Het Universum
- Onderwerp starter vishnusixclix
- Startdatum
Als ik die mensen in een control center zie zitten voel ik me zo altijd zo dom.
Wacht tot de mensen aan de beurt komen die de gegevens van Webb gaan analyseren, dan ga je je pas dom voelen
Vlotte lancering, al had ik niets anders verwacht natuurlijk, Ariane is zo'n betrouwbaar platform dat je er blind op kan vertrouwen!
Tgoh, als je weet dat alles aan camera's en materiaal op de raket van cruciaal belang is om de missie te doen slagen neem ik genoegen met een 3D render.
zwarten
Well-known member
We zijn er wel nog lang niet. Nu op weg naar lagrange 2 en dan deployment.
Spijtig ook dat de levensduur maar 6 jaar is. Kan wel langer als ze wat economischer zijn met de aandrijfgassen.
Trajectorycorrection 2 gaat de leuke zijn. Als ze die missen wordt het een deepsky satelliet
Laatst bewerkt:
Als er iets mis zou gaan richting L2, is er dan een plan B om toch nog iets met het materiaal te doen of is dat niet mogelijk?
edit: Seperation en de solar array succesvol uitgeklapt, wat een bazen
Laatst bewerkt:
zwarten
Well-known member
Geen flauw idee of er een contingency plan is.Als er iets mis zou gaan richting L2, is er dan een plan B om toch nog iets met het materiaal te doen of is dat niet mogelijk?
edit: Seperation en de solar array succesvol uitgeklapt, wat een bazen
Scott Manley heeft een goe filmpje gepost onlangs.
Sneeuwstorm
Well-known member
Ja, dat snap ik nu ook niet. De Hubble is toch nog altijd operationeel? Veel langer dan de geplande levensduur.
6 jaar is wel het berekende worst case scenario. Als alles loopt zoals verwacht, dan gaat de telescoop zeker 10 jaar mee. Maar in verhouding tot Hubble is dat nog steeds héél kort.
Hier wat uitleg waarom de levensduur véél korter is dan Hubble
Short lifespan of James Webb telescope ?
Dat scenario is ook mogelijk voor de James Webb Telescope. +-6 jaar is worst case.
Het is in theorie zelfs mogelijk de telescoop van nieuwe brandstof te voorzien. Die optie is optioneel voorzien. Maar er zijn géén plannen in die richting. (zie ook bovenstaande link)
---
Allé ja de missie kan natuurlijk ook gewoon mislukken en dan is de levensduur 0 sec hé. Maar ik hoop dat het lukt
zwarten
Well-known member
Zou wel gek zijn moesten ze astronauten naar ginder sturen.6 jaar is wel het berekende worst case scenario. Als alles loopt zoals verwacht, dan gaat de telescoop zeker 10 jaar mee. Maar in verhouding tot Hubble is dat nog steeds héél kort.
Hier wat uitleg waarom de levensduur véél korter is dan Hubble
Short lifespan of James Webb telescope ?
Dat scenario is ook mogelijk voor de James Webb Telescope. +-6 jaar is worst case.
Het is in theorie zelfs mogelijk de telescoop van nieuwe brandstof te voorzien. Die optie is optioneel voorzien. Maar er zijn géén plannen in die richting. (zie ook bovenstaande link)
---
Allé ja de missie kan natuurlijk ook gewoon mislukken en dan is de levensduur 0 sec hé. Maar ik hoop dat het lukt
Ik denk niet dat er momenteel een ruimteschip is die dit kan. (mss met een in orbit refueled starship)
Ge moet u voorstellen, das 1.5 miljoen km vliegen en geen gravitational slingshot om u weer te sturen.
Das tot ginder vliegen, stoppen, bijtanken en dan nen burn naar aarde terug.
Zo ver is nog nooit iemand geweest.
Ik hoop ook dat de missie lukt maar met zoveel bewegende delen
er moet feitelijk maar twee stukjes metaal elkaar raken en tis game over denk ik.
Laatst bewerkt:
Dat gaat nooit gebeuren he, het zal al moeilijk genoeg zijn om de JWST op L2 af te zetten met minimaal brandstof verlies. Laat staan dat ze dat gaan doen met astronauten aan boord.
Dat je 10 miljard dollar aan materiaal kwijt bent kan je enigszins uitleggen, dat er 3 astronauten hulpeloos rond dobberen in de ruimte krijg je minder verkocht.
