Hoeveel procent van je vermogen heb je zelf bijeen gewerkt/gespaard versus gekregen/geërfd?

[cege]

Ik zeg niet dat het niet mag of verboden is.

Ik vraag gewoon, wat ga jij dan doen met dat extra geld als ouder?

10y later teruggeven als erfenis ?

Tenzij je marginaal bent en zelfs geen frank over hebt eens je kinderen werken (oh nee, het kindergeld valt weg) is geld voor kost en inwoon vragen aan je kinderen in mijn ogen toch het schraalste wat je kunt doen. OK, 'de waarde van geld bijbrengen', maar als je ervanuit gaat dat je je kinderen goed opgevoed hebt, is dat ook maar een drogreden.

Hoe ouder ik word, hoe minder ik van de doorsnee mens snap. Er is ook iets zoals 'ik wil er niet voor betalen' ipv 'ik kan er niet voor betalen'. Moesten mensen niet steeds meer meer meer willen maar tevreden zijn met X, dan zouden ze niet echt wakker liggen van die extra centen die zoon A of B al dan niet betaalt. En zoon A of B ook niet van feit of B of A gratis bij mama papa verblijft...

Anderzijds kan je even goed zeggen dat 100-200 euro geven voor volledige kost en inwoon ook niet iets is waar je van doodgaat met een voltijds inkomen.

Je zou ook kunnen zeggen dat voor je kinderen zorgen ook iets is waar je niet van doodgaat, just an idea.

Als je wil dat ze niet meer bij je wonen, kun je het ze ook gewoon zeggen met 'joske, je bent groot genoeg, ga maar op jezelf wonen'. Ipv ze buiten te pesten. En de doorsnee moeder gaat dan waarschijnlijk nog 3x per week een gehaktbroodje maken en brengen naar Joske.

....

Beetje gek om nu te doen alsof het ongezien (en links?) is om je kinderen een bijdrage te vragen hé. Ik zou het ook niet meteen doen, maar anderzijds vind ik dat ook geen compleet gek idee.

Ik had het over de 'linkse verdraagzaamheid'. Het zijn hier altijd dezelfde die 'links hoogdravend' komen doen over 'armoede' en 'verdraagzaamheid' en 'harde maatschappij'. Maar als er een topic is zoals 'kloot je je kinderen door er geld van te vragen', dan is het volmondig 'jajaja'. Ik mag dat toch vreemd vinden ?


Ik ben bijna 40 en heb zelf 3 kinderen. Als ik nu op bezoek ga of mijn moeder komt op bezoek, dan krijg ik nog altijd een halve frigo volgepropt. Ik kan enkel concluderen dat Vlaanderen veel triestige planten bevat waar ofwel de ouders van de kinderen profiteren ofwel de kinderen van de ouders profiteren en dat moet 'afgeremd' worden met een verblijfspremie....

 

[Ares]

Lijkt me dat als je op die leeftijden ze nog de waarde van geld moet bijbrengen, dat het kalf dan al lang verdronken is...

Hier blijft de deur ook tot in het einde der tijden open staan, regardless wat ze nodig hebben, waarom ze het nodig hebben of hoe lang ze het nodig hebben. My home will always be their home too, no questions asked.

 

[Sylverscythe]

Ik zeg niet dat het niet mag of verboden is.

Ik vraag gewoon, wat ga jij dan doen met dat extra geld als ouder?

Ah het is een oprechte vraag, ik dacht dat het een gepikeerde reactie was omdat mensen niet akkoord gaan met je berekeningswijze die moet aantonen dat je schoonouders waarmee je ruzie hebt je niet hebben geholpen.

Je zou ook kunnen zeggen dat voor je kinderen zorgen ook iets is waar je niet van doodgaat, just an idea.

Als je wil dat ze niet meer bij je wonen, kun je het ze ook gewoon zeggen met 'joske, je bent groot genoeg, ga maar op jezelf wonen'. Ipv ze buiten te pesten. En de doorsnee moeder gaat dan waarschijnlijk nog 3x per week een gehaktbroodje maken en brengen naar Joske.

