Aanstootgevend taalgebruik vervangen in kinderboeken van Roald Dahl

[Squidward]

Ja, maar niet iedere taal heeft hetzelfde gewicht aan een bepaald woord. Zo kan fat in de UK heel wat gewichtiger zijn dan dik in Vlaanderen. Moest men vroeger ipv dik vet gebruikt hebben ging dat hier misschien ook wel al eens aan gepast zijn he. Ik weet wel dat dat voor u als deel Engelse toch wat anders is maar we moeten ons eigenlijk niet zoveel aantrekken van welke connotatie men in andere landen heeft aan bepaalde woorden. Haal de schouders eens op ipv daar drama van te maken en altijd maar weer mee te gaan in die commotie, dat geeft net dat ganse debat de voeding om altijd maar weer te blijven oplaaien.

De ergernis was origineel ook niet van mij, ik gaf maar mijn repliek. Persoonlijk probeer ik dit en gelijkaardige overdrijvingen (want dat vind ik ze toch wel vaak) te zien als een van die dingen die dit stukje van de eeuw zal definiëren, om dan terug te zakken naar een veel rustiger punt, eens we aan onze jaren dertig of een nieuwe generatie zijn begonnen. Een problematisch gegeven dat stijgt naar een punt van doorgeslagen hysterie om dan terug naar normaal niveau van debat en actie te gaan. Maar dat is persoonlijk dus, ik lig er zelf niet wakker van door mijn hoop dat er een tijd komt dat de radicale kanten langs beide zijdes terug gaan liggen.

 

[coldplayke]

Ik ben van mening dat boeken uit een andere tijdsgeest niet herschreven moeten worden. Een grote reden waarom ik lees, is om me te kunnen verplaatsen in een andere geschiedkundige context, om opvattingen of ideeën waar ik het helemaal niet mee eens ben beter te kunnen plaatsen en begrijpen waar ze vandaan komen, om in aanraking te komen met situaties waar ik anders gevoelsmatig niet zo dicht bij zou geraken. Je mag er toch ook wel wat vertrouwen in hebben dat mensen die vrijwillig lezen doorgaans wel in staat zijn werken in hun specifieke context te plaatsen, en niet een volledige roman als onacceptabel afschrijven omdat bepaalde personages of taalgebruik niet meer in onze maatschappij passen. Ik heb daarentegen geen bezwaren tegen een voorwoord of begeleidende voetnoten (en ben ook iemand die ze allemaal leest, soms tot mijn eigen frustratie als het er veel zijn. )

Wat kinderboeken betreft, ligt de situatie misschien toch nog wat anders, omdat je daar ook met een opvoedkundig element zit (zie daarin ook de recente hetze rond Pim Lammers). Maar ook dan zou ik liever hebben dat kinderen al van jongs af aan leren boeken in hun context te plaatsen en kritisch te interpreteren. Eigenlijk zou dit juist heel goed onderwijsmateriaal voor scholen kunnen zijn, en aanzet geven om het over onderwerpen als pesten en kwetsend taalgebruik te hebben. Als ik de beperkte voorbeelden lees die het artikel aanhaalt, zie ik op zich geen gegronde reden waarom het taalgebruik per se zou moeten worden aangepast, maar zoals hier al eerder werd aangehaald is dit in samenspraak met de Roald Dahl Story Company gebeurd. Daarnaast lijken de aanpassingen me eerder miniem en worden ze vooral principieel op negativiteit onthaald, maar echt iets wezenlijks lijkt me dit niet aan het leesplezier of de leeservaring van kinderen te zullen veranderen. Ik zou al blij zijn dat kinderen überhaupt lezen.

Ik heb dan een groter probleem met mensen die hele boeken uit schoolbibliotheken willen verbannen (er is een legio aan voorbeelden in de Verenigde Staten daarvan) omdat ze vaak de inhoud te seksueel progressief vinden en hierbij helemaal geen inspraak van de auteur of het lezerspubliek dulden.

