Een tijd terug ging het hier over de trans-gewichthefster Laurel Hubbard (zie ongeveer vanaf hier:
https://www.beyondgaming.be/threads...tiviteit-en-homohaat.2924/page-44#post-240532).
Gisteren was het aan haar, en heeft ze haar 3 pogingen in de snatch (eerste van twee bewegingen in de sport) gemist, waardoor ze geen totaal maakt en dus infeite uit de wedstrijd ligt.
Ondertussen lees ik op redelijk wat kanalen (NYT) dat het monumentaal was, eerste trans-athlete op de OS en dergelijk, met vaak de reacties erbij dat nu is aangetoond dat
het argument van een oneerlijk voordeel maar een spookbeeld is. Ik vind dat intellectueel oneerlijk.
Laurel Hubbard is van geslacht veranderd ver na haar puberteit, na zelfs in dezelfde sport mee te doen als man. Een hoop fysieke voordelen die zo worden ontwikkeld, worden niet plots weggeveegd door de overgang naar een vrouw. Het bewijs zit gewoon in haar kwalificatie als (voor de sport) extreem oude athlete (°1978, de winnaar is van 2000). Ik wil toch benadrukken dat het extreem onwaarschijnlijk is dat een vrouw van die leeftijd zich nog kwalificeert, tenzij de criteria voor het land vrij laag liggen (mogelijk) én er amper kandidaten zijn.
Op een wedstrijd je startbeurt missen, en uiteindelijk geen score krijgen op een onderdeel, gebeurt wel vaker. Dat kan aan gebrekkige voorbereiding liggen, niet in vorm zijn (je mag niet zakken nadat dit gewicht vastligt), slechte inschatting, technische fouten, enz. Ik zie echt niet in hoe dit op een of andere manier tegenspreekt dat iemand die als man aan een krachtsport doet en dan na haar 30ste een vrouw wordt, hier nog altijd een voordeel kan uithalen.
Het is ook gewoon dat laatste, wat in mijn ogen nogal de realiteit ontkennen is, dat mij stoort. Want goud ging ze als bijna bejaarde athlete niet halen tegen de Chinese oerkracht die Li Wenwen is.
www.the-sun.com
