Body positivity, gezondheid, discriminatie: een balans

Dat kan allemaal zijn, maar je VO2max verhogen is niet nodig om niet morbide obees te zijn. En mag je 8% spiermassa verliezen per decennium vanaf je 30ste.

Opnieuw: dat is gewoon de discussie polariseren. Als je geen afgetrainde sporter bent die 3 keer per week cardio doet, kun je niet gezond zijn. Zo drempelverhogend dat het net averechts werkt. Het kan zeker kloppen dat je magerder en op veel vlakken gezonder bent als je goed op je eten let en 3 keer per week routineus én verantwoord gaat sporten. Echter is dat niet wat er nodig is om van morbide overgewicht af te raken als samenleving.

Er zijn nog genoeg andere studies die trouwens aangeven dat die langere trainingen allemaal niet nodig zijn om gezonder te zijn:

In die laatste gaat het zelfs over elke dag 3 à 4x een sprintje trekken (of de trap oplopen) meer dan genoeg is. Een vigorous intermittent lifestyle physical activity. Dat onderstreept allemaal gewoon wat ik zei: dat het niet zo gepolariseerd is en het geen keuze is tussen ofwel een atleet, ofwel morbide overgewicht.

Ik quote je bericht waarin jezelf de volgende quote opneemt: ""Wat vast staat. “Sporten is voor de gezondheid niet belangrijk. Je kunt een optimaal gezond leven leiden zonder te sporten.”".

Die stelling is manifest onjuist en zou mensen met overgewicht het idee kunnen meegeven: "Oki. Sporten. Niet nodig. Gewoon wat beter eten.".

Dus ik weerleg uw stelling.

Niet omdat ik jou wil overtuigen van het tegendeel, maar omdat ik hoop te vermijden dat mensen die overgewicht hebben, de boodschap onthouden, op basis van foutieve informatie, dat ze een ongezonde levensstijl kunnen verderzetten zonder negatieve gevolgen op hun gezondheid.

Vervolgens hou je voor dat dit "het debat polariseert" en vervang je uw originele stelling door een nieuwe stelling: "[...] maar je VO2ax verhogen is niet nodig om niet morbide obees te zijn".

Serieus? :)

Tenslotte verwijs je naar studies die je volgens mij toch zelf niet gelezen hebt?

Bvb. uw laatste studie besluit: "Exercise snacks may also have potential to improve aspects of cardiometabolic health in individuals with obesity, but their efficacy in clinical populations remains to be established as existing reports have studied a small number of participants in laboratory-based settings."

En verder: "Relatedly — and perhaps most importantly — the applicability of exercise snacks in a “real-world” (e.g., in home-, office-, or work-based) setting and the potential for exercise snacks to target musculoskeletal health remain to be determined.".

Dus dat onderzoek zegt helemaal niet dat 3x per dag de trap oplopen (of een sprintje trekken) voldoende is.

Het zegt dat dat (uiteraard) een positieve invloed kan hebben op mensen met overgewicht.

Daarenboven is dit een vals dilemma.

Correct sporten is natuurlijk beter dan niet correct sporten en uzelf een blessure aandoen.

Correct sporten is natuurlijk beter dan niet sporten.

Als je dat "de discussie polariseren" noemt, vraag ik mij ernstig af vanuit welke invalshoek jij de discussie waarneemt.
 
Zo agressief, zeg. Ik zeg net zelf in mijn posts dat ik er niet eens zo veel van weet, maar dat ik wel de gaten zie. Die zijn er gewoon, hoor.
Calories in-calories out is zo'n oversimplificatie die zelfs in de meest straightforward gevallen niet sluitend is, dat je ze niet zomaar algemeen kunt toepassen. Maar alle gaten die erin worden geprikt, doe je af als "uitzonderingen" en weiger je in beschouwing te nemen. Tja.

De studie haalde ik aan als voorbeeld dat het niet zo gepolariseerd hoeft te zijn. Dat er nog mogelijkheden zijn. Voorbeeld, geen groot bewijs dat dié specifieke studie klopt. Ik zie ook wel dat er weinig mensen aan hebben meegedaan, maar ik zie ook dat HIIT en "excercise snacks" wel degelijk vaker worden bekeken en de positieve effecten daarvan worden opgemeten. Het is makkelijk om dan te zeggen "haha, maar zo weinig mensen", maar je mag ook gerust iets verder kijken, hoor.

Maar als we blijven doen alsof voedselgeletterdheid een keuze is... 5 minuten op je gsm, die sommige mensen niet hebben. Waarbij ze niet eens weten dàt ze voedselongeletterd zijn en dat ze dus dingen zouden moeten opzoeken, maar ze kunnen de oplossingen toch niet betalen (volgens hen). Wat ben je daar dan mee? Goed dat je dan kunt zeggen: Eigen domme fout. Maar opgelost heb je nul komma nul.
Mijn excuses. Iets te stevig uit de hoek gekomen. Het probleem is dat iedereen die het niet geprobeerd heeft, er gaten in ziet. Maar als je het gewoon zo simplistisch gaat bekijken en even doet alsof dat pure waarheid is, dan ga je vooruit.