 

[Squidward]

Het is van groot belang voor kritisch denken dat we nu niet beginnen met alles van vroeger te willen aanpassen naar wat nu ‘aanvaardbaar’ is. Je krijgt zo denkers die geen idee hebben over vroeger versus nu en dus vatbaarder worden voor allerhande.
Ik vond deze parodie wel goed gevonden:

 

[Karton]

Wat een enorm individu. Een kolossaal exemplaar. Corpulent, fors en gevuld. Stevig in het vlees, lijvig en gezet. Opgezwollen, vol en welgedaan; zeg niet licht maar zeg zwaar.

 

[Arkaine]

Idd. Zo'n taal is NU niet echt aanvaardbaar, maar in de tijd dat die boeken geschreven was, was het dat wel. Als ze zo de taal in boeken blijven aanpassen, schiet er van de originele teksten al weinig tot niks meer over. En zo gaat men in de toekomst niet meer weten wat soort taal gehanteerd werd in het verleden omdat men ze blijft censureren. Cultuurbarbarisme vind ik dat.

Bon, niet dat ik zelf nog boeken lees, ma alléz...

Oh nee!

Ik vind het ook wel ridicuul.
De boeken zelf nooit gelezen, maar lelijk en dik lijken mij nu ook niet zo erg aanstootgevend

 

[Cerulean]

Ik krijg het enorm op mijn zenuwen van dergelijke zaken, het begint gewoon dagelijkse kost te worden.
Zowel mijn vrouw (mag ik dat wel zeggen?) als ik waren als kind helemaal in de ban van Dahl zijn boeken en de verfilmingen van Mathilda en The Witches, en het hoort gewoon bij zijn stijl dat hij tot in de details omschreef hoe personages er uit zagen, zodat je als lezer alles heel visueel kon voorstellen. En ja, dat was niet altijd even beleefd verwoord maar het ging dan ook meestal om niet zo beleefde personages, die dan grotesk omschreven werden, soms op het karikaturale af. Waar gaat dit allemaal eindigen?

 

[Sir.Killalot]

Ik krijg het enorm op mijn zenuwen van dergelijke zaken, het begint gewoon dagelijkse kost te worden.
Zowel mijn vrouw (mag ik dat wel zeggen?) als ik waren als kind helemaal in de ban van Dahl zijn boeken en de verfilmingen van Mathilda en The Witches, en het hoort gewoon bij zijn stijl dat hij tot in de details omschreef hoe personages er uit zagen, zodat je als lezer alles heel visueel kon voorstellen. En ja, dat was niet altijd even beleefd verwoord maar het ging dan ook meestal om niet zo beleefde personages, die dan grotesk omschreven werden, soms op het karikaturale af. Waar gaat dit allemaal eindigen?

Waar denk je dat dit allemaal gaat eindigen? Waar ben je nu eigenlijk bang voor? En waarom zou je niet mogen spreken over je vrouw? Ik vind dit soort waanzinnige massahysterie dat telkens ontstaat bij dit soort onderwerpen een veel groter probleem. Maatschappelijke discussies worden zo meteen onmogelijk gemaakt. Bij bijna elke nieuwe publicatie van een werk zijn er kleine revisies en wijzigingen, maar het is blijkbaar de tijdsgeest om in een gigantische kramp te schieten als die revisies een inclusiever taalgebruik beogen.

Vind ik deze aanpassingen zelf nodig? Neen, zeker niet. Er worden bepaalde aanpassingen en toevoegingen gedaan die meer doen dan louter het taalgebruik aanpassen. Anderzijds is het zoals @coldplayke zegt, als je die aanpassingen bekijkt kan je toch onmogelijk zeggen dat de leeservaring van de kinderen die nu Roald Dahl lezen fundamenteel anders zal zijn als toen wij de boeken lazen? Ik heb zelf als kind ook zijn boeken verslonden, maar tenzij ik mijn oude kopieën naast deze nieuwe edities zou leggen betwijfel ik dat ik deze veranderingen zou door hebben.

Toch weer much ado about nothing.