Ik vind dat je gewoonlijk nogal sterk uitgaat van je eigen situatie, waar geld geen probleem is, om dan een bijdrage die volgens mij het grootste deel van de bevolking als fair zou beoordelen in te kleuren als "buiten pesten". Een bedrag dat veel kleiner is dan wat elke zelfstandige volwassene of koppel kwijt zou zijn aan wonen is niet buitenpesten volgens mij. Een fractie van de ouders zal dat zeker kunnen gebruiken, bij een andere groep zal het misschien logisch lijken voor de kinderen om "ons moe" wat te helpen, enz. Waarschijnlijk heb je tientallen situaties en redeneringen waarbij "iets" vragen logisch lijkt voor beide kanten. Dat reduceren tot ouders die toch al meer dan geld genoeg hebben en hun kinderen (veel) geld vragen om in te wonen omdat ze ze eigenlijk buiten willen, op wat trekt dat?

In mijn geval wist mijn vader niet wat doen, want hij zag iedereen geld vragen aan zijn kinderen, dus na veel vijven en zessen gaf ik dan een klein bedrag af dat ik amper merkte, en kreeg ik meer dan die som toen ik alleen ging wonen. Hij wou mij ook niet buiten, bleek toen uitvoerig, tja, het zijn net mensen.

Ik had het over de 'linkse verdraagzaamheid'. Het zijn hier altijd dezelfde die 'links hoogdravend' komen doen over 'armoede' en 'verdraagzaamheid' en 'harde maatschappij'. Maar als er een topic is zoals 'kloot je je kinderen door er geld van te vragen', dan is het volmondig 'jajaja'. Ik mag dat toch vreemd vinden ?


Ik ben bijna 40 en heb zelf 3 kinderen. Als ik nu op bezoek ga of mijn moeder komt op bezoek, dan krijg ik nog altijd een halve frigo volgepropt. Ik kan enkel concluderen dat Vlaanderen veel triestige planten bevat waar ofwel de ouders van de kinderen profiteren ofwel de kinderen van de ouders profiteren en dat moet 'afgeremd' worden met een verblijfspremie....

Mja, meer van hetzelfde. Jij kan het niet vatten vanuit je eng wereldbeeld dus het is fout en hypocriet (voor linkse mensen toch). Mja ok, een links-rechts discussie gebaseerd op perceptie en veronderstellingen, dat wordt leuk.

 

[Mulan]

Hier werd dat extra geld dat we moesten afgeven idd gegeven toen we uit huis trokken. 3-4000 euro bij vandenborre besteld aan toestellen (tv, wasmachine, koelkast,...) die mijn ouders hebben betaald. Ook bij mijn voorschot van de woning hebben ze me geholpen.

Dit werd vooraf niet gecommuniceerd. De boodschap die we kregen (je moet wel weten dat wij een hoger loon hadden als schoolverlaters dan mijn ouders èn ze toen een nieuwbouw aan het zetten waren dus hoge kosten ook voor hen) was dat als we als volwassene behandeld wilden worden, we ook de plichten van een volwassene moesten dragen, zijnde betalen voor kost en inwoon aan een prijs die veel lager lag dan alleen gaan wonen.

 

[Silence]

10y later teruggeven als erfenis ?

Tenzij je marginaal bent en zelfs geen frank over hebt eens je kinderen werken (oh nee, het kindergeld valt weg) is geld voor kost en inwoon vragen aan je kinderen in mijn ogen toch het schraalste wat je kunt doen. OK, 'de waarde van geld bijbrengen', maar als je ervanuit gaat dat je je kinderen goed opgevoed hebt, is dat ook maar een drogreden.

Zo op het moment dat ze het eigenlijk dan niet meer echt nodig hebben

Als je geen frank/euro over hebt en dit moet vragen aan je kinderen ga je nogal ogen open trekken als je kinderen het huis uit zijn. Wie moet dan gaan bijschieten?

Ah het is een oprechte vraag, ik dacht dat het een gepikeerde reactie was omdat mensen niet akkoord gaan met je berekeningswijze die moet aantonen dat je schoonouders waarmee je ruzie hebt je niet hebben geholpen.

