Hoeveel geluk heb je in je leven?

[JPV]

Een simpele vraag: over het algemeen, hoe vaak heb jij het idee dat het geluk je toelacht? Of is het net omgekeerd, dat elke beslissing die je neemt fout uitdraait?

Of geloof je niet in het gevoel dat iemand veel geluk/ongeluk kan hebben en denk je dat het leven uiteindelijk "neutraal" is?

 

[JPV]

Persoonlijk: heb het idee over het algemeen véél geluk gehad te hebben. Zelfs de keren dat ik ongeluk had (slechte baas, ...) draait het uiteindelijk nog altijd in mijn voordeel uit en beslissingen die ik neem zonder al te veel info leveren vaak nog voordelen op. Ik geef mezelf dus een 9.

Ben er wel van overtuigd dat het een deel is door zelf positief in het leven te staan, me open te stellen voor veel (veel babbelen met mensen, veel contacten hebben, veel initiatief nemen) en risico's te durven nemen.

 

[Tonerider]

Ik geloof dat de ene meer geluk heeft dan de andere in zijn leven en dat sommige mensen bijna alleen maar tegenslag kennen.
Bij mij persoonlijk is het evenwicht wel oke, denk ik.

Maar hoe meet je dat ook af en wat is echt geluk hebben?
Bovendien kan het ook allemaal rap keren (voor hetzelfde geld heb ik straks (weer) een ongeval) of heb ke soms periodes van (on)geluk.

 

[Mulan]

Ik ga er dan weer van uit dat we allemaal starten met een gelijke dosis geluk en ongeluk. Alleen heeft de ene soms de pech alle ongeluk ineens te krijgen (met soms de dood als gevolg ineens) en de andere heel mooi gedoseerd. En persoonlijkheid heeft zeker ook een invloed, geef 2 mensen exact dezelfde tegenslag en de ene heeft het gevoel dat de wereld vergaat en de ander beschouwt het als een vliegje in z'n oog.

 

[kay-gell]

Ik denk dat geluk, of het aanvoelen van geluk, ook veel te maken heeft met perceptie.
Over het algemeen rate ik mijn score van geluk toch wel op een 9.5.
De grootste reden zijn: ik heb het geluk dat ik hier geboren ben in deze tijd, dat ik gezond heb en dat mijn ouders nog leven.

Zaken waar ik geen vat op heb maar toch wel veel met geluk te maken hebben die probeer ik bewust te onthouden terwijl ik de tegenslag wat naar de achtergrond duw of probeer te duwen. Voor grote zaken is dat natuurlijk niet makkelijk, maar kleinere zaken ben je snel vergeten. En daardoor laat je dat gevoel van tegenslag/ongeluk ook niet te lang doorwegen of de overhand krijgen.
Statistisch gezien zou ik dus 50/50 moeten zitten qua geluk en ongeluk in mijn leven maar ik kies er redelijk bewust voor om vooral de "gelukszaken" te laten doorwegen.
Dat kan je natuurlijk alleen maar met zaken waar je zelf weinig tot geen vat op hebt. Want als je enkel op de zaken focust die goed gaan en de slechte negeert, waaronder dus degenen die het gevolg zijn van je eigen beslissingen help je jezelf natuurlijk ook niet vooruit.

Een deel mensen laat zich snel vangen aan zich elke kleine tegenslag enorm aan te trekken en door te laten wegen op hun gemoed. Waardoor ze pessimistischer denken en dan gaan ze ook alleen, of voornamelijk, de zaken onthouden die slecht zijn gegaan waardoor ze het beeld (voor zichzelf) creëren alsof ze alle pech van de wereld hebben. En dat kan gaan over enorm kleine futiliteiten zelf, maar als je constant die kleine futiliteiten meer aandacht geeft dan ze verdienen helpt dat je gemoedstoestand ook niet en al zeker niet als het zaken zijn die je dus niet in de hand hebt: de verkeerde kassa kiezen, net aankomen op de spoorweg als de trein daar is,...

