In 2020 bracht Florian Zeller zijn eerste langspeelfilm The Father uit. Deze dramafilm gaat over een man die aan Alzheimer lijdt en vanuit zijn perspectief ontdek je hoe het aanvoelt om stilaan de realiteit te verliezen. The Father is een meeslepend portret dat vele filmnominaties won, waaronder twee Academy Awards voor beste bewerkte scenario (de film is gebaseerd op Zellers gelijknamig toneelstuk) en beste acteerprestaties voor hoofdrolspeler Anthony Hopkins. Na het enorme succes van deze film stelt regisseur Zeller nu The Son voor. Ook deze film is gebaseerd op een toneelstuk dat hij zelf schreef. The Son is een dramafilm over de lijdensweg van een depressieve tiener en de gevolgen hiervan op zijn familie.
Een precieze oorzaak waarom iemand een depressie krijgt, is niet gekend – je voelt je intens ongelukkig maar je weet niet waarom. Het leven gaat gepaard met verschillende pijnlijke emoties – verdriet, angst, woede en somberheid – maar soms loop je vast en geraak je er zelf niet meer uit. De depressie leidt haar eigen leven en vaak lukt het ook niet meer om te huilen, relativeren of erover te praten. Een film die dit onderwerp aanhaalt kan zeker, maar The Son ziet verschillende aspecten over het hoofd en doet het onderwerp geen eer aan.
Werk en leven
Peter (Hugh Jackman) is een succesvol zakenman; hij heeft een groot kantoor met een indrukwekkend uitzicht op Manhattan. Hij is getrouwd met Beth (Vanessa Kirby) en ze wonen in een mooi appartement. Ze zijn ouders geworden van pasgeboren baby Theo en lijken de perfecte familie. Maar op een dag staat Peters ex-vrouw Kate (Laura Dern) aan de deur met de mededeling dat hun tienerzoon Nicolas (Zen McGrath) al een maand niet meer naar school is gegaan en dat ze zich zorgen om hem maakt.
Nicolas besluit bij zijn vader en diens nieuwe gezin te gaan wonen en na de verhuis lijkt alles op het eerste zicht beter te gaan. Peter heeft hoop dat de nieuwe omgeving voor verandering heeft gezorgd, maar al snel loopt Nicolas tegen dezelfde problemen aan: hij heeft geen vrienden, verwondt zichzelf en is niet in staat om te communiceren met zijn vader, die zijn mentale problemen niet lijkt te begrijpen en vooral wil vermijden. Peter haalt regelmatig herinneringen van Nicolas als kind naar boven – toen iedereen nog gelukkig was – en gaat ervan uit dat dit een fase is die uiteindelijk voorbij zal gaan.
Ontkenningsfase
Er is niets pijnlijker dan je eigen kind dat lijdt, maar de ontkenning van Peter en Kate is moeilijk te plaatsen, zeker omdat depressie tegenwoordig een bespreekbaar onderwerp is. De film is vanuit het oogpunt van de vader gefilmd en hierdoor krijg je een geforceerd beeld van Nicolas’ situatie en krijg je nooit zijn echte emoties te zien. Als kijker verlies je hierdoor verbondenheid met de zoon en voel je frustratie – misschien is dit net de intentie, maar die machteloosheid zorgt ervoor dat je betrokkenheid afneemt.
Er zijn ook wel enkele aangrijpende scènes. Zo is moeder Kate nog niet over de relatiebreuk heen en haar angst dat ze ook haar zoon gaat verliezen (wanneer die bij zijn vader intrekt), is hartverscheurend. Ook Peter heeft zijn demonen: zijn vader is een kordaat man die de keuzes van zijn zoon nooit heeft goedgekeurd, noch begrepen. De acteerprestaties van Laura Dern en Hugh Jackman zijn volmaakt en geloofwaardig; ze geloven beiden dat ze het beste voor hun zoon doen en komen oprecht over.
The Son is een film met een ernstig thema, maar grijpt de kans niet om de impact van mentale problemen te laten zien. De zoon wordt neergezet als een onstabiele tiener met oppervlakkige problemen, hij heeft een negatieve invloed op zijn omgeving en is een last voor het gezin. Misschien was het net Zellers bedoeling om te laten zien wat er gebeurt als je professioneel advies negeert, maar de film voelt zinloos aan en geeft geen goede representatie van één van de meest voorkomende psychische problemen.
Een precieze oorzaak waarom iemand een depressie krijgt, is niet gekend – je voelt je intens ongelukkig maar je weet niet waarom. Het leven gaat gepaard met verschillende pijnlijke emoties – verdriet, angst, woede en somberheid – maar soms loop je vast en geraak je er zelf niet meer uit. De depressie leidt haar eigen leven en vaak lukt het ook niet meer om te huilen, relativeren of erover te praten. Een film die dit onderwerp aanhaalt kan zeker, maar The Son ziet verschillende aspecten over het hoofd en doet het onderwerp geen eer aan.
