Aanstootgevend taalgebruik vervangen in kinderboeken van Roald Dahl

[KnightOfCydonia]

Geheel terzijde, maar je conclusie daaruit zou ook kunnen zijn dat als je dieper ingaat op het onderwerp, het helemaal niet zo'n mismeestering van taal is als je zou denken wanneer je het politiek benadert ipv taalfilosofisch (of zelfs praktischer, vanuit de technischere kant van het uitgeven). Helemaal niet zo ver ligt van wat er constant en al eeuwen gebeurt, en redelijk logisch uit te leggen of te verklaren valt.

Zoals ik al eerder zei: qua vertalingen en taalkunde ben jij duidelijk een grotere expert als ik dat ooit zal zijn. Dus ga je hier niet op corrigeren.

Vind wel dat het debat hier stevig verlegd is, door nu te focussen op nuances, dubbele bodems of voor mijn part zelfs essentiële connotaties die verloren gaan bij vertalingen, terwijl het debat begonnen is bij literaire woke censuur van 't Engels naar 't Engels in kinderboeken, waarbij de motivatie best case een modernisering is van de boeken met kapitalistische motieven, worst case gewoonweg woke censuur. Dat laatste is waar ik en anderen aanstoot aan nemen.

Racisme of toch nog een beetje ruimte om te lachen met verschillende nationaliteiten? Morele lessen waardevol in een obesitaspandemie versus censuur omwille van gepercipieerd fatshaming? De harde realiteit dat sommige mensen nu éénmaal mooier zijn dan anderen ontkennen omdat lelijk zijn kwetst? Nochtans kan je bepaalde aspecten van schoonheid ondanks dat ze subjectief is wél objectief meten (zaken als gezichtssymmetrie, etc.), zelfs in functie van andere zaken (zo vinden vrouwen rond hun eisprong mannen met uitgesprorken mannelijke kenmerken aantrekkelijker dan de rest van de maand).

Leuk opiniestukje:

“Waarom mogen kinderen niet lezen dat iemand dik is, wanneer obesitas nog nooit zo’n groot probleem was?”

De verkoop van de kinderboeken van Roald Dahl is er de afgelopen dagen wellicht niet op achteruitgegaan. Een week geleden maakte de Britse uitgeverij Puffin bekend dat het tientallen aanpassingen had doorgevoerd aan beroemde boeken als Sjakie en de chocoladefabriek. Een woord als “dik” werd...

www.hbvl.be

Ik moet overigens zelf opnieuw nog minstens 3 kg kwijt voor een gezond gewicht, en 6 kg als ik m'n PR op de 10 km in juni wil kunnen kloppen. Dus ik steek de hand ook in mijn eigen boesem.

 

[KnightOfCydonia]

What Sensitivity Readers Actually Do, From a Professional

After “fat” and other words were cut from Roald Dahl books, sensitivity readers are in the culture-war crosshairs.

www.vice.com

Nog wel een interessant artikel erover. Eens vanuit het perspectief van een sensitivity reader. Niet dat ik echt verwacht dat ze haar eigen beroep gaat aanklagen natuurlijk

Toont ook andermaal het absurde aan van dit "beroep":

• "As a white woman, I’m not going to do anything around race"

Dus zelfs al, laat me advocaat van de duivel spelen, dat je het een goed idee zou vinden om dergelijke sensitivity readers in te schakelen, dan moet je:

• minstens één van een andere kleur dan "wit" inschakelen of één voor elke mogelijke kleur? Racisme tussen Afrikanen en Aziaten bestaat immers ook....
• zou ik toch ook graag een man inschakelen voor genderissues, gegeven de schoolachterstand van jongens en hoe een vrouw daar eigenlijk misschien niet voldoende gevoelig voor gaat zijn.
• iemand die LGBTQ is mag die het hele LGBTQ landschap vertegenwoordigen? Of moet je voor de zekerheid toch ook maar een aantal verschillende nemen, want een lesbienne en een transgender hebben misschien toch een andere visie...
• misschien ook een armoede expert?
• een vegetariër of vegan?

Straks heb je een half dozijn sensibility readers nodig om je boek te laten prescreenen om te voldoen aan de woke censuur.

En wat als de conservatieve evangelische christenen nu in plaats van bij ouderwetse boekverbanningen en boekverbrandingen nu over X aantal jaar gewoon hetzelfde zouden doen: je neemt een boek dat gaat over een ontluikende homoseksuele romance bij tieners, en in plaats van het te verbannen uit je schoolbibliotheek, vraag je gewoon aan de uitgever als die je boeken wilt verkopen, dat die het geslacht van één van de personages verandert zodat het terug een heteroseksuele relatie wordt? Allemaal oké dan als de uitgever bereid is het te doen?

Nu goed, eerlijk is eerlijk: de visie van deze sensibiltiy reader is verdedigbaar: de kans bestaat dat het eerste motief van de uitgeverij van de boeken van Dahl louter kapitalistisch is, en dat de woke censuur - al benoemt zij het uiteraard niet zo - een neveneffect is van een poging om te blijven geld verdienen aan boeken die straks een halve eeuw oud zijn. Maar gevaarlijke neveneffecten van medicatie zorgt er ook voor dat die uit de handel genomen wordt.

