Als bordspelfanaat zou ik op elk mogelijk moment willen spelen, dus ook tijdens uitjes. Toen ik tijdens de herfstvakantie met het gezin en enkele aanverwanten naar Landal Vennebos trok, waaronder ook een aantal leden kunnen genieten van een spelletje, werd ik 'gedwongen' een selectie aan bord- en kaartspellen mee te nemen. Hoe groter de spellen, hoe minder er mee kunnen natuurlijk. Dobbelspel Chili Dice was dus een van de geschikte kandidaten en mocht mee. Hoe dat beviel, lees je in deze review.
Chili Dice is zoals je in de inleiding reeds kon lezen een dobbelspel. Eentje dat zelfs wat mosterd heeft gehaald bij Yahtzee, blijkt al snel na het doornemen van de korte spelregels. Het spel kan gespeeld worden met twee tot vier spelers en duurt, afhankelijk van het aantal spelers, zo'n dertig minuten. De inhoud van het speldoosje is beperkt. Het bevat de spelregels, een notitieboekje om de scores in te vullen en zes dobbelstenen waarbij op elke dobbelsteen één zijde rode ogen heeft, gaande van één oog bij de eerste dobbelsteen tot zes rode ogen bij de laatste dobbelsteen.
Tien rondes, dertig worpen
Op zich zijn de spelregels heel eenvoudig. Je hebt dertig worpen om zoveel mogelijk punten te sprokkelen in tien rondes. Je start je beurt met zes dobbelstenen. In elke beurt mag je hierbij zoveel rollen als je wil, maar voor elke rol moet je dus een van je dertig worpen aankruisen. In theorie is het dus mogelijk om tijdens je eerste beurt alle worpen op te gebruiken, maar dat is zowat de slechtste keuze die je kunt maken. Bij elke worp mag je dobbelstenen aan de kant houden om dan de rest te rollen, dus op dat vlak heb je alle vrijheid. Wat nog meer vrijheid biedt, is dat je elke dobbelsteen met rode ogen naar een andere zijde mag draaien. Daarbij verlies je wel de speciale eigenschap die een rode zijde met zich meebrengt, dus elke keer opnieuw is het afwegen wat je nu precies met de gerolde rode ogen gaat doen.
De eerste zes scorevelden, genummerd van één tot en met zes, zijn het eenvoudigst. Daarbij tel je het aantal ogen op dobbelstenen met het desbetreffende nummer en tel je die op. Heb je met vijf dobbelstenen een vijf gerold en is de zesde dobbelsteen een drie, dan kies je hier het best om je score in te vullen in het veld voor de vijven. Opgeteld is dat 25 punten. Heb je de rode zijde van dat cijfer (we blijven hier in het voorbeeld van de vijven), dan mag je die score verdubbelen. Vier witte vijven en een rode vijf zorgen dus voor een score van maar liefst vijftig punten. Ook scoreveld Rood is eenvoudig. Hierbij krijg je voor elke rode zijde tien punten. Bij Straat moet je alle cijfers van één tot en met zes hebben voor 21 punten, al mag je diezelfde score ook invullen in het scoreveld van de rode cijferwaarde.
Minder geluk dan gedacht
Bij Gelijk moet elke waarde twee, drie of vier keer voorkomen. Hierbij krijg je dan de som van alle ogen. Kans gebruik je dan weer als je niks beter kunt. Hierin vul je gewoon het aantal gerolde ogen in. Ideaal om een slechte worp op in te vullen dus. Dan volgen er nog speciallekes, genaamd naar de speltitel. Zo kan je een kleine, een grote en zelfs een pittige chili rollen. Eerstgenoemde zijn zes gelijke waardes voor één, twee of drie ogen. Een grote chili is hetzelfde, maar dan voor vieren, vijven en zessen. De pittige chili bekom je als je de zes rode zijdes gedobbeld hebt. Zo verdien je respectievelijk 50, 75 of zelfs 100 punten. Hierbij heb je ook wat vrijheid. Heb je bijvoorbeeld al het scoreveld van desbetreffend cijfer ingevuld, dan kan je een ander veld kiezen. Daarbij verlies je dan wel 25 punten. Bij een pittige chili wordt hierbij de score zelfs gehalveerd.
Elke speler heeft zoals gezegd dertig worpen, maar is niet verplicht deze op te gebruiken. Elke ongebruikte worp levert namelijk nog vijf extra punten op. Degene met de hoogste score wint hierbij dan het spel. Hoewel je zou denken dat een dobbelspel als Chili Dice puur geluk is, heb ik dat in mijn spellen niet zo ervaren. Dezelfde persoon (en dat was niet ik) liep in 75 procent van de gevallen met de winst weg. Hierbij werd al snel duidelijk dat je tijdig moet kunnen stoppen met dobbelen en hierbij dus niet teveel worpen mag verspillen. Het wordt ook elke keer een afweging maken tussen het gebruiken van een rode zijde als bonus, of die toch naar een andere zijde te draaien en daarbij die bonus te verliezen. Ik heb eerder de neiging teveel worpen te gebruiken om de beste score te halen in een bepaald scoreveld, waardoor ik op het einde van het spel scorevelden moet afsluiten met lagere scores. Bijzonder veel tactiek komt er echter niet bij kijken, maar het is alleszins een vermakelijk tussendoortje.
