Het erudiete en fijnzinnige citeertopic

[Avondland]

"Iedereen voelt zich aangetrokken tot de misdaad en niet alleen maar bij momenten, maar altijd. Weet u, de mensen hebben eens onderling afgesproken om daar niet voor uit te komen en sindsdien liegen ze allemaal of het gedrukt staat. Iedereen zegt dat hij het kwade haat, maar innerlijk zijn ze er allemaal gek op".

Uit: Fjodor Dostojevski, De broers Karamazov

 

[Koonut]

"Comparison is the thief of joy"

Altijd al aangevoeld, maar het nog nooit zo mooi verwoord gezien.

CS Lewis via Jimmy Carr. Maar het zou oorspronkelijk uit de bijbel komen.

 

[coldplayke]

"Comparison is the thief of joy"

Altijd al aangevoeld, maar het nog nooit zo mooi verwoord gezien.

CS Lewis via Jimmy Carr. Maar het zou oorspronkelijk uit de bijbel komen.

De bijbel (en dan vooral de King James vertaling) heeft veel mooie, poëtische uitdrukkingen gelanceerd waar veel mensen niet van beseffen dat ze daarin hun oorsprong vonden. Ik bedoel maar:

My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth

Wat een beeldspraak

 

[Avondland]

"Het gruwelijkste aan de oorlog", zei Ilse, "is juist wat hij voor aardigs heeft. Je n'aime pas voir sourire les monstres".

Uit: Curzio Malaparte - Kaputt

 

[Deleted member 95]

Als "tussendoortje" begonnen aan de klassieker Liefde in tijden van cholera van Gabriel García Marquez.
Deze is alvast een pareltje:

Ze hadden juist hun gouden huwelijksfeest achter de rug en ze konden geen moment zonder elkaar leven of zonder aan elkaar te denken en ze konden het steeds minder naarmate de ouderdom verergerde. Noch hij, noch zij kon zeggen of deze wederzijdse slavernij was gebaseerd op liefde of op gemak, maar ze hadden het elkaar nooit gevraagd met de hand op het hart, omdat ze alle twee altijd al het antwoord liever niet wilden weten.

 

[FlyingHorseman]

“The true opponent, the enfolding boundary, is the player himself. Always and only the self out there, on court, to be met, fought, brought to the table to hammer out terms. The competing boy on the net’s other side: he is not the foe: he is more the partner in the dance. He is the what is the word excuse or occasion for meeting the self. As you are his occasion. Tennis’s beauty’s infinite roots are self-competitive. You compete with your own limits to transcend the self in imagination and execution. Disappear inside the game: break through limits: transcend: improve: win. Which is why tennis is an essentially tragic enterprise, to improve and grow as a serious junior, with ambitions. You seek to vanquish and transcend the limited self whose limits make the game possible in the first place. It is tragic and sad and chaotic and lovely. All life is the same, as citizens of the human State: the animating limits are within, to be killed and mourned, over and over again.”

David Foster Wallace - Infinite Jest

 

[coldplayke]

Ik onthou of noteer niet veel citaten uit boeken, al zeker niet als het om langere passages gaat, maar er zijn welgeteld 3 zinnen uit boeken die me al jaren zijn bijgebleven (met uitzondering van Hugo Claus, die ik pas vorig jaar heb gelezen). Van 1 van de 3 boeken herinner ik me verder helemaal niets, zelfs niet de meest basic verhaallijn.

That was not sleeping. That was not sleeping.

All the Pretty Horses - Cormac Mccarthy

His serenity was but the array of wild flowers niched in his ruin.

The Portrait of a Lady - Henry James

Ik mag dit nooit vergeten, blijdschap is iets dat bestaat. Mama.

Het Verdriet van België - Hugo Claus


Deze citaten zijn op zich niet zo opmerkelijk en wellicht zaten er veel grotere parels in dezelfde boeken, maar deze zinnen waren met zoveel zorgvuldigheid geplaatst waardoor ze een veel blijvendere impact op mij hadden. Sowieso vind ik het moeilijk om de magie van een boek met zo'n korte preview over te brengen.

 

[Squidward]

‘Betrayal clearly has its own reward: the small deep human satisfaction of having one up on someone else. It is the psychology of the mistress, and this regime used it as fuel.’

Stasiland - stories from behind the Berlin Wall

 

[Avondland]

Omdat het gedichtendag is:

“And the days are not full enough.
And the nights are not full enough.
And life slips by like a field mouse.
Not shaking the grass”

Ezra Pound

 

[coldplayke]

Olga Tokarczuk heeft me met Flights toch wel echt omver geblazen.