 

[Loser]

Ik ben van mening dat boeken uit een andere tijdsgeest niet herschreven moeten worden. Een grote reden waarom ik lees, is om me te kunnen verplaatsen in een andere geschiedkundige context, om opvattingen of ideeën waar ik het helemaal niet mee eens ben beter te kunnen plaatsen en begrijpen waar ze vandaan komen, om in aanraking te komen met situaties waar ik anders gevoelsmatig niet zo dicht bij zou geraken. Je mag er toch ook wel wat vertrouwen in hebben dat mensen die vrijwillig lezen doorgaans wel in staat zijn werken in hun specifieke context te plaatsen, en niet een volledige roman als onacceptabel afschrijven omdat bepaalde personages of taalgebruik niet meer in onze maatschappij passen. Ik heb daarentegen geen bezwaren tegen een voorwoord of begeleidende voetnoten (en ben ook iemand die ze allemaal leest, soms tot mijn eigen frustratie als het er veel zijn. )

Wat kinderboeken betreft, ligt de situatie misschien toch nog wat anders, omdat je daar ook met een opvoedkundig element zit (zie daarin ook de recente hetze rond Pim Lammers). Maar ook dan zou ik liever hebben dat kinderen al van jongs af aan leren boeken in hun context te plaatsen en kritisch te interpreteren. Eigenlijk zou dit juist heel goed onderwijsmateriaal voor scholen kunnen zijn, en aanzet geven om het over onderwerpen als pesten en kwetsend taalgebruik te hebben. Als ik de beperkte voorbeelden lees die het artikel aanhaalt, zie ik op zich geen gegronde reden waarom het taalgebruik per se zou moeten worden aangepast, maar zoals hier al eerder werd aangehaald is dit in samenspraak met de Roald Dahl Story Company gebeurd. Daarnaast lijken de aanpassingen me eerder miniem en worden ze vooral principieel op negativiteit onthaald, maar echt iets wezenlijks lijkt me dit niet aan het leesplezier of de leeservaring van kinderen te zullen veranderen. Ik zou al blij zijn dat kinderen überhaupt lezen.

Ik heb dan een groter probleem met mensen die hele boeken uit schoolbibliotheken willen verbannen (er is een legio aan voorbeelden in de Verenigde Staten daarvan) omdat ze vaak de inhoud te seksueel progressief vinden en hierbij helemaal geen inspraak van de auteur of het lezerspubliek dulden.

Natuurlijk gaat die keuze al alleen maar op bij niet-vertaalde werken. Zodra je een vertaling vastpakt, zit je in een herschreven werk. Grondig herschreven, zelfs: een volledig andere taal En bij elke vertaling is een keuze gemaakt: Volg ik wat de schrijver waarschijnlijk bedoelde, of volg ik meer wat de tekst op dit moment zegt. Die vertalingen worden dan ook regelmatig geüpdatet, op basis van de oorspronkelijke tekst. Van sommige boeken zelfs elke paar jaar.

Ik volg ook wel tot op bepaalde hoogte. Dat ik 'uitwissen' geen goede manier vind om met die zaken om te gaan. Maar een herschrijving waarbij een oorspronkelijke tekst nog altijd bestaat, is iets van alle tijden. Zolang we geschreven bronnen hebben, hebben we herschrijvingen om een bepaald doelpubliek op een andere manier te bereiken. Zeker bij kinderboeken heb ik met zo'n herschrijving eigenlijk geen probleem. Zeker als het, zoals in dit geval, vanuit de Roald Dahlstichting zelf gebeurt, en inderdaad niet te ingrijpend.

Ik vind het in dit geval raar dat het zo veel kritiek krijgt. Enfin, raar... ik vind de kritiek niet correct. Het is kritiek op "woke" en "we mogen niks meer tegenwoordig", maar die kritiek zit al klaar en elk voorbeeld wordt daarvoor aangegrepen. Dit is voor mij daarvan geen voorbeeld, en moet al verwrongen worden voorgesteld om in die kraam te passen. Boeken verbannen uit bibliotheken, dàt zou een reden zijn voor mij om op de barricades te springen.

 

[Général Zantas]

dik wordt enorm, maar in het Engels is enorm enormous, immense of huge. Zijn die stuk voor stuk niet pijnlijker dan fat?

Ironisch wel dat de meeste commentaar zoals altijd komt van mensen die het minst getroffen zijn door deze gebeurtenis. Ik betwijfel of er veel van de klagers de boeken van Roald Dahl op de leesstapel heeft, en dan zijn het wrs nog de oude edities anyway.