 

[Loser]

Vind wel dat het debat hier stevig verlegd is, door nu te focussen op nuances, dubbele bodems of voor mijn part zelfs essentiële connotaties die verloren gaan bij vertalingen, terwijl het debat begonnen is bij literaire woke censuur van 't Engels naar 't Engels in kinderboeken, waarbij de motivatie best case een modernisering is van de boeken met kapitalistische motieven, worst case gewoonweg woke censuur. Dat laatste is waar ik en anderen aanstoot aan nemen.

Wel, maar dat is het centrale punt dus net. Waardoor het voor mij pas een echt interessante discussie wordt:
Jij bekijkt deze aanpassingen door een politieke bril, en weigert rekening te houden met al het andere. Dat heeft ook zijn plek, zeker, maar dan kan niet je conclusie zijn dat het politiek geïnspireerd is, hè. Zo past elk probleem in je kraam, en dat zegt uiteindelijk nog heel weinig. Dat is waarmee ik begon: je moet het al verwringen om het te doen passen in de woke-kraam en al de rest negeren.

Wat ik net zeg, is dat als je die politieke bril afzet, je exact hetzelfde al honderden jaren lang ziet. En dat heeft niks met politiek of woke te maken. Het moét van jou literaire woke-censuur zijn. Terwijl ik voorbeeld na voorbeeld aanhaal van vertalingen, hertalingen en herschrijvingen, en kritieken daarop van Cicero, Walter Benjamin, Derrida tot nu. Dat is zelfs 'n paar duizend jaar.

Jij noemt dat de discussie verleggen naar iets wat al duizend jaar speelt. Ik noem dat het niet per se door een woke-bril willen bekijken, maar alles eromheen ook bekijken.

Toont ook andermaal het absurde aan van dit "beroep":

• "As a white woman, I’m not going to do anything around race"

Dus zelfs al, laat me advocaat van de duivel spelen, dat je het een goed idee zou vinden om dergelijke sensitivity readers in te schakelen, dan moet je:

• minstens één van een andere kleur dan "wit" inschakelen of één voor elke mogelijke kleur? Racisme tussen Afrikanen en Aziaten bestaat immers ook....
• zou ik toch ook graag een man inschakelen voor genderissues, gegeven de schoolachterstand van jongens en hoe een vrouw daar eigenlijk misschien niet voldoende gevoelig voor gaat zijn.
• iemand die LGBTQ is mag die het hele LGBTQ landschap vertegenwoordigen? Of moet je voor de zekerheid toch ook maar een aantal verschillende nemen, want een lesbienne en een transgender hebben misschien toch een andere visie...
• misschien ook een armoede expert?
• een vegetariër of vegan?

Straks heb je een half dozijn sensibility readers nodig om je boek te laten prescreenen om te voldoen aan de woke censuur.

Ik denk dat je onderschat hoeveel volk er al meewerkt aan de screening van zo'n boek

 

[KnightOfCydonia]

Wel, maar dat is het centrale punt dus net. Waardoor het voor mij pas een echt interessante discussie wordt:
Jij bekijkt deze aanpassingen door een politieke bril, en weigert rekening te houden met al het andere. Dat heeft ook zijn plek, zeker, maar dan kan niet je conclusie zijn dat het politiek geïnspireerd is, hè. Zo past elk probleem in je kraam, en dat zegt uiteindelijk nog heel weinig. Dat is waarmee ik begon: je moet het al verwringen om het te doen passen in de woke-kraam en al de rest negeren.

Wat ik net zeg, is dat als je die politieke bril afzet, je exact hetzelfde al honderden jaren lang ziet. En dat heeft niks met politiek of woke te maken. Het moét van jou literaire woke-censuur zijn. Terwijl ik voorbeeld na voorbeeld aanhaal van vertalingen, hertalingen en herschrijvingen, en kritieken daarop van Cicero, Walter Benjamin, Derrida tot nu. Dat is zelfs 'n paar duizend jaar.

Jij noemt dat de discussie verleggen naar iets wat al duizend jaar speelt. Ik noem dat het niet per se door een woke-bril willen bekijken, maar alles eromheen ook bekijken.

Jij bepaalt dat dat voor jou het centrale punt is, maar ik noem dat inderdaad de discussie verleggen, want dit gaat verder dan louter nieuwe nuances bij vertalingen. Ik heb denk ik al enkele concrete voorbeelden gegeven: van hoe je dit niet kan loszien van pakweg bodyshaming versus obesitaspandemie of even goed hoe het toch vreemd is dat plots Kipling door Austen vervangen wordt (wars van wat misschien de smaak van Roald Dahl was).

Ik denk dat je onderschat hoeveel volk er al meewerkt aan de screening van zo'n boek

Dus laten we vooral nog maar een 10-tal nutteloze woke-proeflezers/censoristen toevoegen? Dat is echt geen argument. Zelf al stijgt de prijs van een boek daardoor quasi niet.