Ja er zijn uitzonderingen, maar die zijn enorm miniem. En dat is per definitie de uitzondering. Mensen die geen fysieke activiteit kunnen doen door of fysieke of mentale omstandigheden zijn wel zeker de uitzondering.

De studie die je aanhaalde was 1 groot gat. Beetje raar naar mijn mening omdat je zelf wel een persoon bent die vaak studies wil om punten bewezen te zien, en die moeten dan ook degelijk zijn. Ik heb het hele artikel gelezen, dus veel verder kon ik in jouw bron niet kijken? De studie stond ook niet gelinkt in het artikel.

Hoeveel mensen hebben daadwerkelijk geen gsm in deze tijd? Dit is toch gewoon compleet belachelijk? Ik wist al dat je dit ging zeggen en daarom zei ik al "of een pc in de bib".

Wat ben je dan? Iemand die elke deur in zijn leven als ontoegankelijk ziet zonder nog maar in de buurt van de klink te komen. Hoe ver moet je voor jouw dan gaan? Moet ik tablets in de AH gaan installeren die zodra iemand een doos Frikandellen wil pakken roept "Er staat ingevroren spinazie hier langs, neem die! En niet met room want room is niet goed voor je!!!"

Het stoort jou dat ik het zo simplistisch mogelijk wil maken, maar het stoort mij enorm hoe jij op ELKE manier een mini-uitzondering en excuus gaat zoeken. Als we het te kort schrijven is het niet alomvattend genoeg want er is wel iemand die hier niet binnen past, en als het dan te uitgebreid is dan gaat het weer te ingewikkeld zijn voor de gemiddelde mens die niet voedselgetterd is? Ja hallo.
 
Laatst bewerkt:
Wat vnl nogal polariserend is in de discussie, is dat mensen die aangeven dat het allemaal niet zo eenvoudig is voor sommigen, worden weggezet als mensen die het "zelfs nooit geprobeerd hebben".

Dan houden we er ook mee op
  • Uitleggen is te moeilijk.
  • App gebruiken te moeilijk.
  • Professioneel hulp onhaalbaar.
  • Geen tijd want werk, familie, etc.
  • Je moet blijkbaar elke macro/Micro weten voor je zelfs kan starten. Never mind dan! Te moeilijk.
  • Oei oei moeten 3x gebalanceerde maaltijden zijn!
En zo blijven we natuurlijk bezig. Doe dan niets. Kan een keuze zijn, maar loop aub hier niet te verkondigen hoe moeilijk het is om te starten en hiermee aan de slag te gaan.

Deze post is daar een mooi voorbeeld van. Wie zegt dat mensen dergelijke stappen niet hebben gezet of geprobeerd en toch niet zijn afgevallen? Of ze om velerlei redenen niet hebben volgehouden?

Dat is net het punt dat ik probeer mee te geven. Veel mensen weten wel degelijk waar het aan schort maar slagen er niet in om dat in de praktijk te brengen.

En om dan te lezen door sommigen hier, die duidelijk dankzij een bepaald privéschema en/of situatie heel veel aandacht aan hun sport, voeding en lichaam besteden, dat het "allemaal simpel is" en "100% eigen keuze", alsof je gewoon een luie excuustruus bent wanneer je niet slaagt in die balans, dat ergert mij. En is polariserend.
 
Ik quote je bericht waarin jezelf de volgende quote opneemt: ""Wat vast staat. “Sporten is voor de gezondheid niet belangrijk. Je kunt een optimaal gezond leven leiden zonder te sporten.”".

Die stelling is manifest onjuist en zou mensen met overgewicht het idee kunnen meegeven: "Oki. Sporten. Niet nodig. Gewoon wat beter eten.".

Dus ik weerleg uw stelling.

Niet omdat ik jou wil overtuigen van het tegendeel, maar omdat ik hoop te vermijden dat mensen die overgewicht meedragen, op basis van foutieve informatie een ongezonde levensstijl verderzetten.

Vervolgens hou je voor dat dit "het debat polariseert" en vervang je uw originele stelling door een nieuwe stelling: "[...] maar je VO2ax verhogen is niet nodig om niet morbide obees te zijn".

Serieus? :)

Tenslotte verwijs je naar studies die je volgens mij toch zelf niet gelezen hebt?

Bvb. uw laatste studie besluit: "Exercise snacks may also have potential to improve aspects of cardiometabolic health in individuals with obesity, but their efficacy in clinical populations remains to be established as existing reports have studied a small number of participants in laboratory-based settings."

En verder: "Relatedly — and perhaps most importantly — the applicability of exercise snacks in a “real-world” (e.g., in home-, office-, or work-based) setting and the potential for exercise snacks to target musculoskeletal health remain to be determined.".

