Heb jij een lief?
- Onderwerp starter glashelder
- Startdatum
-
- Tags
- break-ups lief relatie vriend(in)
Ben zelf een klein kay-gelleke met mijn 1m en 73.5 cm
Sir WarCry III
Well-known member
Da gaat wa geven, die pampers verversen.
Herman De Croo
Well-known member
Waarom niet samenwonen in jouw appartement dat maar 500 euro kost?
Ik heb zo ooit zo een vriendin gehad en ineens was het uit.moest iemand mij verlaten omdat ze een rijker iemand kon strikken, dan zou ik blij zijn dat ik ze kwijt was, want ik wil nog altijd dat iemand bij mij is voor wie ik ben en niet voor mijn loon of bezittingen.
Ik zit natuurlijk in de luxepositie dat ik bijna niets heb (hehe, luxepositie en niks hebben), dus de kans dat mijn vriendin bij mij is voor wat ik heb is bijna onbestaande. Das 100% voor mijn goed karakter
Ik vroeg: Waarom maak je het nu uit?
Zij: Mijn nieuw vriendje heeft ne grotere xxx
Dat is een grapje he
Daarstraks met de hond langs geweest bij mijn ex-schoonmoeder en ex-stiefpa.
Ik zie hen nog geregeld in de fitness en ze misten de hond dus why not. Was een fijn weerzien voor hen en hem.
Ook nog eens een deftige update kunnen geven van het leven ipv wat vluchtigere contacten.
Eigenlijk niet over mijn ex gepraat hoewel plots mijn ex-schoonpa wel wist te zeggen dat de nieuwe vriend héél goed verdiende en pas ne nieuwe 5-serie van 90k besteld had.
Not sure hoe ik me daarover moet voelen tbh. Vooral omdat ik zelf wel niet slecht verdien maar ook niet superrijk ben. Niet dat het me interesseert mocht iemand me daarom verlaten maar toch, blijkt toch een grote "onzekerheid" dan ik had durven denken.
Voor de rest wel heel blij dat ik gegaan ben. Toch bijna 2 uur daar geweest en de hond heeft weer gegeten voor een hele week.
Als uw wagen bepalend moet zijn voor of ge aan een leuke vriendin kunt geraken... dan begin ik toch schrik te krijgen voor mijn toekomst.
Ik rijd, met een Toyota Yaris van 2020, misschien dat ik daarom eeuwig single ga zijn...
Plus dan nog, gij rijdt nog altijd met een klassebak waarvan ik eerlijk gezegd dacht dat die meer kostte dan een 5-serie BMW, maar goed, toont aan hoe weinig ik daarvan ken.
Snap dat van contact met fijne mensen niet willen verliezen wel, kan evenzeer de logica van anderen volgen dat zij het contact daar liever zouden verbreken. Denk wel dat daar een gezond evenwicht in mogelijk is: met die mensen babbelen, maar zo weinig mogelijk tot niet over je ex hebben.
In dat opzicht had die ex-schoonvader wel beter gezwegen over die BMW denk ik dan, niet dat gij u daar slecht over moet voelen... mocht dat de reden zijn: dan zijt ge zo iemand beter kwijt dan rijk (pun intended).
Squidward
Redacteur
Het kan natuurlijk dat dingen snel goed lopen, maar dit heeft toch ook een heel zwaar rebound-gehalte. Goed, ik ben van nature een ‘mijn glas is niet alleen half leeg, iemand heeft het ook van tafel geduwd’ pessimist, ik ken noch jou noch de nieuwe Mrs en het zal wel allemaal oké zijn. Maar het lijkt toch een LeBron-waardig niveau van rebound.
En breken met partner - kinderloos - is echt breken met de schoonouders ook. Dat deel van je leven is afgesloten. Hoe lang het ook was. Je gaat ook geen fotokopieën meer maken op je vorige kantoor.
Ik krijg gewoon een gigantische flashback van een kameraad. Ook in een relatie, geen kinderen willen (wel verloofd), bedrogen geworden, uiteen, in zak en as zitten en een maand later een nieuwe relatie en de gelukkigste mens ter wereld zijn. Ondanks hun hobbelig parcours, zijn ze nog altijd samen en hebben ze een kindje, dus des te beter.
