Fraude bij sociale woningen

Heel het systeem van sociale koopwoningen is fundamenteel oneerlijk. Financiële ondersteuning door de overheid zou enkel mogen gebeuren voor zolang het nodig is. Door die koopwoningen aan te bieden, creëer je een permanente hangmat. En als je dan ziet tegen welke woekerprijzen die soms 20 jaar later verkocht worden op de privémarkt.
Het systeem van sociale koopwoningen zou wel eerlijk gemaakt kunnen worden. Ik denk dat een aangepast principe van erfpacht veel zou kunnen oplossen. Een (verminderde) ‘aankoopprijs’ die wordt afgelost door een lening om dan 70-jaar het volle genot te hebben. Bij verhuis of overlijden vloeit alles terug naar de maatschappijen
Bij bewoning tot overlijden zijn er dus ook enkele jaren waarbij er geen lening meer is, net zoals een koopwoning.

Ik zie er wel iets in.
 
Breek je nu een lans om pensioenen aan te pakken? Bedoel je dan ambtenarenpensioenen of van gewone werknemers?
Pensioen is pensioen, het gaat niet over de bron van pensioen, wel over de hoogte van het pensioen. Als er daardoor meer ambtenaren getroffen worden dan werknemers-bedienden/arbeiders of zelfstandigen, dan is dat maar zo.

Nu, het is een verhaal met veel lagen.
zwarten zei:
Hoe zie je feitelijk een vermindering van pensioen bij personen die een 'mooi vermogen' opgebouwd hebben?
Het principe van pensioen is een soort van spaarverzekering. En da's eigenlijk uniek, want alle andere systemen van de sociale zekerheid met uitkeringen zijn eerder vervangingsinkomens (werkloosheid, ziekte, IVT) of "nood"-inkomens (leefloon, integratietegemoetkoming voor gehandicapten).

Het is logisch dat je, net zoals je eigenlijk bij ziekte ook doet (en deels bij werkloosheid) niet aan alle inkomsten komt van iemand die op pensioen is. Mensen mogen en moeten voor hun eigen pensioen werken. Mensen moeten ook zeker zijn van hun rechten, dus aan opgebouwde rechten kan je moeilijk komen (wel aan toekomstige rechten).

Hoe ik het dan wel zie, is dat mensen die een bepaalde vermogen hebben, in beperkte mate een déél van hun pensioen kunnen verliezen.
Stel dat je bvb na aftrek van gezinswoning en bvb 200.000 euro per gezinslid, nog 300.000 euro hebt (met controle op schenkingen vooraf). Dan zou je over een periode van vb 30 jaar 10.000 euro fictief over hebben, waarop je bvb aan 15% op belast wordt. Die belasting wordt dan afgetrokken van je pensioen, mits je pensioen hoog genoeg is. In ruil wordt de kostprijs van de rusthuizen verlaagd.

zwarten zei:
Zijn dat dan de mensen die zuinig leven om later van hun oude dag te kunnen genieten?
Zijn dat dan de mensen die door redenen geen kinderen hebben (medisch of geen kinderwens) waardoor de levenskost daalt?
- veel vermogen hebben heeft weinig correlatie met zuinig leven lijkt me.
- wie geen kinderen heeft, zorgt er, al dan niet bewust, voor dat zijn eigen pensioen door minder mensen betaald wordt. Dus dan kan men op die manier een stuk compenseren.
zwarten zei:
Pas op het zou nog kunnen werken. Smijt je geld door ramen en deuren (goed voor de economie) en scoor later een hoger pensioen. Maar deze kost dan afwentelen op mensen die spaarzaam leven vind ik toch ook wat kort door de bocht.
hoe vroeger geld uitgegeven wordt, hoe beter voor de economie idd. Maar spaarzame mensen zal je eerder vinden bij mensen met een laag inkomen/geen vermogen.
 
Het systeem van sociale koopwoningen zou wel eerlijk gemaakt kunnen worden. Ik denk dat een aangepast principe van erfpacht veel zou kunnen oplossen. Een (verminderde) ‘aankoopprijs’ die wordt afgelost door een lening om dan 70-jaar het volle genot te hebben. Bij verhuis of overlijden vloeit alles terug naar de maatschappijen
Bij bewoning tot overlijden zijn er dus ook enkele jaren waarbij er geen lening meer is, net zoals een koopwoning.

