Idealiter werk je als wereld tezamen, maar ik denk niet dat we Amerika anders moeten behandelen dan China, want alles dat China verkeerd doet, doet Amerika ook verkeerd. Ze hebben allebei hun "fouten". Je kan China bekritiseren voor het overtreden van mensenrechten en hun autoritaire samenleving, maar Amerika is op dat vlak eigenlijk niet veel beter. In Texas en zuidelijke staten heb je die abortusonzin. Veel staten/gemeenschappen zijn nog altijd enorm religieus en hyper sociaalconservatief gericht. Telefonen worden ook allemaal afgeluisterd (zelfs het buitenland wordt afgeluisterd via de NSA praktijken). Men heeft allebei hun geheimen (Area 51 voor Amerika, China dat niet meewerkt aan covid-onderzoek). En ja kinderen zijn er ook niet zo vrij (in China mogen ze maar 3 uur in de week gamen, maar in Amerika zijn er dan weer andere plichten).
Imperialistisch gezien zal China profiteren dat wij laks zijn tov hun handel, maar anderzijds stikt het hier ook allemaal van de Amerikaanse bedrijven, en pushen zij hun economische motieven ook vooruit. Als Europa met Iran wil samenwerken, mogen wij dat plots niet, en bepaalt Amerika hoe wij moeten handelen. Amerika is qua imperalisme zelfs ronduit agressief, waarbij China passief-agressief is, en vooral binnen hun eigen gebied.
Qua Rusland ja... moeten we ze erbij betrekken. Tja, we hebben ook Hongarije in de EU. Ik weet dat ze niet al onze waardes delen, maar bepaalde Europese lidstaten zijn ook niet zo democratisch als je het zou willen, of zijn qua politiek erg entrenched. En dat Amerika een westerse cultuur heeft, en China en Rusland niet, lijkt mij ook niet volledig meer te kloppen.
Rusland is heel gelijkaardig met Oost-Europa qua cultuur. Dus dan zou Oost-Europa geen westelijke cultuur hebben. Voor het communisme daar, was er bewondering vanuit de Russissche elite voor het westen, omdat zij toen een meer agrarische samenleving hadden. De communisten hebben in hun modernisering van de USSR ook veel van het westen overgenomen, en van westerse socialistische denkers (initieel). De USSR was zelfs de eerste dat abortus legaliseerde, vooraleer Stalin dat zou terugdraaien. Na Stalin's dood werd Stalin's wet wederom teruggedraaid. Maar in bepaalde voormalige Oost-Europese landen waren er strenge abortuswetgevingen (denk aan Ceaucescu in Roemenië, wellicht de hardste communist van de jaren '80 in de "Tweede wereld").
Persoonlijk heb ik het gevoel dat ik meer gemeen heb met een gemiddelde Chinees of gemiddelde Rus dan met een gemiddelde Amerikaan, vandaag. Op de taal na, zou ik mij meer thuisvoelen in Moskou dan in The South (zeker buiten de steden). Al is St. Petersburg wellicht nog iets meer Europeser gericht, door diens geschiedenis. Net zoals Istanboel (en de toeristische regio's ook verdraagzamer is dan de rest v. Turkije. Al hangt het soms van district af tot district.
In bepaalde gebieden van Brussel zou ik wellicht het gevoel hebben dat ik een toerist ben in het buitenland.
Puntje bij puntje... ik denk gewoon dat we moeten inzetten op Europa-centrisme, en zelf bij de punten waar dit nodig is ons kunnen aansluiten met wie we meest akkoord gaan. Of dat nu Rusland, China of Amerika is. Maar de tijden dat we de sidekick/slaaf van Amerika zijn, moeten toch gedaan zijn. Hun belangen zijn niet de onze, en dat is meer dan duidelijk. En de wereld in Amerika verandert zo snel, dat ik het gevoel heb dat Europa en Amerika minder gemeen hebben dan ooit voorheen het geval was.
We hebben onze eigen belangen, en we moeten die verdedigen. Al moeten we ons eerder gedragen als een regionale macht, dan als een supermacht.
En ik weet dat het altijd de Communistische Partij van China of Poetin is die aan de macht blijven, maar laat ons eerlijk zijn. Het is niet dat iemand waarvan men niet wilt dat die aan de macht komt... ook aan de macht zal komen in Amerika. Het is altijd een Democraat of een Republikein. De rest wordt doodgezwegen. Trump is aan de macht gekomen, deels omdat hij concessies maakte toen tov de elites, en omdat hij kon inspelen op dat gevoel dat heerste bij de Amerikanen (van onrecht en als 'outsider'). Maar zozeer buiten wat vuile mannenpraat, heeft hij toch niet echt geregeerd als een outsider. Ik zie amper een verschil tussen Biden's Amerika en Trump's Amerika, en toch zijn mensen daar zo gepassioneerd over pro-Trump/anti-Biden en anti-Trump/pro-Biden. Dat begrijp ik niet, want ze zijn allebei even ziek uit hetzelfde laken. Ik zie amper een verschil tussen hoe die twee regeren, buiten hun communicatie (die bij Trump meer verdeeld en politiek incorrect was).
Amerika is meer een oligarchie dan een democratie. En China is dat eigenlijk ook. Alleen is de illusie aanwezig dat je daar kan gaan stemmen (maar dat is in Rusland ook het geval). In principe kan je daar ook gaan stemmen, ook al heeft dat niet veel zin. Maar in Amerika heeft in 90% v/d gevallen ook geen zin, want de meeste zitjes in senaat & huis zijn veilig voor een partij. En in open races wordt wat gestuurd wie de kandidaat moet zijn en de backing krijgt v/d elites. In een presidentiele race heeft je stem niet veel zin, en zeker in de grotere staten of de safe states.
Hoe dan ook, de buitenlandse politiek v/d Republikeinen en Democraten is quasi klak dezelfde. Daar heb je geen invloed op. De enige issues waar stemmen nog voor uitmaakt zijn sociale en culturele issues, want daar verschillen de partijen het meest op (behalve een paar dingen zoals immigratie dan, hoewel de ene partij zal doen alsof ze pro-immigratie zijn, maar het totaal niet zijn).
Zelf Mao heeft daar zijn oudste zoon verloren.