Ik vind dat je gewoonlijk nogal sterk uitgaat van je eigen situatie, waar geld geen probleem is, om dan een bijdrage die volgens mij het grootste deel van de bevolking als fair zou beoordelen in te kleuren als "buiten pesten". Een bedrag dat veel kleiner is dan wat elke zelfstandige volwassene of koppel kwijt zou zijn aan wonen is niet buitenpesten volgens mij. Een fractie van de ouders zal dat zeker kunnen gebruiken, bij een andere groep zal het misschien logisch lijken voor de kinderen om "ons moe" wat te helpen, enz. Waarschijnlijk heb je tientallen situaties en redeneringen waarbij "iets" vragen logisch lijkt voor beide kanten. Dat reduceren tot een groep ouders die toch al meer dan geld genoeg hebben en hun kinderen (veel) geld vragen om in te wonen omdat ze ze eigenlijk buiten willen, op wat trekt dat?

In mijn geval wist mijn vader niet wat doen, want hij zag iedereen geld vragen aan zijn kinderen, dus na veel vijven en zessen gaf ik dan een klein bedrag af dat ik amper merkte, en kreeg ik meer dan die som toen ik alleen ging wonen. Hij wou mij ook niet buiten, bleek toen uitvoerig, tja, het zijn net mensen.

De oprechte vraag is echt wat je als ouder daarmee zou doen, maar die vloeit voort uit mijn persoonlijke situatie omdat een aantal dat hier blijkbaar normaal vinden.

Als ge uw kind deftig opgevoed hebt en ge ziet dat hij/zij met geld kan omgaan dan kan jij nog 100-150€ vragen per kind en het na x-aantal jaar terug geven. Ik zou dan denken laat ze met dat geld jong zijn en eens op vakantie gaan met vrienden. (als ik uitga van een 18-20jarige en 1e job).
Als ge het geld echt nodig hebt ga je nogal verschieten en in de problemen komen als uw kind ene keer deur uitwandeld.

Ik vind het allemaal nogal vreemde denkwijzes. Een partner die bij u intrekt is precies een paria die u financieel leeg zuigt en moet bijdragen voor uw eigendom
Waarom je geld aan je kind zou vragen heb ik nog altijd geen (in mijn ogen) aanvaardbaar antwoord op gekregen.

 

[Sylverscythe]

De oprechte vraag is echt wat je als ouder daarmee zou doen, maar die vloeit voort uit mijn persoonlijke situatie omdat een aantal dat hier blijkbaar normaal vinden.

Als ge uw kind deftig opgevoed hebt en ge ziet dat hij/zij met geld kan omgaan dan kan jij nog 100-150€ vragen per kind en het na x-aantal jaar terug geven. Ik zou dan denken laat ze met dat geld jong zijn en eens op vakantie gaan met vrienden. (als ik uitga van een 18-20jarige en 1e job).
Als ge het geld echt nodig hebt ga je nogal verschieten en in de problemen komen als uw kind ene keer deur uitwandeld.

Ik vind het allemaal nogal vreemde denkwijzes. Een partner die bij u intrekt is precies een paria die u financieel leeg zuigt en moet bijdragen voor uw eigendom
Waarom je geld aan je kind zou vragen heb ik nog altijd geen (in mijn ogen) aanvaardbaar antwoord op gekregen.

Ik denk niet dat men het normaal vindt dat je dat geld niet kreeg nadat dit de mondelinge afspraak was hoor, enkel dat zonder die afspraak voor dat bedrag inwonen eigenlijk al een vrij goede deal was.

Wat als je je kind deftig opgevoed hebt en het niet met geld kan omgaan trouwens, misschien is het damage control uiteindelijk. Net zoals mensen die amper rondkomen ook bestaan. Wat een koppel afspreekt moet dat koppel maar weten, ik heb mijn vriendin/vrouw ook niets gevraagd toen ze gewoon kwam inwonen, maar dat was een heel andere situatie dan iemand om de hoek die al jaren werkte en geld kon sparen. Ik denk dat in Vlaanderen, waar scheiding van goederen vrij populair is bij een huwelijk, allerhande afspraken bij samenwonen wel de norm zijn, een norm waar ik van afwijk.

 

[Lint]

Iedereen moet voor zichzelf maar beslissen of ze het doen, hoe, en hoeveel.

Waarom je geld aan je kind zou vragen heb ik nog altijd geen (in mijn ogen) aanvaardbaar antwoord op gekregen.