Daarenboven is dit een vals dilemma.

Correct sporten is natuurlijk beter dan niet correct sporten en uzelf een blessure aandoen.

Correct sporten is natuurlijk beter dan niet sporten.

Als je dat "de discussie polariseren" noemt, vraag ik mij ernstig af vanuit welke invalshoek jij de discussie waarneemt.
Ehm, mijn eerste "quote" was een citaat uit de studie, om samen te vatten waar die om gaat, geen citaat van mij. En ik heb dat nooit neergezet als de te volgen waarheid, alleen als voorbeeld dat er wel degelijk kanttekeningen te maken zijn bij het idee dat je kunt kiezen tussen ofwel een atleet zijn die 3x per week sport, ofwel ongezond zijn. Want zo zwartwit is het niet. Ik heb die studies wel gelezen, dank je wel. En heb ze adequaat geduid volgens mij hier. Alleen wordt het opnieuw zwartwit bekeken: ofwel klopt deze studie van "niet sporten", ofwel deze van "regelmatig sporten". Maar zo hoeft het toch helemaal niet te werken, zeker niet als je naar twee verschillende uitkomsten wilt kijken: gezondheidsproblemen vanwege morbide obesitas tegengaan vs zo gezond mogelijk leven.

En in je valse dilemma vergeet je nog eentje: niet sporten is misschien beter dan niet correct sporten. Een beetje bewegen is waarschijnlijk beter dan niet correct sporten voor de algemene gezondheid van een bevolking.

De tweede quote die je aanhaalt, is er eentje van mij en niet van de studie. "Je VO2max verhogen is niet nodig om niet morbide obees te zijn." Dat lijkt me toch te kloppen, en past exact binnen wat ik al aanhaalde: dat het niet zo zwartwit is. En dat is belangrijk, om de redenen die ik in een vorige post ook heb opgenoemd.

Ja er zijn uitzonderingen, maar die zijn enorm miniem. En dat is per definitie de uitzondering. Mensen die geen fysieke activiteit kunnen doen door of fysieke of mentale omstandigheden zijn wel zeker de uitzondering.

Oké, dan mag je laten zien dat binnen de groep van mensen met morbide overgewicht mensen met psychische problemen, antidepressiva, onvermogende mensen en mensen met een grote voedselongeletterdheid samen een uitzondering vormen. Want dat zeg jij. Het omgekeerde kun je héél makkelijk vinden met talloze studies: de grote link tussen depressiviteit en obesitas (in beide richtingen), de grote link tussen armoede en obesitas, de grote link tussen voedselongeletterdheid en (kans)armoede.

Wie heeft er in deze tijd geen gsm? Iemand in kansarmoede. En vaak hebben die niet MyFitnessPal op hun gsm staan, hè. Calorieën tellen is een luxe die niet iedereen heeft. Het maakt niet uit hoe vaak je het zegt, het wordt niet zomaar een keuze net als armoede geen keuze is of de griep hebben geen keuze. Ja, het is een keuze om daarvoor geholpen te worden, maar dat is niet zomaar iets wat iedereen op elk moment kan doen.

Voor de rest volg ik @stungunner helemaal in zijn laatste post.
 
Wat vnl nogal polariserend is in de discussie, is dat mensen die aangeven dat het allemaal niet zo eenvoudig is voor sommigen, worden weggezet als mensen die het "zelfs nooit geprobeerd hebben".



Deze post is daar een mooi voorbeeld van. Wie zegt dat mensen dergelijke stappen niet hebben gezet of geprobeerd en toch niet zijn afgevallen? Of ze om velerlei redenen niet hebben volgehouden?

Dat is net het punt dat ik probeer mee te geven. Veel mensen weten wel degelijk waar het aan schort maar slagen er niet in om dat in de praktijk te brengen.

En om dan te lezen door sommigen hier, die duidelijk dankzij een bepaald privéschema en/of situatie heel veel aandacht aan hun sport, voeding en lichaam besteden, dat het "allemaal simpel is" en "100% eigen keuze", alsof je gewoon een luie excuustruus bent wanneer je niet slaagt in die balans, dat ergert mij. En is polariserend.

Dat begrijp ik.

Vandaar dat het m.i. helpt om af en toe een interessant boek, YT video of studie aan te reiken. Zodat je u zelf kan inlezen, zelf kan experimenteren en zelf de weg kan zoeken naar wat voor jou als individu werkt.

On that note.

Naast het boek van Peter Attia (Outlive), kan ik Daniel Lieberman (Excersised) heel sterk aanbevelen.

En voor de mensen die niet graag lezen:

 
Dat begrijp ik.

Vandaar dat het m.i. helpt om af en toe een interessant boek, YT video of studie aan te reiken. Zodat je u zelf kan inlezen, zelf kan experimenteren en zelf de weg kan zoeken naar wat voor jou als individu werkt.

On that note.