Ik zie er wel iets in.
Maar waarom moet de overheid en dus de belastingsbetaler decennia lang blijven opdragen voor de koopwoning van iemand anders? Zélfs wanneer het financieel niet meer noodzakelijk is? Wanneer iemand een half jaar op ziekenkas zit , trekt die toch ook niet levenslang een uitkering? Nee, enkel maar voor periode van de ziekte, tot er weer gewerkt kan/moet worden.

Ik denk dat de wachtlijsten een stuk draaglijker zouden zijn wanneer sociale woningen enkel worden betrokken door degenen die het financieel echt nodig hebben. Van zodra het niet meer nodig is, zou men verplicht moeten worden op de private markt te gaan. En zo komt er weer een plaatsje vrij voor de volgende in de wachtrij.
 
Da gade gij nie bepalen!

Verder sluit ik me volledig aan bij Sylverscythe:

Dit zijn onze uitgaven bij de sociale zekerheid (cijfers 2019, miljoenen euro's en % tov totaal)

Code:
Ouderdom                 52.831,85  40,36%
Ziekte/gezondheidszorg   35.710,56  27,28%
Gezin/Kinderen           12.124,14   9,26%
Invaliditeit             10.027,99   7,66%
Overleving                8.433,62   6,44%
Werkloosheid              7.259,38   5,55%
Sociale uitsluiting       3.392,34   2,59%
Huisvesting               1.125,54   0,86%

De zaken waar er het meest over geklaagd worden zijn de invaliden, leefloners, werkloosheid en sociale huisvesting. Samen hebben die ongeveer 20% van de totale uitgaven. Niet dat daar niet mag naar gekeken worden, maar het is toch een vreemd principe dat bij die categorieën er net de grootste controle is en de meeste verboden om te cumuleren (terecht!), maar dat pensioenen onaangeraakt worden en zelfs maar het principe dat je mss wat minder pensioen krijgt als je een mooi vermogen opgebouwd hebt, onbespreekbaar is. En nee, het standaard riedeltje dat je vermogen toch quasi altijd uit loon bestaat dat ooit al zwaar belast geweest is, dat klopt niet in België.

Wat is het verschil tussen "invaliditiet" en "ziekte" hier?

Iemand met een langdurige ziekteuitkering, krijgt die uit de pot "ziekte/gezondheidszorg" of uit "invaliditeit"?
Ik vermoed dat ouderdomsziektes uit de pot "ziekte/gezondheidszorg" komen.
 
Pensioen is pensioen, het gaat niet over de bron van pensioen, wel over de hoogte van het pensioen. Als er daardoor meer ambtenaren getroffen worden dan werknemers-bedienden/arbeiders of zelfstandigen, dan is dat maar zo.

Nu, het is een verhaal met veel lagen.

Het principe van pensioen is een soort van spaarverzekering. En da's eigenlijk uniek, want alle andere systemen van de sociale zekerheid met uitkeringen zijn eerder vervangingsinkomens (werkloosheid, ziekte, IVT) of "nood"-inkomens (leefloon, integratietegemoetkoming voor gehandicapten).
Het pensioen is toch gebaseerd op wat je afgedragen hebt gedurende je carriere? Waarom dient deze dan nog eens een stuk afgeroomd te worden? Of is het eerder een soort ponzi scheme dat je geld inlegt om eerdere investeerders uit te betalen?
Het is logisch dat je, net zoals je eigenlijk bij ziekte ook doet (en deels bij werkloosheid) niet aan alle inkomsten komt van iemand die op pensioen is. Mensen mogen en moeten voor hun eigen pensioen werken. Mensen moeten ook zeker zijn van hun rechten, dus aan opgebouwde rechten kan je moeilijk komen (wel aan toekomstige rechten).

Hoe ik het dan wel zie, is dat mensen die een bepaalde vermogen hebben, in beperkte mate een déél van hun pensioen kunnen verliezen.
Stel dat je bvb na aftrek van gezinswoning en bvb 200.000 euro per gezinslid, nog 300.000 euro hebt (met controle op schenkingen vooraf). Dan zou je over een periode van vb 30 jaar 10.000 euro fictief over hebben, waarop je bvb aan 15% op belast wordt. Die belasting wordt dan afgetrokken van je pensioen, mits je pensioen hoog genoeg is. In ruil wordt de kostprijs van de rusthuizen verlaagd.
Deze snap ik zo goed niet? Wordt de gezinswoning mee in het 'vermogen' geteld? Of niet? Indien niet ben je hier toch al over de zeer gegoede mensen aan het praten. Wie een woning heeft, 200k per gezinslid en dan nog eens 300k over heeft lijkt me niet echt het gros van de belgische bevolking te zijn. Je kan die belasten uiteraard maar ik denk niet dat dit de kostprijs van rusthuizen met een euro gaat verlagen. De verhoudingen zitten gewoon scheef. Je spreekt hier van vermogens van 1-2 miljoen euro.
https://medialibrary.uantwerpen.be/oldcontent/container2453/files/CSB-Berichten 2020/CSBBericht2020_02.pdf

