Aah ik kom van de Kempen, hier viel het nog wel goe mee in de dorpen. Zijn er vanavond terug vallende sterren? Ik dacht dat afgelopen nacht de beste en laatste nacht was om ze te spotten..
Het Universum
- Onderwerp starter vishnusixclix
- Startdatum
zwarten
Well-known member
Das altijd een periode van een kleine week. Piek was idd gisteren met ongeveer 60 sterren per uur. Vanavond zal dat 40 per uur zijn of dergelijke.
zwarten
Well-known member
Een klein probeersel tussen de wolken door. Jupiter draait potverdikke heel snel. Deze beelden zijn op amper een 3 kwartier genomen.
Dit smaakt naar meer wanneer het weer het toelaat.
Komt ook niet echt overeen met stellarium. De rode vlek zit toch een pakje achter de schaduw?
Zwart vlekje is de schaduw van Ganymedes of Europa
Dit smaakt naar meer wanneer het weer het toelaat.
Komt ook niet echt overeen met stellarium. De rode vlek zit toch een pakje achter de schaduw?
Laatst bewerkt:
zwarten
Well-known member
Als de crypto nog eens boomt denk ik wel van nieuw materiaal te kopen. Laatste gewenst winkelmandje was over de 10kMooi!
Mijn astro materiaal staat hier al enkele maanden stof te vangen
Laatst bewerkt:
Wat een fantastische montage is het geworden!
Daarbij draaien die wolkenbanden niet met dezelfde snelheid om Jupiter rond waardoor het nogal moeilijk is om je puur op kleur te oriënteren. Ook de rode vlek reisde rond, dacht ik.
De kleuren van de meeste foto's die je over Jupiter vindt zijn niet altijd de kleuren zoals onze ogen ze zien. Meestal zijn die enorm bewerkt of hebben ze andere frequenties (of wat is de term) erover gelegd (infrarood, UV spectografie, dergelijke zaken).Een klein probeersel tussen de wolken door. Jupiter draait potverdikke heel snel. Deze beelden zijn op amper een 3 kwartier genomen.
Zwart vlekje is de schaduw van Ganymedes of Europa
Dit smaakt naar meer wanneer het weer het toelaat.
Komt ook niet echt overeen met stellarium. De rode vlek zit toch een pakje achter de schaduw?
Daarbij draaien die wolkenbanden niet met dezelfde snelheid om Jupiter rond waardoor het nogal moeilijk is om je puur op kleur te oriënteren. Ook de rode vlek reisde rond, dacht ik.
Laatst bewerkt:
StruikGewas
Well-known member
De vraag zal hier waarschijnlijk al eens gesteld zijn, maar hoe verklaar je de oorsprong van ons universum?
Wat dat er dan ervoor? En hoe zit het dan met tijd? Er moet altijd iets zijn geweest, of is er toch ooit een "begin" geweest?
Maar hoe zag tijd er dan uit voor dat "begin"?
Wat dat er dan ervoor? En hoe zit het dan met tijd? Er moet altijd iets zijn geweest, of is er toch ooit een "begin" geweest?
Maar hoe zag tijd er dan uit voor dat "begin"?
zwarten
Well-known member
idd soms gaat het er wel over.
PBS Space Time en Isaac Arthur zijn voor mij de beste space kanalen.
Dit is de Fermi Paradox playlist (hij heeft nog een andere met 36 video's die weer uitbreidend is), maar dit is de essentie denk ik.
maar andere playlisten vind je hier
Waar PBS Space Time meer echt puur op het wetenschappelijke focust, zal hij veel video's hebben over technologische toepassingen rond koloniseren, interacties met aliens, hoe andere aliens gedragen, Fermi Paradox etc.
Deze playlist is ook een leuke, zoals stupid aliens, crazy aliens, cryptic aliens, dead aliens, hidden aliens, smug aliens, ancient aliens, parasitic aliens, secret aliens, invasive aliens, aloof aliens, ai aliens, paranoid aliens, conspiratorial aliens, benevolent aliens, life on a low gravity planet, non carbon based life, talkative aliens, oceanic aliens, annoying aliens, alien languages, could two alien civilizations evolve on the same world.
Bij veel video's heb je toch ook wel soms een stellaris feeling.
Ik denk dat dit wel mijn favoriet YT-kanaal is, maar ik kijk eigenlijk niet zoveel ernaar, meeste v/d video's moet ik zelf ook nog eens kijken, en de hele oude zijn nog wat te amateuristisch, maar de playlists die ik hier heb gezet zijn allemaal stuk tot stuk interessant. Dus misschien dat ik er als ik eens iets anders wil doen, weer een paar ga kijken. Van PBS Eons (die zijn ook veel korter) heb ik de meeste die ik wil zien ook allemaal al gezien dus, dus eigenlijk is dat kanaal één dat qua interesses van mij veel nieuwe informatie heeft. Ik moet niet naar DIscovery Channel of Nat Geo kijken naar een show, want alles wat ze daar zeggen ken ik al en ze herhalen tienduizenden keer alles in de aflevering zelf. Qua geschiedenis zijn er ook vele leuke kanalen, eigenlijk is YT eens je de kanalen een beetje kent een enorme schat / goudmijn, en op dat vlak hebben ze die documentaire kanalen op tv allemaal al voorbijgestoken, tenzij de docu's die op Canvas komen, docufilms die je doen nadenken. Maar... qua universum zal ik ook daar het meeste al allemaal weten.