Naast het boek van Peter Attia (Outlive), kan ik Daniel Lieberman (Excersised) heel sterk aanbevelen.

En voor de mensen die niet graag lezen:

En voor dat soort praktische tips gaan we beter naar https://www.beyondgaming.be/threads/over-en-ondergewicht.334/.
Hier gaat het meer over het maatschappelijke probleem van (morbide) obesitas, en de balans tussen body positivity, gezondheid en discriminatie.
 
Oké, dan mag je laten zien dat binnen de groep van mensen met morbide overgewicht mensen met psychische problemen, antidepressiva, onvermogende mensen en mensen met een grote voedselongeletterdheid samen een uitzondering vormen. Want dat zeg jij. Het omgekeerde kun je héél makkelijk vinden met talloze studies: de grote link tussen depressiviteit en obesitas (in beide richtingen), de grote link tussen armoede en obesitas, de grote link tussen voedselongeletterdheid en (kans)armoede.
Dus wat je nu eigenlijk zegt is dat als we iemand zien met overgewicht, we de kans groot mogen achten dat deze depressief en arm zijn?

Percentage van de volwassen bevolking met overgewicht (BMI ≥ 25): 49,3% (https://www.sciensano.be/nl/gezondh...tas/cijfers#overgewicht-en-obesitas-in-belgi-)

en 7,6% meldde recent gebruik van antidepressiva
(https://www.gezondbelgie.be/nl/gezo...12,3,meldde recent gebruik van antidepressiva.)

Arm zijn wil niet zeggen dat het onmogelijk is om gezond te koken, je zou zelfs kunnen claimen dat het budget-efficiënter is om kleinere porties te eten. En voor dat je zegt dat ik vind dat deze mensen met honger moeten gaan slapen, ja, meer mensen zouden eens met honger moeten gaan slapen. Honger heeft een mentaal en fysiek aspect en de meeste mensen geraken (gelukkig) nooit tot de fysieke kant. Maar eens met mentale honger gaan slapen kan geen kwaad, en zal je waarschijnlijk nog helpen afvallen ook.

Verder schrap ik je "voedselongeletterdheid" omdat het door onderstaand punt puur uit eigen keuze is:
Wie heeft er in deze tijd geen gsm? Iemand in kansarmoede.
"In het najaar van 2022 had 95% van de volwassen inwoners van het Vlaamse Gewest thuis toegang tot het internet" Bron: https://www.vlaanderen.be/statistiek-vlaanderen/media-en-mediagebruik/mediabezit
En vaak hebben die niet MyFitnessPal op hun gsm staan, hè
Niet nodig, papier en pen is voldoende.
Calorieën tellen is een luxe die niet iedereen heeft
Op elke verpakking van voeding staat een tabel met voedselinfo. Iedereen kan die lezen. Dit is geen luxe.
 
Mijn commentaar op "mentaal sterk zijn" heeft vooral betrekking op de gemiddelde medemens met een beetje overgewicht die met een beetje wilskracht best wel wat gezonder kan eten.
Voila dit idd, als ik kijk naar mijn obese familieleden en hoe die zich op elk feestje tijdens de apero laten gaan met de frituurhapjes -> er gewoon wat minder nemen is toch gewoon wilskracht en niks anders?

Ik eet bewust gezond maar zal ook wel van die frituurhapjes eten tijdens zo'n momenten, maar ben er me op zo'n moment wel bewust van dat het ongezond is en zal dus niet het één na het andere binnen gaan proppen.
 
Voila dit idd, als ik kijk naar mijn obese familieleden en hoe die zich op elk feestje tijdens de apero laten gaan met de frituurhapjes -> er gewoon wat minder nemen is toch gewoon wilskracht en niks anders?

Ik eet bewust gezond maar zal ook wel van die frituurhapjes eten tijdens zo'n momenten, maar ben er me op zo'n moment wel bewust van dat het ongezond is en zal dus niet het één na het andere binnen gaan proppen.
Dat je je laat gaan op een feestje is het probleem niet, tenzij je elke dag een feestje hebt.
 
Ik denk dat dit deels marketing is gelijk je zegt, maar ook deels "misbruik" van bepaalde producten. Om even Gatorade als voorbeeld te nemen: Dit is een sportdrank, tijdens het sporten kan dit daadwerkelijk goed voor je zijn. Maar als je dan liters Gatorade gaat drinken terwijl je Call of Duty speelt...ja....
Ja, natuurlijk. Al denk ik nu ook wel dat je al serieus intensief moet sporten voor je enige voordeel haalt uit zo'n Gatorade of AA-drink. Daar zit ook de marketing van (hier komt het stokpaardje) heel de "health & fitness" industrie. Ik vind het echt absurd hoe er zo'n algemeen beeld wordt opgehangen alsof je als mens niet meer gewoon zou kunnen sporten zonder 5 supplementen te nemen en dan sportdrank om je elektrolyten te herstellen.
Nee, dat snap ik. Maar het gaat over zwaar overgewicht, hier, hè. Meer dan de goed geïnformeerde, welgestelde medemens met een beetje overgewicht, die weet dat hij idealiter andere keuzes zou moeten maken, maar ervoor kiest om een béétje ongezonder te zijn, maar gelukkiger. Dat is iets waar we maatschappelijk gezien totaal niks aan moeten doen, integendeel zelfs. Eigenlijk is dat het punt net: die voldoet misschien niet aan het schoonheidsideaal en wordt dan beschouwd als "zwak", maar is misschien wel gezonder dan een shredded spierbundel met een eetstoornis.