Dat je 10 miljard dollar aan materiaal kwijt bent kan je enigszins uitleggen, dat er 3 astronauten hulpeloos rond dobberen in de ruimte krijg je minder verkocht.
Dan snap ik niet waarom je zoveel geld en tijd spendeert voor een telescoop waar zoveel mee mis kan gaan om dan uiteindelijk maar zes jaar gebruik van te kunnen maken. Dat begrijp ik echt niet. Waarom dan niet minder risico, of waarom op L2 en niet op een plaats zoals Hubble? We kunnen Webb toch niet zomaar vervangen al direct na 6 jaar. Je hebt toch permanent een goede telescoop nodig van die kracht.
De ontwikkeling is begonnen in 1996 en de missie kostte 10 billion USD, voor een telescoop die zes jaar operabel hoort te zijn... ALS alles goed verloopt. Mocht Webb falen (en Hubble is al oud), dan heb je 25 jaar niets (ok je hebt telescopen aan de grond en andere telescopen maar niet dezelfde functie want Webb is next gen Hubble). Ondertussen zullen we wel weten wat Webb is (en hoe het moet gemaakt worden), maar dat kost tijd en geld en dat geld bijeenrapen kost ook tijd. Dat is stilstand of achteruitgang. Mocht Webb falen of binnen 6 jaar falen, je hebt niet meteen een nieuwe Webb hoor.
NASA heeft wel de neiging om heel voorzichtige missiedoelstellingen op te stellen qua duur, dus ze hebben die reputatie wel. Maar zes jaar vind ik weinig. Ik hoop dat ze heel voorzichtig zijn.
Van Marsrover Opportunity was de doelstelling 90 Aardse dagen, het zijn er uiteindelijk - na even opzoeken - 5498 geworden. Hubble gaat veel langer mee dan gepland, en was zelfs initieel deels mislukt door een fout in de spiegel die dan gecorrigeerd werd. Ook van zaken als New Horizons doet men veel meer dan oogde te bereiken (ook al is de missie gedaan, men blijft wel doordoen, op zoek naar nieuwe andere targets die interessant zijn), dus ik hoop dat hetzelfde gepland is met Webb. Meestal heeft men wel de reputatie om het maximum mogelijke eruit te halen, zowel na een tegenslag of het behalen van een doel, en dat is goed, want de kostprijs is enorm, dus dan kan je best efficiënt daarmee omgaan.
Mocht een missie met Apollo mislukt zijn of met de Saturn raket, had de hele Maanmissie inder tijd ook op de schop gestaan, omdat het zoveel geld kostte, dan had men nooit het momentum om de fout te herstellen (zelf al was het een kleine fout), vertrouwen van de burger en politiek terug te winnen. Daarom dat ik zei van: zonder nazi wetenschappers had Amerika nooit de race naar de maan gewonnen. Sterker nog - zonder het werk van iedereen te verwaarlozen qua impact want iedereen zijn bijdrage is enorm nodig, maar haal Wernher Von Braun weg en Amerika was niet eerst. Dan had je de sovjets hun drive ook niet opgegeven, en had je jaren tot mogelijk een decennium uitstel gehad, wat genoeg zou geweest voor de sovjets die ook erg afhankelijk waren van hun intelligent brein achter de raketwetenschap. Natuurlijk zijn de bedragen niet hetzelfde, de missie naar de Maan was extreem duur (zelfs vandaag zijn ze duur en niet te verdedigen voor wat er uit te halen valt), maar het kan de toekomst wel serieus veranderen (die misschien al onvermijdelijk is).
Op zich de stap naar grotere focus op de private markt, kan op zich ervoor zorgen dat er wel meer kan gebeuren, als ze in staat zijn om hun eigen projecten te financieren juist door exact die mineraalontginning (en overvloed aan die mineralen kan de kostprijs van bepaalde producten fors naar beneden halen, of de afhankelijkheid van andere landen - en qua shortages oplossen). Maar je hebt er best wel wat controle over nodig. Maar ik heb iets minder tegen een ruimtevaart en -onderzoek in handen van private handen, dan zaken als openbaar vervoer. Op zich denk ik dat de mix is het best en beide elkaar kunnen aanvullen waar nodig (wat nu al enigszins gebeurt, vooral op vlak van raketwetenschap en in plaats van mineraalontginning voorlopig ruimtetoerisme die die rol opvult).