Ook al aanvaardt gij de eerste 5 niet, maar er zijn wel degelijk redenen waarom veel mensen het doen:

1. Ouders hebben het zelf niet breed.
2. Waarde van geld bijbrengen inderdaad, maar evengoed inzicht creëren in wat "een huishouden" kost.
3. Omdat bepaalde zaken effectief duurder zijn met meer mensen (water-gas-elek bvb, ook al lijkt gij dat niet te beseffen).
4. Aanmoedigen om / de stap kleiner maken naar effectief alleen te gaan wonen.
5. Omdat zowel kindergeld wegvalt EN het kind ook nog eens een inkomen heeft.
6. Omdat het van dat moment geen "kind" meer is, maar een "volwassene". En een volwassene hoort imo bij te dragen aan zijn omgeving, en niet te freeloaden.
7. Onderscheid maken tussen "ouder-kind" relatie, en "volwassenen die samenwonen". Als iemand gratis onder mijn dak woont, zal het blijven "ge woont onder mijn dak, dus mijn regels".
   Door "huur" te betalen koopt ge ook een stuk vrijheid af, vrijheid die ge imo ook moet kunnen hebben als volwassene.

 

[Squadra]

Mijn ouders gingen heel snel van 4 kinderen ten laste naar 2 kinderen ten laste (in de tijd waar kindergeld serieus telde bij meerdere kinderen). We woonden in een huurhuis en veel overschot was er niet. Als ik dan 200-300 € moest betalen (verminderd met de maaltijdcheques) vind ik dit een kleine moeite. Niet iedereen komt uit een gezin met een eigen woning en twee (dikke) lonen hé...

 

[Vega]

Zo op het moment dat ze het eigenlijk dan niet meer echt nodig hebben

Als je geen frank/euro over hebt en dit moet vragen aan je kinderen ga je nogal ogen open trekken als je kinderen het huis uit zijn. Wie moet dan gaan bijschieten?

De oprechte vraag is echt wat je als ouder daarmee zou doen, maar die vloeit voort uit mijn persoonlijke situatie omdat een aantal dat hier blijkbaar normaal vinden.

Als ge uw kind deftig opgevoed hebt en ge ziet dat hij/zij met geld kan omgaan dan kan jij nog 100-150€ vragen per kind en het na x-aantal jaar terug geven. Ik zou dan denken laat ze met dat geld jong zijn en eens op vakantie gaan met vrienden. (als ik uitga van een 18-20jarige en 1e job).
Als ge het geld echt nodig hebt ga je nogal verschieten en in de problemen komen als uw kind ene keer deur uitwandeld.

Ik vind het allemaal nogal vreemde denkwijzes. Een partner die bij u intrekt is precies een paria die u financieel leeg zuigt en moet bijdragen voor uw eigendom
Waarom je geld aan je kind zou vragen heb ik nog altijd geen (in mijn ogen) aanvaardbaar antwoord op gekregen.

Weliswaar vertrekkende vanuit het punt dat je kind niet meer studeert en een voltijdse job heeft alsook met het oogpunt om dit bij alleen te gaan wonen minimaal hetzelfde terug te geven:

- Om al te laten leren hoe het is om maandelijks vaste kosten (buiten een GSM en Netflix abonnement) te hebben en effectief over geld te laten nadenken.
- Om je kind te laten beseffen dat hotel mama & papa niet alleen bestaat omdat het de cheapste vorm is van woonst.
- Om effectief als ouder een spaarpotje op te bouwen om te kunnen meegeven als ze alleen gaan wonen. Zoals je aanhaalt "iemand die jong is kan het evengoed gebruiken om op vakantie te gaan met vrienden". Als je als jonge persoon voltijds werkt en die 150 EUR per maand absoluut nodig hebt om op vakantie te gaan dan ben je denk ik niet goed bezig. Alle chance dat je ouders dan tenminste jaarlijks een 2.000 EUR opzij houden voor wanneer je het kan gebruiken.

Idem waarom ik een partner van enkele maanden ook een "huur" zou aanrekenen indien deze in mijn woning komt (natuurlijk geen volwaardige huur hé), puur omdat de financiële kost bij een eventuele relatiebreuk geen argument mag zijn voor de toekomst van de relatie.