Hier leer ik heel veel bij (of herhalend). Het is interessanter omdat ik ook eens iets nieuws binnenkrijg (een beetje vergelijkbaar met het boek If The Universe is Teeming with Life... Where are they), maar toch niet hetzelfde als de boek (althans wat betreft de fermi paradox video's, de rest is totaal ander onderwerp), maar aanvullend erop. Zowel het boek als de video's blijven de moeite waard als je het ene hebt gelezen of het ene bijna allemaal gezien hebt.
Laatst bewerkt:
Isaac Arthur is inderdaad ook goed.
Astrum is ook ne leuke en toegankelijk
Astrum is ook ne leuke en toegankelijk
zwarten
Well-known member
moehaha.. Een probeersel en das echt mega moeilijk om die telescoop te eyeballen op het iss. Maar kom.. toch een hint van zonnepanelen
Op 2600 frames welgeteld een twintigtal in beeld...
28000km per uur is best wel snel Een passage over mijn lens is welgeteld 5 frames.
Op 2600 frames welgeteld een twintigtal in beeld...
28000km per uur is best wel snel
Een passage over mijn lens is welgeteld 5 frames.
Laatst bewerkt:
zwarten
Well-known member
die volg ik ook.
Deze is trouwens ook nog leuk. Wel iets breder dan enkel space.
https://www.youtube.com/c/DrBrianKeating/featured
Wat ik ook niet echt begrijp... als wij op zoek willen gaan naar intelligente samenlevingen, dan zullen we moeten selecteren, dat is duidelijk. Het zal zeker zo zijn en voorkomen dat leven kan ontstaan op planeten die daar minder ideaal voor zijn of buiten de goldilocks zone liggen, maar om onze kansen op succes te vergroten en initieel lijkt het me wel geoorloofd om naar planeten te zoeken met ideale omstandigheden.
Maar wat zijn die ideale omstandigheden. Goldilock habitable zones zijn afh. van de atmosfeer van een planeet ten eerste. De Aarde zelf staat trouwens ook maar op het randje van de habitable zone. Maar hebben we wel een goed idee wat de habitable zone van een andere sterklasse is, en dan moet men ook rekening houden van de evolutie van een ster of een sterklasse. Habitable zones zijn niet statisch, maar dynamisch. Hier evolueert dat traag, maar elders op andere sterklasses kan dat anders zijn. Het probleem bij rode dwergen is dat de planeten in de habitable zone veeleer tidally locked zijn, en geen idee hebben om dat leefbaar is of niet. Ook zullen die planeten meer blootgesteld worden aan radiatie en zonnevlammen, waardoor het misschien toch niet zo leefbaar is, of meer rampen zal hebben, omdat het kwetsbaardere planeten zijn. De meeste planeten die nu gedetecteerd worden zijn exact rond die sterren omdat die sterren zwakker zijn, minder licht hebben en kleiner zijn waardoor een planeet een grotere dip heeft wanneer het een overgang maakt (alsook dichter bij de ster dus meer frequenter die overgangen maakt). Makkelijker om te bestuderen, maar wij zelf zijn wel geëvolueerd rond een andere sterklasse die minder voorkomt, en als leven evenveel voorkomt op rode dwergen als hier, is het frappant dat wij op een gele ster zijn geëvolueerd, omdat gele sterren veel minder voorkomen dan rode dwergen. Natuurlijk heel kleine sample size, en erg heliocentrisch denken weer. Maar dat een planeet H20 nodig heeft en geen andere vloeistof is dat dan bijvoorbeeld ook weer, waar NASA vanuit gaat, enzovoort, enzovoort.
Verder kunnen andere details een rol spelen, zoals gezegd een habitable zone evolueert. Een planeet die in de habitable zone zit kan leven bevatten, maar als die planeet daar nog maar 50 miljoen jaar inzit, is die kans toch heel erg klein, omdat het leven op een heel korte tijd moet evolueren (tenzij de planeet al langer "habitable" was ook buiten die habitable zone, of een intelligente samenleving die planeet gekoloniseerd is, maar ik denk niet dat je daar van uit mag gaan bij die zoektocht). De consensus is bijvoorbeeld dat wij maar nipt in die habitable zone zitten, maar er al vrij lang inzitten, en dat binnen afzienbare geologische tijd de condities veel kwetsbaarder worden omdat wij stilaan de habitable zone verlaten, en misschien de enige reden dat de Aarde habitable is, het feit is dat ze al habitable is. Binnen 1 miljard jaar bijvoorbeeld, zou het mogelijk totaal onleefbaar zijn, zelfs voor microscopisch leven. Maar zelfs binnen 100 miljoen jaar krijgen we al te maken met problemen, en in een veel kwetsbaardere toestand.