Werk en leven
Peter (Hugh Jackman) is een succesvol zakenman; hij heeft een groot kantoor met een indrukwekkend uitzicht op Manhattan. Hij is getrouwd met Beth (Vanessa Kirby) en ze wonen in een mooi appartement. Ze zijn ouders geworden van pasgeboren baby Theo en lijken de perfecte familie. Maar op een dag staat Peters ex-vrouw Kate (Laura Dern) aan de deur met de mededeling dat hun tienerzoon Nicolas (Zen McGrath) al een maand niet meer naar school is gegaan en dat ze zich zorgen om hem maakt.
Nicolas besluit bij zijn vader en diens nieuwe gezin te gaan wonen en na de verhuis lijkt alles op het eerste zicht beter te gaan. Peter heeft hoop dat de nieuwe omgeving voor verandering heeft gezorgd, maar al snel loopt Nicolas tegen dezelfde problemen aan: hij heeft geen vrienden, verwondt zichzelf en is niet in staat om te communiceren met zijn vader, die zijn mentale problemen niet lijkt te begrijpen en vooral wil vermijden. Peter haalt regelmatig herinneringen van Nicolas als kind naar boven – toen iedereen nog gelukkig was – en gaat ervan uit dat dit een fase is die uiteindelijk voorbij zal gaan.
Ontkenningsfase
Er is niets pijnlijker dan je eigen kind dat lijdt, maar de ontkenning van Peter en Kate is moeilijk te plaatsen, zeker omdat depressie tegenwoordig een bespreekbaar onderwerp is. De film is vanuit het oogpunt van de vader gefilmd en hierdoor krijg je een geforceerd beeld van Nicolas’ situatie en krijg je nooit zijn echte emoties te zien. Als kijker verlies je hierdoor verbondenheid met de zoon en voel je frustratie – misschien is dit net de intentie, maar die machteloosheid zorgt ervoor dat je betrokkenheid afneemt.
Er zijn ook wel enkele aangrijpende scènes. Zo is moeder Kate nog niet over de relatiebreuk heen en haar angst dat ze ook haar zoon gaat verliezen (wanneer die bij zijn vader intrekt), is hartverscheurend. Ook Peter heeft zijn demonen: zijn vader is een kordaat man die de keuzes van zijn zoon nooit heeft goedgekeurd, noch begrepen. De acteerprestaties van Laura Dern en Hugh Jackman zijn volmaakt en geloofwaardig; ze geloven beiden dat ze het beste voor hun zoon doen en komen oprecht over.
Gemiste kans om depressie als thema grondig uit te diepen.
The Son is een film met een ernstig thema, maar grijpt de kans niet om de impact van mentale problemen te laten zien. De zoon wordt neergezet als een onstabiele tiener met oppervlakkige problemen, hij heeft een negatieve invloed op zijn omgeving en is een last voor het gezin. Misschien was het net Zellers bedoeling om te laten zien wat er gebeurt als je professioneel advies negeert, maar de film voelt zinloos aan en geeft geen goede representatie van één van de meest voorkomende psychische problemen.
Conclusie
The Son is een dramafilm waarin depressies en moeilijke gezinssituaties centraal staan en die verteld wordt vanuit het standpunt van de vader. De depressie van Nicolas wordt als een tienerfase behandeld en alle signalen worden genegeerd, hoewel zijn houding voor zich spreekt. Ik was benieuwd hoe Zeller het onderwerp zou behandelen, maar werd teleurgesteld. De dialogen zijn gekunsteld en er was duidelijk/schijnbaar weinig onderzoek gedaan naar het onderwerp. De enige conclusie die gemaakt werd, was: depressies zijn slecht. De acteerprestatie van Zen McGrath was erg mak en deed de film nog meer wankelen. Jackman en Dern daarentegen, waren wel erg overtuigend in hun rol en kwamen oprecht over. De film laat je wel nadenken over de ouders en hoe verknipt ze hebben gehandeld.
Pro
- Acteerwerk Hugh Jackman en Laura Dern
- Mooie cinematografie
Con
- Gevoelens in film komen niet oprecht over
- Onnatuurlijke dialogen
- Te weinig aandacht voor karakter ontwikkeling
5.5
Over deze film
Beschikbaar vanaf
1 maart 2023
Genre
- Drama
Speelduur
123 minuten
Regie
Florian Zeller
Cast
Hugh Jackman, Laura Dern, Zen McGrath, Vanessa Kirby, Anthony Hopkins
Uitgever
The Searchers