- veel vermogen hebben heeft weinig correlatie met zuinig leven lijkt me.
hard werken, risicovolle beleggingen, investeren, en de enkelingen die rijk erven/profiteren van de ouders
- wie geen kinderen heeft, zorgt er, al dan niet bewust, voor dat zijn eigen pensioen door minder mensen betaald wordt. Dus dan kan men op die manier een stuk compenseren.
Ook als die mensen er medisch niet kunnen aan doen? Nog een extra straf voor die mensen. Pech gehad, slechte genetische loterij getrokken.
Das best wel een hard standpunt dat je hier inneemt.
 
Het pensioen is toch gebaseerd op wat je afgedragen hebt gedurende je carriere? Waarom dient deze dan nog eens een stuk afgeroomd te worden? Of is het eerder een soort ponzi scheme dat je geld inlegt om eerdere investeerders uit te betalen?
Wij dragen bij voor het pensioen van de huidige gepensioneerden, het is geen echte verzekering zoals in bepaalde andere landen, waar je je eigen pot vult. Maar wat je terugkrijgt hangt wel af van je inbreng min of meer.
 
Hoe ik het dan wel zie, is dat mensen die een bepaalde vermogen hebben, in beperkte mate een déél van hun pensioen kunnen verliezen.
Stel dat je bvb na aftrek van gezinswoning en bvb 200.000 euro per gezinslid, nog 300.000 euro hebt (met controle op schenkingen vooraf). Dan zou je over een periode van vb 30 jaar 10.000 euro fictief over hebben, waarop je bvb aan 15% op belast wordt. Die belasting wordt dan afgetrokken van je pensioen, mits je pensioen hoog genoeg is. In ruil wordt de kostprijs van de rusthuizen verlaagd.
Dan ben je weer een gigantische fiscale koterij aan het bijzetten... Lees, de creatieve boekhouder gaat zich uitleven en alle vermogen wordt weer weggestoken voor de fiscus.
Ik zou al men cash dan al bvb ergens wegsteken in een onderhandse lening. Bestaat geen aangifteplicht voor als ik me niet vergis en ik heb op dat moment geen vermogen meer.

Ik snap echt niet waarom mensen er zoveel problemen mee hebben om hun medemens vooruit te helpen in het leven.
En tuurlijk moet misbruik eruit, maar je moet u ook afvragen 'is the juice worth the squeeze?'. Voor een misbruik van 0.0000x% een heel systeem van controle gaan opzetten. Dan gebruikt u controle meer geld dan het oplevert.

Een sociale koopwoning zou mijn inziens niet de norm mogen zijn. Een sociale huurwoning waarbij de huur afgestemt is op je inkomen en elk jaar wordt herzien dan weer wel.

Tevens, hij die zonder zonde is werpe de eerste steen. We zijn hier begonnen met afgeven op huurders van sociale woningen die een eigendom elders hebben.
Maar iedereen kent wel iemand die fiscaal iets mis doet. Maar das ne sympathieke peer, die verklik ik niet. Maar die leefloners die is ne dag in de week buiten zitten, de schande!
Maar die nonkel, kennis, vriend, ... die int zwart mijn terras komen aanleggen is, das ne harde werker. Top tip -> het is door die sjarels dat de overheid flink wat inkomsten misloopt die ze zouden kunnen gebruiken om:
- investeren in onderwijs
- investeren in sociale huisvesting
- verlaging van de loonlasten

Maar laten we vooral verder onze kop in het zand steken en de schuld altijd bij de minder gefortuneerde medemens leggen. Zij hebben er steeds bewust voor gekozen om op te groeien in omgeving zonder al teveel kansen.
 
Maar waarom moet de overheid en dus de belastingsbetaler decennia lang blijven opdragen voor de koopwoning van iemand anders? Zélfs wanneer het financieel niet meer noodzakelijk is? Wanneer iemand een half jaar op ziekenkas zit , trekt die toch ook niet levenslang een uitkering? Nee, enkel maar voor periode van de ziekte, tot er weer gewerkt kan/moet worden.

