Maak alvast een margarita klaar en zet je sombrero op, want vanavond eten we Mexicaans! In Fiësta Mexicana bevind je je op een familiefeest ter gelegenheid van Día de los Muertos. Er komen een heleboel gasten en jij bent verantwoordelijk om je tafel zo aantrekkelijk mogelijk te maken door die te voorzien van de beste gerechten. Fiësta Mexicana is een mix van puzzelen en bieden op gerechten. Ik ben persoonlijk helemaal weg van alles dat te maken heeft met Mexico, dus ik was erg benieuwd wat dit spel in petto had.
Fiësta Mexicana
is een laagdrempelig spel met erg eenvoudige spelregels voor twee tot vier spelers en neemt een half uurtje tijd in beslag. Het spel werd bedacht door Christian Fiore en Knut Happel en wordt bij ons uitgebracht door 999 Games. Oh, en ik kan alvast verklappen dat ik dit niet kan spelen zonder te hunkeren naar taco’s, chili con carne en enchilada’s!
Tafeldekking
In Fiësta Mexicana krijgt elke speler een lege tafel voor zich met plaats voor zestien gerechten. Voordat het spel begint, leggen de spelers twee startgerechten op hun tafel. Vervolgens draait de startspeler het bovenste kaartje om van de centrale trekstapel en dan wordt er geboden op het getoonde gerecht. Op je tafel staan cijfers afgebeeld die bepalen welk bod je kunt uitbrengen. Ondanks dat elk vakje vier cijfers bevat, mag je enkel bieden met de cijfers die voor jou de juiste oriëntatie hebben. De speler die het gerecht onthulde, brengt een startbod uit. Dit kan dus eender welk onbedekt cijfer van op je tafel zijn. Daarna krijgt elke speler om beurt de kans om hoger te bieden. Als jij het hoogste bod hebt uitgebracht op een gerecht, moet je het ook daadwerkelijk op het vakje leggen waarop het cijfer staat afgebeeld dat je net geboden hebt. Dit vakje is dus voor de rest van het spel bedekt. Zo moet je bedachtzaam omgaan met het uitbrengen van hoge boden. Alle spelers die geen gerecht kregen, mogen hun tafel een kwartslag draaien naar links of rechts. Op die manier creëer je een nieuwe uitgangspositie voor het bieden op de volgende gerechten. Door hier slim mee om te gaan, kun je vaker hogere bedragen bieden. Een vakje waar in de ene oriëntatie een drie op staat, is veertien waard als je tafel honderdtachtig graden gedraaid is.
Iedereen wil dips
Elke speler krijgt een aantal wenskaarten die op het einde van het spel onder bepaalde voorwaarden extra punten kunnen opleveren. Zo kun je bijvoorbeeld vijf bonuspunten verdienen als jij de meeste burrito’s op je tafel hebt liggen, of krijg je een bonuspunt per schoteltje hete pepers. Deze wenskaarten zijn geheim, dus je hebt er het raden naar op welke gerechten je medespelers zullen jagen. Verder krijg je ook per gerecht dat je op je tafel legt onmiddellijk punten, overeenkomstig met het aantal doodskopjes die op de kaart staan afgebeeld. Op de meeste kaarten staan halve potjes afgebeeld met dipsausjes. Deze zorgen voor een interessant puzzel-aspect in Fiësta Mexicana. Als je erin slaagt om twee gelijke dipsausjes op elkaar aan te sluiten, krijg je onmiddellijk drie punten. Als je twee ongelijke dipsausjes tegen elkaar legt, kost het je een punt. Al deze zaken garanderen een spannend spelverloop waarin je bepaalde gerechten en dips echt wel op je tafel wilt, maar het blijft steeds de vraag hoe hoog je kunt gaan met je biedingen. De dips zorgen ervoor dat je extra voorzichtig moet omgaan met het uitbrengen van een bod en zijn eigenlijk zo waardevol dat je soms meer rekening zult houden met de dips op een kaartje dan met het gerecht zelf.
Zodra één speler zijn tafel helemaal vol ligt met Mexicaanse specialiteiten, stopt het spel meteen en telt iedereen zijn punten. Dat jij als eerste je tafel vol kon krijgen, betekent zeker niet dat je het spel zult winnen. Dat doe je namelijk door slim om te gaan met het bieden, weten wanneer je het kunt veroorloven om je hoogste bod uit te brengen, en vooral dat je dipsausjes allemaal netjes een plek krijgen. Dat laatste is al doorslaggevend geweest in het winnen van dit spel. De geluksfactor is amper aanwezig, wat mij betreft dan weer een voordeel is en lang niet altijd gezegd kan worden van spellen die zo eenvoudig ineen zitten. Natuurlijk ben je sterk afhankelijk van wat je tegenstanders bieden op een gerecht, maar dat is nu eenmaal waar bieden net om draait. Sommige wenskaarten zijn redelijk moeilijk te vervullen maar allemaal leveren ze belangrijke extra punten op. Toch zijn deze punten niet zodanig hoog dat heel het spel gespeeld wordt in functie van de wenskaarten.
