaan gegeven in overleg met de dierenarts. Mss gewoon eens bellen met de dierenarts? Want zonder weet te hebben van het gewicht, gezondheidstoestand,... Kan niemand hier een onschuldig antwoord op geven ...
BearPils
Well-known member
Wel oppassen met sommige medicatie. Er bestaan producten waarvan ze fysiek rustig worden maar naar het schijnt wel alles nog kunnen zien en horen. Ze hebben dan de zelfde paniekreactie maar kunnen niet goed bewegen.
Hier zorgen we voor genoeg verduistering en een radio die op blijft staan. Er bestaan ook fimpjes op YouTube waar je gewenning mee kunt doen, maar dat vraagt wel wat tijd natuurlijk.
Hier zorgen we voor genoeg verduistering en een radio die op blijft staan. Er bestaan ook fimpjes op YouTube waar je gewenning mee kunt doen, maar dat vraagt wel wat tijd natuurlijk.
Vrouwtje Theelepel
Well-known member
Mijn hond van vroeger was extreem bang van onweer en vuurwerk, die gaven we een soort van slaappil. (Was echt nodig want die brak alles af en had zo zelfs haar poot gebroken).
De hond van mijn tante is eigenlijk de hond van mijn nicht (haar dochter) maar die kan momenteel niet voor de hond zorgen en je merkt ook heel hard aan de hond dat ze haar baasje mist, ik denk dat dat ook meespeelt nu met die angst voor het vuurwerk.
De voorbije jaren was onze hond nooit angstig bij vuurwerk, maar vannacht was het in de tuin vlak naast ons van dat... De knallen waren dan toch ook iets te dichtbij voor hem.
SilentSpring
Active member
Hier had de hond ook nooit last van vuurwerk.
Vrijdagavond was ik met hem nog in Oostenrijk, bij buitenkomen voor de laatste avondlijke plas bleek dat ze enkele huizen verder al met vuurwerk bezig waren.
Na een 100m en enkele knallen zette hij zich ook op de grond en wou hij niet meer verder.
Gisteren terug thuis ook, buiten doet hij nog snel een plasje of 2-3 tot 10-15m afstand van huis en dan wil hij terug naar binnen.
Eenmaal binnen is er (gelukkig) niks aan de hand.
Vandaag is hij overigens exact 4 jaar bij mij
Vrijdagavond was ik met hem nog in Oostenrijk, bij buitenkomen voor de laatste avondlijke plas bleek dat ze enkele huizen verder al met vuurwerk bezig waren.
Na een 100m en enkele knallen zette hij zich ook op de grond en wou hij niet meer verder.
Gisteren terug thuis ook, buiten doet hij nog snel een plasje of 2-3 tot 10-15m afstand van huis en dan wil hij terug naar binnen.
Eenmaal binnen is er (gelukkig) niks aan de hand.
Vandaag is hij overigens exact 4 jaar bij mij
Chilliewillie88
Active member
Wij hebben sinds 3 jaar ook 2 honden. Een Jack Russel en een boerenfox. De voorbije 2 jaar met oudejaarsavond was telkens een drama. Vooral de boerenfox. Nu heb ik per toeval ontdekt dat onze honden wel "redelijk" tegen de knallen van het vuurwerk kunnen maar grote last hebben van onze gourmet die in de woonkamer staat zonder deftige afzuiging (wat we dus doorgaans alleen op oudjaar doen).
Ik ben daar eerder dit jaar achter gekomen toen we eens onder ons twee gingen gourmetten en onze honden panisch werden. Ook wanneer we braadworsten braden (met de dampkap aan) durven ze hier op te reageren.
Is dit herkenbaar voor iemand?
In ieder geval blijft het gourmetstel nu gewoon in de kast en hebben we gisteren een vrij rustige oudejaarsavond gehad met onze twee honden
Ik ben daar eerder dit jaar achter gekomen toen we eens onder ons twee gingen gourmetten en onze honden panisch werden. Ook wanneer we braadworsten braden (met de dampkap aan) durven ze hier op te reageren.
Is dit herkenbaar voor iemand?
In ieder geval blijft het gourmetstel nu gewoon in de kast en hebben we gisteren een vrij rustige oudejaarsavond gehad met onze twee honden
Mijn ouders gaven hun hond ook vaak vlees van de fondue, maar die kotste dat 2 minuten later steevast uit wegens te warm.Als wij fondue of gourmet doen dan staat hij lekker (rustig) aan tafel omdat hij weet dat er lekker vlees te rapen valt
En toch bleven ze ieder jaar hetzelfde doen.
Skoebiedoe
Active member
Achtereen 2 nieuwe bewoners hier …2 broers Berner senners op weg naar hier .
Mulan
Well-known member
Skoebiedoe
Active member
Ben ze vandaag gaan ophalen …en de namen …Tobias (maar denk dat dit snel gewoon Toby gaat worden ) en Jerome .
Ik vind Tobias eigenlijk een veel leukere naam! Toby is zo'n typische hondennaam. Tobias was dat hondje van Suske & Wiske en je hoort het niet zo vaak.
Skoebiedoe
Active member
Gisteren naar de dokter geweest voor de 3de spuit en check-up en ze zijn kern gezond .
Heb ze gevonden via Tipaw.com . (Blijkbaar een erkende dienst en ze vragen wel een kleine bijdrage )
Op boekje staat Tobias maar roepnaam Toby is wel handiger .
Heb ze gevonden via Tipaw.com . (Blijkbaar een erkende dienst en ze vragen wel een kleine bijdrage )
Op boekje staat Tobias maar roepnaam Toby is wel handiger .
