Werk Studie Werken in de USA vs België

berenod

Well-known member
Ik moet echt zeggen vroeger moest ik serieus krabben, elke cent twee keer omdraaien maar nu ik een beetje ruimer zit is echt wel aangenaam. Ge slaapt toch wel een pak beter als ge weet ik kan financieel tegen een stootje.

Eerste drijfveer van mij is gewoon: genoeg hebben.


Banden voor zulke spullementen: 10k. Een tractor die ietwat kracht heeft om genoeg ton puin weg te krijgen kan al vlug 150k zijn.

On topic: top tech bedrijven in de US:
- www.tiktok.com/@ammmmy11/video/7130053702756470062 (fyi, boven staff zit meestal nog principal en distinguished)
- www.tiktok.com/@ammmmy11/video/7054309255540690222
550k on payroll is gewoon insane. (Snapt ge ook wel de context van tech lay-offs nen tijd geleden)

Iets meer "properdere" source:
Als ge de lonen ziet van ne Netflix: https://www.levels.fyi/companies/netflix/salaries
Visa, entry 115k, nog groen achter de oren van de schoolbanken: https://www.levels.fyi/companies/visa/salaries
US is wel ne moeilijk om te vergelijken hé.

Is een beetje een "high risk, high reward" systeem, het loon ginder.

Yup, héél hoge lonen, dikwijls al voor entry level, maar als het fout loopt hebt ge niets om op terug te vallen.
Ook héél hoge levenskost ginder, waar die grote spelers/werkgevers zitten, deftig "instap" appartementje in New York bijvoorbeeld kan u daar al 40-60k$/jaar kosten, dan is 115k (before tax) ineens zoveel niet meer hé.

En ze kunnen u daar gisteren op straat zetten zonder opzeg als ge niet voldoet, ziek bent, een been gebroken, ... Héél weinig werknemersbescherming.
Weg ziekteverzekering, met wat pech is uwe 401k ook foetsie (pensioenspaarplan)...

Dus ja, ikzelf zou ginder al niet op mijn gemak zitten tenzij met een loon dat minstens het drie tot vierdubbele is van hier!
 
US is wel ne moeilijk om te vergelijken hé.

Is een beetje een "high risk, high reward" systeem, het loon ginder.

Yup, héél hoge lonen, dikwijls al voor entry level, maar als het fout loopt hebt ge niets om op terug te vallen.
Ook héél hoge levenskost ginder, waar die grote spelers/werkgevers zitten, deftig "instap" appartementje in New York bijvoorbeeld kan u daar al 40-60k$/jaar kosten, dan is 115k (before tax) ineens zoveel niet meer hé.

En ze kunnen u daar gisteren op straat zetten zonder opzeg als ge niet voldoet, ziek bent, een been gebroken, ... Héél weinig werknemersbescherming.
Weg ziekteverzekering, met wat pech is uwe 401k ook foetsie (pensioenspaarplan)...

Dus ja, ikzelf zou ginder al niet op mijn gemak zitten tenzij met een loon dat minstens het drie tot vierdubbele is van hier!
Het hangt er ook weer vanaf natuurlijk. Bij veel degelijke bedrijven kan je vrij goedkoop medical insurance nemen. Kennis van me heeft zo bvb voor $15/maand full dental coverage.


Maar je hebt in ieder geval zeker gelijk dat het veel higher risk/reward is.
 
Het hangt er ook weer vanaf natuurlijk. Bij veel degelijke bedrijven kan je vrij goedkoop medical insurance nemen. Kennis van me heeft zo bvb voor $15/maand full dental coverage.
Eigenlijk is het anders hé, je kan alleen een goedkope verzekering nemen als je werkt (bij heel veel werkgevers).
Nadeel is dat de dag dat je er niet meer werkt (en dat kan altijd "morgen" zijn"), valt tegelijkertijd je volledige verzekering weg!

En let op met die verzekeringen ginder, meestal zeer hoge franchises van ettelijke duizenden dollars, en de verzekeraar kiest welke behandeling jij kan krijgen in functie van het verzekeringsniveau van je contract.
En als het hele dure ingrepen zijn, zie onderstaand artikel, open hart operatie: 454,000 US$ waarvan 227,000 US$ zelf te betalen...

