Heb je ooit al eens gevreesd voor je leven?

Doet me denken aan die keer dat er zo een immense mist was op de autostrade in Ieper waardoor er een kettingbotsing was. Een vrouw stond achter een vrachtwagen stil en zag plots uit de mist nog een vrachtwagen komen. Haar reactie was om direct uit de auto te springen.
Had die blijven zitten dan vonden ze die nooit meer terug. Zotte reflex.
 
Bij mij ging de airbag niet af toen die camionette erin vloog. Dat is normaal, airbag sensoren zitten (zaten) niet achteraan een auto. Maar zodra ik op het kruisende verkeer vloog was dat voor mijn Golf wel een frontale aanrijding en toen ging de airbag af. Ik ben met mijn neus recht erin gevlogen, daarna vloog m'n hoofd terug tegen de hoofdsteun door de schok. Ondertussen zat er iemand in mijn flank en ging de zijdelingse airbag af om mijn hoofd te beschermen van de zijkant en kapot glas. Op minder dan één seconde vloog ik 2 keer in een airbag. Het gebeurt inderdaad vaak dat er neusbeentjes of kaken gebroken worden door airbags. Natuurlijk is dat niet fijn, maar veel minder erg dan wanneer er geen airbag zou afgaan.

Een airbag is trouwens zo hard als beton het moment dat je daarin vliegt. Beeld u in dat je zo hard je kan lopen met je gezicht tegen een muur loopt. Zo voelt dat aan. Na een ongeval wordt die airbag direct een lege zak zoals een afgelaten ballon. Op dat moment komt die geur in de auto vrij. Dat ruikt echt naar buskruit. Er zijn genoeg mensen die, vol interne letsels, uitstappen uit paniek omdat ze denken dat hun auto in brand aan het vliegen is.

Ik had het in mijn vorige post moeten melden: niet enkel de gordel redde mijn leven, ook de airbags. Maar toch, 2/10. Would not recommend.
 
In november 2015 ging ik met mijn schoonfamilie in de Metropolis -ik vertik het nog altijd om Kinepolis te zeggen :eviltongue: - kijken naar Skyfall. Het was zaterdag en één dag na de aanslagen in Parijs. Het complex zat stampvol en ook in onze zaal was bijna elke plaats volzet. Film begon, de sfeer was goed, maar na ongeveer een half uur klonk er kort een soort van alarm, lichten gingen plots aan en film stopte. Eerst was er wat verwarring, maar toen moesten we ons zo snel mogelijk naar de uitgang begeven. Het gebeurde al bij al vrij rustig en er brak gelukkig geen paniek uit, maar ik weet nog dat ik dacht dat ik me erop voorbereidde dat elk moment het geluid van ontploffingen of geweerschoten zou weerklinken of dat er een paar (zelfmoord)terroristen de zaal gingen binnenstormen. Achteraf was het vals alarm, maar heel de cinema was wel ontruimd geweest. Heeft een grapjas een valse bommelding gedaan, was het een doelbewust telefoontje om paniek te zaaien,...

Een scheet in een fles, maar toch behoorlijk grellig als je weet wat er nog geen 24 uur eerder in Parijs gebeurd was.
 
Mr.Anderson zei:
1x sleep paralysis meegemaakt een jaar of 2 geleden.

Midden in de nacht kwam ik wakker. Mijn ogen gingen open maar ik kon mij niet bewegen. Wat ik ook probeerde, m'n lichaam deed niets. Zelfs mijn vinger kon ik voor geen millimeter bewegen. Ik probeerde te praten en ook dat lukte niet. En toen dacht ik plots: fuck, ik ben hier één of andere aanval aan het doen of een hersenbloeding o.i.d. en m'n lichaam is er al aan.

Ik begon te panikeren en begon in m'n hoofd te schreeuwen. M'n vrouw lag vredig te slapen naast mij. Ik ben dan zwaar beginnen focussen op het bewegen van mijn vingers. Dat leek uren te duren, wat in werkelijkheid misschien 5 minuten was.

Plots kwam er beweging in m'n vingers en was het instant weg. Direct m'n vrouw vastgepakt.

Achteraf dan zelf beginnen opzoeken en 'sleep paralysis' tegengekomen.
Klik om te vergroten...
Stomme vraag maar heb je dan ook iemand/iets gezien? Lees veel over mensen dat dan bv een geest zien. Toen ik de mijne had zag ik een 'grudge' achtig figuur. Heel eng;
 
Str8_6 zei:
Doet me denken aan die keer dat er zo een immense mist was op de autostrade in Ieper waardoor er een kettingbotsing was. Een vrouw stond achter een vrachtwagen stil en zag plots uit de mist nog een vrachtwagen komen. Haar reactie was om direct uit de auto te springen.
Had die blijven zitten dan vonden ze die nooit meer terug. Zotte reflex.
Klik om te vergroten...
Er zelf op tijd uitspringen is één ding. Maar als er kleine kinderen op de achterbank zitten krijg je ze er onmogelijk uit. Ik mag er niet aan denken.

