Er is niets ethisch aan mijn of jouw levensstijl als je die vergelijkt met mensen die in die massale hongersnood leven. Al is massale hongersnood ook eerder een logistiek probleem dacht ik, streken die arm zijn en waar dan een hele oogst mislukt. Ik betwijfel dan ook nogal dat bv. geen hondenbrokken kopen ergens een mensenmond voedt.Hoe ethisch is uw huisdier nog als je beseft dat het eten aan dat huisdier evengoed aan mensen kan gegeven worden, terwijl je weet dat er massale hongersnood is in de wereld?
In die context is het nogal cynisch om die verwende vleesvreters (en steeds vaker krijgen die het beste van het beste) een zegen voor de ethiek te noemen. Dan liever de vleesindustrie die tenminste nog als nut heeft om medemensen te voeden. Maar dan moet je wel iets geven om uw medemensen natuurlijk, en niet enkel om dieren.
Ik noem die beesten geen zegen voor de ethiek, en voor mij blijft een dier wel een dier. Ik geef dat beest deftige brokken, maar geen vlees. Dat is inderdaad absurd, maar ook iets dat je enkel maar bij een paar mensen gaat zien, en dus niet een of andere standaard voor mensen met een huisdier.
Allez in het kort vind ik je post eigenlijk nogal moeilijk om serieus te nemen. Je probeert alle mensen met huisdieren onder de paraplu van sociaal gehandicapten te plaatsen die niets om mensen geven en hun chihuahua filet pur voeden. Ongetwijfeld zijn het morgen ook allemaal N-VA stemmers met een gedecentraliseerde fermette en een bedrijfswagen