Over the world at night hell rises. The first thing that happens is it disfigures space; it
makes everything more cramped and more massive and unscaleable. Details
disappear and objects lose their features, becoming squat and indistinct; how strange
that by day they may be spoken of as 'beautiful' or 'useful'; now they look like shapeless
bodies: hard to guess what they'd be for. Everything is hypothetical in hell. All that
daytime heterogeneity of form, the presence of colours, shades, reveals itself to be
utterly in vain - what purpose could possibly be served by beige upholstery, by floral
wallpaper, by tassels? What difference does green make to a dress slung over the
back of a chair? It's difficult to understand the covetous gaze that fell upon it as it clung
to its hanger in the shop window. There are no buttons or hooks or clasps now; fingers
in the dark find only vague bulges, rough patches, lumps of hard matter.
The next thing hell does is drag you out of sleep. You can kick and scream; hell is
implacable. Sometimes it provides disturbing images, frightening or mocking - a
decapitated head, a beloved body, covered in blood, human bones in ashes - yes, yes,
hell likes to shock. But more often than not it awakes without standing on ceremony -
your eyes open onto darkness, launching a stream of consciousness; your gaze, aimed
at nothing, is its advance guard. The nocturnal brain is a Penelope unravelling the
cloth of meaning diligently woven during the day. Sometimes it's a single thread,
sometimes more; complex designs break down into prime factors - warp and weft; weft
falls by the wayside, and only straight parallel lines remain, the barcode of the world.
Then you realize: night gives the world back its natural, original appearance, without
sugar-coating it; day is a flight of fancy, light a slight exception, an oversight, a
disruption of the order. The world in fact is dark, almost black. Motionless and cold.

En een korter stukje:

To someone from nowhere, every movement turns into a return, since nothing exerts such a draw as emptiness.

 

[Avondland]

L’idée de passer l’hiver sur des côtes ensoleillées d’entre les Tropiques est délicieuse, mais fausse. Nous exigeons de l’arbre de la vie qu’il fleurisse toute l’année. Mais sous les Tropiques aussi, les arbres perdent leurs feuilles. La nuit hivernale ne nous est moins nécessaire que la nuit quotidienne. Il faut respecter, même quand il s’agit du coeur, le flux et le reflux. Vouloir ne connaître que le flux, c’est exposer aux ruptures de digues. Nous ne pouvons être toujours dispensés des douleurs, sans ombres; il nous fait aussi héberger la melancholie.

JÜNGER, Ernst, Graffiti/Frontalières, Paris: Christian Bourgeois éditeur, 1977, 179.

 

[Slyke]

"Everything will be okay in the end. If it is not okay, it's not the end"​

John Lennon​

 

[Avondland]

“Hoger echter nog dan deze uren, die in fonkelende vrolijkheid vergleden, waardeerden wij de stille weg naar huis door wijngaarden en velden in diepe dronkenschap, wanneer de morgendauw reeds neersloeg op het bonte lover. Wanneer wij de Hanenpoort van de kleine stad achter ons hadden zagen wij aan onze rechterhand wit het strand langs het meer, en links van ons rezen, hel stralend in het maanlicht, de Marmerklippen omhoog. Daartussen ingebed strekten zich de heuvels met hun wijnstokken uit, en ons pad ging op in de hellingen.
Met deze nachtelijke tochten zijn herinneringen verbonden aan een helder, verbaasd ontwaken dat ons zowel met schroom als opgewektheid vervulde. Het was of wij uit de diepte van het leven omhoog rezen naar de oppervlakte. Alsof een kloppen ons had gewekt uit onze slaap viel dan een beeld in het duister van onze roes – soms de bokshoorn, die de boeren daar aan hoge palen in de bodem van hun wijngaard slaan, soms de oehoe die met gele ogen op de nok van een schuur zat, of een meteoor die spattend door het zwerk schoot. Steeds bleven wij dan als versteend staan, en een plotselinge rilling voer door ons bloed. Dan hadden wij het gevoel alsof wij een nieuw zintuig om het land te zien hadden ontvangen; wij keken alsof wij ogen bezaten wie het vergund is in lichtende aderen het goud en de kristallen diep onder de glasachtige aarde te zien. En dan kwamen ze naderbij, grauw en schimmig, de oergeesten van het land die hier al woonden voordat de klokken van de kloosterkerk weerklonken en voordat een ploeg de bodem scheurde. Ze naderden aarzelend, met grove, houten gezichten, en hun uitdrukking was vrolijk en angstaanjagend tegelijk, in ondoorgrondelijke harmonie, en wij zagen hen in de wijnbergen, met schrik en diepe ontroering in het hart. Soms leek het dat ze wilden spreken, maar alras trokken ze weg als wind en rook.”

JÜNGER, Ernst, Op de Marmerklippen, Uitgeverij Aspekt, Soesterberg, 1999.



Uiterst citerenswaardig boek waar je elke zin degusteert zoals een exquis gerijpte fles wijn.