Ik denk dat de wachtlijsten een stuk draaglijker zouden zijn wanneer sociale woningen enkel worden betrokken door degenen die het financieel echt nodig hebben. Van zodra het niet meer nodig is, zou men verplicht moeten worden op de private markt te gaan. En zo komt er weer een plaatsje vrij voor de volgende in de wachtrij.
Om op jouw eerste vraag te antwoorden: als welvarende maatschappij is het voor mij niet meer dan logisch dat men alle mogelijke inspanningen doet om zwakkere in de maatschappij te ondersteunen. Zo ook een systeem voorzien waarbij mensen op latere leeftijd niet in de problemen komen.

Hoe bepaal je ‘niet meer nodig’? Een maand meer geld (door bonus, premie of whatever)? Een bepaald minimum loon? Dan ga je nooit mensen motiveren om meer te gaan verdienen, want ze zullen wel alles doen om onder die grens te blijven. Mensen die noodgedwongen gebruik maken van een sociale woning, daar zijn weinig voorbeelden bij die van 2000 euro bruto naar 4200 + auto + gsm gaan op enkele jaren tijd.

Laat me wel duidelijk stellen: het systeem van koopwoningen die dan 10-tal jaar later aan een veelvoud worden verkocht dat moet absoluut aan banden gelegd worden. Maar ik denk dat we ons als maatschappij alleen maar verrijken door een simpel maar eerlijk systeem voor de zwakkere in onze maatschappij met een doorgedreven controlesysteem om fraude tegen te gaan.

En sommige kunnen dat misschien onrechtvaardig vinden dat mensen gebruik kunnen maken van al die voordelen die er zijn en dat dit niet voor iedereen van toepassing is. (Niet op jou bedoeld). Aan die mensen kan ik alleen maar zeggen dat zij ook de keuze hebben om zo te gaan leven en te ‘profiteren’. Geef je mooi betaalde job op, bouw even vrijwillig wat schulden op en ga maar mee ‘genieten’.
Je kan alles bereiken, je moet het alleen maar willen ;).
 
Ik snap echt niet waarom mensen er zoveel problemen mee hebben om hun medemens vooruit te helpen in het leven.
Ik denk dat dat minder is dan je denkt. Kijk maar naar het succes van al die crowd funding acties voor goede doelen.
Het grote probleem is dat men de overheid gewoon niet vertrouwt. En gezien onze gigantische staatsschuld vs de return die we er voor krijgen, lijkt dit mij gewoon terecht.
 
Wat is het verschil tussen "invaliditiet" en "ziekte" hier?

Iemand met een langdurige ziekteuitkering, krijgt die uit de pot "ziekte/gezondheidszorg" of uit "invaliditeit"?
Ik vermoed dat ouderdomsziektes uit de pot "ziekte/gezondheidszorg" komen.
Ziekte bestaat uit 2 zaken:
- de arbeidsongeschiktheidsuitkeringen , voor iedereen die < 1 jaar ziek is.
- de kosten van medicijnen, ziekenhuizen en artsen etc ("geneeskundige verzorging"). Daar zal je dus veel kosten van ouderen hebben.

Invaliditeit is de uitkeringen voor mensen die langdurig (1 jaar) ziek zijn.
Het pensioen is toch gebaseerd op wat je afgedragen hebt gedurende je carriere? Waarom dient deze dan nog eens een stuk afgeroomd te worden? Of is het eerder een soort ponzi scheme dat je geld inlegt om eerdere investeerders uit te betalen?
Zie Sylver.
DogFacedGod zei:
Deze snap ik zo goed niet? Wordt de gezinswoning mee in het 'vermogen' geteld? Of niet? Indien niet ben je hier toch al over de zeer gegoede mensen aan het praten. Wie een woning heeft, 200k per gezinslid en dan nog eens 300k over heeft lijkt me niet echt het gros van de belgische bevolking te zijn. Je kan die belasten uiteraard maar ik denk niet dat dit de kostprijs van rusthuizen met een euro gaat verlagen. De verhoudingen zitten gewoon scheef. Je spreekt hier van vermogens van 1-2 miljoen euro.
https://medialibrary.uantwerpen.be/oldcontent/container2453/files/CSB-Berichten 2020/CSBBericht2020_02.pdf
ik spreek in dit voorstel over mensen met ongeveer 700k, gezien op pensioenleeftijd men toch eerder met 2 is en vanaf die gezinswoning +200k/persoon er vanaf de euro daarna gerekend wordt. Dat komt volgens de studie die je linkt wss overeen met zo'n 15% van de mensen van 65 jaar en ouder.
DogFacedGod zei:
hard werken, risicovolle beleggingen, investeren, en de enkelingen die rijk erven/profiteren van de ouders
heeft dus niks te maken met zuinig leven.
DogFacedGod zei:
Ook als die mensen er medisch niet kunnen aan doen? Nog een extra straf voor die mensen. Pech gehad, slechte genetische loterij getrokken.
Das best wel een hard standpunt dat je hier inneemt.
Ik sprak niet over eigen kinderen, hé. Wel over kinderen. Adoptie/pleegzorg zit er dus ook bij.
 