Ik probeer daar zelf zo ver weg mogelijk van te blijven, al had ik het daar vroeger moeilijker mee moet ik toegeven en soms voel ik die drang nog wel opkomen. Vorige week had ik zelf nog eens een dag waar echt alles tegenstak, maar vergeleken met x-aantal jaren geleden kan ik dat beter plaatsen en ook sneller lossen.

 

[nestorius]

Maar wat is ten eerste geluk? En ten tweede, uw gevoel omtrent geluk kan toch perfect wijzigen naargelang de omstandigeheden. Ik denk dat iedereen wel eens een dag heeft dat hij buitenkomt en zegt dat zijn geluk op 10 staat, om de dag erna terug buiten te komen en het gevoel te hebben dat het geluk een dikke 0 is. Imo is geluk een volledig subjectief iets en kan je daar eigenlijk voor jezelf niet echt een vaste schaal op zetten, wat je de ene dag gelukkig maakt kan gerust zorgen voor de dag erna voor een ongeukkig gevoel.

 

[Visenya]

Goh, wat is geluk en ongeluk. Ik heb het gevoel dat als ik ongeluk meemaak, er ook altijd een portie positiviteit of geluk aan vasthangt.

Een jaar of tien geleden hebben twee gastjes op straat mijn handtas gepikt, letterlijk van mijn lijf getrokken. Ik ben die met mijn stomme kop achterna gelopen. Er heeft gelukkig iemand die met de auto was, het gezien en die gastjes klemgereden zodat ze mijn spullen lieten vallen en verder liepen. Die man was dan nog zo vriendelijk om me weer bij het station af te zetten. Heb ik dan ongeluk of geluk?

 

[Avondland]

Geluk hebben is iets waar je geen vat op hebt en is ook nog iets anders dan gelukkig zijn. Soms heb ik "geluk gehad" door tijdig op te merken wanneer ik al autorijdend in slaap aan het vallen was en dat ik van rijvak was veranderd zonder dat ik er erg in had. Of dat ik een echtelijke ruzie vermeed door nét op tijd iets op te ruimen. Of dat iets wat me zorgen baart onverwachts wordt opgelost.

Op dat vlak ben ik geen pechvogel, maar ben ik ook niet de grootste sjansaar die er rondloopt. Ik denk wel geluk gehad te hebben met een stabiele en fijne en zorgeloze kindertijd en dat ik van mijn omgeving de nodige steun ervaar, tot op vandaag. Je hoort toch wel andere verhalen van mensen die pech hebben met "slechte genen" of een rotte jeugd of gewoon pech hebben.

 

[Mefke]

Wat is geluk en ongeluk? Voor elke mens gaan die definitie anders liggen. Voor mij is geluk iets waar we weinig vat op hebben, een speling van het lot waar je weinig invloed op kan uitoefenen. De meeste zaken in het leven zijn wel het gevolg van beslissingen die je neemt, maar waar die factor van geluk wel een kleine invloed op kan hebben.

Ik vind dan ook dat het grootste geluk dat je in het leven kan hebben de plaats en tijd zijn waarin je geboren wordt. Ik denk dat wij als westerse mensen over het algemeen gezien heel veel geluk hebben daarmee. Je zou zo maar even in een Braziliaanse favela of ergens in de brousse in Afrika geboren worden. Heel veel kansen worden je al ontnomen door enkel nog maar de plek waar je geboren wordt. Als je goed 20 jaar terug in Rusland geboren was, is er een grote kans dat je nu op een speciale trainingsmissie in Oekraïne zit als kanonnenvlees.

 

[TNTim]

Zoals anderen hier al zeiden kan je volgens mij geluk deels afdwingen.

Vaak lees je in de krant of hoor je van mensen dat een persoon miserie heeft met C.
Stap A en stap B hebben geleid tot C, als je anticipeert doe je stap A en stap B anders zodat C zich nooit kan voordoen of de kans op C drastisch verkleint. Is het dan ongeluk als C jou overkomt zonder dat je voorzorgen nam?

