Voor families die graag Pictionary spelen tijdens een gezellige familiebijeenkomst, of gewoon zomaar, is er een nieuwe variant op het beproefde tekenconcept. Maar in tegenstelling tot het bekende spel ga je met What's Missing niet tekenen wat je kaartje aangeeft. Hoe dat wel in zijn werk gaat, kan je uit de titel misschien al afleiden.
Voor wie geen inspiratie had: bij What's Missing
teken je niet wat de opdracht aangeeft, maar is dat wel het voorwerp dat ontbreekt op je tekening. Je tekenkunsten zijn niet altijd de doorslaggevende factor, maar de nodige inspiratie oproepen en vooral op een slimme manier iets tekenen, hebben een grote invloed op je winstkansen.
Iets niet tekenen?
Het is een spel voor drie tot zes spelers en vanaf zeven jaar oud, maar dat lijkt me best vroeg. Een minimum aan tekenkunsten is toch een vereiste, gelukkig zijn de opdrachten beschikbaar in meerdere moeilijkheidsgraden. Aan de achterkant van de kaarten zie je vraagtekens, opdrachten met één vraagteken zijn de eenvoudigste, twee vraagtekens zijn van gemiddelde moeilijkheid en drie vraagtekens zijn de moeilijkste of eerder meest ingewikkelde tekeningen. Bij de start van een spel kies je de gradatie en gebruik je enkel die opdrachten.
Op elke opdrachtkaart staat een lijntekening van de meest uiteenlopende dingen zoals een veegborstel, een kat tot een gondel. Elke speler heeft een boekje met daarin transparant papier. De opdrachtkaart leg je onder dat transparant papier waardoor je een tekening kan maken. Zo kan je aan de slag met het voorbeeld en gebruiken om perfect in je tekening te verwerken. Alle spelers beginnen tegelijk aan hun opdracht en zonder tijdslimiet, maar de laatst overgebleven speler krijgt nog tien seconden om zijn tekening af te werken. Daarna is het pennen neer en kan het raden beginnen.
Is het een vliegtuig? Is het een vogel?
Bij What's Missing wordt niet in teams gespeeld, maar iedereen tegen iedereen. Het raden kan dus soms wel wat hectisch verlopen. Beurt om beurt tonen de spelers hun tekening en moeten de medespelers raden wat er mist. Vragen over je opdracht beantwoord je enkel met ja, nee of bijna. Het is wat mij betreft een moderne variant van zijn ouder broertje. Er is wel minder samenhorigheidsgevoel, maar het principe blijft wel overeind. Als iemand raadt wat er niet getekend is, krijgt hij of zij een punt in de vorm van de opdrachtkaart. Als niemand jouw opdracht raadt, dan moet je een kaart afleggen en verlies je dus een punt. Dit herhaalt zich gedurende zeven ronden en wie de meeste punten heeft, is uiteraard de winnaar.
What's Missing is al bij al een leuk spel, maar de plaats om te tekenen is soms wat beperkt. Ook stel ik mij de vraag of het enkel transparant vel na verschillende sessie of jaren nog even goed te gebruiken valt. Het is in elk geval een opfrissing van het gekende concept, dat al vele jaren meegaat en bij veel families over de hele wereld in hun spellenkast zit. Zeven jaar blijf ik toch te jong vinden om dit spel te spelen, aangezien mijn kinderen soms wat moeite hadden, ook bij de gemakkelijkste opdrachten. Misschien zijn er wel jonge tekentalenten die hiermee wel hun hart kunnen ophalen. In het slechtste geval heb je 240 mooie lijntekeningen die goed van pas kunnen komen, zoals bij het maken van creatieve huiswerkopdrachten. Hieronder nog een voorbeeld van mijn tekenkunsten met een tekening zonder vissenkom. Zou jij het geraden hebben?
Voor wie geen inspiratie had: bij What's Missing
teken je niet wat de opdracht aangeeft, maar is dat wel het voorwerp dat ontbreekt op je tekening. Je tekenkunsten zijn niet altijd de doorslaggevende factor, maar de nodige inspiratie oproepen en vooral op een slimme manier iets tekenen, hebben een grote invloed op je winstkansen.Iets niet tekenen?