Fiësta Mexicana
Tafeldekking
In Fiësta Mexicana krijgt elke speler een lege tafel voor zich met plaats voor zestien gerechten. Voordat het spel begint, leggen de spelers twee startgerechten op hun tafel. Vervolgens draait de startspeler het bovenste kaartje om van de centrale trekstapel en dan wordt er geboden op het getoonde gerecht. Op je tafel staan cijfers afgebeeld die bepalen welk bod je kunt uitbrengen. Ondanks dat elk vakje vier cijfers bevat, mag je enkel bieden met de cijfers die voor jou de juiste oriëntatie hebben. De speler die het gerecht onthulde, brengt een startbod uit. Dit kan dus eender welk onbedekt cijfer van op je tafel zijn. Daarna krijgt elke speler om beurt de kans om hoger te bieden. Als jij het hoogste bod hebt uitgebracht op een gerecht, moet je het ook daadwerkelijk op het vakje leggen waarop het cijfer staat afgebeeld dat je net geboden hebt. Dit vakje is dus voor de rest van het spel bedekt. Zo moet je bedachtzaam omgaan met het uitbrengen van hoge boden. Alle spelers die geen gerecht kregen, mogen hun tafel een kwartslag draaien naar links of rechts. Op die manier creëer je een nieuwe uitgangspositie voor het bieden op de volgende gerechten. Door hier slim mee om te gaan, kun je vaker hogere bedragen bieden. Een vakje waar in de ene oriëntatie een drie op staat, is veertien waard als je tafel honderdtachtig graden gedraaid is.
Iedereen wil dips
Elke speler krijgt een aantal wenskaarten die op het einde van het spel onder bepaalde voorwaarden extra punten kunnen opleveren. Zo kun je bijvoorbeeld vijf bonuspunten verdienen als jij de meeste burrito’s op je tafel hebt liggen, of krijg je een bonuspunt per schoteltje hete pepers. Deze wenskaarten zijn geheim, dus je hebt er het raden naar op welke gerechten je medespelers zullen jagen. Verder krijg je ook per gerecht dat je op je tafel legt onmiddellijk punten, overeenkomstig met het aantal doodskopjes die op de kaart staan afgebeeld. Op de meeste kaarten staan halve potjes afgebeeld met dipsausjes. Deze zorgen voor een interessant puzzel-aspect in Fiësta Mexicana. Als je erin slaagt om twee gelijke dipsausjes op elkaar aan te sluiten, krijg je onmiddellijk drie punten. Als je twee ongelijke dipsausjes tegen elkaar legt, kost het je een punt. Al deze zaken garanderen een spannend spelverloop waarin je bepaalde gerechten en dips echt wel op je tafel wilt, maar het blijft steeds de vraag hoe hoog je kunt gaan met je biedingen. De dips zorgen ervoor dat je extra voorzichtig moet omgaan met het uitbrengen van een bod en zijn eigenlijk zo waardevol dat je soms meer rekening zult houden met de dips op een kaartje dan met het gerecht zelf.
Fiësta Mexicana geeft een interessante twist aan het bidding-concept.
Zodra één speler zijn tafel helemaal vol ligt met Mexicaanse specialiteiten, stopt het spel meteen en telt iedereen zijn punten. Dat jij als eerste je tafel vol kon krijgen, betekent zeker niet dat je het spel zult winnen. Dat doe je namelijk door slim om te gaan met het bieden, weten wanneer je het kunt veroorloven om je hoogste bod uit te brengen, en vooral dat je dipsausjes allemaal netjes een plek krijgen. Dat laatste is al doorslaggevend geweest in het winnen van dit spel. De geluksfactor is amper aanwezig, wat mij betreft dan weer een voordeel is en lang niet altijd gezegd kan worden van spellen die zo eenvoudig ineen zitten. Natuurlijk ben je sterk afhankelijk van wat je tegenstanders bieden op een gerecht, maar dat is nu eenmaal waar bieden net om draait. Sommige wenskaarten zijn redelijk moeilijk te vervullen maar allemaal leveren ze belangrijke extra punten op. Toch zijn deze punten niet zodanig hoog dat heel het spel gespeeld wordt in functie van de wenskaarten.
Conclusie
Fiësta Mexicana heeft in zekere zin wat weinig om het lijf, maar blijkt toch een prima tussendoortje te zijn dat ik met plezier nog zal bovenhalen. Bidding games vind ik sowieso erg leuk en dit spel geeft een interessante twist aan het bekende concept. Het is makkelijk uit te leggen aan spelers van alle niveaus, is snel opgezet en perfect speelbaar in een half uur. Ondanks de eenvoudige regels heeft dit toch de nodige dosis tactiek. Wat mij betreft mogen er meer spellen gemaakt worden in dit thema!
Pro
- Erg leuk thema
- Eenvoudig en laagdrempelig
- Unieke manier van bieden
Con
- Beperkte levensduur door eenvoud
7
Over
Uitgever
- 999 Games
Designer
Christian Fiore, Knut Happel
Aantal spelers
2-4
Tijdsduur
30 minuten