Tweede ding is om de snelheid v. evolutie misschien mee in acht te nemen wanneer we op zoek gaan naar leven en zeker intelligent leven. Wanneer generaties sneller elkaar opvolgen, zal evolutie ook versnellen omdat meer generaties ontstaan over een bepaalde tijd. Dat is een idee niet genoeg beschreven wordt, vind ik. Enig nadeel bij intelligent leven is dat er misschien minder tijd is om informatie en intelligentie door te geven en dingen te leren in een cyclus waarbij men snel baart, en vervolgens snel doodgaat, en dat die wellicht ook een meer gevaarlijker of stressvoller bestaan hebben. Ideaal is dat evolutie in het begin hyper snel gaat, en wanneer het goed is en intelligent leven er is, het vervolgens traag gaat, omdat het anders lastig kan worden om een beschaving op te bouwen of intelligentie in de mix van evolutie te gooien.
Rotatie lijkt mij dan ook belangrijk om in acht te nemen, want niet op elke planeet zal 1 dag (afh. van eigen rotatie/spin), 1 maand (als er uberhaupt één is), 1 seizoen (afh. van tilt) of 1 jaar (afh. van rotatie tegenover de ster). Een dag duurt hier 24 uur, maar heeft impact door onze Maan (een die abnormaal groot is ten opzichte van onze planeet, en gevormd is door een botsing). De Maan is één van de weinige dingen die onze planeet misschien een vrij uniek karakteristiek heeft. Ik denk dat het zeldzaamste aan onze planeet in het universum de Maan is (en bovendien zijn zonsverduisteringen ook hier heel veel toeval dat de Maan net zo groot is als de zon wanneer ze voor de zon verschijnt, deels door onze redelijke stabiliteit van de Milankovich en kleine eccentriciteit van de baan tov de zon, grotere eccentriciteit is grotere afstand tussen perihelion en aphelion, grotere ellips, minder stabiliteit en meer onvoorspelbaarheid in onze baan en seizoenen/weer/klimaat).
Venus heeft nooit een Maanimpact gehad, en mocht het een leefbare planeet zijn, dan zou evolutie wellicht heel traag verlopen, omdat een dag 243 dagen duurt op Venus. Dat is enorm lang, en het leven past zich aan op een planeet en diens interactie met de ster. Het leven zou zich dus aanpassen aan een Venusiaanse dag (ook microscopisch leven), en dat zou het concept van tijd en dergelijke enorm vertragen. Mocht Venus dus in een ander zonnestelsel staan, dan zou je op basis daarvan al kunnen concluderen dat leven daar erg onwaarschijnlijk is, zeker als het in een Habitable Zone zit. Niet volledig uit te sluiten, maar extreem onwaarschijnlijk.
Mars is op dat vlak meer vergelijkbaarder met de Aarde. Een dag duurt daar bijna even lang als hier.
www.theguardian.com
Daarom dat de oorsprong v/d manen op Mars beter bestudeerd moet worden, en de mogelijkheid moet onderzocht worden of Mars een grotere maan had, omdat ik denk dat dat misschien ons een beter idee kan geven over wat verschillen in rotatie kan verklaren, want het kan zijn dat grote impacten van belang zijn op rotatie, zeker als je rotatie in achting moet nemen qua zoeken naar buitenaards leven.
Op planeten waar dagen minder lang duren (en op Aarde was dat vroeger ook het geval, een dag begint langzaam aan iets langer te duren. 70 miljoen jaar geleden - het einde van het Dinotijdperk duurde een dag een halfuur minder lang), zal je het effect hebben dat evolutie er wellicht sneller verloopt, waardoor op kortere tijd meer kan gebeuren. Al weet ik niet of je van exoplaneet rotatie of lengte van een dag kan achterhalen, en tweede punt... wat zo een drijfveer daarvan is. Is een grote inslag (of de creatie van een Maan) dan zo van impact om de rotatie van een planeet versnellen? In dat geval kunnen stelsels met meer planetesimalen interessant zijn, hoewel te veel... betekent dat er misschien te veel impacten zijn die het leven dan weer kunnen verstoren, maar te weinig dat er te weinig drijfveren zijn om evolutie op een tempo te houden waar de voorkeur bij ligt. Zonder de asteroide-inslag 65 miljoen jaar geleden, was de kans ook klein dat wij er zouden zijn nu. Het zijn gebeurtenissen die de aanleiding kunnen geven tot ... . Maar te veel kan tot volledige uitsterving leiden dan weer bijvoorbeeld.
Verder nog een leuke denkoefening:
Bij het zoeken van planeten is het soms leuk om je zelf in te beelden dat je 50 lichtjaren van hier woont op een planeet met dezelfde omstandigheden op Aarde zoekend naar exoplaneten. En dan met ons eigen zonnestelsel in acht nemend, inbeeldt hoe wij ons eigen zonnestelsel zouden ontdekken.
We leven rond een gele ster, dus best een actievere ster, dus planeten detecteren zou hier al moeilijker zijn. Een baan van Jupiter rond de zon duurt 12 jaar, dat betekent dat dat best wel even kan duren tegen dat Jupiter geverifieerd kan worden, hoewel het groot genoeg is om te zien. Voor de andere gasplaneten duurt dat nog veel langer (Saturnus 29 jaar), en zou overgangen niet de beste methode zijn, zeker als je niet constant kijkt in die richting of de data bijhoudt, en het allemaal heel snel wilt doen. Ik ben niet zeker of je het op een andere manier kan zien dan overgangen, anders zou Jupiter wellicht toch de eerste ontdekking zijn.