Wat ik niet begrijp aan de beslissing, is dat men die woorden wijzigt om de boeken meer toegankelijk te maken. Maar hoe moet ik dat interpreteren? Er waren een hoop kinderen die de boeken niet wilden lezen omdat er woorden als fat, ugly, etc in voor komen? Of ze vonden dat soort woorden een brug te ver en gaven slechte recensies? Of is er feedback gekomen van kinderen dat ze zich slecht voelden achteraf omdat ze zichzelf zo ervaren? Of zijn het volwassenen die hun eigen problemen projecteren naar de leefwereld van kinderen toe en menen dat dit voor het algemene goed is?
Mij boeit de beslissing niet zoveel gezien ik die boeken toch niet lees, maar ik ben wel benieuwd naar de beweegredenen.

 

[Loser]

dik wordt enorm, maar in het Engels is enorm enormous, immense of huge. Zijn die stuk voor stuk niet pijnlijker dan fat?

Met "fat" heb je het over dikke(re) kinderen, die op die manier al worden uitgelachen op school. Met "enormous" heb je het over een karikaturale, enorme bol van een jongen. Dus niet stigmatiserend of beledigend voor die dikke(re) kinderen, of niet echt vingerwijzend naar gewicht. Zoals Cerulean al zei, is het het karikaturale. Wat dus ironisch genoeg net beter tot uiting komt met "enormous".

De reden is dat je als uitgever (of stichting, in dit geval) op een andere manier in de markt wilt staan, en op een vriendelijkere manier in de samenleving wilt staan. Ik durf hier te denken dat het ook gaat over de maatschappelijke rol, Dahl staat daar wel nogal voor bekend.

Ironisch wel dat de meeste commentaar zoals altijd komt van mensen die het minst getroffen zijn door deze gebeurtenis. Ik betwijfel of er veel van de klagers de boeken van Roald Dahl op de leesstapel heeft, en dan zijn het wrs nog de oude edities anyway.

Hier ben ik het wel volslagen mee eens. Niet alleen komt de meeste commentaar van mensen die nooit in aanraking zullen komen (of nooit in aanraking zijn gekomen, zelfs) met Roald Dahl, maar ook nog eens van mensen die het eigenlijk niet zo heel belangrijk vinden of daar nu "fat" staat of "enormous". Uiteindelijk maakt dat eigenlijk geen verschil.

 

[KnightOfCydonia]

Zucht, toch triest hoe sommigen HLN zien en de discussie meteen afdoen als een discussie gebaseerd op een "rioolgazet" alsof deze discussie niet op andere ("hogere") niveaus kan leven:

‘Als je de woorden van Roald Dahl afvijlt, onttover je het sprookje’

De kinderboeken van Roald Dahl krijgen een heruitgave waarbij bepaalde omschrijvingen minder aanstootgevend gemaakt zijn. De Nederlandse uitgever reageert alvast kritisch. ‘Kinderen snappen heus wel wat een literaire hyperbool is.’

www.standaard.be

Een kort citaat:

Willen we hen dan aanleren dat dik zijn synoniem is voor lui, traag, gulzig of stom zijn, of dat er iets bestaat als objectieve lelijkheid?

Kort gesteld, harde realiteit? Ik weeg op dit moment nog 3 à 4 kg te veel, omdat ik door een blessure minder heb kunnen sporten en door emotionele luiheid ook fysiek lui ben geworden, en ja, daardoor ben ik trager bij het hardlopen (10 km lopen met 10 kg meer dan toen ik op m'n scherpst stond, gaat trager dan er zonder) en heb ik "gulziger" gegeten. Kijk: ik pas deze zaken perfect op mezelf toe. Ik wil gerust een kind aanleren dat te dik zijn in vele gevallen een gevolg is, van niet actief genoeg te zijn en/of te veel te eten, en dat die zaken niet positief zijn.
Zo'n harde lessen weglaten uit schrik dat en ik citeer andermaal: "wat ik nu weet over dieetcultuur en bodyshaming besef ik dat je zulke dingen niet in boeken kunt zetten zonder bepaalde mensen een slecht gevoel aan te praten." ... tja, met wat ik weet over een gezond gewicht besef ik net dat ik er ook terug iets aan moet doen, een slecht gevoel is dan soms een noodzakelijk kwaad.
Augustus Gloop is in dat opzicht een "sprookjesfiguur" die als negatief voorbeeld strekt voor kinderen.