Ik denk dat dat minder is dan je denkt. Kijk maar naar het succes van al die crowd funding acties voor goede doelen.
Het grote probleem is dat men de overheid gewoon niet vertrouwt. En gezien onze gigantische staatsschuld vs de return die we er voor krijgen, lijkt dit mij gewoon terecht.
Omdat dat mensen een goed gevoel geeft. Je ziet een foto van een arm kindje, je doneert geld en je kan jezelf op de borst kloppen dat je een gul persoon bent.

Niemand zal jou een schouderklop geven wanneer je belastingen betaalt. Nochtans is het eindresultaat wel hetzelfde en in tegenstelling tot een individuele donatie kan de overheid structurele maatregelen nemen om armoede tegen te gaan. Maar dat spreekt natuurlijk minder tot de verbeelding bij mensen. Om nog maar te zwijgen van de framing die op dit forum en elders in de media gebeurt van leefloners en immigranten als profiteurs.
 
Ook als ik anatomisch correct ben geboren?

Nee, alle gekheid op een stokje:
Een ander hoeft niet te bepalen wanneer uit elkaar gaan het beste is, of niet.
Ten eerste moet je je niet verantwoorden over de redenen. Tegen niemand.
Ten tweede kan vastzitten in een slechte relatie toxisch zijn voor de toekomstkansen van die kinderen. Genoeg voorbeelden van kinderen die op 18j het huis uit vluchten of vluchten van de miserie in middelenmisbruik. En dat kost vast veeeeeeel minder aan de maatschappij. 🙄
Ik bepaal dat ook niet, ik moet er gewoon niet voor opdraaien, is dat zo raar? Jij mag wonen waar je maar wil, zijn mijn zaken niet. Wil je zes keer trouwen, met iedereen van die mannen een kind krijgen en dan scheiden? Ja doe maar, maar ik wil daar niet voor moeten betalen. Is toch normaal? Waarom zou ik moeten betalen voor amoureuze rampen van een ander terwijl niemand moet meebetalen aan mijn collectie actiefiguurtjes van de smurfen?

Opnieuw alle begrip voor mensen van wie één van de partners toxisch is. Slechts zeer zelden is dat niet geweten bij de betrokken instanties hoor. Vaak zijn er al indicaties (CLB, OCMW,...). De meeste scheidingen gebeuren niet om omwille van geweld/middelenmisbruik/... .

@JPV de bouw van sociale woningen kost niet alleen geld, maar verstoort ook de normale marktwerking.

Na de eerste zin ben je toch ook al gewoon alle geloofwaardigheid kwijt?
Buiten dat dat gewoon een absurd statement is, zijn er dan ook nog eens veel meer vormen van misbruik.
Buren, mails, smsen, doktersvisites,... . Zeer zelden weet er niemand iets hoor... . Gaat ook niet louter over meppen: rekeningen leeghalen, iemand vernederen,... . Zie niet in waar ik daar mijn geloofwaardigheid in verlies.

Mensen moeten af van het idee van sociale woningen als een verworven recht te zien. Dat moet iets tijdelijks zijn dat zeer restrictief toegewezen moet worden.
 
De overheid betaalt niet voor een scheiding, de overheid betaalt om mensen niet op straat laten terecht te komen. Zeker in geval van kinderen lijkt me dat een goede investering. "Amoureuze escapades"...kwestie van meteen met een dédain te spreken over relaties die ten einde lopen en mensen die dan niet meer bij elkaar kunnen wonen.