Waarmee ik dus wil aangeven dat je niet aan iemand kunt zien op vlak van overgewicht hoe gezond die precies is. En dat overgewicht niet iets is waar meteen op moet neergekeken worden als "verander daar eens iets aan, toon eens wat wilskracht". De redenen waarom dat laatste niet opgaat bij zwaar overgewicht, waar we als maatschappij iets aan moeten doen, heb ik hierboven gezet. Dat is inderdaad een ander geval.
Bon, ik had een heel antwoord getypt op een post van jou, maar die en het antwoord lijken verdwenen na het sluiten/heropenen van de discussie, dus ik reageer zo maar omdat ik infeite gewoon akkoord ga met @Avondland.

Ik denk dat de discussies een beetje door elkaar lopen hoor. Het lijkt me hier toch niet enkel om morbide obese mensen te gaan, maar ook om mensen die "gewoon" overgewicht hebben. En dat zou volgens BMI over een totale groep gaan die toch wel zeer groot is (en waar ik trouwens zelf bij hoor). En dan krijg je discussies over hoe ingewikkeld het allemaal wel is, want is een steak nu beter of slechter dan een hamburger, en welk menu van HelloFresh moet je nu nemen. Een soort van mist spuien zoals sommigen kennelijk graag doen op dit forum om toch maar bij hun standpunt te blijven.

Ik weet (werkelijk) ook niet of de armoedeproblematiek in dit land zo hard speelt bij voeding? Is wat frikandellen en diepvriesfrieten kopen zoveel goedkoper dan (diepvries)groenten, rijst in bulk gekocht, en bv. bonen? Speelt daar niet evengoed vooral het gebrek aan kennis en opvoeding rond voeding?

Verder lijkt me niet dat er hier echt mensen met een klinische depressie of een burn-out in de put willen duwen? Maar, en dit gaat mensen wat tegen de haren strijken:

IMHO wordt er wel heel hard naar extremen gezocht. Burn-outs, depressies, metabolische aandoeningen, armoedeproblematiek, enz. Als je naar morbide obese mensen gaat kijken, die werkelijk "gehandicapt" zijn door hun gewicht, wil ik geloven dat er daar diepere mentale of fysieke problemen aan de basis liggen, maar als het gaat over de brede groep mensen die gewoon beter wat gezonder zou leven heb ik daar mijn twijfels bij. Ik heb zelf nogal hard de indruk dat de eerste reactie van sommige posters bij elk "probleem" altijd is: schakel een (medische) professional in want er moet een dieper probleem zijn, ga naar de psychiater/psycholoog, de endocrinoloog, de diëtist, ...
Terwijl mijn mening nog altijd is dat je zelf ook wel enige stappen kan ondernemen zonder dat meteen uit te besteden, en dat niet iedereen met probleem X eigenlijk lijdt aan een diepere problematiek Y. Volgens mij zijn velen gewoon te zwaar omdat we in een welvarend land leven waar het voedsel maar uit te kiezen is in de supermarkt, en vet, zout, en suiker door evolutionaire redenen ons gelukkig maken.

En vanuit dat oogpunt snap ik dan ook wel dat sommige posters de indruk krijgen dat er hard naar excuses wordt gezocht. Voor veel mensen zou het al gewoon helpen om in hun bord het aandeel aardappelen te verkleinen en groenten te vergroten. Een aanpassing die volgens mij niets extra kost en ook niet ingewikkeld is. Hier is het dan meteen: maar wat als die mensen geen voedsel kunnen betalen, of klinisch depressief zijn, en daarbij eet je best broccoli of bloemkool?
 
Laatst bewerkt:
Dat je je laat gaan op een feestje is het probleem niet, tenzij je elke dag een feestje hebt.
Of elke week. Als je u elke vrijdag de kop in drinkt zal dat zeker niet goed zijn voor de lijn. Als dat één feestje in de maand is dan zal het effect miniem zijn. Uiteindelijk is het een inspanning van lange duur, vergelijk het met trainen voor een marathon, in plaats van 1km lopen.
 
Laatst bewerkt:
Dat je je laat gaan op een feestje is het probleem niet, tenzij je elke dag een feestje hebt.
Qua calorie-inname akkoord, maar ik heb nog nooit iemand met een gezond BMI zien schrokken met hapjes zoals mijn dikkere medemensen, als ze zich tijdens de apero al eens kunnen proberen wat in te houden gaan ze die lijn mss kunnen doortrekken naar dagdagelijkse eetgewoonten?
 