Is iets wat men "Balance" billing noemt, de verzekeraar betaalt enkel wat hij een "redelijk" bedrag vindt voor de behandeling, de rest betaal je zelf.

Er zijn sinds dat artikel wel wat beschermingen tegen zulke rekeningen opgenomen in de wetgeving, echter mogen de ziekenhuizen die facturen nog steeds sturen en moet je ze zelf daarna gaan aanvechten, met alle bijhorende kosten, miserie en stress.
 
Laatst bewerkt:
On topic: top tech bedrijven in de US:
- www.tiktok.com/@ammmmy11/video/7130053702756470062 (fyi, boven staff zit meestal nog principal en distinguished)
- www.tiktok.com/@ammmmy11/video/7054309255540690222
550k on payroll is gewoon insane. (Snapt ge ook wel de context van tech lay-offs nen tijd geleden)

Iets meer "properdere" source:
Als ge de lonen ziet van ne Netflix: https://www.levels.fyi/companies/netflix/salaries
Visa, entry 115k, nog groen achter de oren van de schoolbanken: https://www.levels.fyi/companies/visa/salaries
Payroll wilt in US ook wel echt niets zeggen, beetje zelfde bescherming (i.e. geen) als freelancer hier
En je hebt hier ook meer dan genoeg devs die 650 / dag (150k) tot 1000 / dag(220k) schuiven, zonder de hoge kosten van een top tier city in de US.

550k blijft heel veel, maar de 10x engineer is ook wel echt real; Beter zo eentje dan een leger mid tier developers;
Deze gast zal bvb ZEKER in 1mil range zitten maar is ook gewoon de top 1% van 1% en werkt bij de top 1% van bedrijven (Netflix idd) in de top 1% van de jobs bij die bedrijven, tja ... zo iemand is meer waard dan een gemiddelde executive
 
Als je én hard wil werken én overweg kunt met de onzekerheid dat je elk moment kunt buitenvliegen met "two weeks notice" én gezond bent/blijft dan zijn Amerikaanse bedrijven prachtig om voor te werken. Dat zijn wel 3 belangrijke voorwaarden. Wat je in Amerikaanse bedrijven ook vaker ziet is een minder traditioneel systeem waarbij de CEO de topverdiener is en dan per management niveau een stukje minder tot helemaal onderaan het uitvoerend personeel. Er zijn bij Google, Apple, Netflix enz wel degelijk technische IT engineers die meer verdienen dan hun manager 2 niveau's hoger, ook al zijn ze zelfs jonger.

Ik werk nu al jaren al freelancer en daarvoor als bediende voor de Belgische tak van een Amerikaans bedrijf met een echte Amerikaanse mentaliteit. Ik heb genoeg Amerikaanse collega's die als bediende een heel mooi loon hebben naar onze normen. Maar ze betalen ook wel ongeveer 10 000$ per kind per schooljaar voor high school (middelbaar bij ons). Dat is dan nog maar enkel high school. Vanaf je spreekt over college (hogeschool) of university dan wordt dat een veelvoud van die bedragen. Mijn Amerikaanse collega's hebben een mooi loon, maar die hebben ook meer dan 200 000$ lening open staan door hun studies. De meeste Amerikaanse collega's hebben een hogere studielening dan een Belgisch koppel een hypotheek heeft.

Mijn werkgever voorziet voor hen ook een "health plan including dental" maar die bedragen die ze moeten laten vallen zijn nog bizar hoog. Bovendien bepaalt de verzekering ook naar welke dokter je moet gaan.

Als jonge ambitieuze Belg koos ik er bewust voor om flink geld te verdienen bij een Amerikaans bedrijf maar er zijn veel nadelen verbonden aan het Amerikaanse systeem. Ik ben toch blij dat ik het vanuit België kon doen, ook al werd en word ik hier kapot belast.
 
Als jonge ambitieuze Belg koos ik er bewust voor om flink geld te verdienen bij een Amerikaans bedrijf maar er zijn veel nadelen verbonden aan het Amerikaanse systeem. Ik ben toch blij dat ik het vanuit België kon doen, ook al werd en word ik hier kapot belast.
Ach "kapot belast", als je in elke thread kan zeggen dat je goed verdient en in luxe leeft is dat nogal relatief zeker? Ik wordt hier ook kapot belast volgens Amerikaanse normen, maar ondanks dat ik een job doe die meer is dan een 9 to 5 heb ik hier meer een leven dan in de VS.

Het Amerikaanse systeem is gewoon vanaf dag 1 harder en competitiever, en vooral gericht op presteren voor de persoon/aandeelhouders boven je. Er is een reden dat al die kinderen daar hobbies combineren, met daartussen liefst nog een sport op hoog niveau: je kansen verhogen om toegelaten te worden tot een universiteit met goede reputatie. Al vanaf ze jong zijn zit er meer druk achter om te presteren (met contradictorisch een slechter publiek onderwijs): je moet goede resultaten halen, goed zijn in je sport, en liefst ook studentenjobs doen.

Toen ik er aan een universiteit werkte kwamen er 14-jarigen een zomercursus doen. Toen die daar ter plekke in slaap vielen vroeg ik een collega wat er aan de hand was, bleek dat die kinderen lange dagen trokken maar als ze dit enkele zomers deden zou de universiteit hun toelatingskansen verhogen én hun goedkoper laten studeren. Dat was natuurlijk een gouden ticket, want toen (we spreken over 6-7 jaar geleden) was het al 30000 USD per semester om er te kunnen studeren, en dan heb je nog geen health insurance (ook nodig als student) of housing (peperduur). De meerwaarde van die zomercursus leek me eerlijk gezegd nogal beperkt, het leek me eerder een kwestie van tonen dat je het wou doen. En zo was dat op het werk ook. Mijn "baas" gaf ons 2 weken verlof per jaar, dat maakte hem uitzonderlijk vrijgevig. Vanaf mijn baas elders was, kwam iedereen wel veel minder naar het lab, dus opnieuw toch ook de indruk dat er veel uiterlijk vertoon bij kwam kijken.
In andere labs werkten ze liefst nog met Chinezen, die kon je van 8u tot 20u laten werken, en verlof namen ze amper want terug gaan naar China betekende een nieuwe visumaanvraag dus dat riskeerden ze niet.

Mijn collega's, die zich daar 5-6 jaar lieten uitbuiten (naar onze normen) om een doctoraat te halen, konden dan ook voor zo'n bedragen van 5 cijfers beginnen bij o.a. Intel. Na enkele maanden hoorde je ze dan met de opmerking "ja, het zijn hier wel lange dagen, maar er is een fitness op het werk". Hoe leuk, een fitness op het werk, nu nog een bed en je moet zelfs niet meer vertrekken. En dan begint hetgeen we hier altijd vreemd vinden aan de VS: half leven in je wagen en daar ook je maaltijd -rommel- consumeren die je in een drive-in bent gaan afhalen. Ook geen tijd en noodzaak meer om intensief te sporten zoals in de studententijd, en plots stijgt het gemiddelde BMI richting obesitas.
 
Ach "kapot belast", als je in elke thread kan zeggen dat je goed verdient en in luxe leeft is dat nogal relatief zeker? Ik wordt hier ook kapot belast volgens Amerikaanse normen, maar ondanks dat ik een job doe die meer is dan een 9 to 5 heb ik hier meer een leven dan in de VS.
Met "kapot belast" bedoelde ik dat wij hier idd veel belastingen betalen, maar dat we er ook veel voor terug krijgen. Daarom ik dat liever deed vanuit België dan vanuit Amerika. Ik had de kans om naar daar te verhuizen en van daar te werken maar ik heb het bewust niet gedaan.
 
Met "kapot belast" bedoelde ik dat wij hier idd veel belastingen betalen, maar dat we er ook veel voor terug krijgen. Daarom ik dat liever deed vanuit België dan vanuit Amerika. Ik had de kans om naar daar te verhuizen en van daar te werken maar ik heb het bewust niet gedaan.

Goh ja, "veel"... Het is maar waar je je standaard legt uiteraard. In de "waar voor geld" vergelijkingen komen we er immers, ondanks dat gigantische overheidsbeslag, maar bekaaid uit. En als je daar dan de Pisa-resultaten van vandaag naast legt, dan gaat die tendens enkel maar neerwaarts ipv opwaarts (en moet de USA ons enkel nog maar laten voorgaan op wiskunde, overtreffen ze ons voor taal en scoren ze - voor VL te,minste - hetzelfde op wetenschap). Uitwijken naar (deels) privéscholing begint ook hier zo stilaan een meer relevante piste te worden op die manier, waardoor je naar the worst of both worlds evolueert.
 
Laatst bewerkt:
Eigenlijk is het anders hé, je kan alleen een goedkope verzekering nemen als je werkt (bij heel veel werkgevers).
Nadeel is dat de dag dat je er niet meer werkt (en dat kan altijd "morgen" zijn"), valt tegelijkertijd je volledige verzekering weg!
Niet alleen als je werkt, als je de pensioenleeftijd bereikt hebt of onder de armoedegrens zit dan is het gratis of dicht bij gratis en inkomens vanaf de armoedegrens tot 4 keer de armoedegrens krijgen aflopende subsidies voor hun health insurance. Ongeveer de helft van de Amerikanen hun health insurance wordt volledig of bijna volledig door de staat betaald via Medicare (ouderen) of Medicaid (kinderen & lage inkomens).

De meeste mensen die in de problemen komen met health insurance zijn mensen die het eigenlijk wel konden betalen maar die de zware kost niet gedaan hebben in de hoop het niet nodig te hebben. Het is een krom systeem, maar het is wel minder extreem dan de meeste mensen hier denken.
 
Laatst bewerkt:
Goh ja, "veel"... Het is maar waar je je standaard legt uiteraard. In de "waar voor geld" vergelijkingen komen we er immers, ondanks dat gigantische overheidsbeslag, maar bekaaid uit. En als je daar dan de Pisa-resultaten van vandaag naast legt, dan gaat die tendens enkel maar neerwaarts ipv opwaarts. Uitwijken naar (deels) privéscholing begint ook hier zo stilaan een meer relevante piste te worden op die manier.
Als je natuurlijk je minuscuul land wil laten besturen door 6 regeringen en 500+ gemeenten met amper een hiërarchie zal dat niet erg efficiënt gebeuren. Maar kennelijk is dat wat de bevolking wou doorheen de jaren. Idem met de kwaliteit van het onderwijs die daalt, lees een random thread over onderwijs/leerkrachten, en de mentaliteit die zorgt voor dalende kwaliteit is vrij snel duidelijk.

Ik vind het klassiek Belgisch om de maatschappij/overheid te zien als een iets extern (of gewoon de vijand), waar we zelf geen deel van uitmaken, terwijl iedereen wel continue beslissingen maakt die er vorm aan geven.

Overigens denk ik dat je in absolute cijfers nog altijd mag zeggen dat we veel terugkrijgen en ons onderwijs niet zo slecht is hoor, we zitten nog ver van het Amerikaans systeem met hun public schooling waar het op sommige locaties huilen met de pet op is. Daar is het als je geld hebt praktisch een no-brainer om je kinderen naar een (elitaire) privéschool te sturen. Heel het systeem is erop voorzien, en bepaalde politici lijken als missie te hebben om het openbaar onderwijs verder te saboteren.
 
Niet alleen als je werkt, als je de pensioenleeftijd bereikt hebt of onder de armoedegrens zit dan is het gratis of dicht bij gratis en inkomens vanaf de armoedegrens tot 4 keer de armoedegrens krijgen aflopende subsidies voor hun health insurance. Ongeveer de helft van de Amerikanen hun health insurance wordt volledig of bijna volledig door de staat betaald via Medicare (ouderen) of Medicaid (kinderen & lage inkomens).

De meeste mensen die in de problemen komen met health insurance zijn mensen die het eigenlijk wel konden betalen maar die de zware kost niet gedaan hebben in de hoop het niet nodig te hebben. Het is een krom systeem, maar het is wel minder extreem dan de meeste mensen hier denken.
Het is inderdaad al minder slecht dan vroeger, maar toch...
Vergeet niet dat in America de armoedegrens voor een alleenstaande 1250 US$/maand is.
En de waarde van die 1250$ kan heel fel variëren van waar je je ergens bevindt he, op de boerenbuiten kan je daar misschien mee "overleven", in stedelijke gebieden is dat ongeveer evenveel waard als een paar 100€/maand in België!

En er beginnen meer en meer ziekenhuizen uit het systeem uit te stappen, wat het moeilijker en moeilijker maakt voor Medicare verzekerden om de juiste medische hulp te vinden/krijgen...

 
De PISA-resultaten maken toch geen onderscheid tussen publiek en privéonderwijs?

Nee omdat Pisa een doorsnee maakt van het scholensysteem in een land, om zo de gemiddelde stand van zaken weer te geven. Concreet zijn er voor Pisa 240 scholen in de USA. Aangezien ongeveer 15% in private schools zit en 85% in public schools, worden de resultaten dus voor 85% bepaald door die public schools (pakweg 204 van de 240 dus). En dan nog scoren ze even goed als Vlaanderen voor wetenschap (beter dan België), beter dan Vlaanderen en België voor taal, en moeten ze enkel Vlaanderen en België voor laten gaan op vlak van wiskunde.

Stellen dat we hier "nog veraf zitten van het Amerikaanse systeem", is een schromelijke overschatting van de state of play van België, en dat ondanks de idioot hoge belastingen.
 
Laatst bewerkt:
Nee omdat Pisa een doorsnee maakt van het scholensysteem in een land, om zo de gemiddelde stand van zaken weer te geven. Concreet zijn er voor Pisa 240 scholen in de USA. Aangezien ongeveer 15% in private schools zit en 85% in public schools, worden de resultaten dus voor 85% bepaald door die public schools (pakweg 36 van de 240 dus). En dan nog scoren ze even goed als Vlaanderen voor wetenschap (beter dan België), beter dan Vlaanderen en België voor taal, en moeten ze enkel Vlaanderen en België voor laten gaan op vlak van wiskunde.

Stellen dat we hier "nog veraf zitten van het Amerikaanse systeem", is een schromelijke overschatting van de state of play van België, en dat ondanks de idioot hoge belastingen.
Nee, klopt. Misschien eerder een onderschatting van de VS, gezien de positie van een hele hoop (West-)Europese landen in se niet hard verschilt.
 
Nee, klopt. Misschien eerder een onderschatting van de VS, gezien de positie van een hele hoop (West-)Europese landen in se niet hard verschilt.

Een onderschatting van de USA sowieso, maar aangezien zij eigenlijk redelijk stabiel zijn qua scores overheen de voorbije 20 jaar, leek een overschatting van de BE resultaten me een betere woordkeuze. We waren echt ooit zoveel beter dan de USA op alle vlak, maar we zijn in vrije val.

Vandaar ook dat ik eerder als toevoeging nog meegaf: we evolueren hier uiteindelijk naar het slechtste van beide werelden. Ook hier in BE begin je stilaan beter uit te kijken naar (deels) privé-onderwijs, als je niet wil verzanden in de middelmaat die vandaag aangeboden wordt. Zelfs wij zien dat vandaag al met onze 6-jarige, en hij gaat dan nog naar een school die in de bredere omgeving gekend staat als een "elite-school".
 
Een onderschatting van de USA sowieso, maar aangezien zij eigenlijk redelijk stabiel zijn qua scores overheen de voorbije 20 jaar, leek een overschatting van de BE resultaten me een betere woordkeuze. We waren echt ooit zoveel beter dan de USA op alle vlak, maar we zijn in vrije val.

Vandaar ook dat ik eerder als toevoeging nog meegaf: we evolueren hier uiteindelijk naar het slechtste van beide werelden. Ook hier in BE begin je stilaan beter uit te kijken naar (deels) privé-onderwijs, als je niet wil verzanden in de middelmaat die vandaag aangeboden wordt. Zelfs wij zien dat vandaag al met onze 6-jarige, en hij gaat dan nog naar een school die in de bredere omgeving gekend staat als een "elite-school".
Er is echt een gigantisch verschil tussen scholen onderling.
Ook diegene met een "goede naam" zijn daarom niet per se beter.
De school waar mijn dochter gaat is een dorpsschooltje met nog geen 150 leerlingen. Het niveau ligt ècht hoog. Maar we rijden wel 7km verder hoewel zowel papa als ik op wandelafstand zitten van "de beste school van de stad". En ik hoor het van steeds meer ouders dat ze naar de dorpen rondom trekken omdat het niveau hoger lijkt te liggen of omdat de kleinschaligheid van een kleine school beter bij hen en hun kinderen past.
Ik heb zowel in steden als op de boerenbuiten les gegeven in het lager onderwijs en kan me toch niet ontdoen van de indruk dat het niveau in een stad niet alleen (voor de ene zal dat meer zijn dan voor een andere natuurlijk) lager ligt maar er ook meer concurrentie voelbaar is. Niet alleen tussen scholen onderling maar soms ook nog eens tussen de klassen van eenzelfde leerjaar onderling.
 
Nee, klopt. Misschien eerder een onderschatting van de VS, gezien de positie van een hele hoop (West-)Europese landen in se niet hard verschilt.

Een onderschatting van de USA sowieso, maar aangezien zij eigenlijk redelijk stabiel zijn qua scores overheen de voorbije 20 jaar, leek een overschatting van de BE resultaten me een betere woordkeuze. We waren echt ooit zoveel beter dan de USA op alle vlak, maar we zijn in vrije val.

Vandaar ook dat ik eerder als toevoeging nog meegaf: we evolueren hier uiteindelijk naar het slechtste van beide werelden. Ook hier in BE begin je stilaan beter uit te kijken naar (deels) privé-onderwijs, als je niet wil verzanden in de middelmaat die vandaag aangeboden wordt. Zelfs wij zien dat vandaag al met onze 6-jarige, en hij gaat dan nog naar een school die in de bredere omgeving gekend staat als een "elite-school".

Ik vind het eerder een onderschatting van "de Amerikaan".

Ik heb er ook gewoond en gewerkt, en de relatief goede PISA score is meer een bewijs dat van kinds af aan onder prestatiedruk te werken/studeren iets opbrengt, dan specifiek van goede scholen te hebben.
Wanneer je weet dat in vele gezinnen de ouders twee of zelfs 3 jobs tegelijk hebben om de kinderen een opleiding te kunnen geven...daar zit echt wel druk op de ketel, en ja, met onder andere bijhorende triestige zelfmoord statistieken...

Hier is het helemaal de andere kant uitgegaan, toen ik jong was kreeg ik een lap rond mijn oren van mijn ouders (yup, redelijk letterlijk) bij een slecht rapport, vandaag de dag krijgt de leraar/school een lap rond hun oren wanneer een student een slecht rapport krijgt...
 
Ik vind het eerder een onderschatting van "de Amerikaan".

Ik heb er ook gewoond en gewerkt, en de relatief goede PISA score is meer een bewijs dat van kinds af aan onder prestatiedruk te werken iets opbrengt, dan specifiek van goede scholen te hebben.
Wanneer je weet dat in vele gezinnen de ouders twee of zelfs 3 jobs tegelijk hebben om de kinderen een opleiding te kunnen geven...

Hier is het helemaal de andere kant uitgegaan, toen ik jong was kreeg ik een lap rond mijn oren van mijn ouders (yup, redelijk letterlijk) bij een slecht rapport, vandaag de dag krijgt de leraar/school een lap rond hun oren wanneer een student een slecht rapport krijgt...
Is dat niet eerder een valse tegenstelling, net zoals je hier nog altijd mensen hebt die onderwijs naar waarde schatten, heb je er daar evengoed die dat niet doen denk ik. Deels is dat ook afhankelijk van of je ouders gestudeerd hebben en wat je socio-economisch niveau is (ik denk dat in BE men het scholingsniveau van de ouders/moeder sterk ziet correleren met studiesucces).

Toen ik daar tegen collega's vertelde hoe sommigen in het eerste jaar universiteit hier hun broek zitten te slijten zonder enige motivatie en hoe ik dacht dat dit lag aan de (naar hun normen belachelijk) lage studiekost, kreeg ik alleszins te horen dat zij net hetzelfde zagen.
 
Terug
Bovenaan