Daarnaast... denk ik dat Venus over de beste papieren heeft, vervolgens Aarde. Probleem alleen is dat beiden kleiner zijn dan de gemiddelde planeet ontdekt in een ander stersysteem, en dat we misschien ook te ver staan (zeker voor onze relatieve grootte tegenover de Zon). Ik denk dat de kans heel klein is dat de Aarde al ontdekt zou zijn, bijna onbestaande (of heel veel toeval en geluk).
Goed, dus ik betwijfel of wij in dit sterrensysteem al veel planeten zouden ontdekt hebben. Ik denk dat we zelfs de mogelijkheid in acht moeten nemen, dat geen enkele planeet zou gevonden zijn rond deze Ster (as of now), want de planeten gevonden zijn rond rode dwergen, grotere planeten en planeten dichter bij hun ster (meer frequentere overgangen, minder licht van de zon, groter contrast en een kleiner verschil relatief qua verschil in grootte tussen planeet en ster). En dan is het eigenlijk best opvallend al dat zoveel planeten gevonden zijn, maar het overgrote meerderheid is rond rode dwergen, en persoonlijk vind ik dat minder interessante systemen, omdat dat iets meer hypothetisch zal zijn, en minder tastbaar qua of leven daar mogelijk is.
Rekening houdend dat we het systeem toch al kennen, dan denk ik dat de meesten op basis van onze huidige modellen Mars zouden aanduiden als de planeet waar de leven de grootste kans heeft om voor te komen. Venus zou misschien wel in de habitable zone zitten (als het niet te conservatief is), maar vrij snel zou wel gezien worden ... dat dit geen planeet is waar kan voorkomen, en de atmosfeer en temperatuur zouden qua schatting de kans daarop naar bijna 0% doen dalen. Ik denk dat dat vrij duidelijk zou zijn, mits een goede studie van Venus mogelijk was. Aarde en Mars zouden als de twee grootste kanshebbers gezien worden, maar ik denk dat Mars - persoonlijk gezien - als net iets interessanter gezien zou worden tot nader studie wellicht dan toch meer richting de Aarde zou gaan.
Wat betreft Alpha Centauri kunnen we een vergelijkbaar problemen hebben als ik hier beschrijf. Dat is een gele ster. Misschien dat de James Webb telescoop op dat vlak ons iets interessanters kan voorschotelen wanneer die online en een kijkje neemt in onze burensterrenstelsel. Vergeet wel niet dat het universum 3D is qua richtingen, en dat dat op Aarde niet het geval is. Je hebt oost-zuid-noord-west maar ook boven en onder, en per x aantal lichtjaar afstand neemt het aantal sterren exponentieel toe omwille van die reden, omdat het geen Mario bros is op een arcade bak. Het universum is een 3D ovaal. Net zoals de Aarde plat lijkt (vanuit ons perspectief), kan het universum ook zo lijken, maar is het eigenlijk ook een bol, ovaal dan.
Maar wat zijn die ideale omstandigheden. Goldilock habitable zones zijn afh. van de atmosfeer van een planeet ten eerste. De Aarde zelf staat trouwens ook maar op het randje van de habitable zone. Maar hebben we wel een goed idee wat de habitable zone van een andere sterklasse is, en dan moet men ook rekening houden van de evolutie van een ster of een sterklasse. Habitable zones zijn niet statisch, maar dynamisch. Hier evolueert dat traag, maar elders op andere sterklasses kan dat anders zijn. Het probleem bij rode dwergen is dat de planeten in de habitable zone veeleer tidally locked zijn, en geen idee hebben om dat leefbaar is of niet. Ook zullen die planeten meer blootgesteld worden aan radiatie en zonnevlammen, waardoor het misschien toch niet zo leefbaar is, of meer rampen zal hebben, omdat het kwetsbaardere planeten zijn. De meeste planeten die nu gedetecteerd worden zijn exact rond die sterren omdat die sterren zwakker zijn, minder licht hebben en kleiner zijn waardoor een planeet een grotere dip heeft wanneer het een overgang maakt (alsook dichter bij de ster dus meer frequenter die overgangen maakt). Makkelijker om te bestuderen, maar wij zelf zijn wel geëvolueerd rond een andere sterklasse die minder voorkomt, en als leven evenveel voorkomt op rode dwergen als hier, is het frappant dat wij op een gele ster zijn geëvolueerd, omdat gele sterren veel minder voorkomen dan rode dwergen. Natuurlijk heel kleine sample size, en erg heliocentrisch denken weer. Maar dat een planeet H20 nodig heeft en geen andere vloeistof is dat dan bijvoorbeeld ook weer, waar NASA vanuit gaat, enzovoort, enzovoort.
Verder kunnen andere details een rol spelen, zoals gezegd een habitable zone evolueert. Een planeet die in de habitable zone zit kan leven bevatten, maar als die planeet daar nog maar 50 miljoen jaar inzit, is die kans toch heel erg klein, omdat het leven op een heel korte tijd moet evolueren (tenzij de planeet al langer "habitable" was ook buiten die habitable zone, of een intelligente samenleving die planeet gekoloniseerd is, maar ik denk niet dat je daar van uit mag gaan bij die zoektocht). De consensus is bijvoorbeeld dat wij maar nipt in die habitable zone zitten, maar er al vrij lang inzitten, en dat binnen afzienbare geologische tijd de condities veel kwetsbaarder worden omdat wij stilaan de habitable zone verlaten, en misschien de enige reden dat de Aarde habitable is, het feit is dat ze al habitable is. Binnen 1 miljard jaar bijvoorbeeld, zou het mogelijk totaal onleefbaar zijn, zelfs voor microscopisch leven. Maar zelfs binnen 100 miljoen jaar krijgen we al te maken met problemen, en in een veel kwetsbaardere toestand.