 

[cege]

Ik vind dat je gewoonlijk nogal sterk uitgaat van je eigen situatie, waar geld geen probleem is, om dan een bijdrage die volgens mij het grootste deel van de bevolking als fair zou beoordelen in te kleuren als "buiten pesten". Een bedrag dat veel kleiner is dan wat elke zelfstandige volwassene of koppel kwijt zou zijn aan wonen is niet buitenpesten volgens mij. Een fractie van de ouders zal dat zeker kunnen gebruiken, bij een andere groep zal het misschien logisch lijken voor de kinderen om "ons moe" wat te helpen, enz. Waarschijnlijk heb je tientallen situaties en redeneringen waarbij "iets" vragen logisch lijkt voor beide kanten. Dat reduceren tot ouders die toch al meer dan geld genoeg hebben en hun kinderen (veel) geld vragen om in te wonen omdat ze ze eigenlijk buiten willen, op wat trekt dat?

Ik zou graag eens een statistiek zien die aantoont dat er een niet-marginale (marginaal in de zin van hoeveelheden, niet van MARGI!) fractie van ouders is die dat geld nodig heeft. Het lijkt me echt nonsense.

En wat ga je dan vragen 100-200 euro? Precies of daarvan zal je euro vallen als money verbrasser dat het leven geld kost.

In mijn geval wist mijn vader niet wat doen, want hij zag iedereen geld vragen aan zijn kinderen, dus na veel vijven en zessen gaf ik dan een klein bedrag af dat ik amper merkte, en kreeg ik meer dan die som toen ik alleen ging wonen. Hij wou mij ook niet buiten, bleek toen uitvoerig, tja, het zijn net mensen.

Mja, meer van hetzelfde. Jij kan het niet vatten vanuit je eng wereldbeeld dus het is fout en hypocriet (voor linkse mensen toch). Mja ok, een links-rechts discussie gebaseerd op perceptie en veronderstellingen, dat wordt leuk.

Zo op het moment dat ze het eigenlijk dan niet meer echt nodig hebben

Als je geen frank/euro over hebt en dit moet vragen aan je kinderen ga je nogal ogen open trekken als je kinderen het huis uit zijn. Wie moet dan gaan bijschieten?

De oprechte vraag is echt wat je als ouder daarmee zou doen, maar die vloeit voort uit mijn persoonlijke situatie omdat een aantal dat hier blijkbaar normaal vinden.

Als ge uw kind deftig opgevoed hebt en ge ziet dat hij/zij met geld kan omgaan dan kan jij nog 100-150€ vragen per kind en het na x-aantal jaar terug geven. Ik zou dan denken laat ze met dat geld jong zijn en eens op vakantie gaan met vrienden. (als ik uitga van een 18-20jarige en 1e job).
Als ge het geld echt nodig hebt ga je nogal verschieten en in de problemen komen als uw kind ene keer deur uitwandeld.

Ik vind het allemaal nogal vreemde denkwijzes. Een partner die bij u intrekt is precies een paria die u financieel leeg zuigt en moet bijdragen voor uw eigendom
Waarom je geld aan je kind zou vragen heb ik nog altijd geen (in mijn ogen) aanvaardbaar antwoord op gekregen.

*high five* - geruststellend dat er nog zijn die zo denken.

Weliswaar vertrekkende vanuit het punt dat je kind niet meer studeert en een voltijdse job heeft alsook met het oogpunt om dit bij alleen te gaan wonen minimaal hetzelfde terug te geven:

- Om al te laten leren hoe het is om maandelijks vaste kosten (buiten een GSM en Netflix abonnement) te hebben en effectief over geld te laten nadenken.

Had je de 18 of 20y ervoor kunnen doen via opvoeding. Cege wou een fiets of een computerspel, dat was dan opritje hermetsen of pvc latjes aan de corniche nieten of bomen snoeien in ruil voor centen

- Om je kind te laten beseffen dat hotel mama & papa niet alleen bestaat omdat het de cheapste vorm is van woonst.

Zie hierboven

- Om effectief als ouder een spaarpotje op te bouwen om te kunnen meegeven als ze alleen gaan wonen.

Spaarrekening uitleggen. Had je ook 20y voor.