Sloan zei:
Stomme vraag maar heb je dan ook iemand/iets gezien? Lees veel over mensen dat dan bv een geest zien. Toen ik de mijne had zag ik een 'grudge' achtig figuur. Heel eng;
Klik om te vergroten...
Neen, dat niet. Ik heb dat ook gelezen.

Ik ben nu niet bepaald een broekschijter, maar ik hoop dat ik het nooit meer hoef mee te maken.
 
Mr.Anderson zei:
1x sleep paralysis meegemaakt een jaar of 2 geleden.

Midden in de nacht kwam ik wakker. Mijn ogen gingen open maar ik kon mij niet bewegen. Wat ik ook probeerde, m'n lichaam deed niets. Zelfs mijn vinger kon ik voor geen millimeter bewegen. Ik probeerde te praten en ook dat lukte niet. En toen dacht ik plots: fuck, ik ben hier één of andere aanval aan het doen of een hersenbloeding o.i.d. en m'n lichaam is er al aan.

Ik begon te panikeren en begon in m'n hoofd te schreeuwen. M'n vrouw lag vredig te slapen naast mij. Ik ben dan zwaar beginnen focussen op het bewegen van mijn vingers. Dat leek uren te duren, wat in werkelijkheid misschien 5 minuten was.

Plots kwam er beweging in m'n vingers en was het instant weg. Direct m'n vrouw vastgepakt.

Achteraf dan zelf beginnen opzoeken en 'sleep paralysis' tegengekomen.
Klik om te vergroten...
Ik heb dat als kind héél vaak gehad* en ik kan dat nu "opwekken" door op mijn rug in slaap te willen vallen. Dat doe ik soms als "experiment" omdat die angst die opkomt door de slaapverlamming héél reëel is en tegelijk ook fascinerend, maar nadien draai ik me om en val 'normaal' in slaap. Je moet héél bewust een soort wilskracht aanroepen om je uit die verlamming te bevrijden.

Wel een heel zotte ervaring. Dat gaat bij mij meestal gecombineerd met het idee dat er beneden aan de trap (thuis sliepen we op het tweede verdiep, nu op het eerste) een Dreiging (een menigte, vaak) is die langzaam maar zeker de trap op komt en naarmate die Dreiging dichterbij komt zwelt het geluid ook enorm aan. Alsof er een enorme woede op me afkomt om me levend te verslinden.

Ik ben er nog niet in geslaagd om daar een Arnold-achtige oneliner tegen te zeggen en die Dreiging af te weren.

*Als kind had ik epilipsie gehad, geen idee of dit daarmee te maken heeft. Wel na mijn kleutertijd geen aanvallen meer gehad.
 
Misschien een beetje off-topic aangezien ik geen schrik voor mijn leven had maar slaapverlamming heb ik ook wel eens meegemaakt.

Ik was al bekend met het fenomeen dus ik maakte mij niet al teveel zorgen. In mijn geval zag ik geen demon maar hoorde ik een oorverdovend luide explosie vlak buiten ons kamerraam. Ik wou mijn vrouw roepen maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Ik zag wel dat ze nog rustig lag te ronken naast mij. Daaruit leidde ik af dat die explosie dus een hallucinatie geweest moest zijn.

Ik heb mij dan zoals in Kill Bill geconcentreerd op mijn vingers en tenen bewegen wat uiteindelijk werkte om mij uit de verlamming te halen. Ik ben eens gaan kijken door ons raam en zoals verwacht geen enkel spoor van die explosie. Ik besloot gewoon dat dit interessant was en ik dat eens moest opzoeken de volgende morgen. Dan gewoon terug in bed gekropen en verder geslapen.

Blijkbaar heet het exploding head syndrome en is het niets serieus. Ik heb het sindsdien ook niet meer meegemaakt.

Exploding head syndrome - Wikipedia

en.wikipedia.org en.wikipedia.org
 
Toen ik als klein manneke (ik was met ene kameraad op ‘avontuur’ doorheen weides) achterna werd gezeten door koeien.
Nog nooit zo snel onder prikkeldraad gekropen.
Nu nog moet ik er niet veel van hebben 😅
 
Bernie.be zei:
Toen ik als klein manneke (ik was met ene kameraad op ‘avontuur’ doorheen weides) achterna werd gezeten door koeien.
Nog nooit zo snel onder prikkeldraad gekropen.
Nu nog moet ik er niet veel van hebben 😅
Klik om te vergroten...
Ohja dierenincidenten was ik vergeten.
- een everzwijn achter me gehad
- 2 grote honden op privédomein . En tijdens het rennen voor mijn leven op m'n gezicht gegaan. Gelukkig liep een vriend gewoon rechtdoor weg en zijn ze daarachter gegaan.
- een stier in een wei die opeens besloot aan te vallen
 
Toen ik, samen met die kameraad van het avontuur, besloten om een vuurtje te beginnen onder een den in zijn tuin.
Ik dacht dat zijn vader ons toen ging vermoorden.
 