En mensen afstraffen door ze in woonkazernes te plaatsen, volgens mij is zoiets al eens gebeurd in de 19de eeuw. Of het effect heeft betwijfel ik, vermits mensen isoleren samen met anderen in dezelfde negatieve situatie niet echt aanzet tot "harder werken en op te klimmen". Op dit forum lees je toch bij momenten de gekste, wereldvreemdste zaken. We zullen de huismoeder die een week op de twee haar twee kinderen heeft in een woonkazerne steken, dat zal ze leren!
Dat de overheid ervoor "moet" zorgen dat mensen niet op straat terecht komen ben ik het in principe mee eens.

Dat de mensen niet op straat terecht komen moet echter niet betekenen dat iedereen maar "recht" moet hebben op een eigen dak. Met "woonkazernes" is m.i. niets mis, kijk naar talrijke militairen, vluchtelingen,... die daar verblijven. Dit moeten geen "capsules" worden zoals je soms in Azië ziet, en het basiscomfort moet aanwezig zijn. Maar hier zal inderdaad slechts beperkt privacy/luxe/comfort zijn, maar wel ruim voldoende als tijdelijke opvang (dagen-maanden-een jaar). Een sociale woning mag m.i. geen "permanente" oplossing zijn. Iedereen die meer privacy/luxe/comfort wenst heeft in die periode de tijd om hier voor te zorgen (werken+huren, betaalbare huurwoning zoeken die misschien in een verre regio ligt, met een vriend co-housen, een nieuw lief zoeken,...)

Een volledig eigen of specifieke sociale woning word nu aanzien als "normaal" en er zijn er veel die dit "willen", maar moet de overheid deze allemaal voorzien?
Wat is er mis met co-housing van een heel aantal alleenstaanden? OK deze hebben niet de luxe om s'avonds alleen voor de zetel te liggen maar "moet" dat?
Wat is er mis met wat langer bij "hotel mama" als er budgettair geen ruimte is om zelf iets te kopen? Ex collega kon (in het begin van haar carriere) een sociale woning kopen wat niet "noodzakelijk" was aangezien ze het thuis nog goed had, maar de kans zich toch voordeed.
Een gezin 2 kinderen wil nu "minimum" 2 of 3 slaapkamers. Ik en mijn broer hebben vroeger ook met ouders in 1 kleine (ingerichte) garage van 25m² gewoond toen mijn ouders gingen bouwen.
Mijn nonkel woont in een uithoek van het land omdat de bouwgrond in zijn gemeente onbetaalbaar was voor hem. Was ook roeien met de riemen die hij had i.p.v. "klagen" dat hij geen woning vond in zijn regio.

M.i. zijn ook ofwel de criteria te "breed", of zien veel mensen een sociale woning als "normaal" of "gewenst" omdat ze toch aan de voorwaarden voldoen.
Dat is m.i. ook de enige manier hoe je kan verklaren dat er in Vlaanderen "170.000 mensen wachten op een sociale woning" terwijl al deze mensen nu wel ergens (misschien niet ideaal) gehuisvest zijn. Bij mijn weten zijn er namelijk maar een fractie van dit aantal dakloos (waarvan een deel dan nog vrijwillig)
 
  • Leuk
Waarderingen: Patj
M.i. zijn ook ofwel de criteria te "breed", of zien veel mensen een sociale woning als "normaal" of "gewenst" omdat ze toch aan de voorwaarden voldoen.
Dat is m.i. ook de enige manier hoe je kan verklaren dat er in Vlaanderen "170.000 mensen wachten op een sociale woning" terwijl al deze mensen nu wel ergens (misschien niet ideaal) gehuisvest zijn. Bij mijn weten zijn er namelijk maar een fractie van dit aantal dakloos (waarvan een deel dan nog vrijwillig)

Een deel daarvan woont in ongeschikte woningen die veel te klein zijn en eigenlijk onbewoonbaar dienen verklaard te worden.
Zo van die gevallen van appartement met 1 slaapkamer die misschien 50m² met een EPC tegen de 1.000. is als koppel + 1 kind erbij.

Niet perse illegalen ofzo, gewoon arm gezin die een paar slechte keuzes gemaakt hebben en in zoiets terecht zijn geraakt.
 