Het is een spel voor drie tot zes spelers en vanaf zeven jaar oud, maar dat lijkt me best vroeg. Een minimum aan tekenkunsten is toch een vereiste, gelukkig zijn de opdrachten beschikbaar in meerdere moeilijkheidsgraden. Aan de achterkant van de kaarten zie je vraagtekens, opdrachten met één vraagteken zijn de eenvoudigste, twee vraagtekens zijn van gemiddelde moeilijkheid en drie vraagtekens zijn de moeilijkste of eerder meest ingewikkelde tekeningen. Bij de start van een spel kies je de gradatie en gebruik je enkel die opdrachten.
Een minimum aan tekenkunsten is toch vereist.
Op elke opdrachtkaart staat een lijntekening van de meest uiteenlopende dingen zoals een veegborstel, een kat tot een gondel. Elke speler heeft een boekje met daarin transparant papier. De opdrachtkaart leg je onder dat transparant papier waardoor je een tekening kan maken. Zo kan je aan de slag met het voorbeeld en gebruiken om perfect in je tekening te verwerken. Alle spelers beginnen tegelijk aan hun opdracht en zonder tijdslimiet, maar de laatst overgebleven speler krijgt nog tien seconden om zijn tekening af te werken. Daarna is het pennen neer en kan het raden beginnen.
Is het een vliegtuig? Is het een vogel?
Bij What's Missing wordt niet in teams gespeeld, maar iedereen tegen iedereen. Het raden kan dus soms wel wat hectisch verlopen. Beurt om beurt tonen de spelers hun tekening en moeten de medespelers raden wat er mist. Vragen over je opdracht beantwoord je enkel met ja, nee of bijna. Het is wat mij betreft een moderne variant van zijn ouder broertje. Er is wel minder samenhorigheidsgevoel, maar het principe blijft wel overeind. Als iemand raadt wat er niet getekend is, krijgt hij of zij een punt in de vorm van de opdrachtkaart. Als niemand jouw opdracht raadt, dan moet je een kaart afleggen en verlies je dus een punt. Dit herhaalt zich gedurende zeven ronden en wie de meeste punten heeft, is uiteraard de winnaar.
What's Missing is al bij al een leuk spel, maar de plaats om te tekenen is soms wat beperkt. Ook stel ik mij de vraag of het enkel transparant vel na verschillende sessie of jaren nog even goed te gebruiken valt. Het is in elk geval een opfrissing van het gekende concept, dat al vele jaren meegaat en bij veel families over de hele wereld in hun spellenkast zit. Zeven jaar blijf ik toch te jong vinden om dit spel te spelen, aangezien mijn kinderen soms wat moeite hadden, ook bij de gemakkelijkste opdrachten. Misschien zijn er wel jonge tekentalenten die hiermee wel hun hart kunnen ophalen. In het slechtste geval heb je 240 mooie lijntekeningen die goed van pas kunnen komen, zoals bij het maken van creatieve huiswerkopdrachten. Hieronder nog een voorbeeld van mijn tekenkunsten met een tekening zonder vissenkom. Zou jij het geraden hebben?
Conclusie
Wat tekenspellen betreft is What's Missing een leuk concept. Het is goed uitgedacht met het transparante vel - ook al is er maar één - waardoor je de opdrachtkaart kan gebruiken om rond te tekenen. Alles verloopt individueel en een oneven aantal spelers is dus geen probleem. De lijntekeningen zijn mooi uitgewerkt en variëren in thema en moeilijkheidsgraad. Al bij al een mooie instapper voor gelegenheden met grotere groepen of bij een te grote verscheidenheid aan leeftijden of ervaringen met bordspellen.
Pro
- Frisse variant
- Individueel
- Veel tekeningen
Con
- Beperkte plaats om te tekenen
- Boekje heeft een enkel transparant vel
6.5
Over
Uitgever
- Asmodee
- Ludonaute
Designer
Florian Sirieix
Aantal spelers
3-6
Tijdsduur
20 minuten