Gevreest voor mn leven?
Ja als ik vroeger naar een andere vrouw keek🤣🤣

Nee serieus
Heb er geen weet van maar mn ouders waakten soms over me als ik vroeger zeer erge astma-aanvallen kreeg als kind snachts.

Verder 2 near misses waarvan ik dacht "dit kon het geweest zijn"

1e keer alleen afkomende van zillion beach.
Ogen gingen open en zat al te rijden (af te drijven) op de pechstrook op de e40

2e keer idem en deze was echt bangelijk.
Na de nachtshift op een steenweg.
Voelde me ook (deze keer naar links) wegrijden.
Gelijk dat mn ogen nog opengingen zie ik net op 10 meter een grote camionette ,net kunnen terugsturen en zag ze dan passeren op letterlijk 0,5 cm van mn spiegel.
Ik WAS daarna WAKKER.
De laatste 20 jaar wel zo geen voorval meer gehad en doe nog steeds shiften
 
In Rio de Janeiro met het WK in 2014 besloten om de duurdere busrit naar dat Christus standbeeld links te laten liggen en via de jungle aan de voet van de berg/heuvel gewoon avontuurlijk naar boven te wandelen/klimmen. Een uurtje later komen er plots 2 oudere Britse mannen en een vrouw snel het pad naar beneden gewandeld en manen mij aan om me ook snel om te draaien want dat er 100 meter verder achter de bocht een kerel met een groot kapmes hun beroofd heeft. Bon, snel snel omdraaien en weer terug naar beneden. Nog geen 5 minuten later bij een hellend stuk pad waarbij je echt een stukje moet klimmen (weliswaar met een touwladder) en waar we dus een voor een staan te wachten, begint die vrouw die reeds naar beneden is geklommen, te gillen. Die kerel met zijn mes is naar ons toe aan het lopen met dat mes in zijn handen.
Blijkt uiteindelijk dat die aan het lopen was voor de politie die hem aan het achtervolgen waren, dus die liep ons gewoon voorbij en sprong die heuvel af zonder de touwladder te gebruiken. Maar op dat moment was het toch effe serieus schrikken.
 
Niet gevreesd voor m'n leven, maar wel beseft dat ik er bijna aan was geweest.

2 jaar geleden kwam ik terug van vakantie van de camping in de Dordognestreek en waren we zo goed als thuis. Ik had mijn pa nog in de auto en mijn Duitse herder nog in de koffer zitten. Was rond 2u 's nachts.

Stoppen we voor een rood licht aan het kruispunt op 2 straten ver. Het wordt groen en ipv direct door te rijden kijk ik nog even naar mijn hond in de koffer of ze intussen al recht is gaan zitten of nog neerligt.

Net op de moment dat ik weer wil aanzetten vlamt er 1 van rechts aan minstens 100 per uur door het rood.

Moesten er mensen zijn bekend met de tentoonstellingswijk in Antwerpen Kiel, das het dubbel kruispunt aan de Jan de Vostunnel, ik stond voor het rood licht om in te draaien aan het carrefoureke.

Als ik dus mijn hond niet in de koffer had, of gewoon gelijk had aangezet had ik mors maar dan ook morsdood geweest.

Toch ff schrikken.
 
Gevreesd niet echt voor zover ik mij kan herinneren, maar wel iets waarvan ik achteraf pas besef hoe verkeerd dat had kunnen aflopen.

Als klein manneke eens door het ijs van de vijver van ons bomma gevallen. Geen idee hoe oud ik toen ongeveer was, maar alleszins nog niet verstandig genoeg om te beseffen dat het geen goed idee was om mij op die vijver te begeven. Kzou denken 6 a 7 of zo? Not sure.

Gelukkig had een van de overburen dat direct gezien en die is toen vliegensvlug naar mij gelopen om mij eruit te halen.
 
Ik weet dat het niet echt ‘telt’ maar ongeveer dertien jaar terug zat ik wel diep genoeg om bang van mijzelf te zijn. Was een heel vreemd gevoel, alsof een ik buiten mijzelf met een lappenpop van mijzelf aan het spelen was. Erg raar.
 
1) eerste keer verkeersongeval waarbij ik te traag overstak met de fiets en een bus net kon uitwijken. Kwam ervan af met hersenpudding en barst in elleboog.
2) tweede verkeersongeval toen ik op de stoep wandelde en BAF het werd zwart voor m'n ogen. Toen dacht ik echt dat ik dood was.
3) op vakantie in de USA de groep kwijtgeraakt in LA s'nachts en ik een zeer lugubere wijk inwandelde vol tentjes en verslaafden.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren
Terug
Bovenaan