Ook nog interessant, gelezen op Reddit:

Too many photographers only share attractive, white, thin people on their websites and social media. These same photographers put in a fraction of the effort with plus size, non white couples.

I have heard from many in my community that that just do the minimum for bigger brides because they know they don’t need to make it Instagram worthy.

It’s disgusting behavior.

Dat is ook wel zo als je de instagramfeed volgt van fotografen: meestal zijn dat bovengemiddeld knappe mensen. "Normale" mensen staan daar zelden tussen, omdat mensen nu eenmaal sneller geneigd zijn iemand te boeken die knappe, fotogenieke mensen fotografeert. Je hebt er ook die hun hele feed vol hebben staan met modellen omdat ze continu styled shoots boeken en hun gewone werk niet zo vaak/amper laten zien omdat die mensen er te "gewoon" uit zien.

Er is wel een tegenbeweging gekomen tegen die trend, zeer zeker.
 
Qua calorie-inname akkoord, maar ik heb nog nooit iemand met een gezond BMI zien schrokken met hapjes zoals mijn dikkere medemensen, als ze zich tijdens de apero al eens kunnen proberen wat in te houden gaan ze die lijn mss kunnen doortrekken naar dagdagelijkse eetgewoonten?
Ik wel hoor. Ik ken er genoeg (ook iemand die qua lichaamsbouw recht in een willekeurige superheldenfilm zou kunnen gaan meespelen) die zich als er iets te doen is qua feestje altijd vrolijk rondvreten met de hapjes en ook qua drankjes naar niks kijken. Ik ben ook zo. Op normale dagen en doorheen de week let ik op mijn eten en sport ik, als er iets te doen is dan kijk ik daar absoluut niet naar. Ik compenseer dat dan in de week wel.

Enfin, ik ben het eigenlijk volledig eens met @Sylverscythe's laatste post, maar ik reageer maar omdat ik dit weer zo'n opmerking vind die richting de 'eet gewoon geen drie taartjes als dessert' gaat. 'Misschien moeten de dikkere medemensen wat minder frituurhapjes schrokken,' alsof enkel dikke mensen los gaan op kroketten en frituurhapjes. Ik vind dat weer wat kort door de bocht.
 
Enfin, ik ben het eigenlijk volledig eens met @Sylverscythe's laatste post, maar ik reageer maar omdat ik dit weer zo'n opmerking vind die richting de 'eet gewoon geen drie taartjes als dessert' gaat. 'Misschien moeten de dikkere medemensen wat minder frituurhapjes schrokken,' alsof enkel dikke mensen los gaan op kroketten en frituurhapjes. Ik vind dat weer wat kort door de bocht.
het is nooit zwart/wit 0 of 100%, maar in mijn familie/vriendenkringen is het meestal de dikke mens die zich overeet aan de hapjes en de dunnere mens die je de bloemkool of snoeptomaatjes ziet eten.

Ik laat me soms ook gaan, en dan is het de paar weken nadien gewoon terug wat opletten om terug op je normaal gewicht te geraken en dat doe je niet door apero-hapjes te schrokken of 3 taartjes te eten.

Dus het spijt me (allé, eigenlijk niet maar soit), maar ik zit toch in de categorie die denkt dat 9 op de 10 dikke mensen eigenlijk perfect zouden kunnen afvallen als ze het zouden willen en er wat moeite voor zouden willen doen
 
Ook nog interessant, gelezen op Reddit:



Dat is ook wel zo als je de instagramfeed volgt van fotografen: meestal zijn dat bovengemiddeld knappe mensen. "Normale" mensen staan daar zelden tussen, omdat mensen nu eenmaal sneller geneigd zijn iemand te boeken die knappe, fotogenieke mensen fotografeert. Je hebt er ook die hun hele feed vol hebben staan met modellen omdat ze continu styled shoots boeken en hun gewone werk niet zo vaak/amper laten zien omdat die mensen er te "gewoon" uit zien.

Er is wel een tegenbeweging gekomen tegen die trend, zeer zeker.
Het is natuurlijk zoals in de bredere media: mensen zien graag mooie mensen.

Waarom krijgt een random fotomodel een orgasme van de juiste douchegel, en lijken er enkel mooie, afgetrainde mensen geïnteresseerd in een nieuw gelanceerd koekje, als je naar de reclame kijkt? Of waarom kunnen alleen vrouwen met de perfecte maten, die een belangrijk deel van de kaart afdekken met hun boezem, het weer presenteren in heel wat landen?
Ik denk dat het een afweging wordt tussen commerce en realisme gewoon. Fotografie is in deze dan misschien nog "eenvoudig" aan te passen, aangezien je even goed een perfecte foto kan maken van een "normaal" iemand.
 