Chili Dice is zoals je in de inleiding reeds kon lezen een dobbelspel. Eentje dat zelfs wat mosterd heeft gehaald bij Yahtzee, blijkt al snel na het doornemen van de korte spelregels. Het spel kan gespeeld worden met twee tot vier spelers en duurt, afhankelijk van het aantal spelers, zo'n dertig minuten. De inhoud van het speldoosje is beperkt. Het bevat de spelregels, een notitieboekje om de scores in te vullen en zes dobbelstenen waarbij op elke dobbelsteen één zijde rode ogen heeft, gaande van één oog bij de eerste dobbelsteen tot zes rode ogen bij de laatste dobbelsteen.
Tien rondes, dertig worpen
Op zich zijn de spelregels heel eenvoudig. Je hebt dertig worpen om zoveel mogelijk punten te sprokkelen in tien rondes. Je start je beurt met zes dobbelstenen. In elke beurt mag je hierbij zoveel rollen als je wil, maar voor elke rol moet je dus een van je dertig worpen aankruisen. In theorie is het dus mogelijk om tijdens je eerste beurt alle worpen op te gebruiken, maar dat is zowat de slechtste keuze die je kunt maken. Bij elke worp mag je dobbelstenen aan de kant houden om dan de rest te rollen, dus op dat vlak heb je alle vrijheid. Wat nog meer vrijheid biedt, is dat je elke dobbelsteen met rode ogen naar een andere zijde mag draaien. Daarbij verlies je wel de speciale eigenschap die een rode zijde met zich meebrengt, dus elke keer opnieuw is het afwegen wat je nu precies met de gerolde rode ogen gaat doen.
Chili Dice is een tof tussendoortje.
De eerste zes scorevelden, genummerd van één tot en met zes, zijn het eenvoudigst. Daarbij tel je het aantal ogen op dobbelstenen met het desbetreffende nummer en tel je die op. Heb je met vijf dobbelstenen een vijf gerold en is de zesde dobbelsteen een drie, dan kies je hier het best om je score in te vullen in het veld voor de vijven. Opgeteld is dat 25 punten. Heb je de rode zijde van dat cijfer (we blijven hier in het voorbeeld van de vijven), dan mag je die score verdubbelen. Vier witte vijven en een rode vijf zorgen dus voor een score van maar liefst vijftig punten. Ook scoreveld Rood is eenvoudig. Hierbij krijg je voor elke rode zijde tien punten. Bij Straat moet je alle cijfers van één tot en met zes hebben voor 21 punten, al mag je diezelfde score ook invullen in het scoreveld van de rode cijferwaarde.
Minder geluk dan gedacht
Bij Gelijk moet elke waarde twee, drie of vier keer voorkomen. Hierbij krijg je dan de som van alle ogen. Kans gebruik je dan weer als je niks beter kunt. Hierin vul je gewoon het aantal gerolde ogen in. Ideaal om een slechte worp op in te vullen dus. Dan volgen er nog speciallekes, genaamd naar de speltitel. Zo kan je een kleine, een grote en zelfs een pittige chili rollen. Eerstgenoemde zijn zes gelijke waardes voor één, twee of drie ogen. Een grote chili is hetzelfde, maar dan voor vieren, vijven en zessen. De pittige chili bekom je als je de zes rode zijdes gedobbeld hebt. Zo verdien je respectievelijk 50, 75 of zelfs 100 punten. Hierbij heb je ook wat vrijheid. Heb je bijvoorbeeld al het scoreveld van desbetreffend cijfer ingevuld, dan kan je een ander veld kiezen. Daarbij verlies je dan wel 25 punten. Bij een pittige chili wordt hierbij de score zelfs gehalveerd.
Elke speler heeft zoals gezegd dertig worpen, maar is niet verplicht deze op te gebruiken. Elke ongebruikte worp levert namelijk nog vijf extra punten op. Degene met de hoogste score wint hierbij dan het spel. Hoewel je zou denken dat een dobbelspel als Chili Dice puur geluk is, heb ik dat in mijn spellen niet zo ervaren. Dezelfde persoon (en dat was niet ik) liep in 75 procent van de gevallen met de winst weg. Hierbij werd al snel duidelijk dat je tijdig moet kunnen stoppen met dobbelen en hierbij dus niet teveel worpen mag verspillen. Het wordt ook elke keer een afweging maken tussen het gebruiken van een rode zijde als bonus, of die toch naar een andere zijde te draaien en daarbij die bonus te verliezen. Ik heb eerder de neiging teveel worpen te gebruiken om de beste score te halen in een bepaald scoreveld, waardoor ik op het einde van het spel scorevelden moet afsluiten met lagere scores. Bijzonder veel tactiek komt er echter niet bij kijken, maar het is alleszins een vermakelijk tussendoortje.
Conclusie
Chili Dice is een tof dobbelspelletje dat op een half uurtje gespeeld wordt. Het doel is het behalen van de hoogste score en dat doe je door scores in te vullen in tien scorevelden. Daarbij heb je dertig worpen om dat tot een goed einde te brengen. Rode zijdes leveren bonussen op, maar je kunt er ook voor kiezen om die rode zijde op te geven en de dobbelsteen in kwestie te kantelen naar een zijde naar keuze. Het is een kwestie van afwegingen maken om als winnaar uit de bus te komen. Een ideaal tussendoortje of afsluiter bij een spel dat toch iets minder geluk bevat dan ik eerst dacht.
Pro
- Speelt erg vlot
- Uitgelegd in twee minuten
- Minder geluk dan gedacht
Con
- Er blijft natuurlijk veel geluk aanwezig
7