Sommige zaken heb je niet onder controle en dat is ongeluk, maar dat overkomt iedereen in meer of mindere mate.

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik geboren zonder al te grote gebreken in een welvarend land en dat ik daardoor deels zelf mijn geluk kan maken

Spoiler: Persoonlijk verhaal:

Mijn broer heeft een zeer zwaar ongeluk gehad, auto heeft hem als zwakke weggebruiker aangereden op een rond punt met onder andere een zwaar hersenletsel tot gevolg. Je kan dan fatalistisch zijn en het opgeven zoals mijn ouders deels deden: 'Hij gaat nooit iets kunnen en als hij tevergeefs probeert, zal hij ongelukkig worden.'
Ik heb hem bijgestaan en geholpen om te revalideren, zijn studies te voltooien en nadien ook geholpen om vast werk te vinden.
Het volledige juridische en verzekeringsluik samen doorlopen, met tot nu toe een veroordeling over de ganse lijn in eerste aanleg en een niet geringe schadevergoeding van de verzekering. Hij zal nooit meer dezelfde zijn en dat pikt enorm, maar hij heeft wél gemoedsrust, is enorm ver gekomen in zijn revalidatie/studies/werk en op financieel vlak wordt hij correct gecompenseerd.
Laat je uw hoofd hangen is dit een 100% negatief verhaal.

 

[Mr.Anderson]

Ik heb m'n meeste skillpoints in charisma en strength gestoken.

Luck sprak me minder aan.

 

[Sylverscythe]

Ik ben ook wel van mening dat beoordelen of iemand geluk heeft gehad in zijn eigen leven afhangt van de persoonlijkheid en uiteraard het tijdstip. Zelf sta ik als dertiger toch wel positiever in het leven dan als twintiger, ik zou mijzelf vandaag dan ook 8-9 toekennen. Uiteraard, misschien krijg ik later een serieuze tegenslag te verwerken die oneerlijk aanvoelt, wat die score doet zakken.

Op dit moment alleszins voel ik me toch wel geregeld een zondagskind omdat heel wat zaken in mijn leven eerder moeiteloos gingen, en zich allerlei kansen voordeden waar ik niet te hard voor moest vechten. Alles begint uiteraard bij opgroeien in een stabiel middenklassengezin in een land zoals België en "geen uil" zijn. Dan mag je al je pollekes kussen. Met die startpositie vertrek je sowieso al met een gigantische voorsprong op de gemiddelde wereldburger denk ik.

Mijn grootste tegenslag was de dood van mijn ouders, moeder op mijn 18, vader op mijn 31. Dit heeft zeker een invloed gehad, en vooral bij mijn moeder heeft dat toch voor wat frustraties en neerslachtigheid gezorgd. Maar buiten dat kan ik eigenlijk weinig bedenken dat verkeerd is gelopen, en dat ik als ongeluk zou omschrijven. Leuke schooltijd, goede vrienden aan overgehouden. Allemaal makkelijk verlopen, universitair diploma gehaald. Doctoraat gehaald, buitenlands verblijf versierd. Daar een geweldige vrouw leren kennen, getrouwd. Nu een flinke dochter die gezond is en toch wel een eerder makkelijke baby lijkt. Nooit financiële problemen gekend, altijd gezond geweest.

 

[Musk]

Het voelt alsof ik heel veel geluk heb, en dat baart mij ook veel zorgen, want ik vrees ooit eens het deksel op de neus te krijgen.

Als ik alles op een rijtje zet voor mezelf, is ook subjectief dus zeker geen opschepperij:

- ik heb 2 gezonde kinderen
- ik heb een knappe intelligente vrouw
- ik heb een eigen vrijstaande woning
- ik kom uit een warm gezin
- ik kom uit een financieel gezond gezin
- ik heb een zeer goeie job
- ik ben gezond, sportief
- ik heb leuke vrienden
- ...