Tweede ding is om de snelheid v. evolutie misschien mee in acht te nemen wanneer we op zoek gaan naar leven en zeker intelligent leven. Wanneer generaties sneller elkaar opvolgen, zal evolutie ook versnellen omdat meer generaties ontstaan over een bepaalde tijd. Dat is een idee niet genoeg beschreven wordt, vind ik. Enig nadeel bij intelligent leven is dat er misschien minder tijd is om informatie en intelligentie door te geven en dingen te leren in een cyclus waarbij men snel baart, en vervolgens snel doodgaat, en dat die wellicht ook een meer gevaarlijker of stressvoller bestaan hebben. Ideaal is dat evolutie in het begin hyper snel gaat, en wanneer het goed is en intelligent leven er is, het vervolgens traag gaat, omdat het anders lastig kan worden om een beschaving op te bouwen of intelligentie in de mix van evolutie te gooien.
Rotatie lijkt mij dan ook belangrijk om in acht te nemen, want niet op elke planeet zal 1 dag (afh. van eigen rotatie/spin), 1 maand (als er uberhaupt één is), 1 seizoen (afh. van tilt) of 1 jaar (afh. van rotatie tegenover de ster). Een dag duurt hier 24 uur, maar heeft impact door onze Maan (een die abnormaal groot is ten opzichte van onze planeet, en gevormd is door een botsing). De Maan is één van de weinige dingen die onze planeet misschien een vrij uniek karakteristiek heeft. Ik denk dat het zeldzaamste aan onze planeet in het universum de Maan is (en bovendien zijn zonsverduisteringen ook hier heel veel toeval dat de Maan net zo groot is als de zon wanneer ze voor de zon verschijnt, deels door onze redelijke stabiliteit van de Milankovich en kleine eccentriciteit van de baan tov de zon, grotere eccentriciteit is grotere afstand tussen perihelion en aphelion, grotere ellips, minder stabiliteit en meer onvoorspelbaarheid in onze baan en seizoenen/weer/klimaat).
Venus heeft nooit een Maanimpact gehad, en mocht het een leefbare planeet zijn, dan zou evolutie wellicht heel traag verlopen, omdat een dag 243 dagen duurt op Venus. Dat is enorm lang, en het leven past zich aan op een planeet en diens interactie met de ster. Het leven zou zich dus aanpassen aan een Venusiaanse dag (ook microscopisch leven), en dat zou het concept van tijd en dergelijke enorm vertragen. Mocht Venus dus in een ander zonnestelsel staan, dan zou je op basis daarvan al kunnen concluderen dat leven daar erg onwaarschijnlijk is, zeker als het in een Habitable Zone zit. Niet volledig uit te sluiten, maar extreem onwaarschijnlijk.
Mars is op dat vlak meer vergelijkbaarder met de Aarde. Een dag duurt daar bijna even lang als hier.
Mars satellites may have been created by third moon, scientists say
Researchers believe formation of one huge moon led to creation of Phobos and Deimos, following a collision
Daarom dat de oorsprong v/d manen op Mars beter bestudeerd moet worden, en de mogelijkheid moet onderzocht worden of Mars een grotere maan had, omdat ik denk dat dat misschien ons een beter idee kan geven over wat verschillen in rotatie kan verklaren, want het kan zijn dat grote impacten van belang zijn op rotatie, zeker als je rotatie in achting moet nemen qua zoeken naar buitenaards leven.
Op planeten waar dagen minder lang duren (en op Aarde was dat vroeger ook het geval, een dag begint langzaam aan iets langer te duren. 70 miljoen jaar geleden - het einde van het Dinotijdperk duurde een dag een halfuur minder lang), zal je het effect hebben dat evolutie er wellicht sneller verloopt, waardoor op kortere tijd meer kan gebeuren. Al weet ik niet of je van exoplaneet rotatie of lengte van een dag kan achterhalen, en tweede punt... wat zo een drijfveer daarvan is. Is een grote inslag (of de creatie van een Maan) dan zo van impact om de rotatie van een planeet versnellen? In dat geval kunnen stelsels met meer planetesimalen interessant zijn, hoewel te veel... betekent dat er misschien te veel impacten zijn die het leven dan weer kunnen verstoren, maar te weinig dat er te weinig drijfveren zijn om evolutie op een tempo te houden waar de voorkeur bij ligt. Zonder de asteroide-inslag 65 miljoen jaar geleden, was de kans ook klein dat wij er zouden zijn nu. Het zijn gebeurtenissen die de aanleiding kunnen geven tot ... . Maar te veel kan tot volledige uitsterving leiden dan weer bijvoorbeeld.