Nu heeft dat wel voor veel onbegrip in de vriendenkring gezorgd. Zeker omdat andere vrienden ook hun relatie beëindigd zagen worden door bedrog en wel een serieuze periode hebben moeten verwerken. Ikzelf begrijp de nood om van de ene relatie te springen in de andere eerlijk gezegd ook niet. Maar uiteindelijk is het de persoon zelf die moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Mijn vrouw en ik hebben na een kleine 1.5 jaar een huis gekocht en dat was ook spannend zo vroeg in de relatie, maar achteraf gezien de beste beslissing die we genomen hebben.
Nu heeft dat wel voor veel onbegrip in de vriendenkring gezorgd. Zeker omdat andere vrienden ook hun relatie beëindigd zagen worden door bedrog en wel een serieuze periode hebben moeten verwerken. Ikzelf begrijp de nood om van de ene relatie te springen in de andere eerlijk gezegd ook niet. Maar uiteindelijk is het de persoon zelf die moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Mijn vrouw en ik hebben na een kleine 1.5 jaar een huis gekocht en dat was ook spannend zo vroeg in de relatie, maar achteraf gezien de beste beslissing die we genomen hebben.
Hebben we over nagedacht maar met kat én hond is het echt te klein. Enfin het appartement is niet super klein. Maar de individuele ruimtes wel (was vroeger een kantoor met allemaal gelijke ruimtes)
Wat maakt dat de living/keuken maar juist groot genoeg is voor ne 2-zit en een tafel.
Goh ja, het is vooral geen nood om van de ene naar de andere te gaan.
Ik ben beginnen daten na 2 weken, en es ne koffie met haar gaan drinken zonder bijbedoelingen en ja dat klikt gewoon sinds het begin. Het is ook niet dat ik de eerste, de beste moest nemen die ik tegenkwam. Enfin, aan aandacht van vrouwen ontbrak het niet (zonder cocky te willen klinken).
En door die aandacht loop ik ook niet echt het risico om alleen te blijven, mocht dat mijn achterliggende reden zijn. Als hier signalen moesten zijn die echt niet konden zou het dus ook niet moeilijk zijn om een einde eraan te maken, want ja er zijn opties genoeg na haar. Maar waarom zou ik zo denken als het gewoon écht goed gaat.
En als dat klikt van dag 1 kon ik ook moeilijk zeggen: sorry, maar er zijn nog een hoop vrouwen die ik eerst wil zien ondanks dat het goed zou kunnen zijn tussen ons. Ik steek zo ook niet in elkaar. Maar mochten er nu zaken zijn die me tegenstaken was dat wat anders: er zijn ook vrouwen die ik al langer ken waarvan ik wist/voelde dat die wel een optie waren uit hun gedrag maar waarvan ik weet dat het zou botsen die ik dan ook direct links heb laten liggen zonder mee af te spreken of weet ik veel wat. Ik zou met haar nét hetzelfde gedaan hebben mocht dat zo gebleken zijn.
En what's the worst thing that can happen? Ik heb een relatie gehad met iemand die ik ten huwelijk wilde vragen (wat ik ervoor nooit eens overwogen had) en die bleek me gewoon al lange periode te bedriegen met een hoop mannen op een plaats waar ik dagelijks kom met mensen die ik dagelijks zie. En daar ben ik ook doorgekomen, heb er zelf nog de humor van proberen inzien. Dus I'll be fine, no matter what happens.
Tegen dat het april/mei is zijn we ook 6 maanden verder hé. Maar als je al 2 maand quasi samenwoont is het normaal dat je daar wel over na begint te denken. En als je dan al basically 5 maand effectief samenwoont kan je ook dat ook niet nog een half jaar rekken.
Zoals ik zei: m'n ex woonde sneller bij me in en die ervoor heeft het 9 jaar geduurd.
Ben 2 keer een relatie begonnen en die hebben 2 keer lang geduurd dus ik reken wel een beetje op m'n eigen inschatting want die bleek best OK. Enfin, ik vergeef me dat ik de laatste echt niet had kunnen zien aankomen
Laatst bewerkt:
Ge moet u ook niet verantwoorden natuurlijk. Zoals ik zei, ge moet doen waar ge u het beste bij voelt. Misschien is dit de vrouw waar ge oud mee wordt en zou het belachelijk zijn om die te laten staan omdat het "te snel" zou kunnen zijn.Hebben we over nagedacht maar met kat én hond is het echt te klein. Enfin het appartement is niet super klein. Maar de individuele ruimtes wel (was vroeger een kantoor met allemaal gelijke ruimtes)
Wat maakt dat de living/keuken maar juist groot genoeg is voor ne 2-zit en een tafel.