Dus het spijt me (allé, eigenlijk niet maar soit), maar ik zit toch in de categorie die denkt dat 9 op de 10 dikke mensen eigenlijk perfect zouden kunnen afvallen als ze het zouden willen en er wat moeite voor zouden willen doen
Ik zit ook in die categorie. Maar ik zit ook nog in die andere categorie van mensen die zich afvraagt waarom dat toch altijd met van die stigmatiserende opmerkingen moet. 'Frituurhapjes schrokken,' (alsof dat iets is wat enkel dikke mensen doen), 'geen drie taartjes eten als dessert,' ... Dat kan toch zonder?
 
Dus wat je nu eigenlijk zegt is dat als we iemand zien met overgewicht, we de kans groot mogen achten dat deze depressief en arm zijn?

Percentage van de volwassen bevolking met overgewicht (BMI ≥ 25): 49,3% (https://www.sciensano.be/nl/gezondh...tas/cijfers#overgewicht-en-obesitas-in-belgi-)

en 7,6% meldde recent gebruik van antidepressiva
(https://www.gezondbelgie.be/nl/gezondheidstoestand/115-mental-health#:~:text=In 2018 meldde 12,3,meldde recent gebruik van antidepressiva.)

Arm zijn wil niet zeggen dat het onmogelijk is om gezond te koken, je zou zelfs kunnen claimen dat het budget-efficiënter is om kleinere porties te eten. En voor dat je zegt dat ik vind dat deze mensen met honger moeten gaan slapen, ja, meer mensen zouden eens met honger moeten gaan slapen. Honger heeft een mentaal en fysiek aspect en de meeste mensen geraken (gelukkig) nooit tot de fysieke kant. Maar eens met mentale honger gaan slapen kan geen kwaad, en zal je waarschijnlijk nog helpen afvallen ook.

Verder schrap ik je "voedselongeletterdheid" omdat het door onderstaand punt puur uit eigen keuze is:

"In het najaar van 2022 had 95% van de volwassen inwoners van het Vlaamse Gewest thuis toegang tot het internet" Bron: https://www.vlaanderen.be/statistiek-vlaanderen/media-en-mediagebruik/mediabezit

Niet nodig, papier en pen is voldoende.

Op elke verpakking van voeding staat een tabel met voedselinfo. Iedereen kan die lezen. Dit is geen luxe.
Oké, als je denkt dat de maatschappelijke oplossing voor obesitas er eigenlijk al is, maar dat iedereen gewoon in een schriftje alle verpakkingslabels moet overschrijven, uitrekenen en optellen, zijn we natuurlijk klaar.

Natuurlijk staat het erop. Natuurlijk is het mogelijk om het zo te doen. Natuurlijk kun je arm zijn en ook gewoon beter koken. Maar aangezien je voedselongeletterdheid "schrapt" is dat helemaal geen probleem natuurlijk. En weet iedereen dat het geen probleem is dat je je kind met honger naar bed stuurt. Iedereen weet dat, en doet dat dan ook liever dan ze een diepvriesfrikandel te geven (en daarbij zelf niks te eten in de plaats). Plots heeft iedereen tijd om z'n kinderen alles bij te brengen wat ze zelf nooit geleerd hebben, maar wel hadden kunnen leren omdat ze internettoegang hebben, en zijn alle aangeleerde gewoontes van in de kindertijd ook totaal geen probleem meer eens ze wél voedselgeletterd worden, net als de tactieken van supermarkten en de ongebreidelde winsten van producenten van suikerrijk en ongezond eten. Want je kunt dat ook gewoon negeren.

Ik vind het een beetje een wereldvreemde post, hoor. Want natuurlijk gebeurt dat ook allemaal nooit, zal dat ook nooit gebeuren en is dat daarom geen maatschappelijke oplossing. Het bewijs is wel dat je zegt dat alles er nu al is, en er toch alleen maar meer overgewicht is. Lijkt me dan toch niet zo te werken.
Ja, natuurlijk. Al denk ik nu ook wel dat je al serieus intensief moet sporten voor je enige voordeel haalt uit zo'n Gatorade of AA-drink. Daar zit ook de marketing van (hier komt het stokpaardje) heel de "health & fitness" industrie. Ik vind het echt absurd hoe er zo'n algemeen beeld wordt opgehangen alsof je als mens niet meer gewoon zou kunnen sporten zonder 5 supplementen te nemen en dan sportdrank om je elektrolyten te herstellen.

Bon, ik had een heel antwoord getypt op een post van jou, maar die en het antwoord lijken verdwenen na het sluiten/heropenen van de discussie, dus ik reageer zo maar omdat ik infeite gewoon akkoord ga met @Avondland.