Verder nog een leuke denkoefening:
Bij het zoeken van planeten is het soms leuk om je zelf in te beelden dat je 50 lichtjaren van hier woont op een planeet met dezelfde omstandigheden op Aarde zoekend naar exoplaneten. En dan met ons eigen zonnestelsel in acht nemend, inbeeldt hoe wij ons eigen zonnestelsel zouden ontdekken.
We leven rond een gele ster, dus best een actievere ster, dus planeten detecteren zou hier al moeilijker zijn. Een baan van Jupiter rond de zon duurt 12 jaar, dat betekent dat dat best wel even kan duren tegen dat Jupiter geverifieerd kan worden, hoewel het groot genoeg is om te zien. Voor de andere gasplaneten duurt dat nog veel langer (Saturnus 29 jaar), en zou overgangen niet de beste methode zijn, zeker als je niet constant kijkt in die richting of de data bijhoudt, en het allemaal heel snel wilt doen. Ik ben niet zeker of je het op een andere manier kan zien dan overgangen, anders zou Jupiter wellicht toch de eerste ontdekking zijn.
Daarnaast... denk ik dat Venus over de beste papieren heeft, vervolgens Aarde. Probleem alleen is dat beiden kleiner zijn dan de gemiddelde planeet ontdekt in een ander stersysteem, en dat we misschien ook te ver staan (zeker voor onze relatieve grootte tegenover de Zon). Ik denk dat de kans heel klein is dat de Aarde al ontdekt zou zijn, bijna onbestaande (of heel veel toeval en geluk).
Goed, dus ik betwijfel of wij in dit sterrensysteem al veel planeten zouden ontdekt hebben. Ik denk dat we zelfs de mogelijkheid in acht moeten nemen, dat geen enkele planeet zou gevonden zijn rond deze Ster (as of now), want de planeten gevonden zijn rond rode dwergen, grotere planeten en planeten dichter bij hun ster (meer frequentere overgangen, minder licht van de zon, groter contrast en een kleiner verschil relatief qua verschil in grootte tussen planeet en ster). En dan is het eigenlijk best opvallend al dat zoveel planeten gevonden zijn, maar het overgrote meerderheid is rond rode dwergen, en persoonlijk vind ik dat minder interessante systemen, omdat dat iets meer hypothetisch zal zijn, en minder tastbaar qua of leven daar mogelijk is.
Rekening houdend dat we het systeem toch al kennen, dan denk ik dat de meesten op basis van onze huidige modellen Mars zouden aanduiden als de planeet waar de leven de grootste kans heeft om voor te komen. Venus zou misschien wel in de habitable zone zitten (als het niet te conservatief is), maar vrij snel zou wel gezien worden ... dat dit geen planeet is waar kan voorkomen, en de atmosfeer en temperatuur zouden qua schatting de kans daarop naar bijna 0% doen dalen. Ik denk dat dat vrij duidelijk zou zijn, mits een goede studie van Venus mogelijk was. Aarde en Mars zouden als de twee grootste kanshebbers gezien worden, maar ik denk dat Mars - persoonlijk gezien - als net iets interessanter gezien zou worden tot nader studie wellicht dan toch meer richting de Aarde zou gaan.
Wat betreft Alpha Centauri kunnen we een vergelijkbaar problemen hebben als ik hier beschrijf. Dat is een gele ster. Misschien dat de James Webb telescoop op dat vlak ons iets interessanters kan voorschotelen wanneer die online en een kijkje neemt in onze burensterrenstelsel. Vergeet wel niet dat het universum 3D is qua richtingen, en dat dat op Aarde niet het geval is. Je hebt oost-zuid-noord-west maar ook boven en onder, en per x aantal lichtjaar afstand neemt het aantal sterren exponentieel toe omwille van die reden, omdat het geen Mario bros is op een arcade bak. Het universum is een 3D ovaal. Net zoals de Aarde plat lijkt (vanuit ons perspectief), kan het universum ook zo lijken, maar is het eigenlijk ook een bol, ovaal dan.
Laatst bewerkt:
Nu verwacht bij Alpha Centauri niet dat er daar plots intelligent leven is. Al kan complex leven wel. Intelligentie is sowieso al redelijk zeldzaam, omdat het een investering/experiment lijkt, en ik het idee heb dat evolutie toch vaker een luiere weg zal bewandelen, dan een snellere weg. En niet alleen snel maar ook experimenteel. Bovendien is intelligentie niet gelijk aan beschavingsbouwende dieren. Een octopus intelligent, maar wij zijn in staat om vuur te beheersen, tools te maken en zijn groepsdieren die lang genoeg leven zodat we onze kennis door kunnen geven aan volgende generatie die vervolgens daar verder iets mee doen. Nu is het wel zo dat intelligentie heel veel energie vraagt, en dus de intelligentie van onze soort ook enkel werkt als we lang genoeg leven, en we ook redelijk lang een kind baren, en een kind lang een kind blijft. Dat is een risicopad dat evolutie volgt, en niet de langzame efficiente weg die het bewandeld op veel vlakken. Een baby blijft ontzettend lang een baby, en een mens is pas in staat om te overleven rond 10 jaar ofzo, en in de huidige samenleving door opleiding een stuk langer. We blijven zelfs wijzer worden met de jaren tot dementie begint toe te slaan.