Zoals je aanhaalt "iemand die jong is kan het evengoed gebruiken om op vakantie te gaan met vrienden". Als je als jonge persoon voltijds werkt en die 150 EUR per maand absoluut nodig hebt om op vakantie te gaan dan ben je denk ik niet goed bezig. Alle chance dat je ouders dan tenminste jaarlijks een 2.000 EUR opzij houden voor wanneer je het kan gebruiken.

Idem waarom ik een partner van enkele maanden ook een "huur" zou aanrekenen indien deze in mijn woning komt (natuurlijk geen volwaardige huur hé), puur omdat de financiële kost bij een eventuele relatiebreuk geen argument mag zijn voor de toekomst van de relatie.

Eigenlijk zijn al de argumenten in de bucket waarvan ik zei "als opvoeding kan ik het nog verstaan maar ik vind het raar"

 

[Vega]

Ik zou graag eens een statistiek zien die aantoont dat er een niet-marginale (marginaal in de zin van hoeveelheden, niet van MARGI!) fractie van ouders is die dat geld nodig heeft. Het lijkt me echt nonsense.

En wat ga je dan vragen 100-200 euro? Precies of daarvan zal je euro vallen als money verbrasser dat het leven geld kost.










*high five* - geruststellend dat er nog zijn die zo denken.


Had je de 18 of 20y ervoor kunnen doen via opvoeding. Cege wou een fiets of een computerspel, dat was dan opritje hermetsen of pvc latjes aan de corniche nieten of bomen snoeien in ruil voor centen


Zie hierboven


Spaarrekening uitleggen. Had je ook 20y voor.




Eigenlijk zijn al de argumenten in de bucket waarvan ik zei "als opvoeding kan ik het nog verstaan maar ik vind het raar"

Want de opvoeding is van 0 jaar tot 18j, dan moet het gelukt zijn, zo niet, pech, gefaald.

Dat past uiteraard in uw zwart-witte visie op de wereld

 

[zarathustra]

Ik zou graag eens een statistiek zien die aantoont dat er een niet-marginale (marginaal in de zin van hoeveelheden, niet van MARGI!) fractie van ouders is die dat geld nodig heeft. Het lijkt me echt nonsense.

Tja is dat niet waar heel onze maatschappij om draait? Wie heeft er echt meer nodig dan een beetje meer dan het minimum inkomen? Niemand, maar toch is ons hele systeem afgesteld op meer, meer en meer willen.

En wat ga je dan vragen 100-200 euro? Precies of daarvan zal je euro vallen als money verbrasser dat het leven geld kost.

Hier was het 25% van het inkomen en dan mag ik nog altijd horen hoe genereus dat was want zij moesten alles afgeven tot de laatste maand voor het huis uit zijn. Gelukkig zal hier die discussie niet relevant zijn want kinderen die na hun 18de nog thuis wonen worden hier ook als marginaal beschouwd

 

[Ares]

Want de opvoeding is van 0 jaar tot 18j, dan moet het gelukt zijn, zo niet, pech, gefaald.

Dat past uiteraard in uw zwart-witte visie op de wereld

Dat past eerder in het plaatje "als je het ze na die eerste 18 jaar nog altijd niet bijgebracht hebt, dan is het kalf al lang verdronken". Zelfs mijn 6-jarige heeft intussen al zowat 2 jaar besef van geld, domweg omdat ie weet dat zijn spaarpotje niet alles wat hij wil kan financieren...

 

[Vega]

Dat past eerder in het plaatje "als je het ze na die eerste 18 jaar nog altijd niet bijgebracht hebt, dan is het kalf al lang verdronken". Zelfs mijn 6-jarige heeft intussen al zowat 2 jaar besef van geld, domweg omdat ie weet dat zijn spaarpotje niet alles wat hij wil kan financieren...

Prima, dan resteert enkel nog het argument dat het een afschrikkingsmiddel om geen 10 jaar in huis te blijven wonen.

Je zou trouwens versteld staan hoeveel jong volwassenen niet met geld kunnen omgaan en bvb onder bewindvoering staan (waarvan heus niet iedereen marginale ouders heeft of een slechte opvoeding heeft gehad).

 

[cege]

Prima, dan resteert enkel nog het argument dat het een afschrikkingsmiddel om geen 10 jaar in huis te blijven wonen.