De ontwikkeling is begonnen in 1996 en de missie kostte 10 billion USD, voor een telescoop die zes jaar operabel hoort te zijn... ALS alles goed verloopt. Mocht Webb falen (en Hubble is al oud), dan heb je 25 jaar niets (ok je hebt telescopen aan de grond en andere telescopen maar niet dezelfde functie want Webb is next gen Hubble). Ondertussen zullen we wel weten wat Webb is (en hoe het moet gemaakt worden), maar dat kost tijd en geld en dat geld bijeenrapen kost ook tijd. Dat is stilstand of achteruitgang. Mocht Webb falen of binnen 6 jaar falen, je hebt niet meteen een nieuwe Webb hoor.
NASA heeft wel de neiging om heel voorzichtige missiedoelstellingen op te stellen qua duur, dus ze hebben die reputatie wel. Maar zes jaar vind ik weinig. Ik hoop dat ze heel voorzichtig zijn.
Van Marsrover Opportunity was de doelstelling 90 Aardse dagen, het zijn er uiteindelijk - na even opzoeken - 5498 geworden. Hubble gaat veel langer mee dan gepland, en was zelfs initieel deels mislukt door een fout in de spiegel die dan gecorrigeerd werd. Ook van zaken als New Horizons doet men veel meer dan oogde te bereiken (ook al is de missie gedaan, men blijft wel doordoen, op zoek naar nieuwe andere targets die interessant zijn), dus ik hoop dat hetzelfde gepland is met Webb. Meestal heeft men wel de reputatie om het maximum mogelijke eruit te halen, zowel na een tegenslag of het behalen van een doel, en dat is goed, want de kostprijs is enorm, dus dan kan je best efficiënt daarmee omgaan.
Dat kan je nauwelijks uitleggen. Want mocht zo een missie mislukken krijg je kritiek en reputatieverlies en kan dat tot vermindering van je budget leiden of afhankelijkheid van NASA. Het kan zelfs het einde zijn van ruimtevaart of -onderzoek gesponsord door de staat, met al die commerciële ruimtevaartdiensten die opkomen. En ruimtevaart in handen van private ondernemers of bedrijven zal zorgen voor een verlegging van de focus naar het verkrijgen van resources: mineralen enzovoort.
Mocht een missie met Apollo mislukt zijn of met de Saturn raket, had de hele Maanmissie inder tijd ook op de schop gestaan, omdat het zoveel geld kostte, dan had men nooit het momentum om de fout te herstellen (zelf al was het een kleine fout), vertrouwen van de burger en politiek terug te winnen. Daarom dat ik zei van: zonder nazi wetenschappers had Amerika nooit de race naar de maan gewonnen. Sterker nog - zonder het werk van iedereen te verwaarlozen qua impact want iedereen zijn bijdrage is enorm nodig, maar haal Wernher Von Braun weg en Amerika was niet eerst. Dan had je de sovjets hun drive ook niet opgegeven, en had je jaren tot mogelijk een decennium uitstel gehad, wat genoeg zou geweest voor de sovjets die ook erg afhankelijk waren van hun intelligent brein achter de raketwetenschap. Natuurlijk zijn de bedragen niet hetzelfde, de missie naar de Maan was extreem duur (zelfs vandaag zijn ze duur en niet te verdedigen voor wat er uit te halen valt), maar het kan de toekomst wel serieus veranderen (die misschien al onvermijdelijk is).
Op zich de stap naar grotere focus op de private markt, kan op zich ervoor zorgen dat er wel meer kan gebeuren, als ze in staat zijn om hun eigen projecten te financieren juist door exact die mineraalontginning (en overvloed aan die mineralen kan de kostprijs van bepaalde producten fors naar beneden halen, of de afhankelijkheid van andere landen - en qua shortages oplossen). Maar je hebt er best wel wat controle over nodig. Maar ik heb iets minder tegen een ruimtevaart en -onderzoek in handen van private handen, dan zaken als openbaar vervoer. Op zich denk ik dat de mix is het best en beide elkaar kunnen aanvullen waar nodig (wat nu al enigszins gebeurt, vooral op vlak van raketwetenschap en in plaats van mineraalontginning voorlopig ruimtetoerisme die die rol opvult).