Intelligent leven op AC of zelfs anywhere close is er waarschijnlijk niet, tenzij het leven is dat we moeilijk kunnen voorstellen, maar op onze stage zitten ze zeker niet (verkennend en nieuwsgierig), anders hadden ze ons al ontdekt en wij hun. Verder valt moeilijk uit te sluiten, maar dan moet het om een beschaving gaan die andere waarden en normen heeft, en niet expansie/economisch gericht denkt, wat perfect kan want ik vermoed dat wij enorm zo denken. Dat zie je in de samenleving hier, en ook over onze theorieeen elders. Type II civilizations lijken er niet te zijn. Koloniserende beschavingen lijken er ook niet te zijn, want anders hadden ze onze planeet al gekoloniseerd (en misschien maar goed ook). Nieuwsgierig lijken ze ook niet te zijn, als er zijn in onze buurt. Afstand is trouwens niet het enige probleem, er is ook het probleem van tijd. We kunnen nog maar de ruimte in sinds de jaren '50. Industrialisatie kwam er pas in de 19e eeuw. Verlichting 16-17e eeuw. De eerste sporen van menselijke beschaving zijn er pas 8000BC (dus 10.000 jaar geleden) tenzij de Cloviscultuur dat ook al had. Dat is allemaal niet lang, zeker op geologische tijdsschaal en een gemiddelde diersoort leeft 2 tot 7 miljoen jaar (al is dat een schatting, en evolueert een soort ook, en kan de verandering van een diersoort misschien niet zo absoluut gedefinieerd worden). Het doomsday argument spreekt op dat vlak niet veel goed, ook al is er daar veel kritiek op.
Hoe dan ook, voor een beschaving te ontdekken moet die dichtbij zijn en de afstanden in het universum zijn gigantisch, maar ze moet ook in onze tijd leven, en de tijdsschaal is ook gigantisch. Als een dag 24 uur duurt, en de oerknal is het begin, en wij zijn het einde, dan zijn de dino's welgeteld 5 minuten geleden uitgestorven, en is onze beschaving er nog maar een paar seconden. Als een intelligente beschaving er niet in slaagt om langere tijd relevant te blijken, dan kan het zijn dat het universum stikt van het leven, maar dat qua intelligente beschavingen het een epileptisch knipperlichtfestival is, waarbij men nooit in staat is om afstand en tijd te overbruggen om elkaar tegen te komen, en dan kan het in theorie stikken van het leven, en zijn we toch allemaal op het einde van het verhaal heel eenzaam. Bovendien moet interstellair reizen ook nog maar gerealiseerd worden, en als andere aliens economisch denken kan het zijn dat ze daar niet de toegevoegde waarde zijn door de benodigde energie, tijd en obstakels, zeker als er geen goede technologie beschikbaar is, of als de baten en de kosten te duur zijn (en de risico's, want een Dyson Sphere is riskant, en kan je misschien enkel doen met gigasterren) -> daarnaast is een dyson sphere wellicht ook wel heel milieuvervuilend voor een bepaald sterrenstelsel, en dus in strijd met ongeschreven ethische wetten, maar ook mogelijk niet haalbaar of onstabiel. Veel technologieën/ideeën moeten nog altijd in verwezenlijkheid gebracht worden, want ze kunnen bestaan in theorie maar niet haalbaar zijn in de praktijk.
Het is trouwens een dubbelster (eigenlijk driesterrensysteem maar Proxima Centauri heeft geen invloed op de banen). Alpha Centauri A en Alpha Centauri B zijn allebei Sun-like stars (een G-type en K-type, G is zoals de zon, K is meer oranje en heel klein beetje zwakker). En Proxima Centauri is een rode dwerg dacht ik.
Proxima Centauri heeft twee planeten (b en c). Een ontdekt in 2016, de ander in 2020 (Superaarde of Mini-Neptunus). Op Alpha Centauri zijn al 2 mogelijke kandidaat-planeten ontdekt (één dit jaar nog), maar het lijken me niet planeten te zijn waar leven op kan en ze moeten nog confirmed worden. De een is wellicht een gasplaneet, de andere is wellicht een scorching lava/mercurious-achtige planeet als ze bestaan (de een is gevonden rond A, de andere rond B, maar zoals gezegd, ze moeten nog confirmed worden).
Intelligent leven op AC of zelfs anywhere close is er waarschijnlijk niet, tenzij het leven is dat we moeilijk kunnen voorstellen, maar op onze stage zitten ze zeker niet (verkennend en nieuwsgierig), anders hadden ze ons al ontdekt en wij hun. Verder valt moeilijk uit te sluiten, maar dan moet het om een beschaving gaan die andere waarden en normen heeft, en niet expansie/economisch gericht denkt, wat perfect kan want ik vermoed dat wij enorm zo denken. Dat zie je in de samenleving hier, en ook over onze theorieeen elders. Type II civilizations lijken er niet te zijn. Koloniserende beschavingen lijken er ook niet te zijn, want anders hadden ze onze planeet al gekoloniseerd (en misschien maar goed ook). Nieuwsgierig lijken ze ook niet te zijn, als er zijn in onze buurt. Afstand is trouwens niet het enige probleem, er is ook het probleem van tijd. We kunnen nog maar de ruimte in sinds de jaren '50. Industrialisatie kwam er pas in de 19e eeuw. Verlichting 16-17e eeuw. De eerste sporen van menselijke beschaving zijn er pas 8000BC (dus 10.000 jaar geleden) tenzij de Cloviscultuur dat ook al had. Dat is allemaal niet lang, zeker op geologische tijdsschaal en een gemiddelde diersoort leeft 2 tot 7 miljoen jaar (al is dat een schatting, en evolueert een soort ook, en kan de verandering van een diersoort misschien niet zo absoluut gedefinieerd worden). Het doomsday argument spreekt op dat vlak niet veel goed, ook al is er daar veel kritiek op.
