Bordspelreview: PixBlocks

Computers en informatica zijn vandaag de dag aanweziger dan ooit. Ikzelf stam nog uit een tijd dat er bordenwissers moesten uitgeklopt worden en er krijtjes naar je kop geslingerd werden wanneer je afgeleid was. Nu is dit ondenkbaar. Tegenwoordig beschikt elke klas over een of meerdere computers en zijn de krijtborden vervangen door digitale varianten. De technologie staat dus allesbehalve stil. Het is daarom niet verwonderlijk dat men jongeren al van jongs af aan laat kennis maken met informatica en programmeren. Zo zijn er diverse spellen om voor het eerst, op een speelde manier, kennis te maken met programmeren. Eén van deze spellen is PixBlocks, ontworpen door een Poolse onderzoeker aan de universiteit van Poznan en bij ons uitgegeven door Jumping Turtle Games.

PixBlocks is een soort puzzel op een speelbord die je moet oplossen. Je moet ervoor zorgen dat het konijn alle wortels kan opeten. Het spel bevat diverse opdrachtkaarten variërend in moeilijkheidsgraad. Op zo een opdrachtkaart wordt een deel van de puzzel weergegeven. Deze bouw je na op het speelbord en dan is het aan jou om de ontbrekende onderdelen zodanig op het bord te plaatsen dat het konijn elke wortel kan verorberen. Het konijn kan zich enkel naar links of rechts bewegen en dus niet springen of klimmen. Wanneer het konijn tegen een platform botst, dan draait het zich en gaat het de andere kant op.

IMG_7565-2.jpg

Een pad vol hindernissen

De puzzel is opgebouwd uit een platform met diverse hindernissen. De platformen zijn net als de sloten en de plantendelen niet onderworpen aan de wetten van de zwaartekracht. Alle andere zaken zijn dit, net als het konijn, wel. Dit wil dus zeggen dat het konijn van het spelbord kan vallen. De hindernissen die je kan tegenkomen zijn planten welke opgegeten worden, sloten die je enkel kan openen door de bijhorende sleutel te zoeken, portalen, een pijl die je van richting doet veranderen en een bal, welke wordt voortgeduwd tot hij ergens tegen botst of valt. Heeft je konijn elke wortel kunnen opeten, dan heb je de puzzel voltooid. Slaag je er niet in, dan staat er op de achterkant van de kaart steeds de oplossing.

PicxBlocks traint je inzicht en leert je op een speelse manier kennismaken met programmeren.


Het spel voorziet ook een competitieve variant. Dit wil zeggen dat je het spel ook met twee tot vier spelers kan spelen. Hiervoor neem je één van de acht dubbelzijdige rode kaarten en trekt elke speler een konijn. Dit konijn bepaalt de beurtvolgorde: eerst blauw, dan rood, vervolgens geel en tenslotte groen. Nadien worden de wortels gelijk verdeeld over het aantal spelers. Wanneer je het platform hebt voorbereid, mag elke speler beurtelings zijn konijn of één van zijn wortels toevoegen aan de opstelling. Wanneer iedereen alles ergens geplaatst heeft, voert elk konijn één beweging uit, rekening houdende met de regels van het solospel. Wanneer je konijn een wortel opeet, hou je deze bij. Van zodra alle wortels zijn verorberd of er geen enkel konijn meer kan bewegen, eindigt het spel. De speler met het konijn dat het meeste wortels heeft kunnen opeten, is de winnaar. Mocht je konijn van het platform vallen kan je niet meer aan de beurt komen. Je behoudt dan wel je wortels en kan dus toch nog winnen.

Het spel is een puzzel waarbij je moet nadenken wat er allemaal zal gaan gebeuren: "ik zet mijn konijn of voorwerp hier en dan zal het zo en zo gaan". Het is dus een programmaatje dat je moet compileren en zien of er geen bugs in zitten. Op die manier is het dus een zekere kennismaking met programmeren. Alleen is het niet altijd eenvoudig, het vergt toch wel een zeker inzicht en niet iedereen is hier even sterk in. In die zin was het voor de oudste hier, net zeven jaar geworden, nog iets te moeilijk. Ik had hem alles uitgelegd maar toch ging het moeizaam, ook al legde ik hem stap voor stap uit wat er zou gebeuren. Het is dus zeker een spel waarbij je kinderen onder de tien jaar goed zal moeten begeleiden. Je oefent wel en zal er beter in worden, maar zoals gezegd heeft de ene persoon meer inzicht dan de andere. Het compilen van je programmaatje is ook niet altijd even makkelijk, zeker niet op de moeilijkere niveaus. Deze vormen overigens ook zeker een uitdaging voor volwassen spelers. De multiplayer is ook een leuke toevoeging, al is deze pas aan te raden als iedereen de basis goed snapt. Je bent overigens niet beperkt tot de aanwezige kaarten in het spel. Wie het graag doet en inventief is, kan gerust eigen puzzels of platformen maken.

IMG_7568-2.jpg

Conclusie

Het spel heeft met konijntjes en wortels een toegankelijk en braaf thema. Misschien zelfs iets te braaf voor de doelgroep, maar het doel van de ontwerper was om kinderen te laten kennismaken met programmeren aan de hand van verschillende puzzels. Hij slaagt in zijn opzet, al zal je als volwassene wel de jongste spelertjes moeten begeleiden en hen stapsgewijs alles uitleggen. Maar, door het spelen zullen ze wel hun inzicht verbeteren. Het spelmateriaal is gemaakt uit dik karton en kan dus tegen een stootje. Wanneer er tegels op het speelbord liggen, deel je best geen stootje uit want dan durven deze wel eens te verschuiven. Het spel is ook voldoende uitdagend voor volwassen puzzelaars en een extra troef is de aanwezigheid van een multiplayer.

Pro

  • Leerrijk
  • Kwaliteit van het materiaal
  • Aanwezigheid van solo- en multiplayervariant

Con

  • Moeilijkheidsgraad
  • Fiches durven al eens te verschuiven
6.5

Over

Uitgever

  1. Jumping Turtle Games

Designer

Krzysztof Krzywdziński

Aantal spelers

1-4

Tijdsduur

15-30 minuten
 
Terug
Bovenaan