Dus als ik dat lijstje lees, heb ik zo vaak het gevoel van 'gij gaat nog eens op uwe koffie komen want gij hebt nog niks van tegenslag gekend in uw leven'

 

[derp]

Een groot deel van uw geluk in het leven is waar ge geboren wordt (met welke papieren dus) en in wat voor een gezin. Ik had lieve ouders, wij waren niet rijk maar ik kwam niks te kort, en ik heb de kans gekregen om te studeren. Alleen daarom al reken ik mezelf tot iemand die heel veel chance heeft. Ik heb naar mijn gevoel heel veel in de schoot geworpen gekregen.

Als ik 2000km naar het oosten was geboren of als ik in een moeilijke gezinssituatie was geboren had mijn leven zo maar totaal anders kunnen uitzien.

Ik heb wel al redelijk veel te maken gehad met verlies in het leven, dat is misschien de dikste pech die ik heb.

 

[Proto]

In grote lijnen denk ik dat ik best wel veel geluk heb. Ik heb een mooi leven, goede vrienden en goeie familie een goeie job. Maar ik heb soms ook wel het gevoel dat zo van die kleine ongelukskes zich altijd opstapelen bij mij Maar dat blijft dan meestal bij kleine dingen, en op zich kan ik er daarom soms ook wel mee lachen.

Het laatste van die kleine fratsen: ik koop een nieuw padel racketje, omdat ik nu al een tijdje speel wil ik wel wat meer investeren in een degelijk racket (€130). Bij de tweede keer dat ik er mee ga spelen raak ik het glas, en vliegt er een stuk af en een grote barst in het racket. Onbruikbaar dus. In een outlet bestel ik een nieuw degelijk racket. Bij de eerste keer spelen met dat racket raak ik na ongeveer 10 minuten het hek, vliegt er weer een groot stuk van de lak van de bovenkant af...

Een ander kan 100x met zijn padel racketje tegen het glas slaan zonder schade.

Net hetzelfde met smartphones, als de mijne valt, is die gegarandeerd 100% kapot. Gelukkig ben ik er extra voorzichtig mee en komt dat bijna nooit voor.

Maar goed, dat zijn kleine dingen. Als het bij zoiets blijft mag ik niet klagen


4/10

 

[Cattadelic]

Precies de indruk dat de meeste de vraag interpreteren of je gelukkig bent of niet. Maar geluk hebben is nog iets anders, toch?

Voor mij is dat: de zaken draaien in uw voordeel uit, zonder dat je daar actief iets voor gedaan hebt. En voor een deel kan je dat denk ik afdwingen door jezelf in bepaalde posities te brengen, maar dan heb je ook nog de geluksfactor natuurlijk

 

[Musk]

Precies de indruk dat de meeste de vraag interpreteren of je gelukkig bent of niet. Maar geluk hebben is nog iets anders, toch?

Voor mij is dat: de zaken draaien in uw voordeel uit, zonder dat je daar actief iets voor gedaan hebt. En voor en deel kan je dat denk ik afdwingen door jezelf in bepaalde posities te brengen, maar dan heb je ook nog de geluksfactor natuurlijk

Ja maar ik heb het gevoel dat ik heel m'n leven gewoon aan het wingen ben, maar tot nu toe draait het steeds goed uit

 

[TitaTovenaar]

Het voelt alsof ik heel veel geluk heb, en dat baart mij ook veel zorgen, want ik vrees ooit eens het deksel op de neus te krijgen.

Als ik alles op een rijtje zet voor mezelf, is ook subjectief dus zeker geen opschepperij:

- ik heb 2 gezonde kinderen
- ik heb een knappe intelligente vrouw
- ik heb een eigen vrijstaande woning
- ik kom uit een warm gezin
- ik kom uit een financieel gezond gezin
- ik heb een zeer goeie job
- ik ben gezond, sportief
- ik heb leuke vrienden
- ...