Enkele aanpassingen die ik nog "verdedigbaar" vind, zijn "genderneutrale" termen voor politie en brandweer of dat we Oempa Loempa's niet langer beschrijven als n-ers. Dat kan je nog verdedigen als positieve aanpassingen aan de moderne tijd. Maar als je pakweg "Dickens or Kipling" gaat vervangen door "Dickens or Austen" ... tja, dan vernietig je toch gewoon de creativiteit en de smaak van de originele auteur? Weten we of Roald Dahl het werk van Jane Austen kon appreciëren of niet? En een "crazy Indian prince" wordt een "ridiculously rich Indian prince" ... want ja, iemand uit India, die kan niet gek zijn, dat is racisme natuurlijk, mensen van andere rassen hebben alleen maar positieve kwaliteiten!

Oh, en ik heb als kind de meeste boeken van Roald Dahl effectief gelezen, weliswaar in het Nederlands.

 

[Hazz]

You stupid enormous Hobbit!

Mja

 

[Dako]

Ik ben van mening dat boeken uit een andere tijdsgeest niet herschreven moeten worden....

Wat kinderboeken betreft, ligt de situatie misschien toch nog wat anders, omdat je daar ook met een opvoedkundig element zit (zie daarin ook de recente hetze rond Pim Lammers). Maar ook dan zou ik liever hebben dat kinderen al van jongs af aan leren boeken in hun context te plaatsen en kritisch te interpreteren....

Ik deel dezelfde mening, maar vind dit zelfs ook voor kinderboeken niet nodig.

Beetje 2 maten en gewichten vind ik.
"dik" in een kinderboek zou niet mogen, maar over de bijbel en jezus leren in Katholieke scholen wel. Ik heb hem ook nooit volledig gelezen maar hierin staan ook vele passages die niet meer bij de tijdsgeest horen (vrouwen, stenigen, ...)
Een halve blote borst en je krijgt op sociale media een ban. Maar op schoolreis naar manneke Pis en David van Michelangelo zijn fluit gaan kijken is "educatief" voor onze jeugd. Of moeten we daar ook een vijgenblad bij knutselen en de kleine zeemeermin in Kopenhagen of het schilderij van de geboorte van Venus ook maar snel een bikini geven?
En maken we van het melkmeisje dan ook een gender neutrale LGBTQ+ om niet in het stereotype te hervallen dat vrouwen voor de huishoudelijke taken staan?
Daarnaast ga ik ervan uit dat naast FC De Kampioenen ook de dikke enorme en de dunne nu ook niet meer op TV te zien zullen zijn?

Dingen die in de huidige tijdsgeest aanstootgevend/kwetsend/... zijn dienen uiteraard gekaderd te worden, zeker t.o.v. kinderen en indien nodig bij alle groepen, maar om het oorspronkelijke steeds aan te passen vind ik ook te ver gaan.

 

[Creeping Death]

Waar denk je dat dit allemaal gaat eindigen? Waar ben je nu eigenlijk bang voor? En waarom zou je niet mogen spreken over je vrouw? Ik vind dit soort waanzinnige massahysterie dat telkens ontstaat bij dit soort onderwerpen een veel groter probleem. Maatschappelijke discussies worden zo meteen onmogelijk gemaakt. Bij bijna elke nieuwe publicatie van een werk zijn er kleine revisies en wijzigingen, maar het is blijkbaar de tijdsgeest om in een gigantische kramp te schieten als die revisies een inclusiever taalgebruik beogen.

Vind ik deze aanpassingen zelf nodig? Neen, zeker niet. Er worden bepaalde aanpassingen en toevoegingen gedaan die meer doen dan louter het taalgebruik aanpassen. Anderzijds is het zoals @coldplayke zegt, als je die aanpassingen bekijkt kan je toch onmogelijk zeggen dat de leeservaring van de kinderen die nu Roald Dahl lezen fundamenteel anders zal zijn als toen wij de boeken lazen? Ik heb zelf als kind ook zijn boeken verslonden, maar tenzij ik mijn oude kopieën naast deze nieuwe edities zou leggen betwijfel ik dat ik deze veranderingen zou door hebben.

