In 2014 bracht Bombyx het bordspel Abyss van het designduo Bruno Cathala en Charles Chevallier op de markt. In dit spel, dat zich afspeelt in een onderwaterrijk bevolkt door vreemde waterwezens, proberen spelers om strategisch belangrijke plaatsen in de stad te controleren door geallieerde wezens te verzamelen en Lords te rekruteren die je toegang geven tot de locaties. De spelervaring van Abyss steunt in grote mate op het verzamelen en correct uitspelen van kaarten, dus was het niet geheel onlogisch dat er in 2019 een meer compact kaartspel verscheen dat gebaseerd is op Abyss.
In het kaartspel Conspiracy: Abyss Universe
nemen Cathala en Chevallier je opnieuw mee naar de onderwaterwereld van Abyss, waar je deze keer de macht probeert te krijgen over de oceanische senaat. Dit doe je door de Lords voor je kar te spannen en te tonen dat jij de sterkste senaatskamer kan samenstellen. Daarnaast probeer je ook om locatiekaarten te verkrijgen en de parelmeester te worden door zoveel mogelijk parels te verzamelen. De speler die op het einde van het spel de meeste punten weet te verzamelen, zal regeren over het koninkrijk van Abyss.
Per factie zal de Lord met de hoogste waarde je punten geven, maar ook je grootste groep verbonden kaarten van een factie en de verschillende locatiekaarten zullen je punten geven, waarbij je een locatie mag kiezen zodra je twee dezelfde sleutels hebt. Wie op het einde van het spel ook de meeste parels heeft, mag zichzelf parelmeester noemen en krijgt een bonus van vijf punten. Tijdens het kiezen van je kaarten, zal je dus rekening moeten houden met een aantal elementen, maar ook je tegenstanders moet je steeds in het oog houden. Je wil immers niet teveel goede kaarten of kaarten van eenzelfde kleur op de aflegstapels leggen, want dit speelt enkel in het voordeel van je tegenstanders. Ik merkte dat ik vooral in een tweespelerspel veel minder happig was om twee of meer kaarten te pakken, omdat je dan in een rechtstreeks duel zit natuurlijk.
Doordat je kaarten blind trekt van de trekstapel, komt er natuurlijk ook een beetje geluk aan te pas. Zo gebeurde het bij een spelletje dat één van de spelers drie beurten op een rij een Lord met waarde zes trok, de Lord met de hoogste waarde die er per kleur slechts eenmaal inzit. Wie bijvoorbeeld ook vroeg in het spel de locatiekaart kan kiezen die toelaat om uit de hele stapel van locatiekaarten te kiezen, lijkt ook een groot voordeel te hebben tegenover de spelers die het moeten doen met maximaal de bovenste drie locatiekaarten en de kaarten in de aflegzone. Deze kaart voelt trouwens ongebalanceerd aan als andere spelers niet zozeer spelen naar locaties, want de enige restrictie aan de kaart is dat je niet meer mag kiezen uit de aflegzone.
Het spel komt met een mooi metalen doosje dat het zeker doet opvallen ten opzichte van andere kleine kaartspellen en de mooi artwork zal ook zeker in het oog springen. Toch zal de duistere stijl niet voor iedereen weggelegd zijn en het zou zonde zijn mocht je het om deze reden links laten liggen. Al bij al biedt het spel immers een vrij abstracte ervaring, waarbij het thema ook niet echt doorblinkt tijdens het spelen. Eigenlijk had je om het even welk onderwerp kunnen pakken en had de ervaring hetzelfde kunnen zijn. Verder miste ik wel een soort van scorebladje om de eindscores bij te houden, want je moet toch wel een aantal dingen optellen en dan is het toch net iets handiger als je dit ergens kan noteren. Het was dan ook niet zo verwonderlijk wanneer ik eens ging kijken naar de bestanden van het spel op BoardGameGeek, dat je hier voornamelijk zelfgemaakt scorebladen terugvindt.
In het kaartspel Conspiracy: Abyss Universe
nemen Cathala en Chevallier je opnieuw mee naar de onderwaterwereld van Abyss, waar je deze keer de macht probeert te krijgen over de oceanische senaat. Dit doe je door de Lords voor je kar te spannen en te tonen dat jij de sterkste senaatskamer kan samenstellen. Daarnaast probeer je ook om locatiekaarten te verkrijgen en de parelmeester te worden door zoveel mogelijk parels te verzamelen. De speler die op het einde van het spel de meeste punten weet te verzamelen, zal regeren over het koninkrijk van Abyss.Kiezen is soms verliezen
Zoals wel vaker het geval is bij kaartspellen die het kleine broertje zijn van een bordspel, is Conspiracy: Abyss Universe meer compact, sneller en eenvoudiger dan Abyss. Het spel draait voornamelijk rond de Lord-kaarten die komen in vijf verschillende facties, voorgesteld door een bepaald symbool en de bijhorende kleur. Elke kaart heeft verder een puntenaantal en af en toe een bepaalde eigenschap. Dit kunnen parels of sleutels zijn, maar ook bijvoorbeeld de mogelijkheid om twee Lords van plaats te verwisselen Tijdens je beurt neem je één tot drie kaarten van de trekstapel en kies je één Lord om toe te voegen aan je persoonlijke speelruimte. De Lords die je niet kiest leg je op de aflegstapel van hun respectievelijke kleur. Alternatief kan je zo'n aflegstapel kiezen en speel je alle Lords van deze stapel. De Lords leg je in de vorm van een omgekeerde piramide en eens een speler zijn vijftiende Lord speelt, wordt de ronde afgewerkt en ga je over naar de puntentelling.Doordat je kaarten blind trekt van de trekstapel, komt er natuurlijk ook een beetje geluk aan te pas.
