Partyspelletjes zijn meestal ideaal om met grote groepen te spelen, maar bij sommige spellen is dat helemaal niet de bedoeling. Bij Zinga is het zelfs niet mogelijk, aangezien het maximum aantal spelers op vier vastgepind staat. En hoewel het niet als partyspel omschreven wordt, kunnen we het er wel in categoriseren. In deze review zal al snel duidelijk worden waarom.
De opzet van Zinga
is bijzonder eenvoudig en kun je het best vergelijken met bingo. Elke speler heeft namelijk een scorevel voor zich liggen en krijgt een potloodje. De zes dobbelstenen (allen in verschillende kleuren) worden gerold en daarna begint de hectiek. Wie als eerste een combinatie ziet op het voor zich liggende scorevel, drukt op de bel en mag het getal doorkruisen. Dat mag ook tijdens de beurt van een andere speler, waardoor al snel duidelijk wordt dat snelheid een héél belangrijk aspect in Zinga is. De speler die als eerste vijf getallen op een rij (horizontaal, verticaal of diagonaal) heeft doorstreept, wint het spel. Maar ga niet té snel te weg, want maak je een fout, dan moet je oppassen. Wie drie fouten maakt, wordt namelijk geëlimineerd.
Op de bel slaan en roepen!
Het volledige spel wordt beknopt in bovenstaande alinea omschreven, waaruit je dus concluderen dat Zinga een heel luchtig spelletje is. Daardoor is Zinga een spel dat je kunt spelen met personen die niet echt into de hobby zijn. Er komt wel nog iets meer bij kijken dan wat er bovenstaand staat omschreven, dus ga ik hier nu verder op in. De bel (zo'n irritant exemplaar dat je bijvoorbeeld op een toog vindt) wordt in het midden van de tafel geplaatst, zodat iedereen erbij kan. Daarnaast zit er ook nog een pion in het spel, waarover later meer. De startspeler wordt door loting bepaald, waarna het spel kan starten. Hierbij rolt de eerste speler alle zes de dobbelstenen en begint iedereen op z'n scorevel te kijken. Elke speler heeft trouwens een scorevel met een unieke indeling, die te herkennen is aan de rechterbovenhoek.
De speler die de dobbelstenen heeft gerold, heeft twee mogelijkheden om een getal weg te strepen. Ofwel kiest de speler een gekleurde dobbelsteen, ofwel kiest die speler er eentje waarbij de waarde van de witte dobbelsteen wordt opgeteld. De passieve spelers (dus al de rest) moeten het stellen met enkel de laatste optie. Wie als eerste een getal ziet dat op het scorevel vermeld staat, moet zo snel mogelijk op de bel drukken en het getal luidop zeggen. De andere spelers controleren dan of het getal correct is. Is dat het geval, dan is die speler een stap dichter bij de overwinning. Is dat niet het geval, dan nadert het einde voor die speler. Wie drie fouten maakt, ligt uit het spel.
De blauwe pion
Het middelste getal op elk scorevel is de blauwe negen. Wie dit getal reglementair aanduidt, krijgt de blauwe pion. Ook al staat de pion momenteel bij een andere speler. Wie deze pion in de huidige beurt heeft, krijgt twee opties. Als een andere speler een getal roept en correct wil wegkruisen, kan de speler met de pion deze aan die speler geven om die beurt teniet te doen. Diens beurt is dus voorbij, maar die speler heeft nu wel de pion ontvangen. De tweede optie is om een eigen fout teniet te doen. Maak je als speler met de pion een fout, dan mag je de pion inleveren om je fout te negeren. In het eerste geval kan de pion dus het verschil betekenen tussen winst en verlies, terwijl het in het tweede geval je eliminatie kan voorkomen. Gebruik de pion dus verstandig, maar wacht er niet te lang mee. De pion kan namelijk eenvoudig worden afgesnoept.
De opzet van Zinga
Op de bel slaan en roepen!
Het volledige spel wordt beknopt in bovenstaande alinea omschreven, waaruit je dus concluderen dat Zinga een heel luchtig spelletje is. Daardoor is Zinga een spel dat je kunt spelen met personen die niet echt into de hobby zijn. Er komt wel nog iets meer bij kijken dan wat er bovenstaand staat omschreven, dus ga ik hier nu verder op in. De bel (zo'n irritant exemplaar dat je bijvoorbeeld op een toog vindt) wordt in het midden van de tafel geplaatst, zodat iedereen erbij kan. Daarnaast zit er ook nog een pion in het spel, waarover later meer. De startspeler wordt door loting bepaald, waarna het spel kan starten. Hierbij rolt de eerste speler alle zes de dobbelstenen en begint iedereen op z'n scorevel te kijken. Elke speler heeft trouwens een scorevel met een unieke indeling, die te herkennen is aan de rechterbovenhoek.
Maak je klaar voor een kwartier aan hectiek!
De speler die de dobbelstenen heeft gerold, heeft twee mogelijkheden om een getal weg te strepen. Ofwel kiest de speler een gekleurde dobbelsteen, ofwel kiest die speler er eentje waarbij de waarde van de witte dobbelsteen wordt opgeteld. De passieve spelers (dus al de rest) moeten het stellen met enkel de laatste optie. Wie als eerste een getal ziet dat op het scorevel vermeld staat, moet zo snel mogelijk op de bel drukken en het getal luidop zeggen. De andere spelers controleren dan of het getal correct is. Is dat het geval, dan is die speler een stap dichter bij de overwinning. Is dat niet het geval, dan nadert het einde voor die speler. Wie drie fouten maakt, ligt uit het spel.
De blauwe pion
Het middelste getal op elk scorevel is de blauwe negen. Wie dit getal reglementair aanduidt, krijgt de blauwe pion. Ook al staat de pion momenteel bij een andere speler. Wie deze pion in de huidige beurt heeft, krijgt twee opties. Als een andere speler een getal roept en correct wil wegkruisen, kan de speler met de pion deze aan die speler geven om die beurt teniet te doen. Diens beurt is dus voorbij, maar die speler heeft nu wel de pion ontvangen. De tweede optie is om een eigen fout teniet te doen. Maak je als speler met de pion een fout, dan mag je de pion inleveren om je fout te negeren. In het eerste geval kan de pion dus het verschil betekenen tussen winst en verlies, terwijl het in het tweede geval je eliminatie kan voorkomen. Gebruik de pion dus verstandig, maar wacht er niet te lang mee. De pion kan namelijk eenvoudig worden afgesnoept.
Conclusie
Wie als eerste een rij met vijf cijfers weet aan te kruisen, wint het spel. Snelheid is dus een bijzonder belangrijk element in Zinga, maar fouten maken wordt afgestraft. Veel diepgang moet je in Zinga niet verwachten. Wel staat het spelletje garant voor heel wat hectiek. Wil je dus op je gemak een bordspelletje spelen, dan kies je best iets anders. Dobbelvouwen bijvoorbeeld, waarvan de review binnenkort volgt.
Pro
- Heel snel gespeeld
- Perfect voor nieuwe spelers
Con
- Kan wel héél luidruchtig worden
- Heeft geen diepgang
6.5
Over
Uitgever
- 999 Games
Designer
Dennis Harmsen, Esmée Spaargaren
Aantal spelers
2-4
Tijdsduur
15 minuten