Ik zit wat in het midden. Ik snap dat er teksten gemoderniseerd worden maar langs de andere kant deel ik ook dit sentiment:

Ik ben van mening dat boeken uit een andere tijdsgeest niet herschreven moeten worden. Een grote reden waarom ik lees, is om me te kunnen verplaatsen in een andere geschiedkundige context, om opvattingen of ideeën waar ik het helemaal niet mee eens ben beter te kunnen plaatsen en begrijpen waar ze vandaan komen, om in aanraking te komen met situaties waar ik anders gevoelsmatig niet zo dicht bij zou geraken.

Plus ik snap ook @Cerulean zijn 'waar gaat dit eindigen".
Wat als er over 10 jaar weer wordt aangepast en 10 jaar later weer. Op den duur eindig je met een verwaterde versie van het origineel. En dat is iets wat ik jammer vind. Het heeft wat weg van het verleden ontkennen en dat wringt. Je kan even goed een voorwoord plaatsen waarin dingen geduid worden. Zoals Disney bv doet met bepaalde films op Disney+ (Peter Pan bv).

En ik ben geen fan aan dingen aanpassen voor een "roepende minderheid". Het grootste deel van de wereld zat hier nu niet bepaald op te wachten. En aangezien er generaties zonder problemen zijn opgegroeid met dat taalgebruik in die boeken, denk ik ook niet dat het een groot probleem is. Waarom dat dan aanpassen? Om onze kinderen andere waarden mee te geven?
Imo moet je dat als ouder doen en niet overlaten aan een boek. Oke, dat laatste is wat kort door de bocht; momenteel lezen we De Heksen voor de oudste voor. Als daar zo'n dingen inkomen, dan duiden we dat zelf. En tegen dat ze zelf leest, zullen we dat ook nog wel doen door gewoon interesse te hebben en te praten over wat ze leest.

 

[utred]

Leuk weetje: in de originele versie van Charlie & The Chocolate Factory waren de oompa loompa's uit Afrika weggesmokkelde pygmeeën die werden betaald in chocolade. Zelfs Dahl zelf kon in een volgende versie accepteren dat dat misschien beter werd aangepast.

Jullie willen dat de boeken van Dahl als museumstukken bewaard worden zoals ze waren (wat ook gebeurt. De oude versies worden niet verbrand he mensen), het Roald Dahl bedrijf (nb: eigendom van Netflix) wil dat kinderen die boeken blijven lezen zodat mensen nieuwe boeken blijven kopen. Kinderen lezen geen onaangepaste boeken van 50 jaar oud.

Heeft niets te maken met huidige woke kritiek of toegevingen aan een roepende minderheid. Simpelweg een uitgeverij die wil dat hun boeken binnen 10 jaar nog steeds verkocht worden en een netflix dat wil dat die dingen blijven leven zodat ze er nog een paar honderd films en series over kunnen maken.

 

[Creeping Death]

Leuk weetje: in de originele versie van Charlie & The Chocolate Factory waren de oompa loompa's uit Afrika weggesmokkelde pygmeeën die werden betaald in chocolade. Zelfs Dahl zelf kon in een volgende versie accepteren dat dat misschien beter werd aangepast.

Ja maar daar Dahl heeft die aanpassing zelf gemaakt, da's imo een belangrijk verschil.

Jullie willen dat de boeken van Dahl als museumstukken bewaard worden zoals ze waren (wat ook gebeurt. De oude versies worden niet verbrand he mensen), het Roald Dahl bedrijf (nb: eigendom van Netflix) wil dat kinderen die boeken blijven lezen zodat mensen nieuwe boeken blijven kopen. Kinderen lezen geen onaangepaste boeken van 50 jaar oud.

Hier liggen oude boeken genoeg waar mijn kinderen wel interesse in hebben. Niet alles gaat even hard aanspreken maar de Heksen, Matilda en Boeboeks boeken uit de jaren '80 en '90 zijn hier thuis heel populair hoor. En ja, die oude exemplaren blijven behouden maar op den duur worden oude drukken toch gewoon een kleiner deel van het totaal?