Per factie zal de Lord met de hoogste waarde je punten geven, maar ook je grootste groep verbonden kaarten van een factie en de verschillende locatiekaarten zullen je punten geven, waarbij je een locatie mag kiezen zodra je twee dezelfde sleutels hebt. Wie op het einde van het spel ook de meeste parels heeft, mag zichzelf parelmeester noemen en krijgt een bonus van vijf punten. Tijdens het kiezen van je kaarten, zal je dus rekening moeten houden met een aantal elementen, maar ook je tegenstanders moet je steeds in het oog houden. Je wil immers niet teveel goede kaarten of kaarten van eenzelfde kleur op de aflegstapels leggen, want dit speelt enkel in het voordeel van je tegenstanders. Ik merkte dat ik vooral in een tweespelerspel veel minder happig was om twee of meer kaarten te pakken, omdat je dan in een rechtstreeks duel zit natuurlijk.
Doordat je kaarten blind trekt van de trekstapel, komt er natuurlijk ook een beetje geluk aan te pas. Zo gebeurde het bij een spelletje dat één van de spelers drie beurten op een rij een Lord met waarde zes trok, de Lord met de hoogste waarde die er per kleur slechts eenmaal inzit. Wie bijvoorbeeld ook vroeg in het spel de locatiekaart kan kiezen die toelaat om uit de hele stapel van locatiekaarten te kiezen, lijkt ook een groot voordeel te hebben tegenover de spelers die het moeten doen met maximaal de bovenste drie locatiekaarten en de kaarten in de aflegzone. Deze kaart voelt trouwens ongebalanceerd aan als andere spelers niet zozeer spelen naar locaties, want de enige restrictie aan de kaart is dat je niet meer mag kiezen uit de aflegzone.
Ideaal voor onderweg
Ondanks deze kleine minpuntjes, biedt Conspiracy toch een leuke card drafting-ervaring, wat een van mijn favoriete spelmechanismes is. De keuzes die je moet maken zijn bovendien nooit hersenbrekers, enkel bij de locaties moet je in het begin wat opzoeken wat hun effecten zijn. Maar verder is dit een zeer toegankelijk spel met eenvoudige spelregels en een zeer korte opzettijd. Hierdoor is het uitermate geschikt als tussendoortje of om te spelen met minder ervaren bordspelspelers, al zal je hen wel wat moeten helpen met de locatiekaarten. Verder was het voor mij door zijn compacte formaat ook een ideaal spelletje om mee te nemen op vakantie bijvoorbeeld, al heb je wel wat tafelruimte nodig voor de omgekeerde kaartenpiramide die elke speler zal bouwen.Het spel komt met een mooi metalen doosje dat het zeker doet opvallen ten opzichte van andere kleine kaartspellen en de mooi artwork zal ook zeker in het oog springen. Toch zal de duistere stijl niet voor iedereen weggelegd zijn en het zou zonde zijn mocht je het om deze reden links laten liggen. Al bij al biedt het spel immers een vrij abstracte ervaring, waarbij het thema ook niet echt doorblinkt tijdens het spelen. Eigenlijk had je om het even welk onderwerp kunnen pakken en had de ervaring hetzelfde kunnen zijn. Verder miste ik wel een soort van scorebladje om de eindscores bij te houden, want je moet toch wel een aantal dingen optellen en dan is het toch net iets handiger als je dit ergens kan noteren. Het was dan ook niet zo verwonderlijk wanneer ik eens ging kijken naar de bestanden van het spel op BoardGameGeek, dat je hier voornamelijk zelfgemaakt scorebladen terugvindt.
Conclusie
Conspiracy: Abyss Universe is een kaartspel dat de ervaring van het originele Abyss condenseert in een toegankelijke en vlot spelende variant waarbij je kaarten verzamelt om je invloed op de senaatskamer in het rijk van Abyss te verzekeren. De knappe, maar duistere artwork zal niet voor iedereen zijn en door de abstracte aard van de spelervaring komt het thema ook niet volledig tot zijn recht.
Pro
- Eenvoudige en duidelijke spelregels
- Korte opzettijd
- Compacte en fijne verpakking
- Interessant mechanisme om kaarten te kiezen
Con
- Vrij themaloze ervaring
- Artwork niet ieders ding
- Er kan wat geluk aan te pas komen
- Mist echt wel een scoreblad
7
Over
Uitgever
- Asmodee
- Bombyx
Designer
Bruno Cathala, Charles Chevallier
Aantal spelers
2-4 spelers
Tijdsduur
30 minuten