Goh ja, het is vooral geen nood om van de ene naar de andere te gaan.
Ik ben beginnen daten na 2 weken, en es ne koffie met haar gaan drinken zonder bijbedoelingen en ja dat klikt gewoon sinds het begin. Het is ook niet dat ik de eerste, de beste moest nemen die ik tegenkwam. Enfin, aan aandacht van vrouwen ontbrak het niet (zonder cocky te willen klinken).
En door die aandacht loop ik ook niet echt het risico om alleen te blijven, mocht dat mijn achterliggende reden zijn. Als hier signalen moesten zijn die echt niet konden zou het dus ook niet moeilijk zijn om een einde eraan te maken, want ja er zijn opties genoeg na haar. Maar waarom zou ik zo denken als het gewoon écht goed gaat.
En als dat klikt van dag 1 kon ik ook moeilijk zeggen: sorry, maar er zijn nog een hoop vrouwen die ik eerst wil zien ondanks dat het goed zou kunnen zijn tussen ons. Ik steek zo ook niet in elkaar. Maar mochten er nu zaken zijn die me tegenstaken was dat wat anders: er zijn ook vrouwen die ik al langer ken waarvan ik wist/voelde dat die wel een optie waren uit hun gedrag maar waarvan ik weet dat het zou botsen die ik dan ook direct links heb laten liggen zonder mee af te spreken of weet ik veel wat. Ik zou met haar nét hetzelfde gedaan hebben mocht dat zo gebleken zijn.
En what's the worst thing that can happen? Ik heb een relatie gehad met iemand die ik ten huwelijk wilde vragen (wat ik ervoor nooit eens overwogen had) en die bleek me gewoon al lange periode te bedriegen met een hoop mannen op een plaats waar ik dagelijks kom met mensen die ik dagelijks zie. En daar ben ik ook doorgekomen, heb er zelf nog de humor van proberen inzien. Dus I'll be fine, no matter what happens.
Tegen dat het april/mei is zijn we ook 6 maanden verder hé. Maar als je al 2 maand quasi samenwoont is het normaal dat je daar wel over na begint te denken. En als je dan al basically 5 maand effectief samenwoont kan je ook dat ook niet nog een half jaar rekken.
Zoals ik zei: m'n ex woonde sneller bij me in en die ervoor heeft het 9 jaar geduurd.
Ben 2 keer een relatie begonnen en die hebben 2 keer lang geduurd dus ik reken wel een beetje op m'n eigen inschatting want die bleek best OK. Enfin, ik vergeef me dat ik de laatste echt niet had kunnen zien aankomen
Er zijn gewoon heel veel mensen, ik denk de grote meerderheid, die op die korte periode gewoon niet toe zijn aan een nieuwe relatie. Ongeacht hoeveel vrouwen ze tegen komen. Heb genoeg vrienden gezien die toch behoorlijk lang ermee hebben gezeten. Dat heb je natuurlijk niet te kiezen en ik denk dat ze liever in uw situatie zouden gezeten hebben, dan hoe zij het hebben moeten verwerken. Maar het is gewoon niet evident.
MisterV
Well-known member
Ik snap(te) dat ook niet en doe het dan zelf ook al had ik gedacht rap een half jaar à een jaar recuperatietijd nodig te hebben voor ik nog maar zou beginnen denken aan daten. Als je nu toevallig kort na uw vorige relatie iemand waarmee het klikt tegenkomt, moet je dan zeggen "ik zet u efkes on hold, passeer binnen een half jaar nog eens"? Dat voelde dan als kansen laten liggen, het is meestal niet het perfecte moment.
Zie @Mulan, nog zo iemand die zonder intenties koffies gaat drinken!
Mulan
Well-known member
@KnightOfCydonia die wagen maakt voor het overgrote deel van de vrouwen, vooral diegene die niet-materialistisch zijn, geen *pweut* uit. 
Kan je gelijk gebruiken als screeningstool!
Ivm daten direct na een breuk: het brengt voor beide partijen extra problemen met zich mee. Gelukkig zijn de 2 exemplaren die hier zitten daar wel eerlijk over geweest waardoor de andere partij ervoor kan kiezen om foert te zeggen want geen zin in rebound, er zich niets van aan te trekken en er ten volle voor te gaan of om het een kans te geven met extra waakzaamheid.