Heeft niets te maken met huidige woke kritiek of toegevingen aan een roepende minderheid. Simpelweg een uitgeverij die wil dat hun boeken binnen 10 jaar nog steeds verkocht worden en een netflix dat wil dat die dingen blijven leven zodat ze er nog een paar honderd films en series over kunnen maken.

Ja uiteraard heeft dit een commericiële insteek. Maar ze vijlen alles weg wat mogelijk wrevel kan opwekken. Want dat is het laatste dat grote bedrijven willen: iemand tegen de schenen schoppen. En laten we eerlijk zijn: slechts een kleine groep zou hier overgevoelig op reageren. Dus imo wordt in die zin een minderheid bediend.

 

[Hazz]

Heeft niets te maken met huidige woke kritiek of toegevingen aan een roepende minderheid. Simpelweg een uitgeverij die wil dat hun boeken binnen 10 jaar nog steeds verkocht worden en een netflix dat wil dat die dingen blijven leven zodat ze er nog een paar honderd films en series over kunnen maken.

Net daar zit de contradictie he. De uitgeverij en netflix wil dat idd, maar wie bepaalt er wanneer iets dient aangepast te worden, en vanaf hoeveel kritiek? Het is altijd een reactie op een sociaal fenomeen. Dat er zwarte pygmeeën worden geschrapt is wrs iets waar een overgroot deel van de maatschappij akkoord mee is. Dat fat en ugly niet meer kunnen? Not so much imo. Meer nog, de alternatieven kunnen niet 1 op 1 worden toegepast zonder het anders te kunnen interpreteren. Het start altijd met een roepende minderheid, en er wordt daar soms gewoon te gretig op ingesprongen door bv. uitgeverijen/netflix/...

 

[Sylverscythe]

Net daar zit de contradictie he. De uitgeverij en netflix wil dat idd, maar wie bepaalt er wanneer iets dient aangepast te worden, en vanaf hoeveel kritiek? Het is altijd een reactie op een sociaal fenomeen. Dat er zwarte pygmeeën worden geschrapt is wrs iets waar een overgroot deel van de maatschappij akkoord mee is. Dat fat en ugly niet meer kunnen? Not so much imo. Meer nog, de alternatieven kunnen niet 1 op 1 worden toegepast zonder het anders te kunnen interpreteren. Het start altijd met een roepende minderheid, en er wordt daar soms gewoon te gretig op ingesprongen door bv. uitgeverijen/netflix/...

Ik ben er nu wel van overtuigd dat als destijds de zelfde context zou gelden als nu (internet voor iedereen, iedereen een mening, woke/anti-woke) er evengoed controverse zou geweest zijn over het schrappen van pygmeeën hoor. Je bekijkt dat nu even met de bril van vandaag, maar dat boek is van 1964, sowieso dat er toen mensen zo'n aanpassing ook gewoon dwaas en onnodig vonden.

 

[Loser]

Net daar zit de contradictie he. De uitgeverij en netflix wil dat idd, maar wie bepaalt er wanneer iets dient aangepast te worden, en vanaf hoeveel kritiek? Het is altijd een reactie op een sociaal fenomeen. Dat er zwarte pygmeeën worden geschrapt is wrs iets waar een overgroot deel van de maatschappij akkoord mee is. Dat fat en ugly niet meer kunnen? Not so much imo. Meer nog, de alternatieven kunnen niet 1 op 1 worden toegepast zonder het anders te kunnen interpreteren. Het start altijd met een roepende minderheid, en er wordt daar soms gewoon te gretig op ingesprongen door bv. uitgeverijen/netflix/...

Er is niks veranderd op basis van kritiek. Wie bepaalt er wanneer iets dient aangepast te worden tout court? Altijd de eigenaar en de uitgever, toch? Moeten ze je een hele uitleg geven waarom scène X of Y misschien geschrapt is uit een film voor die uitkomt? En als dat is omdat die misschien te gevoelig lag, moet je het dan ook weten? Dat hoort bij uitgeven, je doelpubliek kennen en je boodschap daarop aanpassen.

Maar waar startte het in dit geval met een roepende minderheid?