Je zou trouwens versteld staan hoeveel jong volwassenen niet met geld kunnen omgaan en bvb onder bewindvoering staan (waarvan heus niet iedereen marginale ouders heeft of een slechte opvoeding heeft gehad).

Net opgezocht. 0.72% zit in collectieve in belgie.
In Vlaanderen meer details.

De meest recente cijfers waarover we momenteel beschikken zijn deze van 2019. In 2019 waren er in heel Vlaanderen 56.175 gezinnen in begeleiding bij de erkende instellingen voor schuldbemiddeling. In 2019 werden er in totaal 81.643 hulpverleningsmodules ingezet. In dalende volgorde:

budgetbeheer (35.613 of 43,61%)
schuldbemiddeling (31.453 of 38,53%)
collectieve schuldenregeling (3.453 of 4,22%).




Ik zou durven zeggen een marginaal fenomeen. Zowel nummers als gedrag deze keer.

 

[Vega]

Net opgezocht. 0.78% zit in collectieve.

Ik zou durven zeggen een marginaal fenomeen. Zowel nummers als gedrag deze keer.

0,78% van wat?

 

[cege]

Van de mensen.

 

[Ares]

Prima, dan resteert enkel nog het argument dat het een afschrikkingsmiddel om geen 10 jaar in huis te blijven wonen.

Twijfelachtige reden als ouder tov je eigen kinderen denk ik dan, maar bon.

Je zou trouwens versteld staan hoeveel jong volwassenen niet met geld kunnen omgaan en bvb onder bewindvoering staan (waarvan heus niet iedereen marginale ouders heeft of een slechte opvoeding heeft gehad).

Waar ligt dat dan wel aan?

Om terug het voorbeeld van mijn 6-jarige aan te halen: die weet dat een getal min een groter getal niet gaat. Basisrekenen en dat krijgen ze hier allemaal vanaf hun 6de; met geld omgaan is in essentie niet bijster veel meer dan dat. If not that, waar ligt het dan wel aan?

 

[Vega]

Van de mensen.

Een 100.000 mensen in België heeft een bewindvoering, dat vind ik nu precies niet echt weinig. Zeker met dat een bewindvoerder vaak pas wordt aangesteld nadat er al serieus wat shit gebeurd is... Soit, is op zich de discussie ook niet.

Twijfelachtige reden als ouder tov je eigen kinderen denk ik dan, maar bon.



Waar ligt dat dan wel aan?

Om terug het voorbeeld van mijn 6-jarige aan te halen: die weet dat een getal min een groter getal niet gaat. Basisrekenen en dat krijgen ze hier allemaal vanaf hun 6de; met geld omgaan is in essentie niet bijster veel meer dan dat. If not that, waar ligt het dan wel aan?

Hoezo twijfelachtige reden...

Je bent steeds aan het teruggrijpen naar je eigen kinderen, alsof zij het bewijs zijn dat je maar met geld moet kunnen omgaan omdat jouw zesjarige weet dat als hij 2 euro heeft hij geen 3 euro kan uitgeven?!

Ook dit lijkt me een wereldvreemde gedachte, wat doen die 100.000 mensen dan, hebben ze allemaal het verstand niet eens van een zesjarige?

 

[phate_13]

Is "eerlijkheid" niet ook gewoon een heel belangrijke reden? Wij hadden ook allemaal soortegelijke afspraken, soortgelijke regels, waarbij we wisten dat ongeacht onze keuzes we niet beter of slechter zouden afzijn dan broer/zus. Verder studeren of niet? Thuis blijven of direct gaan huren? Of dat het toch zo eerlijk mogelijk is. Moet het helemaal correct tot op de euro uitgerekent worden? Nee, natuurlijk niet. Maar het principe "wat jij krijgt, krijgen broer & zus ook" vind ik alleszins een mooie morele waarde om mee te krijgen. (Waarbij er natuurlijk, in geval van nood ook van af kan geweken worden.)

En dat "krijgen" is dan inderdaad ruimer dan puur geld, maar ook "kost & inwoon" is toch ook duidelijk iets dat je krijgt.

(En ja, in de "harde echte wereld" is er veel niet eerlijk. Maar binnen familiebanden vind ik dat alleszins wel een belangrijke waarde om na te streven.)