 

[LEO BELGICVS]

"The ultimate test of man's conscience may be his willingness to sacrifice something today for future generations whose words of thanks will not be heard."

Gaylord Nelson

 

[Hellsdinner]

Aangezien ik aan nummer 36 uit de Discworld serie zit, zal ik hier wat quotes droppen van Sir Terry Pratchett himself!

“Why do you go away? So that you can come back. So that you can see the place you came from with new eyes and extra colors. And the people there see you differently, too. Coming back to where you started is not the same as never leaving.”
― Terry Pratchett, A Hat Full of Sky

Zeer pakkend als Belg in het buitenland imo.

“Odd thing, ain't it... you meet people one at a time, they seem decent, they got brains that work, and then they get together and you hear the voice of the people. And it snarls.”
― Terry Pratchett, Jingo

“What a place! What a situation! What kind of man would put a known criminal in charge of a major branch of government? Apart from, say, the average voter.”
― Terry Pratchett, Going Postal

“Time is a drug. Too much of it kills you.” (Small Gods)

“Coffee is a way of stealing time that should by rights belong to your older self.” (Thud!)

“It was sad, like those businessmen who came to work in serious clothes but wore colorful ties in a mad, desperate attempt to show there was a free spirit in there somewhere.” (Making Money)

Waarlijk een spiegel voor de maatschappij.

 

[Squidward]

„And there is another feeling that is a great consolation in poverty. I believe everyone who has been hard up has experienced it. It is a feeling of relief, almost of pleasure, at knowing yourself at last genuinely down and out. You have talked so often of going to the dogs--and well, here are the dogs, and you have reached them, and you can stand it. It takes off a lot of anxiety.“

Orwell - Down and Out in Paris and London

 

[Avondland]

Door een of andere voorbestemming van voor de aanvang der tijden, die ik nooit goed heb kunnen begrijpen, is het mijn lot geworden om te 'ontkennen', terwijl ik toch oprecht goed ben en ik in het geheel geen aanleg tot ontkenning heb. Nee, ga jij maar ontkennen, want zonder ontkenning geen kritiek, en een tijdschrift is niet compleet zonder 'kritische rubriek'. Zonder kritiek is het een en al hosanna. Maar enkel hosanna, dat is te weinig voor het leven, dat hosanna moet eerst door het vuur van de twijfel zijn gegaan, enzovoort en zo verder. Ik bemoei me daar trouwens allemaal niet mee, ik heb de wereld niet geschapen, ik ben niet verantwoordelijk. Maar ze hebben een zondebok uitgekozen, hem gedwongen de kritische rubriek te vullen, met als resultaat het leven. We begrijpen deze komedie: ik eis bijvoorbeeld zonder omhaal dat ik word vernietigd. Nee, jij moetblijven leven, zeggen ze, want zonder jou wordt het niets. Als alles op aarde koek en ei is, dan zou er niets meer gebeuren, en gebeurtenissen zijn nodig. Zo doe ik mijn werk dus tegen heug en meug, opdat er iets gebeurt, en schep ik op bevel wanorde. De mensen nemen die hele komedie nog serieus ook, hoe slim ze ook zijn. Dat is hun tragedie.

Uit: Fjodor Dostojevski, De broers Karamazov

Vermoedelijk een van mijn favoriete stukken, de noodzakelijkheid van het kwaad als voorwaarde voor het leven.

 

[Avondland]

De wereld is een magazijn van buskruit zonder het verbod om te roken.

Friedrich Dürrenmatt.

 

[coldplayke]

Het hele boek leest helemaal niet zo archaïsch, maar de stijlbreuk was een van de redenen dat dit stukje eruit sprong voor mij in The Adventures of Augie March van Saul Bellow:

Look out! Oh, you chump and weak fool, you are one of a humanity that can't be numbered and not more than the dust of metals scattered in a magnetic field and clinging to the lines of force, determined by laws, eating, sleeping, employed, conveyed, obedient, and subject. So why hunt for still more ways to lose liberty? Why go toward, and not instead run from, the huge drag that threatens to wear out your ribs, rub away your face, splinter your teeth? No, stay away! Be the wiser person who crawls, rides, runs, walks to his solitary ends used to solitary effort who procures for himself and heeds the fears that are the kinds of this world. Ah, they don't give you much of a break, these kings! Many a dead or dying face lives or drifts under them.

 

[Lav]

Ik speel graag Prose & Codes, wat echt een aanrader is. Je moet bepaalde quotes van bekende boeken ontcijferen. Ieder boek staat ook gelinkt naar project Gutenberg en je komt er dus soms echt pareltjes van quotes tegen, zoals deze die ik hier wil delen uit The Sorrows of Young Werther

Nature has formed nothing that does not consume itself, and every object near it: so that, surrounded by earth and air, and all the active powers, I wander on my way with aching heart; and the universe is to me a fearful monster, for ever devouring its own offspring