Bij ons zorgt dat voor meer waakzaamheid dan bij @kay-gell simpelweg omdat we al kinderen hebben en dus meer ballen in de lucht moeten houden om een gezonde balans te vinden. Mochten wij het tempo van Kjell en zijn vriendin gevolgd hebben, waren we beide al "lang" terug vrijgezel.
Kan je gelijk gebruiken als screeningstool!Ivm daten direct na een breuk: het brengt voor beide partijen extra problemen met zich mee. Gelukkig zijn de 2 exemplaren die hier zitten daar wel eerlijk over geweest waardoor de andere partij ervoor kan kiezen om foert te zeggen want geen zin in rebound, er zich niets van aan te trekken en er ten volle voor te gaan of om het een kans te geven met extra waakzaamheid.
Bij ons zorgt dat voor meer waakzaamheid dan bij @kay-gell simpelweg omdat we al kinderen hebben en dus meer ballen in de lucht moeten houden om een gezonde balans te vinden. Mochten wij het tempo van Kjell en zijn vriendin gevolgd hebben, waren we beide al "lang" terug vrijgezel.
derp
Well-known member
Ik denk dat het voor veel mensen moeilijk te begrijpen is dat ge überhaupt voor zo'n gevoelens 'kunt' openstaan na zo'n korte tijd. Jullie komen allebei uit mega lange relaties. Puur voor mezelf zou ik echt een periode nodig hebben waarin ik alleen ben en alles wat gebeurd is moet 'klasseren', alle verschillende fases van zo'n breuk moet doorlopen vooraleer ik aan iets nieuw kan beginnen. Het feit dat iemand dat klaarblijkelijk op een paar weken tijd kan is voor mij heel vreemd.
@KnightOfCydonia ik denk dat de meeste mensen wel een meer organische manier hanteren om elkaar te leren kennen. Genre 'ene drinken en we zien wel'. Gij lijkt precies overal horden neer waar al vrij vroeg in het begin over gesprongen moet worden, en ik denk dat het moeilijk gaat worden om iemand te vinden die al direct goesting heeft om over al die zaken na te denken zo vroeg in de ontmoetingsfase. Zelfde met seks, voor de meeste mensen hoort dat denk ik gewoon van een kennismakingsproces, niet als een soort van bezegeling van een verbond. Fair play als dat uw visie op de zaak is, maar ik denk wel dat ge op die manier de vijver om uit te vissen klein maakt.
@KnightOfCydonia ik denk dat de meeste mensen wel een meer organische manier hanteren om elkaar te leren kennen. Genre 'ene drinken en we zien wel'. Gij lijkt precies overal horden neer waar al vrij vroeg in het begin over gesprongen moet worden, en ik denk dat het moeilijk gaat worden om iemand te vinden die al direct goesting heeft om over al die zaken na te denken zo vroeg in de ontmoetingsfase. Zelfde met seks, voor de meeste mensen hoort dat denk ik gewoon van een kennismakingsproces, niet als een soort van bezegeling van een verbond. Fair play als dat uw visie op de zaak is, maar ik denk wel dat ge op die manier de vijver om uit te vissen klein maakt.
Weet niet of dat nu op mij of Mulan is? Maar die van mij was 1.5 jaar single dus kwam niet uit een lange relatie.
As for me.
Ik hou me nu toch al ettelijke jaren bezig met Stoïcijnse literatuur (oa) en ben altijd voorbereid (door oa negatieve visualisatie) dat zulke dingen kunnen gebeuren. Dat maakt het wel stukken makkelijker om zo een dingen te relativeren. En ook dat ik me gewoon eigenlijk echt niets kan verwijten in die relatie heeft ook wel enorm geholpen. Ik hoop dat ik echt wel eerlijk genoeg ben voor mezelf om oorzaken bij mezelf te leggen wanneer iets misloopt, maar dit was gewoon zo over the top...
Voor mij is dat net vreemd dat mensen zo lang in zulke dingen blijven hangen als ze dan wel mogelijkheden hebben. Nogmaals dit moest voor mij niet gebeuren hé, dat was de bedoeling eigenlijk niet maar ik heb uiteindelijk wel de beslissing gemaakt om te daten na 2 weken en als dit gebeurt dan tja...
Mulan
Well-known member
Goh, bij @MisterV was er wel al enige tijd een proces van werking, afscheid nemen, twijfel, kansen geven,... Waardoor die op een ander startpunt beslist heeft toch een potentiële match niet te laten schieten.
En ik kan me perfect inbeelden in Kjell zijn geval dat dat van liefde naar afschuw, haat, walging,... Gegaan is. Waardoor er geen positieve emoties meer moeten afgehandeld worden. Wel veel negatieve.