Ik denk dat de discussies een beetje door elkaar lopen hoor. Het lijkt me hier toch niet enkel om morbide obese mensen te gaan, maar ook om mensen die "gewoon" overgewicht hebben. En dat zou volgens BMI over een totale groep gaan die toch wel zeer groot is (en waar ik trouwens zelf bij hoor). En dan krijg je discussies over hoe ingewikkeld het allemaal wel is, want is een steak nu beter of slechter dan een hamburger, en welk menu van HelloFresh moet je nu nemen. Een soort van mist spuien zoals sommigen kennelijk graag doen op dit forum om toch maar bij hun standpunt te blijven.

Ik weet (werkelijk) ook niet of de armoedeproblematiek in dit land zo hard speelt bij voeding? Is wat frikandellen en diepvriesfrieten kopen zoveel goedkoper dan (diepvries)groenten, rijst in bulk gekocht, en bv. bonen? Speelt daar niet evengoed vooral het gebrek aan kennis en opvoeding rond voeding?

Verder lijkt me niet dat er hier echt mensen met een klinische depressie of een burn-out in de put willen duwen? Maar, en dit gaat mensen wat tegen de haren strijken:

IMHO wordt er wel heel hard naar extremen gezocht. Burn-outs, depressies, metabolische aandoeningen, armoedeproblematiek, enz. Als je naar morbide obese mensen gaat kijken, die werkelijk "gehandicapt" zijn door hun gewicht, wil ik geloven dat er daar diepere mentale of fysieke problemen aan de basis liggen, maar als het gaat over de brede groep mensen die gewoon beter wat gezonder zou leven heb ik daar mijn twijfels bij. Ik heb zelf nogal hard de indruk dat de eerste reactie van sommige posters bij elk "probleem" altijd is: schakel een (medische) professional in want er moet een dieper probleem zijn, ga naar de psychiater/psycholoog, de endocrinoloog, de diëtist, ...
Terwijl mijn mening nog altijd is dat je zelf ook wel enige stappen kan ondernemen zonder dat meteen uit te besteden, en dat niet iedereen met probleem X eigenlijk lijdt aan een diepere problematiek Y. Volgens mij zijn velen gewoon te zwaar omdat we in een welvarend land leven waar het voedsel maar uit te kiezen is in de supermarkt, en vet, zout, en suiker door evolutionaire redenen ons gelukkig maken.

En vanuit dat oogpunt snap ik dan ook wel dat sommige posters de indruk krijgen dat er hard naar excuses wordt gezocht. Voor veel mensen zou het al gewoon helpen om in hun bord het aandeel aardappelen te verkleinen en groenten te vergroten. Een aanpassing die volgens mij niets extra kost en ook niet ingewikkeld is. Hier is het dan meteen: maar wat als die mensen geen voedsel kunnen betalen, of klinisch depressief zijn, en daarbij eet je best broccoli of bloemkool?
Ik kan me hier bijna helemaal bij aansluiten, hoor. Maar met toch een paar belangrijke nuances.
Je post staat er volgens mij wel nog (terug) na de heropening, trouwens. Waarschijnlijk kun je diepvriesgroenten, rijst in bulk en bonen bijna even goedkoop kopen als diepvriesfrikandellen en speelt de voedselgeletterdheid daar een grote rol in. Maar er zijn echt wel nog veel gezinnen, en meer waar er echte armoede is, waar mensen

Ik denk echt niet dat psychische problemen (waarvan burn-outs, depressies), armoede en voedselgeletterdheid extremen zijn. Die zijn allemaal heel duidelijk gelinkt aan elkaar. Maar er is inderdaad natuurlijk een groot verschil tussen "gewoon wat overgewicht" en (haast structureel) "morbide obees". Maar over dat eerste gaat het niet bij de rollercoaster en gaat het niet als het gaat om als maatschappij gezonder te zijn. Of rond het probleem rond discriminatie, gezondheid en body positivity, toch? Bij die eerste zijn er makkelijk veel stappen die je kunt ondernemen. Bij dat tweede héél veel minder.

Ik vind het daarom jammer dat het moet gaan om "excuses". En zeker als daarbij de melding moet komen dat de excuses zogezegd komen van iemand die te lui is of die het zelf niet geprobeerd heeft. Ik, en mensen in mijn omgeving hebben er rechtstreeks ervaringen mee. Met zowel de "gewoon wat overgewicht" (ik) en obesitas (anderen). En ik zie hoe moeilijk het is voor die tweede groep om dat zelf op te lossen. Dan is een post die stelt dat psychisch niet fysiek is, en het dus een kwestie is van willen, best zuur.
 
Ik laat me soms ook gaan, en dan is het de paar weken nadien gewoon terug wat opletten om terug op je normaal gewicht te geraken en dat doe je niet door apero-hapjes te schrokken of 3 taartjes te eten.
Maar als jij je zou laten gaan op een receptie, spreek je jezelf dan niet tegen? :unsure:
Allez, het zijn maar anekdotes, maar ik heb evengoed een collega waar mee wordt gelachen als "X komt, er gaat toch genoeg eten zijn?" en dat is een boomlange, afgetrainde basketter.
 
Terug
Bovenaan