Hoe dan ook, voor een beschaving te ontdekken moet die dichtbij zijn en de afstanden in het universum zijn gigantisch, maar ze moet ook in onze tijd leven, en de tijdsschaal is ook gigantisch. Als een dag 24 uur duurt, en de oerknal is het begin, en wij zijn het einde, dan zijn de dino's welgeteld 5 minuten geleden uitgestorven, en is onze beschaving er nog maar een paar seconden. Als een intelligente beschaving er niet in slaagt om langere tijd relevant te blijken, dan kan het zijn dat het universum stikt van het leven, maar dat qua intelligente beschavingen het een epileptisch knipperlichtfestival is, waarbij men nooit in staat is om afstand en tijd te overbruggen om elkaar tegen te komen, en dan kan het in theorie stikken van het leven, en zijn we toch allemaal op het einde van het verhaal heel eenzaam. Bovendien moet interstellair reizen ook nog maar gerealiseerd worden, en als andere aliens economisch denken kan het zijn dat ze daar niet de toegevoegde waarde zijn door de benodigde energie, tijd en obstakels, zeker als er geen goede technologie beschikbaar is, of als de baten en de kosten te duur zijn (en de risico's, want een Dyson Sphere is riskant, en kan je misschien enkel doen met gigasterren) -> daarnaast is een dyson sphere wellicht ook wel heel milieuvervuilend voor een bepaald sterrenstelsel, en dus in strijd met ongeschreven ethische wetten, maar ook mogelijk niet haalbaar of onstabiel. Veel technologieën/ideeën moeten nog altijd in verwezenlijkheid gebracht worden, want ze kunnen bestaan in theorie maar niet haalbaar zijn in de praktijk.
Het is trouwens een dubbelster (eigenlijk driesterrensysteem maar Proxima Centauri heeft geen invloed op de banen). Alpha Centauri A en Alpha Centauri B zijn allebei Sun-like stars (een G-type en K-type, G is zoals de zon, K is meer oranje en heel klein beetje zwakker). En Proxima Centauri is een rode dwerg dacht ik.
Proxima Centauri heeft twee planeten (b en c). Een ontdekt in 2016, de ander in 2020 (Superaarde of Mini-Neptunus). Op Alpha Centauri zijn al 2 mogelijke kandidaat-planeten ontdekt (één dit jaar nog), maar het lijken me niet planeten te zijn waar leven op kan en ze moeten nog confirmed worden. De een is wellicht een gasplaneet, de andere is wellicht een scorching lava/mercurious-achtige planeet als ze bestaan (de een is gevonden rond A, de andere rond B, maar zoals gezegd, ze moeten nog confirmed worden).
Laatst bewerkt:
sarnath
Active member
Dit is echt maf! Geweldig gewoon.Een klein probeersel tussen de wolken door. Jupiter draait potverdikke heel snel. Deze beelden zijn op amper een 3 kwartier genomen.
Zwart vlekje is de schaduw van Ganymedes of Europa
Dit smaakt naar meer wanneer het weer het toelaat.
NASA's Perseverance Sheds More Light on Jezero Crater's Watery Past – NASA Mars Exploration
Pictures from NASA’s latest six-wheeler on the Red Planet suggest the area’s history experienced significant flooding events.
mars.nasa.gov
Maar de laatste jaren (sinds Nasa er onderzoek naar doet de laatste 10+ jaar) is het stilletjes onder de wetenschappers die staalhard ontkennen dat er ooit water stroomde.
Ja, maar ik denk dat dat ook wel 100% duidelijk is dat er ooit water stroomde op Mars. Bevatten de ijskappen op de Polen ook geen water trouwens?Ik herinner nog tientallen jaren geleden dat toen er iemand ook nog maar opperde dat er ooit véél water op Mars gestroomd heeft, dan werd die mens net niet in het gekkenhuis gestoken en gek verklaard.NASA's Perseverance Sheds More Light on Jezero Crater's Watery Past – NASA Mars Exploration
Pictures from NASA’s latest six-wheeler on the Red Planet suggest the area’s history experienced significant flooding events.
Maar de laatste jaren (sinds Nasa er onderzoek naar doet de laatste 10+ jaar) is het stilletjes onder de wetenschappers die staalhard ontkennen dat er ooit water stroomde.
Mars heeft duidelijk rivieren en dergelijke gehad maar dat zal een hele lange tijd geleden zijn. Al sluit ik niet uit dat het ooit terugkomt, en qua planeten is het ook vrij duidelijk dat het het makkelijkst te terraformen zijn van de andere planeten in ons zonnestelsel, de enige waarbij dat dat ook wel het overwegen waard is (op termijn).