Het grote probleem is dat men de overheid gewoon niet vertrouwt. En gezien onze gigantische staatsschuld vs de return die we er voor krijgen, lijkt dit mij gewoon terecht.
Omdat veel mensen inderdaad een hoop dingen als "logisch" aanzien omdat het ondertussen al zo ingeburgerd is hier in België. Want de return is uitendelijk wel groot, zowel persoonlijk als ook als maatschappij. Je moet maar eens vergelijken met bepaalde andere landen...

Laten we een alombekend voorbeeld nemen, de VS: Hoera, minder belastingen! Wel even vergeten dat ze daar geen deftig gesubsidieerd onderwijs of gezondheidszorg hebben...
 
Een deel daarvan woont in ongeschikte woningen die veel te klein zijn en eigenlijk onbewoonbaar dienen verklaard te worden.
Zo van die gevallen van appartement met 1 slaapkamer die misschien 50m² met een EPC tegen de 1.000. is als koppel + 1 kind erbij.

Niet perse illegalen ofzo, gewoon arm gezin die een paar slechte keuzes gemaakt hebben en in zoiets terecht zijn geraakt.
Er zijn ook zo een aantal ongeschikte sociale woningen hoor. Ik denk dat je hier trouwens weinig tegenstand gaat vinden over minimumstandaarden voor woningen. Daarentegen 50 vierkante meter met koppel met één kind is wel te doen hoor. Heb zelf nog op zo een oppervlakte geleefd.
 
Een deel daarvan woont in ongeschikte woningen die veel te klein zijn en eigenlijk onbewoonbaar dienen verklaard te worden.
Zo van die gevallen van appartement met 1 slaapkamer die misschien 50m² met een EPC tegen de 1.000. is als koppel + 1 kind erbij.

Niet perse illegalen ofzo, gewoon arm gezin die een paar slechte keuzes gemaakt hebben en in zoiets terecht zijn geraakt.
En dan moet de overheid sociale woningen creëren?

Ik ken de bezettingsnormen niet van buiten maar meen mij te herinneren dat 40 (of 50m²) in principe voldoet voor 3 personen, dus qua oppervlakte is dit zeker klein, maar OK
EPC tegen de 1.000, zo zijn er vele die aangepakt moeten worden, en dan niet alleen alleen huurwoningen maar ook van ouderen,sociale koopwoningen,...

Onbewoonbaar verklaarde woningen los je op door controles, boetes, verplichte renovaties,... niet door extra sociale woningen te creëren.

En een arm gezin met een paar slechte keuzes dient inderdaad de kans te krijgen om zicht te herpakken door deze tijdelijk (vb jaar) te ondersteunen met een sociale woning (of groepsaccomodatie,...) terwijl ze aan hun situatie werken (opleiding, werk, financiële begeleiding, zoektocht woning,...). "Willen" ze niet aan hun situatie werken dan "kiezen" ze eigenlijk voor hun bestaande situatie.
Met het permanent aanbeiden van een sociale woning behandel je de symptomen, niet de oorzaak.
 
Dat de overheid ervoor "moet" zorgen dat mensen niet op straat terecht komen ben ik het in principe mee eens.

Dat de mensen niet op straat terecht komen moet echter niet betekenen dat iedereen maar "recht" moet hebben op een eigen dak. Met "woonkazernes" is m.i. niets mis, kijk naar talrijke militairen, vluchtelingen,... die daar verblijven. Dit moeten geen "capsules" worden zoals je soms in Azië ziet, en het basiscomfort moet aanwezig zijn. Maar hier zal inderdaad slechts beperkt privacy/luxe/comfort zijn, maar wel ruim voldoende als tijdelijke opvang (dagen-maanden-een jaar). Een sociale woning mag m.i. geen "permanente" oplossing zijn. Iedereen die meer privacy/luxe/comfort wenst heeft in die periode de tijd om hier voor te zorgen (werken+huren, betaalbare huurwoning zoeken die misschien in een verre regio ligt, met een vriend co-housen, een nieuw lief zoeken,...)

Een volledig eigen of specifieke sociale woning word nu aanzien als "normaal" en er zijn er veel die dit "willen", maar moet de overheid deze allemaal voorzien?
Wat is er mis met co-housing van een heel aantal alleenstaanden? OK deze hebben niet de luxe om s'avonds alleen voor de zetel te liggen maar "moet" dat?
Wat is er mis met wat langer bij "hotel mama" als er budgettair geen ruimte is om zelf iets te kopen? Ex collega kon (in het begin van haar carriere) een sociale woning kopen wat niet "noodzakelijk" was aangezien ze het thuis nog goed had, maar de kans zich toch voordeed.
Een gezin 2 kinderen wil nu "minimum" 2 of 3 slaapkamers. Ik en mijn broer hebben vroeger ook met ouders in 1 kleine (ingerichte) garage van 25m² gewoond toen mijn ouders gingen bouwen.
Mijn nonkel woont in een uithoek van het land omdat de bouwgrond in zijn gemeente onbetaalbaar was voor hem. Was ook roeien met de riemen die hij had i.p.v. "klagen" dat hij geen woning vond in zijn regio.