Mulan
Well-known member
Ik bleef dan weer "te lang" in de verwerking hangen volgens velen gezien ik er 2j over gedaan heb een datingprofiel aan te maken. Maar ik moest gewoon terug wat meer balans en zelfvertrouwen opbouwen vooraleer ik die stap kon zetten. En dan NOG is het niet simpel, dat heeft @MisterV ook al mogen ervaren.
Al ben ik er nu wel van overtuigd dat "meer tijd" voor mij niet de oplossing zou zijn. Ik ga dan ook nog steeds naar de psycholoog en daar komen mijn issues in mijn relatie ook gewoon aan bod.
Er is maar 1 iemand die kan bepalen of je er aan toe bent ECHT iemand nieuw toe te laten en dat is die persoon zelf.
derp
Well-known member
Voor mij zal het toch moeilijk blijven om te begrijpen vrees ik. Ik heb tussen mijn relaties in altijd wel veel rondgescharreld (waar uiteraard ook iets over te zeggen valt) maar ik had na een stukgelopen relatie toch veel tijd nodig om te herladen vooraleer dat ik kon zeggen van 'allez kom dat proberen we nog eens opnieuw', omdat zo'n stukgelopen relatie toch altijd een hoop vragen naar boven bracht waar ik eerst iets mee wou 'doen', of op zijn minst een tijd overheen wou laten gaan, of omdat ik volledig opnieuw in vraag ging stellen waar ik dan precies wel op zoek naar was, of...
Ik geloof niet van mezelf dat ik op een paar weken tijd een verwerkingsproces kan doorlopen, ik denk wel dat ik goed ben in mezelf wijs maken dat ik dat kan, en net om die reden ben ik altijd voorzichtig geweest.
Maar goed, zoals gezegd: elke situatie is anders, ik heb nooit in jullie exacte situatie gezeten en wie weet zou ik in jullie geval exact hetzelfde doen he, maar blijft voor mij moeilijk om mij in te beelden.
Ik geloof niet van mezelf dat ik op een paar weken tijd een verwerkingsproces kan doorlopen, ik denk wel dat ik goed ben in mezelf wijs maken dat ik dat kan, en net om die reden ben ik altijd voorzichtig geweest.
Maar goed, zoals gezegd: elke situatie is anders, ik heb nooit in jullie exacte situatie gezeten en wie weet zou ik in jullie geval exact hetzelfde doen he, maar blijft voor mij moeilijk om mij in te beelden.
Moet wel zeggen, heb al vaak gezien en gemerkt dat dit wel een impact heeft. Een zeker in de beginfase van een ontmoeting. Soms bewust, soms onbewust. Maar ik heb het dan over algemene financiën ook. Iemand die (lijkt alsof hij) u kan meenemen op citytrips elke maand, in een blitse kar rijdt en waardoor vele andere courante zorgen verdwijnen is een easy keuze. En veel mensen zijn stiekem héél materialistisch terwijl ze zelf niet weten dat ze dat zijn.@KnightOfCydonia die wagen maakt voor het overgrote deel van de vrouwen, vooral diegene die niet-materialistisch zijn, geen *pweut* uit.
Ikzelf weet hoe materialistisch ik ben en dat beperkt zich tot tevreden zijn met wat ik heb en geïnteresseerd zijn om daar meer van te genieten als mijn leven het toelaat. En ik heb voor mezelf een gezonde grens bepaald mbt hoe ver ik daar in wil gaan op vlak van effort. Maar neem het allemaal weg en ik ben ook blij in een klein appartement met mijn vriendin zonder ooit iets te kunnen doen van extern vermaak. Dit is heel anders dan mensen die constant naar de horizon kijken, begraven zijn in Instagram en constante fomo hebben zonder te begrijpen hoe duur alles is. Willen, niet kunnen en toch blijven verlangen maar ook nooit inzien dat ze het letterlijk niet kunnen/niet gekund hebben. Ik ken tal van mensen die hun ziel verkopen voor een betaald reisje naar *insert hippe stad x* maar toch beweren dat ze totaal niet materialistisch zijn.
En hallucinant veel mensen knijpen een oogje toe voor 100 nadelen van iemand om toch maar mee te kunnen surfen op het familiefortuin.
Naarmate je ouder wordt verdwijnen die oppervlakkige impulsen meer en meer vermoed ik.
Laatst bewerkt:
