Album of the week Worship - Last Tape Before Doomsday (1999)

[Obi-Jan]

Wat voor muziek past er bij deze zomerse temperaturen?

...

Degenen die dachten aan een funeral doom kult klassieker mogen een bank vooruit en krijgen een kus van Kid_C.

Worship is opgericht in 1998 door "The Doommonger" en "Fucked-up Mad Max", en deze 2 jongeheren brachten een jaar later hun eerste demo uit 'Last tape before doomsday'. Initieel alleen maar beschikbaar in zeer beperkte oplage op cassette. Pas in 2002 ook uitgebracht op gelimiteerde vinyl (als 'Last vinyl before doomsday) en in 2004 op CD ('last CD before doomsday').
Het is zodanig cvlt ook dat het niet beschikbaar is op de streamingdiensten. 'Last stream before doomsday' klinkt ook wel gewoon een beetje lullig.
Maar het is gelukkig wel te vinden op youtube:

In 2001 pleegde "Fucked-up Mad Max" zelfmoord, hij was slechts 21 jaar oud.
Worship is er toen ook mee gestopt. Of toch voor een aantal jaar alleszins, want "The Doommonger" besloot ergens rond 2004/2005 om Worship terug op te starten om Mad Max te herdenken en de muziek af te maken waarmee ze al begonnen waren. Dit werd het album Dooom.

Maar hier gaat het dus over 'Last tape before doomsday'. 4 nummers in 45 minuten, de nummers zijn lang, traag en geven je het gevoel dat de wereld aan het vergaan is.
Eindigen doen we met de laatste woorden van het album:

Kill yourself... and WORSHIP
(maar niet echt he, love you all )


En dit is nu ook rap rap uit mijn geheugen neergepend aangezien ik vergeten was dat ik deze week AOTW moest doen, ik dacht dat het pas later was, dus excuses als het wat onsamenhangend overkomt

 

[Avondland]

Lekker zomers schijfje!

 

[FlyingHorseman]

Heb ik hier momenteel overbodig en decadent twee streamingdiensten tegelijk, kiest @Obi-Jan een plaat die zowel op Spotify als Apple Music niet te vinden is.

 

[Avondland]

Je bent kvlt of je bent het niet.

 

[clercqie]

Effing lol, die eerste seconde alleen al: de toon is gezet

 

[clercqie]

Ik heb hier verder voorlopig weinig nuttigs op te zeggen, want totaaaal out of my wheelhouse. Eerst even inlezen:

A Guide To The Glorious, Miserable World Of Funeral Doom

At its most powerful, funeral doom channels elemental forces: seismic shear and galactic churn, the roiling of primordial oceans, and the fell silence of ancient tombs.

daily.bandcamp.com

 

[Obi-Jan]

Vergeten vermelden in de OP, The Doommonger is een duitser en Mad Max was een Fransman en ze deden beiden vocals.
Dus degenen die er de teksten willen bijnemen zullen merken dat in de nummers Frans, Duits en Engels door elkaar gebruikt werd.

 

[nifelheim]

Ik heb deze parel op zowel vinyl als cd, samen met nog enkele singles en opvolger Dooom. Grappig weetje is dat hun eerste split single met het Belgische Agathocles gedeeld werd. Of hoe 1 van de allertraagste bands een single deelt met 1 van de allersnelste bands.

Zoals gezegd, een klassieker in het (beperkte) genre. En niet elke band die supertraag lange nummers speelt, is daarom goed in het genre. Er bestaan ook slechte/saaie funeral doom bands.
Het Mad Max verhaal geeft deze plaat wel wat extra cachet, of je nu wil of niet.

Dooom vind ik al een pak minder. Heb ze toen ook live gezien en vond de 'Doommonger' maar een aansteller op het podium.

 

[Obi-Jan]

Ik heb deze parel op zowel vinyl als cd, samen met nog enkele singles en opvolger Dooom. Grappig weetje is dat hun eerste split single met het Belgische Agathocles gedeeld werd. Of hoe 1 van de allertraagste bands een single deelt met 1 van de allersnelste bands.

Zoals gezegd, een klassieker in het (beperkte) genre. En niet elke band die supertraag lange nummers speelt, is daarom goed in het genre. Er bestaan ook slechte/saaie funeral doom bands.
Het Mad Max verhaal geeft deze plaat wel wat extra cachet, of je nu wil of niet.

Dooom vind ik al een pak minder. Heb ze toen ook live gezien en vond de 'Doommonger' maar een aansteller op het podium.

Wij hebben vroeger nog 2 keer het podium gedeeld met Worship, en meneer Doommonger is best nog wel een sympathiek en nuchter persoon hoor.

Spoiler: optredens

 

[shiftyke]

In 2001 pleegde "Fucked-up Mad Max" zelfmoord, hij was slechts 21 jaar oud.

Een goed metal album kan toch niet zonder één of het andere speciaal figuur

 

[nifelheim]

Wij hebben vroeger nog 2 keer het podium gedeeld met Worship, en meneer Doommonger is best nog wel een sympathiek en nuchter persoon hoor.

Spoiler: optredens

Mja, met het debuutalbum in het achterhoofd had ik misschien gewoon een ander soort optreden/band verwacht. Voor zover ik mij herinner, was het mij iets te sfeervol ofzo? Was trouwens ook in Nederland, met oa Electric Wizard.

Die eerste affiche ziet er nog vet uit. Indesinence ook een goeie band. Jammer genoeg gemist.

 

[shiftyke]

Het Frans is wel uitermate geschikt voor (funeral) doom, om één of de andere reden klinkt:

Suicide de l'âme
Renaissance de la chair

Beter dan:

Suicide of the soul
Renaissance of the flesh

Fijne ( ) plat trouwens, heel elementair opgebouwd waardoor je echt aan de nummers gekluisterd blijft.

 

[SnakeGodRovinin]

Alsof toeval kwam binnengestroomd tussen de spleten van mijn muren, werd deze eerder op de week opgelegd toen ik net oorlogsfilmpjes aan het bekijken was van bedenkelijk niveau. Dat gebeurde na de eerste luisterbeurt bij het aanschouwen van de Rode Duivels tegen Estland.
Zelden heb ik me op een paar uur tijd zo neerslachtig gevoeld in mijn oren en ogen tijdens de lente-zomerovergang.

Ik wil me niet eens inbeelden wat het moet geven om dit soort muziek in je oorlogsjeep te beluisteren nadat je slagveld na slagveld van dode soldaten en burgers passeert met hun afgerukte ledematen en nog steeds brandende lijken van allerlei leeftijden moet gaan tellen.
Om dan plots je hoop zien te groeien bij het zicht van een jong iemand, die uit een verwoest huis komt gekropen naar je voor hulp, want de ouders zijn bedolven onder het puin.
Je wil naar het kind lopen om het te redden, maar die ene mijn aan de voordeur van dat huis verhindert jouw reddingsactie en je wordt achteruit geslagen door de knal.
Je wordt bij bewustzijn gebracht door de chauffeur en je merkt op dat er heel wat ingewanden verspreid liggen.
Je was al gebroken, maar de scheuren worden zichtbaar.
Een hoofd vol gortige herinneringen zo kronkelend en eindeloos als het zinloze bestaan van de mens.

Bij het einde van de oorlog maak je je weg naar het ziekenhuis en ga je naar spoed:
"Goedendag, ik wens een hartchirurg te spreken."
"Hebt u steken in uw hart, mijnheer?"
"Constant. Het wordt me teveel. Het moet stoppen. Het voelt alsof ik blijf bloeden door het lege gat in mijn borstkas. Ik heb zelfs materiaal bij om het te dichten."
"Mijnheer?"
Je legt vier granaten neer voor de receptioniste en stort in elkaar.

Een half jaar later zit je vastgeketend met de ruwe stemmen in je hersenen onder een laag van ruis dat je eerder hoorde van een cassette van voor de oorlog.
Een permanent gevoel van leegte onder het geklop tussen je oren.
Je voelt geen vreugde; voelt je niet verdrietig; hebt geen dromen; geen zin om iets te bereiken; geen goesting om te eten; blijft gans de nacht op en slaapt heel de dag omdat je vergeten bent om wakker te worden.
Niets heeft zin.

Enfin, tof plaatje hoor .

 

[FlyingHorseman]

Ik heb de gewoonte van het AOTW te beluisteren als ik ga lopen, dan kan ik me er tijdens de eerste luisterbeurt meer op focussen. Deze keer was dat door... bepaalde redenen praktisch iets moeilijker, maar ik probeerde het toch te doen werken, uit respect voor het concept en de OP. Bij het ochtendgloren ging ik dus op pad, deze keer met mijn smartphone in mijn hand ipv in mijn broek aangezien ik die klote YouTube app open moest laten staan, iets wat mis ging toen ik de gsm in mijn broek wou steken. Dus dan toch maar als een dumbass die verslaafd lijkt aan de smartphone er aan begonnen.

Ik kwam op een bepaald moment een oudere dame met een hondje tegen die vreemd op keek toen ze me onhandig zag lopen met die smartphone in de hand. "Zijt ge verdwaald ofzo?" vroeg ze me, denkend dat ik waarschijnlijk Google Maps open had staan. Ik legde haar uit dat ik de smartphone moest laten open staan omdat de muziek in de Youtube app stopt als het scherm gesloten wordt. "Maar waarom gebruikt ge niet gewoon Spotify of iets dergelijks?", waarop ik moest zeggen dat de muziek in kwestie daar niet op staat. "Gek, is het een of andere rare metalplaat ofzo? Al de rest is daar toch op te vinden", wilde het oude besje dan weten. "Inderdaad, dat is het precies" was mijn antwoord.

Na die korte episode ging ik weer op pad en werd ik opgeschrikt doordat de muziek onderbroken werd door reclame van Het Kruidvat en Takeaway.com. Ik gebruik de Youtube App zelden op mijn smartphone en heb daar dus ook geen add blocker op. Weg sfeer.

Los van dat alles ken ik niet zoveel van deze muziek maar vond ik het wel leuk om eens te horen! Vrij vlot door geraakt. Misschien zet ik het nog wel eens op in betere omstandigheden.

 

[Avondland]

Hoe meer kvlt je metalplaat, hoe lager de kans dat die op Spotify te vinden is.

 

[clercqie]

Ik heb het nu een paar keer opgelegd, maar het is voor een leek als mezelf toch een best moeilijk te verteren album moet ik zeggen. Op zich wel nog best subtiel met die piano-interludes, maar verder is de sfeer loodzwaar. Ik kan het ergens wel appreciëren, dat compleet desolate, maar het nodigt niet echt uit om eens spontaan op te zetten. Ik moest me echt dwingen er nog eens aan te beginnen.

Moeilijk om echt aan te duiden aan wat dat ligt trouwens, want ik heb wel wat andere "extreme metal" die ik best nog sporadisch opleg en die ik zelfs als "uitnodigende sound" zou bestempelen..

Op zich lijkt het me dan wel dat de band in hun opzet is geslaagd hiermee

 

[Avondland]

Ik heb het nu een paar keer opgelegd, maar het is voor een leek als mezelf toch een best moeilijk te verteren album moet ik zeggen. Op zich wel nog best subtiel met die piano-interludes, maar verder is de sfeer loodzwaar. Ik kan het ergens wel appreciëren, dat compleet desolate, maar het nodigt niet echt uit om eens spontaan op te zetten. Ik moest me echt dwingen er nog eens aan te beginnen.

Moeilijk om echt aan te duiden aan wat dat ligt trouwens, want ik heb wel wat andere "extreme metal" die ik best nog sporadisch opleg en die ik zelfs als "uitnodigende sound" zou bestempelen..

Op zich lijkt het me dan wel dat de band in hun opzet is geslaagd hiermee

Er zijn verschillende vertakkingen in het genre, maar mogelijk is Bell Witch / Stygian Bough wel eentje die een interessante AOTW zou vormen. Bij momenten bezwerend mooi.

 

[Obi-Jan]

Ik heb nog een tijd getwijfeld om Bell Witch - Mirror Reaper als AOTW te nemen.

 

[Avondland]

Ik heb nog een tijd getwijfeld om Bell Witch - Mirror Reaper als AOTW te nemen.

Ik ook, maar ik dacht dat iemand anders het dan wel ging doen. Zelfde met Dopesmoker.

 

[PBR Streetgang]

Eindelijk nog eens wat tijd om naar wat doom te luisteren. Loodzwaar en loeihard mag wel voor mij, maar de extreme vocals storen me en ze zijn helaas enorm aanwezig op deze plaat. De sfeer van het album, het tergend trage tempo, het gefluister tussendoor en het afwisselen tussen Frans, Duits, Engels en heavy metal gobbledegook werken wel erg goed.