Laatst bewerkt:
Met ruimte-exploratie moet je sowieso oppassen, maar dat doet men al enigszins, want na een Maanlanding, toen de astronauten terug op Aarde belanden waren er ook allerlei anti-contamiatiemaatregelen om zeker van te zijn dat niets ergs gebeurde, al was de ironie misschien wel dat het niet goed was, want men nam belachelijk voorzichtige maatregelen, maar bij het openen van de hatch konden - mochten virussen of leven op de Maan er geweest zijn - perfect de oceaan of atmosfeer in beland zijn, dus dat was belachelijk. Nu op de Maan is er geen leven, maar bij Mars zou ik dat niet eens uitsluiten. Natuurlijk zijn er geen Marsmannetjes of Marsdinosaurussen, maar wat wel kan... zijn extremofielen - zeker als anders leven ooit is voorgekomen vroeger, dan kan diep in de grond of de ijskappen daar nog wel iets aanwezig zijn. Die zijn er ook op Aarde en nog niet genoeg bestudeerd. Zelfs van grote rijken zoals de fungi kennen we nog heel weinig.
Maar goed waar je rekening mee moet houden als je asteroïden ontgint
- dat je rekening houdt met de balans van de asteroiden en de functie van die ook kent, niet alleen relatief tegenover ons maar ook tegenover andere objecten zodat die geen impact hebben tegenover ons of andere objecten. Dat gaat natuurlijk eerder om grote objecten of grote hoeveelheden.
- dat je rekening houdt met de eventuele bouwstenen die daar op aanwezig zijn, en daar geen gevaren voor zijn, maar dat zijn we nu bezig mee met te onderzoeken
- dat je ook rekening houdt mocht je overgaan tot ontginning dat het om een eindige bron gaat. Natuurlijk op een asteroide heb je van bepaalde mineralen meer dan dat je op de hele Aarde hebt, dus dan gaat over de lange termijn, en zelfs al mocht je actief ontginnen zou je wel genoeg hebben om evt. te emigreren naar een ander planetenstelsel voor nieuwe resources mochten ze hier opgeraken (en tijd heb je ook genoeg), maar je moet het wel in het achterhoofd mee rekening houden.
- en het belangrijkste dat je de balans op Aarde zelf niet ontregelt, en wie die bezittingen in handen krijgt, want die mineralen zullen het nieuwe diamant zijn natuurlijk. Dat kan een systeem of land enorm ontregelen, en grote gevolgen hebben voor maatschappij of systemen op Aarde op lange termijn. Maar dat is zelfs al zonder die ontginning al het geval - los daarvan dus.
- Je moet rekening houden met het ruimte-afval, maar daar zullen wel oplossingen voor zijn, maar je moet daar ook in investeren.
Sowieso van alles dat ik hierboven zeg, is dat al enigszins het geval op Aarde zelf, zelfs al zou je collectief zeggen: we willen niets met de ruimte te maken hebben en verlaten de atmosfeer niet, dan nog is alles toepasbaar op de Aarde zelf en zijn hier de problemen een stuk groter. Ook hier hebben wij heel impact op de balans van alles en die is veel meer ontregeld dan mochten we dat in het zonnestelsel zelf gaan doen. Het is al enigszins daarvoor te laat. Maar anderzijds zijn wij ook altijd maar een experiment of resultaat van de natuur zelf. Als in het verleden 2 miljoen jaar geleden bacteriën die plots CO² omzetten naar O² terwijl O² een gif was voor de archaeabacterien, dan was er ook een gigantische massa-extinctie, en dan is wat nu gebeurt - wat wij doen - ook een resultaat van de natuur met hetzelfde resultaat. Alleen maakt ons bewustzijn dat misschien weer anders, maar dat is ook weer een ethische of filosofische discussie. In welke mate is dan onze huidige crisis anders of hetzelfde als bijvoorbeeld die crisis. En wat maakt die dan anders als nu, hoe is de snelheid of proces anders in vergelijking met ons. Mogelijk is onze crisis veel abrupter, waar toen wellicht meer aanpastijd over ging bijvoorbeeld.
De extinctie van de dinosaurussen was abrupt, maar meestal is een extinctie een verhaal van "en", en "en", vaak in multicausaal verband. De dinosaurussen waren al redelijk zwak op dat moment, maar zouden er misschien weer bovenop gekomen zijn zonder de fatale klap (wat een "perfect storm was door de precieze impact en locatie). Zonder dat hun positie verzwakt was, hadden ze het misschien ook overleefd, of meer soorten toch dat de course of history weer had kunnen veranderen. Ook bij ons zullen wij wel een rol gehad hebben in de extinctie van de megafauna, maar ik denk ook niet dat wij de enige oorzaak zijn omdat hun positie opnieuw flink verzwakt was door allerlei andere factoren in combinatie met de overhunting hypothese. En het één hoeft het andere niet uit te sluiten, maar kan juist het andere bijgedragen hebben tot een ultieme fatale klap.