M.i. zijn ook ofwel de criteria te "breed", of zien veel mensen een sociale woning als "normaal" of "gewenst" omdat ze toch aan de voorwaarden voldoen.
Dat is m.i. ook de enige manier hoe je kan verklaren dat er in Vlaanderen "170.000 mensen wachten op een sociale woning" terwijl al deze mensen nu wel ergens (misschien niet ideaal) gehuisvest zijn. Bij mijn weten zijn er namelijk maar een fractie van dit aantal dakloos (waarvan een deel dan nog vrijwillig)
Maar voor jou dezelfde opmerking hé, kan iemand mij eens een studie geven, of gewoon al een voorbeeld, waar dat uitgevoerd werd en het enige voordelen had? Want men lijkt hier te denken dat Vlaanderen vol staat met geschikte kazernes die zonder grote werken kunnen gebruikt worden, en zet dat af tegen SVK's die bestaande appartementen verhuren. En daar komt de hele problematiek van stigmatisatie en een soort gettovorming bij. Denk je dat het in die vluchtelingencentra het altijd peis en vree is? Mooie omgeving voor kinderen ook, kwestie van bij te dragen tot generatie-armoede.

Ik vind het gewoon fundamenteel fout om mensen met financiële tegenslag te gaan behandelen op zo'n manier, want "we doen het ook voor vluchtelingen en militairen". De ene status heeft als doel tijdelijk te zijn, de andere tijdelijk én vrijwillig, én een job. Het is ook niet of zo'n sociaal appartement is de grote luxe hé, of denk je dat de meeste eigenaars hun nieuwbouw zo verhuren?

Dat sociale woningen niet moeten gebruikt worden om sneller het huis te verlaten, ja ok, en zo zullen er nog gevallen zijn (die of al aangepakt zijn of dat zouden moeten), maar zijn die enkelingen dan een reden om iedereen in kazernes te duwen?

En als jouw nonkel moest verhuizen omdat het anders niet lukte, spreekt dat al de persoon tegen die woonkazernes voorstelde, aangezien volgens hem buiten een paar plaatsen huren best wel haalbaar was in België. Verder kan ik weinig zeggen over je nonkel, goed voor hem zeker. Misschien kon hij co-housen om in de buurt te blijven?

En die laatste paragraaf komt gewoon overeen met de ogen sluiten, en zo kan je elke problematiek minimaliseren. Die mensen wonen nu niet op straat dus zo erg zal het niet zijn. De huisjesmelkers zullen je dankbaar zijn voor zo'n uitspraken.
 
Omdat veel mensen inderdaad een hoop dingen als "logisch" aanzien omdat het ondertussen al zo ingeburgerd is hier in België. Want de return is uitendelijk wel groot, zowel persoonlijk als ook als maatschappij. Je moet maar eens vergelijken met bepaalde andere landen...

Laten we een alombekend voorbeeld nemen, de VS: Hoera, minder belastingen! Wel even vergeten dat ze daar geen deftig gesubsidieerd onderwijs of gezondheidszorg hebben...

We krijgen echt niet zo'n goede return hoor.
 
Een deel daarvan woont in ongeschikte woningen die veel te klein zijn en eigenlijk onbewoonbaar dienen verklaard te worden.
Zo van die gevallen van appartement met 1 slaapkamer die misschien 50m² met een EPC tegen de 1.000. is als koppel + 1 kind erbij.

Niet perse illegalen ofzo, gewoon arm gezin die een paar slechte keuzes gemaakt hebben en in zoiets terecht zijn geraakt.
Bij mijn weten, mag een appartement met een epc van 400+ niet meer verhuurd worden. En ik dacht ook dat met de tijd deze randwaarde ging opschuiven.

Men achtte dit ook als als de limiet voor onbewoonbaarheid in Vlaanderen. Ben het in ieder geval tegengekomen toen ik wat opzoeken voor mijn grootmoeder deed.
 
Terug
Bovenaan