Dus als ik dat lijstje lees, heb ik zo vaak het gevoel van 'gij gaat nog eens op uwe koffie komen want gij hebt nog niks van tegenslag gekend in uw leven'

Hier sluit ik me bij aan.
Ik ben zo een persoon waarvan ze zeggen (als ik sterf): die was nooit ziek en kijk hoe snel het nu is gegaan

 

[RidderBauknecht]

Ik ben het er eigenlijk niet mee eens dat iedereen, zoals @Mulan zegt ongeveer een even grote dosis geluk en ongeluk krijgt toebedeeld bij het begin van zijn/haar leven. Kijk naar @Musk boven mij. Kan perfect zijn dat die, behoudens de gewoonlijke dingen (iedereen maakt verlies mee in het leven, bijvoorbeeld) de rest van zijn leven gaat beleven zonder echt buitensporige tegenslagen. Het is je gegund ook. Maar zo zijn er veel hoor. En ja, dat is geluk hebben. Dat wil niet zeggen dat de 'karma weegschaal' op een gegeven moment gaat langskomen. Sommige mensen hebben nu eenmaal een relatief zorgenvrij leven.

Maar schrap eens wat dingen van dat lijstje. Vervang warm gezin door 'vader die zijn handen niet kon thuishouden' en vervang 'financieel gezond gezin' door 'wonend in een kraakpand en levend van uitkering tot uitkering' en Musk's leven had er heel anders uit gezien. De situatie waarin je opgroeit is zo ongelofelijk belangrijk voor de rest van je leven, dus je moet eigenlijk al geluk hebben dat je in een goede familiesituatie geboren wordt in een land als het onze. Daar begint het al mee. En dan moet het leven nog maar beginnen, en moeten de willekeurige 'chanceke gehad' (of net niet) momenten nog komen.

Als je 'geluk hebben' (ik heb het niet over 'gelukkig zijn' want ik denk niet dat dat de vraag is) bekijkt als een willekeurigheid, een dobbelsteenworp dus, kan het perfect zijn dat er mensen zijn voor wie dat grotendeels verkeerd uitdraait doorheen hun leven. Omgekeerd ook. Ik spreek mensen die werkelijk tegenslag na tegenslag te verwerken krijgen en net wanneer ze recht kruipen nog een stamp tegen hun gezicht krijgen, en omgekeerd spreek ik ook mensen voor wie het allemaal zo van een leien dakje loopt dat het net gescript lijkt voor een Vitaya film.

Zo gaat dat, denk ik. Het universum is onverschillig en er is volgens mij geen hogere kracht die het allemaal in goede banen leidt, en zo kan het dus perfect zijn dat een vrouwenmishandelende koudbloedige CEO die uit het oude geld komt en geen moer geeft om de planeet, de samenleving en de mensen rondom zich heel zijn leven lang gelukkig is en geen grote tegenslagen (opnieuw: uitgezonderd de te verwachten tegenslagen zoals verlies van je grootouders, ouders, ...) te verwerken krijgt. Terwijl de doodbrave jongere die in zijn vrije tijd gaat helpen in een daklozencentrum terwijl hij studeert als verpleger om mensen te kunnen helpen sterft op zijn 25ste aan kanker.

Natuurlijk is niet elk leven zo'n uitzondering. De meeste mensen zullen wel ongeveer het gemiddelde halen qua balans tussen chancekes en ongelukkige voorvallen, maar er zijn ook echt wel uitzonderingen. Daar is niks eerlijk aan, maar ik denk wel dat het gewoon zo werkt.

 

[nestorius]

Hier sluit ik me bij aan.
Ik ben zo een persoon waarvan ze zeggen (als ik sterf): die was nooit ziek en kijk hoe snel het nu is gegaan

Als ge gezond geweest zijt tot uw 100ste en dan in 1klets weg van de aarde kan men dat weer zien als geluk he.