Maar goed waar je rekening mee moet houden als je asteroïden ontgint
- dat je rekening houdt met de balans van de asteroiden en de functie van die ook kent, niet alleen relatief tegenover ons maar ook tegenover andere objecten zodat die geen impact hebben tegenover ons of andere objecten. Dat gaat natuurlijk eerder om grote objecten of grote hoeveelheden.
- dat je rekening houdt met de eventuele bouwstenen die daar op aanwezig zijn, en daar geen gevaren voor zijn, maar dat zijn we nu bezig mee met te onderzoeken
- dat je ook rekening houdt mocht je overgaan tot ontginning dat het om een eindige bron gaat. Natuurlijk op een asteroide heb je van bepaalde mineralen meer dan dat je op de hele Aarde hebt, dus dan gaat over de lange termijn, en zelfs al mocht je actief ontginnen zou je wel genoeg hebben om evt. te emigreren naar een ander planetenstelsel voor nieuwe resources mochten ze hier opgeraken (en tijd heb je ook genoeg), maar je moet het wel in het achterhoofd mee rekening houden.
- en het belangrijkste dat je de balans op Aarde zelf niet ontregelt, en wie die bezittingen in handen krijgt, want die mineralen zullen het nieuwe diamant zijn natuurlijk. Dat kan een systeem of land enorm ontregelen, en grote gevolgen hebben voor maatschappij of systemen op Aarde op lange termijn. Maar dat is zelfs al zonder die ontginning al het geval - los daarvan dus.
- Je moet rekening houden met het ruimte-afval, maar daar zullen wel oplossingen voor zijn, maar je moet daar ook in investeren.
Sowieso van alles dat ik hierboven zeg, is dat al enigszins het geval op Aarde zelf, zelfs al zou je collectief zeggen: we willen niets met de ruimte te maken hebben en verlaten de atmosfeer niet, dan nog is alles toepasbaar op de Aarde zelf en zijn hier de problemen een stuk groter. Ook hier hebben wij heel impact op de balans van alles en die is veel meer ontregeld dan mochten we dat in het zonnestelsel zelf gaan doen. Het is al enigszins daarvoor te laat. Maar anderzijds zijn wij ook altijd maar een experiment of resultaat van de natuur zelf. Als in het verleden 2 miljoen jaar geleden bacteriën die plots CO² omzetten naar O² terwijl O² een gif was voor de archaeabacterien, dan was er ook een gigantische massa-extinctie, en dan is wat nu gebeurt - wat wij doen - ook een resultaat van de natuur met hetzelfde resultaat. Alleen maakt ons bewustzijn dat misschien weer anders, maar dat is ook weer een ethische of filosofische discussie. In welke mate is dan onze huidige crisis anders of hetzelfde als bijvoorbeeld die crisis. En wat maakt die dan anders als nu, hoe is de snelheid of proces anders in vergelijking met ons. Mogelijk is onze crisis veel abrupter, waar toen wellicht meer aanpastijd over ging bijvoorbeeld.
De extinctie van de dinosaurussen was abrupt, maar meestal is een extinctie een verhaal van "en", en "en", vaak in multicausaal verband. De dinosaurussen waren al redelijk zwak op dat moment, maar zouden er misschien weer bovenop gekomen zijn zonder de fatale klap (wat een "perfect storm was door de precieze impact en locatie). Zonder dat hun positie verzwakt was, hadden ze het misschien ook overleefd, of meer soorten toch dat de course of history weer had kunnen veranderen. Ook bij ons zullen wij wel een rol gehad hebben in de extinctie van de megafauna, maar ik denk ook niet dat wij de enige oorzaak zijn omdat hun positie opnieuw flink verzwakt was door allerlei andere factoren in combinatie met de overhunting hypothese. En het één hoeft het andere niet uit te sluiten, maar kan juist het andere bijgedragen hebben tot een ultieme fatale klap.
Akuma
Active member
Om op uw vragen ivm de verwachte leeftijd van het project en de plaats waar de telescoop zich zal bevinden (L2), is dit een interessant artikel: https://www.forbes.com/sites/starts...never-live-as-long-as-hubble/?sh=6146617f386d